రాణి కర్ణావతి
| రాణి కర్ణావతి | |
|---|---|
 | |
| మరణం | 8 March 1534 |
| Spouse | రాణి సంగ |
| తండ్రి | రావ్ నిర్బుధ్, బుంది |
| తల్లి | రాణి సా, బుంది |
రాణి కర్ణావతిని రాణి కర్మవతి అని కూడా పిలుస్తారు (మ: 1534 మార్చి 8), భారతదేశం లోని బుంది యువరాణి, తాత్కాలిక పాలకురాలు. మేవార్ రాజ్య రాజధాని చిత్తోర్‌గఢ్‌కు చెందిన రాణా సంగతో ఆమె వివాహం జరిగింది. ఆమె రాణా విక్రమాదిత్య, రాణా ఉదయ్ సింగ్ తర్వాతి ఇద్దరు రానాలకు తల్లి. పురాణ మహారాణా ప్రతాప్ అమ్మమ్మ. ఆమె 1527 నుండి 1533 వరకు తన కొడుకు మైనారిటీ సమయంలో రీజెంట్‌గా పనిచేసింది. ఆమె తన భర్త వలె పరాక్రమవంతురాలు. చిత్తోర్‌ను అనివార్యంగా గుజరాత్‌కు చెందిన బహదూర్ షా నేతృత్వంలోని గుజరాత్ సైన్యం చేతిలో పడే వరకు కొద్దిపాటి సైనికులతో పోరాడింది. ఆమె పారిపోవడానికి నిరాకరించింది. తన గౌరవాన్ని కాపాడుకోవడానికి జౌహర్ చేసింది.
జీవిత విశేషాలు
[మార్చు]1526 ఎడి లో బాబర్ ఢిల్లీ సింహాసనాన్ని స్వాధీనం చేసుకున్న తర్వాత, రాణా సంగ్రామ్ సింగ్ లేదా మేవార్ యొక్క రాణా సంగ ఢిల్లీ సింహాసనాన్ని స్వాధీనం చేసుకోవడానికి బాబర్‌కు వ్యతిరేకంగా రాజ్‌పుత్ రాజుల సమాఖ్యకు నాయకత్వం వహిస్తాడు. మొదట్లో రానా బయానా యుద్ధంలో బాబర్‌ను ఓడించడంలో విజయం సాధిస్తాడు కానీ ఖనువా యుద్ధంలో బాబర్ ఉన్నతమైన వ్యూహాలు, ఫిరంగులు, ఫిరంగిదళాల కారణంగా అతను ఓడిపోతాడు. తరువాత, బాబర్ పంపిన గూఢచారులచే రాణా సంగ మీద విషప్రయోగం చేయబడింది .
రాణి కర్ణావతి తన పెద్ద కొడుకు విక్రమాదిత్య బలహీన పాలకుడి పేరు మీద రాజ్యం చేపట్టింది. ఈలోగా, మేవార్‌పై గుజరాత్‌కు చెందిన బహదూర్ షా రెండవసారి దాడి చేశాడు, అతని చేతిలో విక్రమాదిత్య ఓటమి పాలయ్యాడు. ఇది రాణికి చాలా ఆందోళన కలిగించింది.
విరోధులైన ప్రభువులు విక్రమాదిత్య కోసం పోరాడటానికి సిద్ధంగా లేరు. ఆసన్న యుద్ధం సిసోడియాస్ చరిత్రలో మరొక మచ్చగా మారింది. రాణి కర్ణావతి సిసోడియాల గౌరవం కోసం ముందుకు రావాలని ప్రభువులకు రాసింది. విక్రమాదిత్య కోసం కాకపోతే మేవార్ కోసం పోరాడమని ప్రభువులను ఒప్పించింది. వారి ఏకైక షరతు విక్రమాదిత్య, ఉదయ్ సింగ్ తమ వ్యక్తిగత భద్రత కోసం యుద్ధ సమయంలో బుందీకి వెళ్లాలి. రాణి మొఘల్ చక్రవర్తి హుమాయూన్‌కు రాఖీని కూడా పంపిందని, అతనిని సోదరుడుగా పిలిచి సహాయం కోరిందని కొన్ని ఆధునిక పురాణాలు చెబుతున్నాయి. ఆ విధంగా ఆమె పేరు రక్షా బంధన్ పండుగకు మరువలేని విధంగా ముడిపడి ఉంది. అయితే దీనిని సమకాలీన రచయితలెవరూ సమర్ధించలేదు. సతీష్ చంద్ర వంటి ఆధునిక చరిత్రకారులు దీనిని చారిత్రక వాస్తవంగా కాకుండా కల్పిత కథగా భావించారు. [1]
రాణి కర్ణావతి తన కుమారులను బుందీ వద్దకు పంపడానికి అంగీకరించింది. వారిని బాగా చూసుకోమని తన నమ్మకమైన పనిమనిషి పన్నా దాయికి చెప్పింది. పన్నా అయిష్టంగానే ఉన్నాడు, కానీ రాణి కోరికకు లొంగిపోయాడు. సిసోడియాలు ధైర్యసాహసాలతో పోరాడారు, కాని వారు సంఖ్యాబలం కంటే బహదూర్ షా సైన్యం ఎక్కువగా ఉన్నారు అందువలన వారు యుద్ధంలో ఓడిపోయారు. [2] బహదూర్ షా చిత్తోర్‌గఢ్‌లోకి ప్రవేశించి రెండవసారి దోచుకున్నాడు.
ఓటమి ఆసన్నమైందని గ్రహించిన కర్ణావతి ఆస్థానంలోని ఇతర ఉన్నత స్త్రీలు 1534 మార్చి 8 న జౌహర్ అని పిలిచే అగ్నిప్రమాదంలో సామూహిక ఆత్మహత్యకు పాల్పడ్డారు, పురుషులందరూ కుంకుమ బట్టలు ధరించి మృత్యువుతో పోరాడటానికి బయలుదేరారు. సాకాకు (ఆత్మయుద్ధం) పాల్పడ్డాడు. చిత్తోర్ లో ప్రదర్శించిన మూడు జౌహర్‌లలో రెండవది ఇది. [3] [4] తరువాత, హుమాయున్ 1535లో మండును స్వాధీనం చేసుకోవడం ద్వారా గుజరాత్‌కు తిరిగి వెళ్ళేటప్పుడు బహదూర్ షా నుండి చిత్తోర్‌ను స్వాధీనం చేసుకున్నాడు.
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ History of Medieval India by Satish Chandra pg.212
- ↑ Diaspora of Muslims by Everett Jenkins, Jr.'
- ↑ Encyclopaedia of Indian Events & Dates
- ↑ KARNAVATI, QUEEN OF CHITTOR
వెలుపలి లంకెలు
[మార్చు]- మధ్యయుగ భారతదేశం: సుల్తానాత్ నుండి మొఘల్స్ వరకు భాగం - II
- స్టోన్స్ ఆఫ్ రాజ్‌పుత్ శౌర్యం బిజినెస్ లైన్, ది హిందూ, ఏప్రిల్ 10, 2000