తిరువళ్ళువర్

సేకరణ;V.M. రాం

తిరువళ్ళువార్ (ఆంగ్లం :Thiruvalluvar) (తమిళ భాష :திருவள்ளுவர்) తమిళనాడుకు చెందిన ప్రముఖ కవి, తత్వవేత్త, నీతిజ్ఞుడు. ఇతని రచన తిరుక్కురళ్, తమిళ సాహిత్యానికి మకుటం లాంటిది. నీతి బోధలు గల ఇతని కవిత్వం తమిళ ప్రజల మనోభావాలకు అద్దం పడుతుంది.

తిరువళ్ళువార్ విగ్రహం, వివేకానంద రాక్ మెమోరియల్ కన్యాకుమారి వద్ద.

తిరువళ్ళువార్ 'తిరుక్కురళ్' అనుసారం క్రీ.పూ. 2 నుండి 8వ శతాబ్దానికి చెందినవాడు.

ఈ వ్యాసం తిరువల్లూవర్ గురించి.  సామాజిక సమూహం కోసం, వల్లూవర్ (కులం) చూడండి.

సాధారణంగా వల్లూవర్ అని పిలువబడే తిరువల్లూవర్ ఒక ప్రసిద్ధ తమిళ కవి, తత్వవేత్త. నీతి, రాజకీయ, ఆర్ధిక విషయాలు, ప్రేమపై ద్విపదల సమాహారమైన తిరుక్కునా రచయితగా ఆయన బాగా ప్రసిద్ది చెందారు. ఈ వచనం తమిళ సాహిత్యం యొక్క అసాధారణమైన, విస్తృతంగా ప్రతిష్టాత్మకమైన రచనగా పరిగణించబడుతుంది. [4]

తిరువల్లూవర్

తిరువల్లూవర్ యొక్క కళాత్మక వర్ణన

జన్మస్థలం తెలియదు; బహుశా మైలాపూర్ [1] [2]

ఇతర పేర్లు వల్లువర్, ముధర్‌పావలార్, దేవప్పులవర్, మాధానుపంగి, నాన్ముగనార్, నాయనార్, పోయిర్పులవర్, ధేవర్, పెరునవలార్ [3]

గుర్తించదగిన పని

తమిళనాడుకు చెందిన తిరుక్కునా రీజియన్ తోండై నాడు

ప్రధాన ఆసక్తులు

నీతి, అహింసా, న్యాయం, ధర్మం, రాజకీయాలు, విద్య, కుటుంబం, స్నేహం, ప్రేమ

గుర్తించదగిన ఆలోచనలు

సాధారణ నీతి, నైతికత

ప్రభావాలు

ప్రారంభ సంగం సాహిత్యం

ప్రభావితం

వాస్తవానికి అన్ని తరువాతి భారతీయులు, ముఖ్యంగా సౌత్ ఇండియన్, తత్వశాస్త్రం

వల్లూవర్ గురించి దాదాపు ప్రామాణికమైన సమాచారం ఏదీ అందుబాటులో లేదని కమిల్ జ్వెలెబిల్ - తమిళ సాహిత్య పండితుడు. [5] అతని జీవిత చరిత్ర, నేపథ్యం వివిధ జీవిత చరిత్రకారుల సాహిత్య రచనల నుండి భిన్నంగా er హించబడతాయి. వల్లూవర్ జీవితం యొక్క ప్రామాణికమైన హాజియోగ్రాఫిక్, పురాణ వృత్తాంతాలు ఉన్నాయి,, అన్ని ప్రధాన భారతీయ మతాలు, అలాగే 19 వ శతాబ్దానికి చెందిన క్రైస్తవ మిషనరీలు అతన్ని రహస్యంగా ప్రేరేపించినవారు (క్రిప్టో-) లేదా మొదట వారి సంప్రదాయానికి చెందినవారని చెప్పుకోవడానికి ప్రయత్నించారు. [6] అతని కుటుంబ నేపథ్యం, ​​మతపరమైన అనుబంధం లేదా జన్మస్థలం గురించి చాలా తక్కువగా తెలుసు. అతను కనీసం మైలాపూర్ పట్టణంలో (ప్రస్తుత చెన్నై యొక్క పొరుగు ప్రాంతం) నివసించినట్లు నమ్ముతారు,, అతని ఫ్లోరిట్ సాంప్రదాయిక ఖాతాలు, భాషా విశ్లేషణల ఆధారంగా క్రీస్తుపూర్వం 4 వ శతాబ్దం నుండి 5 వ శతాబ్దం CE వరకు నాటిది. మరైమలై అడిగాల్ క్రీస్తుపూర్వం 31 ను వల్లూవర్ పుట్టిన సంవత్సరంగా ఇస్తుంది, [7] కామిల్ జ్వెలెబిల్ తిరుక్కునాస్, వల్లువర్ ను క్రీ.శ .500 నాటిది. [8] [9]

వల్లూవర్ తన కాలం నుండి నైతిక, సామాజిక, రాజకీయ, ఆర్థిక, మత, తాత్విక, ఆధ్యాత్మిక రంగాలలో అనేక రకాల పండితులను ప్రభావితం చేశాడు. [10] [11] అతను చాలా కాలంగా గొప్ప age షిగా గౌరవించబడ్డాడు, అతని సాహిత్యం తమిళ సంస్కృతికి ఒక క్లాసిక్. [12]

లైఫ్ఎడిట్

వల్లూవర్ జీవితం గురించి చాలా తక్కువ ప్రామాణికమైన సమాచారం అందుబాటులో ఉంది. [13] వాస్తవానికి, అతని అసలు పేరు లేదా అతని రచన యొక్క అసలు శీర్షిక నిశ్చయంగా నిర్ణయించబడదు. [6] తిరుక్కునా దాని రచయిత పేరు పెట్టలేదు. 19 వ శతాబ్దంలో తన రచన యొక్క ఫ్రెంచ్ అనువాదకుడు మోన్సియూర్ ఏరియల్, ఇది ప్రముఖంగా చెప్పారు " పేరు లేని రచయిత పేరు లేని పుస్తకం ". [14] తిరువల్లూవర్ (లిట్. సెయింట్ వల్లూవర్) అనే పేరు మొదట తరువాత వచనం తిరువల్లూవ మలైలో ప్రస్తావించబడింది. [15]

వల్లూవర్ జీవితం గురించి ulations హాగానాలు ఎక్కువగా తిరుక్కునా, అతని కోట్ చేసిన ఇతర తమిళ సాహిత్యాల నుండి er హించబడ్డాయి. జ్వెలెబిల్ ప్రకారం, వల్లూవర్ "బహుశా పరిశీలనాత్మక వాలు, తమిళ శాస్త్రీయ కాలం యొక్క ప్రారంభ రచనలతో సన్నిహిత పరిచయము, సంస్కృత న్యాయ, ఉపదేశ గ్రంథాల (సుభాషిత) గురించి కొంత జ్ఞానం కలిగి ఉన్న ఒక జైనుడు". [16] [17]

సాంప్రదాయ జీవిత చరిత్రలు సవరించండి

శైవ తమిళ హిందూ వచనం తిరువల్లూవ మాలై వల్లూవర్ పురాణానికి సంబంధించిన మొట్టమొదటి వచన సూచనను కలిగి ఉంది, కానీ అది ఇంకా తేలలేదు. [18] [గమనిక 1] ఈ వచనం వలసరాజ్యాల కాలంలో దృష్టిని ఆకర్షించింది ఎందుకంటే 19 వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో వ్యాఖ్యానం అతనిని సూచించింది "వల్లువన్" (వల్లవర్) దీని వచనం "వేదాల యొక్క రహస్య జ్ఞానాన్ని ప్రపంచానికి" అందించింది. [18] అసలు వచనం సంస్కృత సాహిత్యం సందర్భంలో కురల్‌కు సంబంధించినది. ఈ వ్యాఖ్యానంలో వల్లూవన్ "తక్కువ కులంలో జన్మించాడు" అనే వివరణ ఉంది, కాని అసలు వచనం లేదు. స్టువర్ట్ బ్లాక్‌బర్న్ ప్రకారం, ఈ వ్యాఖ్య అదనపు-వచన, మౌఖిక సంప్రదాయం ఆధారంగా కనిపిస్తుంది. వల్లూవర్ జీవితం గురించి ఇతిహాసాలకు మద్దతు ఇవ్వడానికి ఇతర పూర్వ-పూర్వ వచన వనరులు కనుగొనబడలేదు. 19 వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో, భారతీయ భాషలలో, ఆంగ్లంలో వల్లూవర్‌పై అనేక ఇతిహాసాలు ప్రచురించబడ్డాయి. [18]

వల్లువర్ కుటుంబ నేపథ్యం, వలసరాజ్యాల యుగ సాహిత్యంలో వృత్తి గురించి వివిధ వాదనలు వచ్చాయి, ఇవన్నీ అతని వచనం యొక్క ఎంపిక విభాగాల నుండి లేదా తమిళనాడులో వలసరాజ్యాల యుగం ప్రారంభమైనప్పటి నుండి ప్రచురించబడిన హాజియోగ్రఫీల నుండి er హించబడ్డాయి. [19] ఒక సాంప్రదాయ సంస్కరణ అతను పారయ్యర్ నేత అని పేర్కొంది. [20] మరొక సిద్ధాంతం ఏమిటంటే, అతను వెల్లల్లర్స్ వ్యవసాయ కులానికి చెందినవాడు కావాలి ఎందుకంటే అతను తన పనిలో వ్యవసాయాన్ని ప్రశంసించాడు. [21] మరొకరు అతను బహిష్కరించబడినవాడు, పరియా స్త్రీ, బ్రాహ్మణ తండ్రికి జన్మించాడు. [21] [19] ము రాఘవ అయ్యంగార్ తన పేరులోని "వల్లవా" ఒక రాజ అధికారి హోదా "వల్లభా" యొక్క వైవిధ్యం అని ulated హించాడు. [21] ఎస్. వైయపురి పిళ్ళై వల్లూవర్ తన పేరును "వల్లవన్" (రాయల్ డ్రమ్మర్ల యొక్క పారయ్యార్ కులం) నుండి పొందాలని సూచించాడు, అతను "సైన్యం యొక్క ట్రంపెట్-మేజర్కు సమానమైన ప్రకటిస్తున్న అబ్బాయిలలో చీఫ్" అని సిద్ధాంతీకరించాడు. [21] [22] హెచ్ఎ స్టువర్ట్, తన 1891 జనాభా లెక్కల నివేదికలో, వల్లువాన్లు పారాయార్లలో ఒక అర్చక తరగతి అని, పల్లవారిన్ సమయంలో పూజారులుగా పనిచేశారని, అదేవిధంగా రాబర్ట్ కాల్డ్వెల్, జెహెచ్ఏ ట్రెమెన్హీర్, ఎడ్వర్డ్ జ్యూయిట్ రాబిన్సన్ కూడా వల్లూవర్ ఒక పారయ్యార్ అని పేర్కొన్నారు. [23] వల్లూవర్ వాసుకి అనే మహిళను వివాహం చేసుకుని మైలాపూర్‌లో నివసించే అవకాశం ఉంది. [24] సాంప్రదాయక కథనాల ప్రకారం, వల్లువర్ తమిళ మాసమైన వైకాసిలో అనుషమ్ రోజున మరణించాడు. [25]

కపిలార్ రాసిన కపిలార్ అగవాల్ అనే కవిత దాని రచయితను వల్లవర్ సోదరుడిగా అభివర్ణించింది. వారు ఆది అనే పులయ తల్లి, భగవాన్ అనే బ్రాహ్మణ తండ్రి పిల్లలు అని ఇది పేర్కొంది. [26] ఈ దంపతులకు ముగ్గురు కుమారులు (వల్లూవర్, కపిలార్,, అతికామన్), నలుగురు సోదరీమణులు (అవ్వై, ఉప్పై, ru రువై,, వెల్లి) సహా ఏడుగురు పిల్లలు ఉన్నారని కవిత పేర్కొంది. [27] ఏదేమైనా, ఈ పురాణ వృత్తాంతం నకిలీ. [28] [29] కమిల్ జ్వెలెబిల్ కపిలార్ అగవాల్ ను 15 వ శతాబ్దం నాటిది, దాని భాష ఆధారంగా. [26] వివిధ జీవిత చరిత్రలు వల్లూవర్ భార్య పేరు వాసుకి, [30] గా పేర్కొనబడ్డాయి, అయితే ఇటువంటి వివరాలు సందేహాస్పదమైన చారిత్రకత కలిగి ఉన్నాయి. [31]

సాంప్రదాయ జీవిత చరిత్రలు అస్థిరంగా ఉండటమే కాదు, అవి నమ్మదగినవి కావు. తన జన్మ పరిస్థితుల యొక్క వివిధ సంస్కరణలతో పాటు, అనేక రాష్ట్రాలు అతను ఒక పర్వతానికి వెళ్లి పురాణ అగస్త్య, ఇతర ges షులను కలుసుకున్నాడు. [32] తిరిగి వచ్చేటప్పుడు, అతను ఒక చెట్టు కింద కూర్చుంటాడు, నీడ వల్లువర్ మీద కూర్చుని మొత్తం కదలదు రోజు, అతను ఒక రాక్షసుడిని చంపుతాడు, వరదలు కలిగించడం, వాటిని తిరోగమనం చేయడం వంటి అద్భుతాలు చేస్తాడు, అతను ఒక గ్రౌండెడ్ షిప్‌ను తాకుతాడు, అది అద్భుతంగా తేలుతుంది, బయలుదేరుతుంది, అతని వధువు వాసుకి ఉడికించిన బియ్యం వలె వచ్చే ఇసుకను వండుతాడు, మరెన్నో. [32] పండితులు ఈ, ఈ హాజియోగ్రాఫిక్ కథల యొక్క అన్ని అనుబంధ అంశాలను కల్పన, చరిత్రపూర్వమైనవిగా భావిస్తారు, ఇది "అంతర్జాతీయ, భారతీయ జానపద కథలకు" సాధారణ లక్షణం. తక్కువ జననం, అధిక జననం, సాంప్రదాయ ఖాతాలలో పరిహాసంగా ఉండటం కూడా సందేహమే. [33]

1904 నాటికి, పూర్ణలింగం పిళ్ళై - గొప్ప ద్రవిడవాది, ఈ సాంప్రదాయ ఖాతాలను, కథలను పురాణాలుగా విశ్లేషించి పిలిచారు. బ్లాక్బర్న్ ప్రకారం పిళ్ళై యొక్క విశ్లేషణ, వాదనలు దృ are మైనవి. [34] సాంప్రదాయ ఖాతాల యొక్క అంశాలను జార్జ్ పోప్, ఇతర యూరోపియన్ రచయితలు వంటి క్రైస్తవ మిషనరీలు ఎంపిక చేసుకున్నారు, విస్తృతంగా ప్రచురించబడ్డారు, తరువాత తమిళ చరిత్ర గురించి అవసరమైన పఠనం అయ్యారు. [35] వల్లువర్ జీవితం యొక్క ఈ కల్పిత ఖాతాలు ప్రాచుర్యం పొందాయి.

తేదీఎడిట్

ప్రధాన వ్యాసం: తిరుక్కురల్ తో డేటింగ్

మైలాపూర్ లోని తిరువల్లూవర్ ఆలయంలో వల్లువర్ విగ్రహం

వల్లూవర్ యొక్క ఖచ్చితమైన తేదీ అస్పష్టంగా ఉంది. అతని రచన తిరుక్కునా క్రీస్తుపూర్వం 300 నుండి 6 వ శతాబ్దం వరకు నాటిది. సాంప్రదాయ వృత్తాంతాల ప్రకారం, ఇది మూడవ సంగం యొక్క చివరి పని, ఇది దైవిక పరీక్షకు గురైంది (ఇది ఉత్తీర్ణత సాధించింది). [36] ఈ సంప్రదాయాన్ని విశ్వసించే పండితులు, సోమసుందర భారతియార్, ఎం. రాజమణికం వంటివారు ఈ గ్రంథాన్ని క్రీస్తుపూర్వం 300 నాటిది. చరిత్రకారుడు కె. కె. పిల్లె దీనిని 1 వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో కేటాయించారు. [36] 300 BCE నుండి 1 BCE వంటి ఈ ప్రారంభ తేదీలు ఆమోదయోగ్యం కావు, వచనంలోని ఆధారాల ద్వారా మద్దతు ఇవ్వబడవు, జ్వెలెబిల్ పేర్కొంది. తిరుక్కునా యొక్క డిక్షన్, వ్యాకరణం, మునుపటి కొన్ని సంస్కృత వనరులకు ఆయన చేసిన ted ణం, అతను "ప్రారంభ తమిళ బార్డిక్ కవుల" తరువాత, కానీ తమిళ భక్తి కవుల శకానికి ముందు జీవించాడని సూచిస్తుంది. [21] [36]

1959 లో, ఎస్. వైయపురి పిళ్ళై 6 వ శతాబ్దం CE చుట్టూ లేదా తరువాత ఈ పనిని కేటాయించారు. అతని ప్రతిపాదన తిరుక్కునా సంస్కృత రుణ పదాలలో ఎక్కువ భాగాన్ని కలిగి ఉంది, 1 వ సహస్రాబ్ది మొదటి సగం నాటి కొన్ని సంస్కృత గ్రంథాలకు అవగాహన, రుణపడి ఉన్నట్లు చూపిస్తుంది, తిరుక్కునా భాషలో వ్యాకరణ ఆవిష్కరణలు ఉన్నాయి. [ 36] [గమనిక 2] పిళ్లై తిరుక్కునాలో 137 సంస్కృత రుణ పదాల జాబితాను ప్రచురించారు. [38] తరువాతి పండితులు థామస్ బురోవాండ్ ముర్రే బార్న్సన్ ఎమెనియా, వీటిలో 35 ద్రావిడ మూలానికి చెందినవని, సంస్కృత రుణ పదాలు కాదని చూపించాయి. అదనపు కొద్దిమందికి అనిశ్చిత శబ్దవ్యుత్పత్తి శాస్త్రం ఉందని, భవిష్యత్తు అధ్యయనాలు ద్రవిడవాళ్ళు అని రుజువు చేస్తాయని జ్వెలెబిల్ పేర్కొన్నాడు. [38] సంస్కృతంలో మిగిలి ఉన్న 102 రుణ పదాలు "అతితక్కువ కాదు",, తిరుక్కునా రాష్ట్రాల్లోని కొన్ని బోధనలు జ్వెలెబిల్ "నిస్సందేహంగా" అప్పటి సంస్కృత రచనలైన ఆర్థాశాస్త్రం, మనుస్మృతి (మానవాధర్మశాస్త్రం అని కూడా పిలుస్తారు) ఆధారంగా ఉన్నాయి. [38]

కామిల్ జ్వెలెబిల్ ప్రకారం, తిరుక్కునాడోస్ (సంగం) కాలానికి చెందినది కాదు. 1970 వ దశకంలో, జ్వెలెబిల్ ఈ వచనాన్ని క్రీ.శ 450, 500 మధ్య ఎక్కడో నాటిది. [5] [గమనిక 3] అతని అంచనా తమిళ భాషా లక్షణాలతో కూడిన తమిళ గ్రంథాల తేదీలపై ఆధారపడి ఉంటుంది, [గమనిక 4], కొన్నింటి తర్వాత ఉంచడం ద్వారా తిరుక్కునాలో రుజువు అయిన తమిళ, సంస్కృత గ్రంథాలు. [21] పాత సంగం సాహిత్యంలో లేని అనేక వ్యాకరణ ఆవిష్కరణలను ఈ టెక్స్ట్ కలిగి ఉందని జ్వెలెబిల్ పేర్కొన్నాడు. ఈ పాత గ్రంథాలతో పోల్చితే ఎక్కువ సంఖ్యలో సంస్కృత రుణ పదాలు కూడా ఈ వచనంలో ఉన్నాయి. [42] జ్వెలెబిల్ ప్రకారం, ప్రాచీన తమిళ సాహిత్య సంప్రదాయంలో భాగం కావడంతో పాటు, రచయిత "ఒక గొప్ప భారతీయ నైతిక, ఉపదేశ సంప్రదాయంలో" ఒక భాగం కూడా , అతని కొన్ని శ్లోకాలు సంస్కృత క్లాసిక్స్ లోని పద్యాల యొక్క "నిస్సందేహంగా" అనువాదాలు. [43]

19 వ శతాబ్దం, 20 వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో, యూరోపియన్ రచయితలు, మిషనరీలు ఈ వచనాన్ని, వల్లువర్ ను క్రీ.శ 400, 1000 మధ్య నాటివారు. [44] బ్లాక్బర్న్ ప్రకారం, "ప్రస్తుత పండితుల ఏకాభిప్రాయం" వచనాన్ని, రచయితను సుమారు 500 CE నాటిది. [44]

జనవరి 1935 లో, తమిళనాడు ప్రభుత్వం క్రీస్తుపూర్వం 31 ను వల్లువర్ సంవత్సరంగా అధికారికంగా గుర్తించింది. మరైమలై అడిగల్ సూచించినట్లుగా, వల్లూవర్ సంవత్సరాన్ని క్యాలెండర్‌కు చేర్చారు. [45] అందువల్ల, వల్లువర్ సంవత్సరాన్ని సాధారణ యుగం యొక్క ఏ సంవత్సరానికి 31 జోడించడం ద్వారా లెక్కించబడుతుంది. [7] [46]

జన్మస్థలం సవరించండి

మైలాపూర్ లోని వల్లూవర్ కోసం ఒక ఆలయం

వల్లూవర్ గురించి చాలా ఇతర వివరాల మాదిరిగా, అతని పుట్టిన ప్రదేశం అనిశ్చితంగా ఉంది. వల్లూవర్ మదురైంద్ తరువాత మాయిలాపురం లేదా తిరుమైలై (చెన్నైలోని నేటి మైలాపూర్) పట్టణంలో నివసించినట్లు నమ్ముతారు. [22] అతను మాయిలాపురంలో జన్మించాడని, తరువాత తన రచనలను రాజ న్యాయస్థానంలో ప్రచురించడానికి మదురైకి వెళ్ళాడని కథనాలు కూడా ఉన్నాయి. [47] కపిలార్ అకావల్ కవిత ప్రకారం, వల్లూవర్ మాయిలాపురంలోని ఒక నూనె-గింజ లేదా ఇలుప్పై చెట్టు (మధుకా ఇండికా) పైన జన్మించాడు, [27] [48] అయితే తిరువల్లూవ మలై యొక్క 21 వ వచనం అతను మదురైలో జన్మించాడని పేర్కొంది. [6]

2005 లో, కన్యాకుమారి హిస్టారికల్ అండ్ కల్చరల్ రీసెర్చ్ సెంటర్ (కెహెచ్‌సిఆర్‌సి) కు చెందిన ముగ్గురు సభ్యుల పరిశోధన బృందం వల్లూవర్ ప్రస్తుత కన్యాకుమారి జిల్లాలోని తిరునయనకురుచి అనే గ్రామంలో జన్మించారని పేర్కొన్నారు. కన్యాకుమారి జిల్లాలోని కొండ ప్రాంతాలలో "వల్లవనాడు" భూభాగాన్ని పాలించిన రాజు వల్లువర్ అని ఒక పాత కని గిరిజన నాయకుడిపై వారి వాదన ఆధారపడింది. [49] [బి]

మతం ఎడిట్

వల్లూవర్ సాధారణంగా జైనమతం లేదా హిందూ మతానికి చెందినవారని భావిస్తారు. [50] [51] [52] హిందూ మతం, జైన మతం, బౌద్ధమతం మూడు మతాలు, వల్లూవర్ కాలంలో భారత ఉపఖండంలో అభివృద్ధి చెందాయి. [53] ప్రారంభ 19 వ- వల్లువర్ ఒక జైనవారని శతాబ్దపు రచయితలు ప్రతిపాదించారు. ఫ్రాన్సిస్ వైట్ ఎల్లిస్ రాసిన 1819 అనువాదంలో వల్లూవర్ జైన లేదా హిందువు కాదా అని తమిళ సమాజం చర్చించిందని పేర్కొంది. [54] వల్లూవర్ నిజానికి ఒక జైనుడు అయితే, ఇది సాంప్రదాయ వల్లవర్ పురాణాల మూలం, అతని పుట్టుక గురించి ప్రధాన స్రవంతి వలస చర్చ గురించి ప్రశ్నలను లేవనెత్తుతుంది. [54]

తిరుక్కునా యొక్క నీతి జైన నైతిక నియమావళిని, ముఖ్యంగా నైతిక శాఖాహారం (ద్విపద 251–260),, అహింసా, అంటే "చంపడం మానేయడం" (ద్విపద 321–333) ను ప్రతిబింబిస్తుందని కామిల్ జ్వెలెబిల్ అభిప్రాయపడ్డారు. జైనేబిల్ ఈ వచనంలో జైన భావజాలాన్ని ప్రతిబింబించే దేవుని సారాంశాలు ఉన్నాయని పేర్కొన్నాడు: [55]

మలార్మైకైకినన్ (కపులెట్ 3), "[తామర] పువ్వుపై నడిచినవాడు" అరవాలియంతనన్ (కపులెట్ 8), "బ్రాహ్మణుడు [ధర్మ చక్రం కలిగి ఉన్నాడు" ఎంకునట్టన్ (కపులెట్ 9), "ఎనిమిది రెట్లు లక్షణాలలో ఒకటి"

జ్వెలెబిల్ ప్రకారం, ఇవి "చాలా జైన-లాంటివి" ఎందుకంటే అర్హత్ "తామరపై నిలబడి", [55] లేదా అర్హాటిన్ జైన భావన తన వాహనంగా తామరతో ఉన్న దేవుడు. [56] [57] మినహాయింపులు ఉన్నాయి, జ్వెలెబిల్ జతచేస్తుంది, వల్లువర్ ఈ దేవుడిని హిందూ వచనం మనుస్మృతి (1.6), అంటే "ప్రధాన ప్రభువు", "రాజు, చక్రవర్తి" లో కనిపించే ఎపిటెట్లతో వ్యవహరించినప్పుడు. [55] జ్వెలెబిల్ తన ప్రతిపాదన అని పేర్కొన్నాడు 13 వ శతాబ్దపు హిందూ పండితుడు పరిమెలాల్హాగర్ చేత మద్దతు ఇవ్వబడింది, అతను కురల్ వచనంపై వ్యాఖ్యానం రాశాడు, ఈ సారాంశాలు జైన అర్హాట్కు "బాగా వర్తిస్తాయి" అని అంగీకరించారు. [55] ఏదేమైనా, 20 వ శతాబ్దం చివరలో వచనాన్ని అనువదించిన పండితుడు పి. ఎస్. సుందరం ప్రకారం, పరిమెలల్హాగర్ యొక్క వ్యాఖ్యానం గ్రంథాలలో [జైన] మతవిశ్వాశాల నమ్మకాలు లేవని స్పష్టంగా పేర్కొంది. [58]

వచనంలో పేర్కొన్న మరికొన్ని సారాంశాలు జ్వెలెబిల్ దృష్టిలో జైనమతం యొక్క "బలమైన సన్యాసి రుచిని" ప్రతిబింబిస్తాయి: [55]

వెంచుటల్ వెంటమై ఇలాన్ (కపులెట్ 4), "కోరిక లేదా విరక్తి లేనివాడు" పోరివాయిల్ ఐంటవిట్టన్ (కపులెట్ 6), "పంచేంద్రియాల ద్వారాలను నాశనం చేసినవాడు"

జల్లు మతంలో వల్లువర్ "తాజా పరిణామాలను తెలుసుకున్నట్లు" ఉన్నట్లు జ్వెలెబిల్ పేర్కొన్నాడు. [55] అతను బహుశా "పరిశీలనాత్మక వాలులతో నేర్చుకున్న జైను" అని జ్వెలెబిల్ సిద్ధాంతీకరించాడు, అతను మునుపటి తమిళ సాహిత్యం గురించి బాగా తెలుసు, సంస్కృత గ్రంథాల గురించి కూడా తెలుసు. [13] ప్రారంభ దిగంబర లేదా స్వెతంబర జైన గ్రంథాలు వల్లూవర్ గురించి ప్రస్తావించలేదు. వల్లువర్ యొక్క అధికారం మొదటి వాదన 16 వ శతాబ్దపు జైన వచనంలో కనిపిస్తుంది, అతని జీవితం తరువాత 1,100 సంవత్సరాల తరువాత. [59]

ఇతర పండితుల అభిప్రాయం ప్రకారం, వల్లూవర్ రచనలు అతను హిందూ మతానికి చెందినవని సూచిస్తున్నాయి. హిందూ ఉపాధ్యాయులు తిరుక్కునాలోని అతని బోధనలను హిందూ గ్రంథాలలో కనిపించే బోధనలకు మ్యాప్ చేశారు. [60] జైన మతం, హిందూ మతం రెండింటిలో ప్రధాన భావన అయిన అహింసా లేదా అహింస భావనపై వల్లూవర్ యొక్క చికిత్స ఈ వాదనను బలపరుస్తుంది. [61] ఈ వచనం అహింస యొక్క ధర్మాన్ని ప్రశంసించినప్పటికీ, ఇది 700 మంది పోరుల్ ద్విపదలను అర్థశాస్త్రానికి సమానమైన రీతిలో స్టాట్‌క్రాఫ్ట్, యుద్ధానికి అంకితం చేస్తుంది: [62] "యుద్ధంలో చంపడానికి ఒక సైన్యానికి విధి ఉంది,, ఒక రాజు న్యాయం కోసం నేరస్థులను ఉరితీయాలి. "[63] ఈ ఆధ్యాత్మికతర వాస్తవికత, కేవలం యుద్ధ బోధనలకు సంసిద్ధత హిందూ మతంలో కనిపించే మాదిరిగానే ఉంటుంది. [62]

కురల్ సాహిత్యం మూడు భాగాలుగా విభజించబడింది, అవి, అరామ్ (ధర్మం), పోరుల్ (సంపద), ఇన్బామ్ (ప్రేమ), సాధించటం (అంతిమ మోక్షం) లక్ష్యంగా, వరుసగా హిందూ మతం యొక్క నాలుగు పునాదులు, ధర్మం, అర్ధ, కామ, మోక్షం. [64] [65] 13 వ శతాబ్దపు అద్భుతమైన తమిళ పండితుడు పరిమెలాలకర్ - తిరుక్కునాపై అత్యంత ప్రభావవంతమైన వ్యాఖ్యానాన్ని వ్రాసిన నార్మన్ కట్లర్ ప్రకారం - లేఅవుట్‌ను వివరిస్తుంది, సంస్కృత భావనకు పర్యాయపదంగా ఉండటానికి వల్లూవర్‌పై దృష్టి పెట్టండి. పురుషార్థ (మానవ జీవిత లక్ష్యాలు). [66] పరిమెలలకర్ ప్రకారం, వల్లూవర్ వచనం ప్రధానంగా, ప్రత్యక్షంగా మొదటి మూడు అంశాలను కవర్ చేస్తుంది, కాని విటు కాదు (మోక్షం, విడుదల). అయితే, ఈ వచనం తురావరం (త్యజించడం) ను కవర్ చేస్తుంది - ఆధ్యాత్మిక విడుదల సాధించే సాధనం. అందువల్ల, విటు పరోక్షంగా చర్చించబడుతుంది. [67]

కురల్ యొక్క పరిచయ అధ్యాయాలలో, వల్లువర్ స్వర్గపు రాజు అయిన ఇంద్రుడిని ఉదహరించాడు, ఒకరి ఇంద్రియాలపై విజయం సాధించే ధర్మానికి ఉదాహరణ. [68] పరిమెలకర్ వంటి తమిళ హిందూ పండితుల అభిప్రాయం ప్రకారం, వల్లూవర్ యొక్క వచనంలో, హిందూ గ్రంథాలలో కనిపించే ఇతర భావనలు, బోధనలలో వేదాలు, [69] దేవతలు (త్రిమూర్తి), సత్వ, గునా, ముని, సాధులు (త్యజించేవారు), పునర్జన్మ, ఒక ధృవీకరణ ఆదిమ దేవుడు, ఇతరులలో. [70] [71] [72] బ్రాహ్మణిజంపై విమర్శలకు పేరుగాంచిన పూర్ణలింగం పిళ్ళై ప్రకారం, వల్లూవర్ రచన యొక్క హేతుబద్ధమైన విశ్లేషణ అతను హిందువుడని, జైనుడు కాదని సూచిస్తుంది. [34] ] అదేవిధంగా, తమిళ సాహిత్య పండితుడు, కురల్ వచనాన్ని రష్యన్ భాషలోకి అనువదించిన జె. జె. గ్లాజోవ్, "తిరువల్లూవర్ విశ్వాసం ద్వారా హిందువుగా" చూస్తాడు, కామిల్ జ్వెలెబిల్ చేసిన సమీక్ష ప్రకారం. [73]

610, 1103 ద్విపదలలో విల్లు గురించి వల్లువర్ ప్రస్తావించడం, లక్ష్మిన్ దేవతలు 167, 408, 519, 565, 568, 616,, 617 వల్లువర్ యొక్క వైష్ణవ విశ్వాసాలను సూచిస్తున్నారు. [72] శైవులు వల్లువర్‌ను శివుని భక్తునిగా వర్ణించారు, అతని చిత్రాలను వారి దేవాలయాలలో ఏర్పాటు చేశారు. [74] జ్వెలెబిల్ ప్రకారం, వల్లూవర్ కొన్నిసార్లు దేవుడి కోసం ఎపిథీట్‌లను ఉపయోగిస్తాడు, ఇవి హిందూ ధర్మశాస్త్రాలలో కనిపిస్తాయి, జైన గ్రంథాలలో కాదు. [55] ఇంకా, కొన్ని బోధనలలో రాజకీయాలు, ఆర్థిక శాస్త్రం, ప్రేమ గురించి, వల్లూవర్ నిస్సందేహంగా అర్ధశాస్త్రం వంటి హిందూ గ్రంథాలలో కనిపించే పద్యాలను తమిళంలోకి అనువదించాడు. [38]

స్టువర్ట్ బ్లాక్బర్న్ ప్రకారం, తిరుక్కునాస్ భక్తి వచనం కాదు,, ఇది బ్రాహ్మణులను లేదా ఆచారవాదాన్ని వ్యంగ్యంగా లేదా ప్రశంసించదు. ఇది ఆచరణాత్మక, ఆచరణాత్మక వచనం, "ఖచ్చితంగా శైవ లేదా వైష్ణవ కాదు" వచనం. [9] నార్మన్ కట్లర్ ప్రకారం, తిరుక్కునాస్ ఒక అపోరిస్టిక్ టెక్స్ట్, ప్రభావవంతమైన పరిమెలలకర్ యొక్క వ్యాఖ్యానం హిందూ భావనలు, వేదాంత ఎజెండాలో ఆధారపడిన తన స్వంత సందర్భంలోనే దానిని వివరిస్తుంది. అతని చక్కగా వ్రాసిన వ్యాఖ్యానాలు అతని వ్యాఖ్యానాన్ని తమిళ క్లాసిక్ గా మార్చాయి, పరిమెలకర్ హిందూ మతం యొక్క చట్రంలో స్థిరంగా వల్లువర్ ను యుక్తిగా మార్చాయి. వల్లువర్ బోధనలపై ఆయన చేసిన వ్యాఖ్యానం 13 నుండి 14 వ శతాబ్దపు తమిళనాడులోని సాంస్కృతిక విలువలు, వచన విలువలు రెండింటినీ ప్రతిబింబిస్తుంది. వల్లూవర్ యొక్క వచనాన్ని ఇతర మార్గాల్లో అర్థం చేసుకోవచ్చు, ఉపాయాలు చేయవచ్చు. [75]

ఇతర మతపరమైన వాదనలు సవరించండి

కురల్ వచనం యొక్క వర్గేతర స్వభావం కారణంగా వల్లూవర్ ఒక జైన లేదా హిందువు అని పండితులు సూచించినప్పటికీ, క్రిస్టియానిటీతో సహా భారతదేశంలోని దాదాపు ప్రతి మత సమూహం ఈ రచనను, దాని రచయితను తమ సొంతమని పేర్కొంది. [21] ఏదేమైనా, ఈ వాదనలు విద్యాపరంగా మద్దతు ఇవ్వవు, పండితులచే నిరంతరం తిరస్కరించబడతాయి. ఉదాహరణకు, వలసరాజ్యాల మిషనరీలు భారతదేశానికి వచ్చిన తరువాతే క్రైస్తవ వాదనలు పెరిగాయి. తమిళ పండితుడు ము. వరదరాజన్సగుస్ట్స్ వల్లూవర్ "మతపరమైన పరిశీలనాత్మకతను అభ్యసించి ఉండాలి, ధర్మంపై అచంచలమైన విశ్వాసాన్ని కలిగి ఉండాలి కాని మతపరమైన చిహ్నాలను, మూ st నమ్మకాలను తిరస్కరించాలి." [76] [77]

బౌద్ధమతం

బౌద్ధమతంలోకి మారిన దళిత కార్యకర్త అయోతీ థాస్, వల్లూవర్‌ను మొదట "తిరువల్ల నయనార్" అని పిలిచారని, బౌద్ధుడని పేర్కొన్నారు. [78] "తిరుక్కునాస్" అనే పేరు బౌద్ధ త్రిపాకకు సూచన అని థాస్ వాదించాడు. [79] వల్లువర్ పుస్తకాన్ని మొదట తిరికురల్ ("మూడు కురల్స్") అని పిలిచారని, ఎందుకంటే ఇది ధర్మ పిటాకా, సుత్త పిటాకా, వినయ పిటాకా అనే మూడు బౌద్ధ గ్రంథాలకు కట్టుబడి ఉంది. [78] థాస్ ప్రకారం, వల్లూవర్‌ను బ్రాహ్మణ తండ్రి కొడుకుగా, పరయ్యర్ తల్లిగా చూపించే పురాణాన్ని 1825 లో బ్రాహ్మణులు కనుగొన్నారు, వారు బౌద్ధ గ్రంధాన్ని హిందూకరించాలని కోరుకున్నారు. [78] గీత ప్రకారం, చరిత్ర యొక్క పునర్నిర్మాణం, పునర్నిర్మాణం వస్లువర్ బౌద్ధ చట్రంలోకి థాస్ చేత వల్లువర్ యొక్క వచనం యొక్క ప్రాముఖ్యతను, తమిళ సమాజంలోని అన్ని వర్గాల వారు స్వాధీనం చేసుకున్నారు. [78]

క్రైస్తవ మతం

19 వ శతాబ్దపు క్రైస్తవ మిషనరీ జార్జ్ ఉగ్లో పోప్, వల్లువర్ అలెగ్జాండ్రియాకు చెందిన పాంటెనస్ వంటి క్రైస్తవ ఉపాధ్యాయులతో పరిచయం కలిగి ఉండాలని, క్రైస్తవ ఆలోచనలు, అలెగ్జాండ్రియన్ ఉపాధ్యాయుల విశేషాలను నింపారని, ఆపై "ప్రబోధం" యొక్క ప్రతిధ్వనితో "అద్భుతమైన కుర్రాల్" రాశారు. మౌంట్ ". [6] పోప్ ప్రకారం, వల్లువర్ క్రీ.శ 9 వ శతాబ్దంలో నివసించి ఉండాలి, ఎందుకంటే ఇది అతని సిద్ధాంతానికి చారిత్రక కాలక్రమానికి సరిపోతుంది. [80] అయినప్పటికీ, జ్వెలెబిల్, జె. ఎం. నల్లాస్వామి పిళ్ళై, సుందరం పిళ్ళై, కనకసాబాయి పిళ్ళై,, కృష్ణస్వామి అయ్యంగార్,, జాన్ లాజరస్ వంటి మిషనరీలు కూడా ఇటువంటి వాదనలను ఖండించారు. [81] [82] [83] పిళ్ళై పోప్ యొక్క వాదనను "అసంబద్ధమైన సాహిత్య అనాక్రోనిజం" గా ప్రకటించాడు, కురల్ యొక్క మొదటి రెండు పుస్తకాలు, ముఖ్యంగా, "క్రైస్తవ నైతికత యొక్క అత్యంత అద్భుతమైన ఆలోచనలను దెబ్బతీసే ఒక పొరపాటు" అని చెప్పారు. [83] జాన్ లాజరస్ ప్రకారం, "చంపడం లేదు" అనే కురల్ యొక్క అధ్యాయం మానవులకు, జంతువులకు వర్తిస్తుంది, బైబిల్ యొక్క చంపే భావనకు పూర్తి విరుద్ధంగా, ఇది మానవ జీవితాన్ని తీసివేయడాన్ని మాత్రమే సూచిస్తుంది. [84] అతను గమనించాడు, "కురల్ యొక్క ప్రారంభ అధ్యాయంలో దేవత వర్ణించబడిన పది ఎపిథీట్లలో ఏదీ క్రీస్తు లేదా దేవునితో రిమోట్ సంబంధాన్ని కలిగి లేదు, అనగా అవి బైబిల్లో నియమించబడినవి". [84] ప్రేమపై అధ్యాయం "1 కొరి. Xiii లోని అపొస్తలుడి యులోజియం నుండి చాలా భిన్నంగా ఉంటుంది" అని కూడా ఆయన చెప్పారు. [84]

1960 వ దశకంలో, మద్రాస్ క్రిస్టియన్ కాలేజీలో ఎం. దేవనాయగం నేతృత్వంలోని కొందరు దక్షిణ భారత క్రైస్తవులు, వల్లువర్‌ను థామస్ అపొస్తలుడి శిష్యుడిగా సమర్పించారు. [85] ఈ సిద్ధాంతం ప్రకారం, థామస్ ప్రస్తుత చెన్నైని సందర్శించారు, అక్కడ వల్లూవర్ మౌంట్ ఉపన్యాసంపై తన ఉపన్యాసాలను విన్నారు. [31] [85] అయినప్పటికీ, తరువాత పండితులు ఈ వాదనను ఖండించారు. జ్వెలెబిల్ ప్రకారం, వల్లూవర్ రచనలోని నీతి, ఆలోచనలు క్రైస్తవ నీతి కాదు, జైనమత సిద్ధాంతంలో కనిపించేవి. [51] నైతిక శాఖాహారం (చాప్టర్ 26), హత్య చేయని (చాప్టర్ 33) యొక్క నైతికతపై కురల్ యొక్క అప్రమత్తమైన ప్రాముఖ్యతను జ్వెలెబిల్ ఎత్తిచూపారు, అబ్రహమిక్ మత గ్రంథాలలో దేనికీ వ్యతిరేకంగా. [51]

సాహిత్య రచనలు సవరించండి

ప్రధాన వ్యాసం: తిరుక్కునా

కన్యాకుమారి వద్ద వల్లువర్ విగ్రహం

తిరుక్కునా V వల్లువర్ కు ఘనత. ఇది 1330 ద్విపదలను కలిగి ఉంది, వీటిని 10 ద్విపదలలో 133 విభాగాలుగా విభజించారు. మొదటి 38 విభాగాలు నైతిక, విశ్వ క్రమంలో ఉన్నాయి (తమిళం: అరామ్, స్కిట్: ధర్మం), తరువాతి 70 రాజకీయ, ఆర్థిక విషయాల గురించి (తమిళం: పోరుల్, స్కిట్: అర్థ),, మిగిలిన 25 విభాగాలు ఆనందం గురించి (తమిళం: ఇన్బామ్ , Skt: కామ). [13] [86]

మూడు విభాగాలలో, వల్లూవర్ యొక్క రెండవ విభాగం (పోరుల్) మొదటి విభాగం కంటే రెండు రెట్లు, మూడవది కంటే మూడు రెట్లు ఎక్కువ. [87] పోరుల్ (వచనంలో 53%) లోని 700 ద్విపదలలో, వల్లూవర్ ఎక్కువగా స్టాట్‌క్రాఫ్ట్, యుద్ధాన్ని చర్చిస్తాడు. [64] వల్లూవర్ రచన వాస్తవికత, వ్యావహారికసత్తావాదంపై ఒక క్లాసిక్,, ఇది ఒక ఆధ్యాత్మిక, పూర్తిగా తాత్విక పత్రం కాదు. [64] వల్లూవర్ బోధనలు అర్థశాస్త్రంలో కనిపించే మాదిరిగానే ఉంటాయి, కానీ కొన్ని ముఖ్యమైన అంశాలలో విభిన్నంగా ఉంటాయి. వల్లూవర్ యొక్క రాష్ట్ర సిద్ధాంతంలో, కౌటిల్య మాదిరిగా కాకుండా, సైన్యం (పటాయి) చాలా ముఖ్యమైన అంశం. [64] సమర్థవంతమైన కమాండర్ నేతృత్వంలోని బాగా శిక్షణ పొందిన, బాగా శిక్షణ పొందిన సైన్యం (పటాయ్) ఒక రాష్ట్రానికి యుద్ధానికి సిద్ధంగా ఉండాలని వల్లవర్ సిఫార్సు చేస్తున్నాడు. సైన్యం (పటాయి), సబ్జెక్టులు (కుటి), నిధి (కుల్), మంత్రులు (అమైకు), మిత్రులు (నాట్పు),, కోటలు (అరన్) అనే ఆరు అంశాలను ఉపయోగించి వల్లవర్ తన రాష్ట్ర సిద్ధాంతాన్ని ప్రదర్శించారు. [64] ముట్టడికి సన్నాహకంగా కోటలు, ఇతర మౌలిక సదుపాయాలు, సరఫరా, ఆహార నిల్వలను కూడా వాల్వర్ సిఫార్సు చేస్తున్నాడు. [64] [88]

తిరుక్కునా టెక్స్ట్ అనేక భారతీయ, అంతర్జాతీయ భాషలలోకి అనువదించబడింది. [89] దీనిని 1730 లో కాన్స్టాంజో బెస్చి లాటిన్లోకి అనువదించారు, ఇది యూరోపియన్ మేధావులకు ఈ పనిని తెలియజేయడానికి సహాయపడింది. [90] [91] [92] తిరుక్కునాస్ ఒకటి తమిళ భాషలో అత్యంత గౌరవనీయమైన రచనలు.

తిరుక్కునా సాధారణంగా వల్లువర్ చేత చేయబడిన ఏకైక రచనగా గుర్తించబడింది. ఏదేమైనా, తమిళ సాహిత్య సాంప్రదాయంలో, వల్లువర్ medicine షధంపై రెండు తమిళ గ్రంథాలు, జ్ఞాన వెట్టియన్ (1500 శ్లోకాలు), పంచరత్నం (500 శ్లోకాలు) సహా అనేక ఇతర నాటి గ్రంథాల రచయిత అని చెప్పబడింది. చాలా మంది పండితులు ఇవి చాలా కాలం నాటి గ్రంథాలు (16, 17 వ శతాబ్దాలు), బహుశా వల్లువర్ అనే పేరు గల రచయిత చేత చెప్పవచ్చు. [93] ఈ పుస్తకాలు, 'పంచరత్నం', 'జ్ఞాన వెట్టియన్', తమిళ శాస్త్రం, సాహిత్యం, ఇతర సిద్ధ medicines షధాలకు దోహదం చేస్తాయి. [94] వీటితో పాటు, మరో 15 తమిళ గ్రంథాలు వల్లూవర్, అవి రత్న సిగామణి (800 పద్యాలు), కార్పం (300 పద్యాలు), నాధంత తిరవుకోల్ (100 శ్లోకాలు), నాధంత సరమ్ (100 శ్లోకాలు), వైతియా సూత్రం (100 శ్లోకాలు) , కార్పగురు నూల్ (50 శ్లోకాలు), ముప్పు సాతిరామ్ (30 శ్లోకాలు), వాధ సతీరామ్ (16 శ్లోకాలు), ముప్పు గురు (11 శ్లోకాలు), కవున మణి (100 శ్లోకాలు), ఏని యేట్రామ్ (100 శ్లోకాలు), గురు నూల్ (51 శ్లోకాలు), సిర్ప్ప చింతామణి (జ్యోతిషశాస్త్రంపై ఒక వచనం), తిరువల్లూవర్ జ్ఞానం,, తిరువల్లూవర్ కందా తిరునాదనం. [95] ఈ గ్రంథాల రచయిత తిరువల్లూవర్ అని దేవనేయ పవనార్ వంటి పలువురు పండితులు ఖండించారు. [96]

రిసెప్షన్ ఎడిట్

వల్లవర్ యొక్క 1960 స్మారక ముద్ర

జార్జ్ ఉగ్లో పోప్ వల్లూవర్‌ను "దక్షిణ భారతదేశపు గొప్ప కవి" అని పిలిచాడు, కాని జ్వెలెబిల్ ప్రకారం, అతను కవి అని అనిపించదు. జ్వెలెబిల్ ప్రకారం, రచయిత మీటర్‌ను చాలా నైపుణ్యంగా నిర్వహిస్తుండగా, తిరుక్కునాడోస్ ఈ రచన అంతటా "నిజమైన, గొప్ప కవితలను" కలిగి ఉండడు, ముఖ్యంగా, మూడవ పుస్తకంలో తప్ప, ప్రేమ, ఆనందంతో వ్యవహరిస్తుంది. వల్లువర్ యొక్క ప్రధాన లక్ష్యం కళాకృతిని రూపొందించడమే కాదు, జ్ఞానం, న్యాయం, నీతిపై దృష్టి సారించిన బోధనాత్మక వచనం అని ఇది సూచిస్తుంది. [12]

వల్లూవర్ తమిళ సంస్కృతిలో గౌరవించబడ్డాడు, ఎంతో గౌరవించబడ్డాడు,, అతని రచనను తొమ్మిది వేర్వేరు పేర్లతో పిలిచారు: తిరుక్కునా (పవిత్ర కురల్), ఉత్తరావేదం (అంతిమ వేదం), తిరువల్లూవర్ (రచయిత పేరు) , పోయమోలి (తప్పుడు పదం), వాయురాయ్ వాల్టు (సత్య ప్రశంసలు), తీవనుల్ (దైవిక పుస్తకం), పోటుమరై (సాధారణ వేదం), ముప్పల్ (మూడు రెట్లు మార్గం),, తమిళమరై (తమిళ వేదం). [21]

దాని ప్రభావం, చారిత్రక ఉపయోగం పురాణ. 1708 లో, జర్మన్ మిషనరీ, బార్తోలోమాస్ జీగెన్‌బాల్గ్, మలబారీలు "దాని గురించి చాలా ఎక్కువగా ఆలోచిస్తారు" అని వ్యాఖ్యానించారు, వారు తమ సంప్రదాయాలు, వాదనల యొక్క ప్రామాణికతను నిరూపించడానికి దాని నుండి తరచుగా ఉటంకిస్తూ "వారి హ్యాండ్‌బుక్" గా తయారుచేస్తారు, అలాంటి పుస్తకాలు "కేవలం కాదు [97] బ్లాక్‌బర్న్ ప్రకారం, వల్లూవర్‌పై సేకరించిన "హైపర్బోలిక్ గౌరవాలు", వలసరాజ్యాల భారతదేశంలోని ప్రారంభ యూరోపియన్లు చేసిన కృషిని అధిగమించడం చాలా కష్టం. ఉదాహరణకు, గవర్ దీనిని "తమిళ హోమర్, ది టెన్ కమాండ్మెంట్స్,, డాంటే ఒకటిగా చుట్టారు" అని ప్రశంసించారు. [97] వలసరాజ్యాల కాలంలో, "హిందూ మూ st నమ్మకం, అనాగరికత యొక్క క్రైస్తవ ఆరోపణలకు" ప్రతిస్పందించడానికి హిందువులు ఉపయోగించిన వచనం ఇది. [98]

దేవాలయాలు సవరించండి

వల్లూవర్‌ను సాంప్రదాయకంగా భారతదేశంలోని దక్షిణ ప్రాంతంలోని వివిధ వర్గాలు దేవుడు, సాధువుగా ఆరాధిస్తారు. మైలాపూర్,, తిరుచులితో సహా అనేక సంఘాలు, వల్లువర్‌ను శైవ సంప్రదాయం యొక్క 64 వ నయన్‌మార్‌గా ఆరాధిస్తాయి. [99] దక్షిణ భారతదేశం అంతటా వల్లువర్ కోసం ప్రత్యేకంగా అంకితం చేయబడిన వివిధ దేవాలయాలు ఉన్నాయి. వీటిలో అత్యంత ప్రసిద్ధమైనది చెన్నైలోని మైలాపూర్ వద్ద ఉన్న థెటెంపుల్. 16 వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో నిర్మించిన ఈ ఆలయం మైలాపూర్ లోని ఏకాంబరీశ్వర-కామాక్షి (శివ-పార్వతి) ఆలయ సముదాయంలో ఉంది. [100] పుణ్యక్షేత్రాల సముదాయంలోని చెట్టు కింద, వల్లువర్ జన్మించిన ప్రదేశం ఇదేనని స్థానికులు భావిస్తున్నారు. తిరుక్కునాస్ యొక్క తాటి ఆకు మాన్యుస్క్రిప్ట్ పట్టుకొని కూర్చున్న భంగిమలో వల్లువర్ విగ్రహం చెట్టు కింద కూర్చుంది. [100] ఆయనకు అంకితం చేసిన పుణ్యక్షేత్రంలో, వల్లువర్ భార్య వాసుకి గర్భగుడి లోపల హిందూ దేవత కామాక్షి తరువాత నమూనాగా ఉంది. గర్భగుడి పైన ఉన్న ఆలయ శిఖర (స్పైర్) హిందూ జీవితం, దేవతల దృశ్యాలను చూపిస్తుంది, వల్లువర్ తన ద్విపదలను తన భార్యకు చదువుతున్నాడు. [100] స్థాల వృక్షం (ఆలయ పవిత్ర వృక్షం) ఇలుప్పై చెట్టు, దీని కింద వల్లూవర్ జన్మించాడని నమ్ముతారు. [48] ఈ ఆలయం 1970 లలో విస్తృతంగా పునరుద్ధరించబడింది. [101]

భారతదేశంలోని తమిళనాడు రాష్ట్రం విరుదునగర్ జిల్లాలోని అరుప్పుక్కోట్టై సమీపంలోని తిరుచులి వద్ద ఉన్న వల్లువర్ ఆలయంలో, వల్లూవర్ 64 వ నయన్మార్‌గా ఆయన మరణ వార్షికోత్సవం సందర్భంగా వల్లువర్ సమాజం తమిళ మాసి మాసి (ఫిబ్రవరి-మార్చి) లో procession రేగింపుగా తీసుకుంటారు. అదృష్టం చెప్పడం, ప్రధానంగా పెరియా పుడుపట్టి గ్రామంలో. [99]

వల్లూవర్ కోసం ఇతర దేవాలయాలు పెరియా కలయంపూతుర్, తోండి, కంజూర్ తట్టన్‌పాడి, సేనాపతి, విల్వారానీలలో ఉన్నాయి. [102]

మెమోరియల్స్ ఎడిట్

ప్రధాన వ్యాసాలు: తిరువల్లూవర్ విగ్రహం, వల్లవర్ కొట్టం

లండన్ విశ్వవిద్యాలయంలోని SOAS వద్ద తిరువల్లూవర్ విగ్రహం.

వల్లూవర్, వల్లువర్ కొట్టమ్ కు ఆలయం లాంటి స్మారక చిహ్నం 1976 లో చెన్నైలో నిర్మించబడింది. [103] ఈ స్మారక సముదాయంలో సాధారణంగా ద్రావిడ దేవాలయాలలో కనిపించే నిర్మాణాలు ఉన్నాయి, [104] వీటిలో మూడు ఆలయ గ్రానైట్ నుండి చెక్కబడిన ఆలయ కారు [105], నిస్సార, దీర్ఘచతురస్రాకార చెరువు ఉన్నాయి. [103] స్మారక చిహ్నం ప్రక్కనే ఉన్న ఆడిటోరియం ఆసియాలో అతిపెద్దది, 4,000 మంది వరకు కూర్చుని ఉంటుంది. [106]

133 అడుగుల ఎత్తైన వల్లువర్ విగ్రహాన్ని జనవరి 1, 2000 న, భారత ఉపఖండంలోని దక్షిణ కొన వద్ద ఉన్న కన్యాకుమారి వద్ద ఆవిష్కరించారు, ఇక్కడ అరేబియా సముద్రం, బెంగాల్ బే, హిందూ మహాసముద్రం కలుస్తాయి. 133 అడుగులు తిరుక్కునా యొక్క 133 అధ్యాయాలు లేదా అత్తికరమ్‌లను సూచిస్తాయి, మూడు వేళ్ల ప్రదర్శన అరామ్, పోరుల్, ఇన్‌బామ్ అనే మూడు ఇతివృత్తాలను సూచిస్తుంది, అనగా నైతికత, సంపద, ప్రేమపై విభాగాలు. ఈ విగ్రహాన్ని తమిళనాడుకు చెందిన ఆలయ వాస్తుశిల్పి వి. గణపతి స్థపతి రూపొందించారు. [107] ఆగష్టు 9, 2009 న, బెంగళూరు సమీపంలోని ఉల్సూర్‌లో ఒక విగ్రహాన్ని ఆవిష్కరించారు, ఇది ఒక స్థానిక భాష యొక్క కవిని తన సొంత భూమి కాకుండా ఇతర రాష్ట్రాలలో స్థాపించడం భారతదేశంలో ఇదే మొదటిది. ఉత్తరాఖండ్‌లోని హరిద్వార్‌లో 12 అడుగుల వల్లువర్ విగ్రహాన్ని ఏర్పాటు చేశారు. [108] [109] లండన్లోని రస్సెల్ స్క్వేర్లో స్కూల్ ఆఫ్ ఓరియంటల్ అండ్ ఆఫ్రికన్ స్టడీస్ వెలుపల వల్లూవర్ విగ్రహం కూడా ఉంది. [110] [111] మెరీనా విస్తీర్ణంలో తమిళనాడు ప్రభుత్వం ఏర్పాటు చేసిన విగ్రహాల శ్రేణిలో వల్లువర్ యొక్క జీవిత పరిమాణ విగ్రహం ఒకటి. [112]

పొంగల్ వేడుకల్లో భాగంగా తమిళనాడు ప్రభుత్వం జనవరి 15 వ తేదీని (తమిళ క్యాలెండర్ ప్రకారం 'థాయ్' నెల 2 వ తేదీ) కవి గౌరవార్థం తిరువల్లూవర్ దినోత్సవంగా జరుపుకుంటుంది. [113] తిరువల్లూవర్ 1935 మే 17, 18 తేదీలలో మొదటి రోజు జరుపుకున్నారు. [114]

మ్యూజిక్ ఎడిట్

వల్లూవర్ రచనలు దక్షిణ భారత శాస్త్రీయ సంగీతం, జనాదరణ పొందిన సంస్కృతిని కూడా ప్రభావితం చేశాయి. కర్ణాటక సంగీతకారులు, స్వరకర్తలు మయూరం విశ్వనాథ శాస్త్రి, M. M. దండపాని దేశీగర్ 19, 20 శతాబ్దాలలో ఎంపిక చేసిన ద్విపదలను ట్యూన్ చేశారు. జనవరి 2016 లో, చిత్రవీణ ఎన్.రవికిరణ్ 169 భారతీయ రాగాలను ఉపయోగించి మొత్తం 1330 శ్లోకాలకు సంగీతాన్ని అందించారు. [115] కురల్ ద్విపదలను వివిధ తమిళ చిత్ర సంగీత స్వరకర్తలు కూడా రికార్డ్ చేశారు.

ఎడిట్సర్వజ్ఞ, తిరువల్లూవర్ విగ్రహ సంస్థాపన కూడా చూడండి సంగం కవుల వల్లువర్ కొట్టం జాబితా తిరువల్లూవర్ సంవత్సరం

గమనికలు సవరించండి

^ బ్లాక్‌బర్న్ 10 వ శతాబ్దాన్ని సూచిస్తుంది, కానీ తన సందేహాన్ని ప్రశ్న గుర్తుతో వ్యక్తీకరిస్తుంది. [9] Sanskrit సంస్కృత రుణ పదాల ఉదాహరణల కోసం, జ్వెలెబిల్ యొక్క ది స్మైల్ ఆఫ్ మురుగన్ చూడండి. [37] ^ జ్వెలెబిల్ అనేక తేదీ పరిధిని ఇస్తుంది.  1973 లో, అతను 450–550 CE ను సూచించాడు. [39]  1974, 1975 ప్రచురణలలో, అతను దానిని క్రీ.పూ 450-500 కు కుదించాడు. [40] [41] high ఉన్నత, దిగువ తరగతి యొక్క రెండు నామవాచకాలకు -కల్ అనే ప్రత్యయం ఉపయోగించడం ఒక ఉదాహరణ.  మరొక ఉదాహరణ కండిషన్ ప్రత్యయం -ఎల్ ను తరచుగా ఉపయోగించడం, ఇది ప్రారంభ తమిళ సాహిత్యంలో లేదు, 5 వ శతాబ్దం నాటికి సాధారణం. [42]

a. Vall వల్లువర్ కాలం సి నుండి పండితులు విభిన్నంగా పేర్కొన్నారు. 4 వ శతాబ్దం BCE నుండి c. 5 వ శతాబ్దం CE, సాంప్రదాయ ఖాతాలు, భాషా విశ్లేషణలతో సహా వివిధ విశ్లేషణ పద్ధతుల ఆధారంగా. అయితే, అధికారికంగా ఆమోదించబడిన తేదీ, క్రీ.పూ 31, ప్రభుత్వం 1921 లో ఆమోదించినట్లు,, వల్లువర్ సంవత్సరాన్ని ఎప్పటినుంచో అనుసరిస్తున్నారు. [7] మరింత లోతైన విశ్లేషణ కోసం, తిరుక్కురల్ డేటింగ్ చూడండి.

బి. Vall మల్లుబార్ జిల్లాలో భాగంగా మద్రాస్ ప్రెసిడెన్సీలో "వల్లవనాడు" ఒక తాలూకా. ప్రస్తుతం, ఆ ప్రాంతం తమిళనాడు నీలగిరి జిల్లాకు ఆనుకొని ఉన్న కేరళలోని పాలక్కాడ్, మలప్పురం జిల్లాల్లో భాగం. వల్లవనాడు రాజులు పల్లవ రాజుల నుండి వచ్చారని, నీలగిరి ప్రాంతం నుంచీ పాలన చేస్తున్నారని పేర్కొన్నారు.

సూచనలు సవరించండి

^ వాఘోర్న్, 2004, పేజీలు 120-125. ^ ముత్తయ్య, 2014, పే.  232. ^ పి. ఆర్. నటరాజన్ 2008, పే.  2. ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1975, పేజీలు 123–124. ^ A బి కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1975, పే.  124. ^ a b c d కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1975, పే.  125. ^ a బి సి అరుముగం, 2014, పేజీలు 5, 15. ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పేజీలు 155–156 (సి. 450–550 సిఇ);
కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1974, పే.  119 (సి. 450-500 సిఇ);
కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1975, పే.  124 (సి. 500 సిఇ) ^ ఎ బి సి స్టువర్ట్ బ్లాక్బర్న్ 2000, పే.  454. ^ వేలుసామి, ఫెరడే, 2017, పేజీలు 7-13. ^ సుందరమూర్తి, 2000, పే.  624. ^ a బి కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పే.  168. ^ a బి సి కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పే.  155. ^ పోప్, 1886, పే.  i. ^ స్టువర్ట్ బ్లాక్బర్న్ 2000, పేజీలు 449-482. ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1975, పే.  ఫుట్‌నోట్స్‌తో 125). ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పే.  ఫుట్‌నోట్స్‌తో 155). ^ A బి సి స్టువర్ట్ బ్లాక్‌బర్న్ 2000, పేజీలు 456–457. ^ ఎ బి స్టువర్ట్ బ్లాక్‌బర్న్ 2000, పేజీలు 458–464. ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1975, పేజీలు 124–125. ^ A బి సి డి ఇ ఎఫ్  g h కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పే.  156. ^ a బి పవనార్, 2017, పేజీలు 24-26. ^ మోఫాట్, 1979, పే.  19-21. ^ పెరియన్న, 1968, పే.  23. ^ పెరియన్న, 1968, పే.  227. ^ a బి కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1975, పే.  227. b a బి కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1991, పే.  25. ^ శుద్ధానంద ఎ. శర్మ 2007, పే.  76. ^ ఇరామాకాంటిరానా నాకాకామి 1997, పే.  202. ^ పవనార్, 2017, పేజీలు 32–33. ^ A బి మోహన్ లాల్ 1992, పే.  4341. b a బి స్టువర్ట్ బ్లాక్బర్న్ 2000, పేజీలు 460-464. ^ స్టువర్ట్ బ్లాక్బర్న్ 2000, పేజీలు 459-464. ^ ఎ బి స్టువర్ట్ బ్లాక్బర్న్ 2000, పేజీలు 464-465. ^ స్టువర్ట్ బ్లాక్బర్న్ 2000, పేజీలు 467-469.  ^ A b c d కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1975, పే.  ఫుట్ నోట్స్‌తో 124. ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పేజీలు 169–171.  కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1974, పే.  119 (సి. 450-500 సిఇ). ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1975, పే.  124 (c. 500 CE). ^ A b కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పే.  169. ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పే.  171. ^ ఎ బి స్టువర్ట్ బ్లాక్బర్న్ 2000, పేజీలు 454 ఫుట్‌నోట్‌తో 7. ^ తిరువల్లూవర్ నినైవు మలార్, 1935, పే.  117. ^ ఇరాయికురువనార్, 2009, పే.  72. ^ రాబిన్సన్, 1873, పేజీలు 15, 20. ^ ఎ బి రామకృష్ణన్, దీపా హెచ్. (15 నవంబర్ 2019).  "మాటల యుద్ధం వెలుపల ఉధృతంగా, ఈ ఆలయం లోపల శాంతి ప్రస్థానం".  ది హిందూ.  చెన్నై: కస్తూరి & సన్స్.  p.  3. జనవరి 5, 2020 న పునరుద్ధరించబడింది. Th తిరువల్లూవర్ రాజ్యం, 2005 ను కనుగొన్నట్లు పరిశోధన బృందం పేర్కొంది. ^ రాబిన్సన్, 1873, పే.  14. ^ ఎ బి సి కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పేజీలు 156–171. ^ మోహన్ లాల్ 1992, పేజీలు 4333–4334. ^ కోవైమణి, నాగరాజన్ 2013, పే.  148. b a బి స్టువర్ట్ బ్లాక్బర్న్ 2000, పేజీలు 463-464. ^ A b c d e f g కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పే.  157. ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1975, పే.  ఫుట్ నోట్స్‌తో 125. ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పే.  ఫుట్ నోట్స్‌తో 155. ^ పి.ఎస్.  సుందరం 1987, పేజీలు xiii-xiv. ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1974, పే.  119 ఫుట్‌నోట్‌తో 10. ^ స్వామీజీ ఇరైన్‌బాన్ 1997, పే.  13. ^ పి.ఎస్.  సుందరం 1987, పేజీలు xiii-xvii, 1103 వ పద్యంపై అనుబంధం గమనిక. B a b కౌశిక్ రాయ్ (2012).  హిందూయిజం అండ్ ది ఎథిక్స్ ఆఫ్ వార్ఫేర్ ఇన్ సౌత్ ఆసియా: ఫ్రమ్ యాంటిక్విటీ టు ది ప్రెజెంట్.  కేంబ్రిడ్జ్ యూనివర్శిటీ ప్రెస్.  pp. 152–154, సందర్భం: 144–154 (చాప్టర్: హిందూయిజం అండ్ ది ఎథిక్స్ ఆఫ్ వార్ఫేర్ ఇన్ సౌత్ ఆసియా) .ISBN 978-1-107-01736-8. ^ A.K.  అనంతనాథన్ (1994).  "థియరీ, అండ్ ఫంక్షన్స్ ఆఫ్ ది స్టేట్ ది కాన్సెప్ట్ ఆఫ్ అయామ్ (ధర్మం) తిరుక్కురల్".  తూర్పు,, పశ్చిమ.  44 (2/4): 325. JSTOR 29757156., కోట్: "చంపకపోవడం అరట్టుప్పల్ (సద్గుణ విభాగం యొక్క కీర్తి) లోని ఒక సంపూర్ణ ధర్మం (అరామ్), అయితే సైన్యంలో విధి యుద్ధంలో చంపడం, రాజుకు  న్యాయం చేసే ప్రక్రియలో అనేకమంది నేరస్థులను ఉరితీయడానికి. ఈ సందర్భాలలో, రాజుపై వేసిన ప్రత్యేక విధుల దృష్ట్యా [మునుపటి విభాగంలో] అరామ్ యొక్క ఉల్లంఘనలు [తిరువల్లూవర్ చేత] సమర్థించబడుతున్నాయి, సమర్థన ఏమిటంటే 'a  సాధారణ ప్రజలను రక్షించడానికి కొంతమంది దుర్మార్గులను కలుపుకోవాలి '(టికె 550). "b a b c d e f కౌశిక్ రాయ్ (2012).  హిందూయిజం అండ్ ది ఎథిక్స్ ఆఫ్ వార్ఫేర్ ఇన్ సౌత్ ఆసియా: ఫ్రమ్ యాంటిక్విటీ టు ది ప్రెజెంట్.  కేంబ్రిడ్జ్ యూనివర్శిటీ ప్రెస్.  పేజీలు 152–155.  ISBN 978-1-107-01736-8. ^ P.S.  సుందరం 1987, పేజీలు xiii-xvii, 1103 వ పద్యంపై అనుబంధం గమనిక. ^ నార్మన్ కట్లర్ 1992, పేజీలు 553–554. ^ నార్మన్ కట్లర్ 1992, పేజీలు 554–555. ^ P.S.  సుందరం 1987, పేజీలు 21,159. ^ ఎ.కె.  అనంతనాథన్ (1994).  "థియరీ అండ్ ఫంక్షన్స్ ఆఫ్ ది స్టేట్ ది కాన్సెప్ట్ ఆఫ్ అయామ్ (ధర్మం) తిరుక్కురల్".  తూర్పు, పడమర.  44 (2/4): 321. JSTOR 29757156. ^ పిఆర్ నటరాజన్ 2008, పేజీలు 1–6. ^ నార్మన్ కట్లర్ 1992, పేజీలు 555–558. ^ ఎ బి కోవైమణి, నాగరాజన్ 2013, పేజీలు 145–148. ^ కామిల్  జ్వెలెబిల్ (1984).  "తిరుకురల్, జె. గ్లాజోవ్ చేత తమిళం నుండి రష్యన్లోకి అనువదించబడింది".  ఆర్కైవ్ ఓరియంటల్నా.  32: 681-682. ^ రాజ్ ప్రూతి & బేలా రాణి శర్మ 1995, పే.  113. ^ నార్మన్ కట్లర్ 1992, పేజీలు 558–561, 563. ^ వరదరాజన్, ము.  (1988).  ఎ హిస్టరీ ఆఫ్ తమిళ సాహిత్యం (ఇ. సా. విశ్వనాథన్, ట్రాన్స్.).  న్యూ Delhi ిల్లీ: సాహిత్య అకాడమీ. ^ రామకృష్ణన్, టి. (6 నవంబర్ 2019). "తిరువల్లూవర్ మతం ఒక విషయం పండితుల చర్చ".  ది హిందూ.  చెన్నై: కస్తూరి & సన్స్.  p.  4. సేకరణ తేదీ 28 డిసెంబర్ 2019. ^ a b c d K. A. గీతా 2015, పే.  49. ^ కె. ఎ. గీతా 2015, పే.  50. ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1973, పేజీలు 156-157. ^ మనవాలన్, 2009, పే.  39. ^ జ్వెలెబిల్, 1973, పేజీలు 156-171. ^ A బి మనవాలన్, 2009, పేజీలు 26-27. ^ A బి సి మనవాలన్, 2009, పే.  42. ^ a బి జాన్ ఎ. బి. జోంగనీల్ 2009, పే.  111. ^ కామిల్ జ్వెలెబిల్ 1974, పే.  119. ^ ఎ.కె.  అనంతనాథన్ (1994).  "థియరీ అండ్ ఫంక్షన్స్ ఆఫ్ ది స్టేట్ ది కాన్సెప్ట్ ఆఫ్ అయామ్ (ధర్మం) తిరుక్కురల్".  తూర్పు, పడమర.  44 (2/4): 316. JSTOR 29757156. ^ P. సెన్సార్మా (1981).  వావువర్ యొక్క సైనిక ఆలోచనలు.  దర్బరి ఉడ్జోగ్.  పేజీలు 40–42. world ప్రపంచ భాషలలో తిరుకురాల్ అనే తమిళ సాహిత్య రచన అనువాదం, 2012. ^ ఛటర్జీ, ఎన్. (26 జనవరి 2011).  ది మేకింగ్ ఆఫ్ ఇండియన్ సెక్యులరిజం: ఎంపైర్, లా అండ్ క్రిస్టియానిటీ, 1830-1960.  స్ప్రింగర్.  p.  199. ISBN 978-0-230-29808-8. ^ C.S. నటరాజన్ (13 ఫిబ్రవరి 2018) .నేషనల్ వర్డ్స్: ఎ సొల్యూషన్ టు ది నేషనల్ లాంగ్వేజ్ ప్రాబ్లమ్ ఆఫ్ ఇండియా (హిందీలో).  నోషన్ ప్రెస్.  ISBN 978-1-948147-14-9. ^ పార్థసారథి, ఇందిరా (12 డిసెంబర్ 2015).  "ఆధునిక కాలానికి జంటలు" .హిందు.  ISSN 0971-751X.  సేకరణ తేదీ 18 ఏప్రిల్ 2020. ^ కప్పిరామసియానా, 1980. ^ జిమ్మెర్మాన్, 2007, పే.  8. ^ వేదనాయగం, 2017, పే.  108. ^ పావనార్, 2017, పే.  35. ^ ఎ బి స్టువర్ట్ బ్లాక్బర్న్ 2000, పే.  455. ^ స్టువర్ట్ బ్లాక్బర్న్ 2000, పే.  459. ^ ఎ బి కన్నన్, ది న్యూ ఇండియన్ ఎక్స్‌ప్రెస్, 11 మార్చి 2013. b ఎ బి సి జోవాన్ పుంజో వాఘోర్న్ (2004) .డయాస్పోరా ఆఫ్ ది గాడ్స్: మోడరన్ హిందూ టెంపుల్స్ ఇన్ ఎ అర్బన్ మిడిల్ క్లాస్ వరల్డ్.  ఆక్స్ఫర్డ్ యూనివర్శిటీ ప్రెస్, USA.  పేజీలు 120-125.  ISBN 978-0-19-515663-8. ^ చక్రవర్తి, రామచంద్రన్, 2009. ^ వేదనాయగం, 2017, పే.  113. ^ ఎ బి అబ్రమ్ (ఫర్మ్), 2003, పే.  421. ^ టూరిస్ట్ గైడ్ టు తమిళనాడు, 2010, పే.  20. ^ హాంకాక్, 2010, పే.  113 -. ^ కామత్, 2010, పే.  34 -. ^ తిరువసువర్సుబ్రమునియస్వమి, 2000, పేజీలు 31-32. ^ ఉపాధ్యాయ, కవిత (20 డిసెంబర్ 2016). "తిరువల్లూవర్ చివరకు హరిద్వార్‌లో అహంకారం పొందుతాడు".  ది హిందూ.  ISSN 0971-751X.  సేకరణ తేదీ 18 ఏప్రిల్ 2020. ^ డిసెంబర్ 20, షియో ఎస్. జైస్వాల్ |  టిఎన్ఎన్ |;  2016;  ఇస్ట్, 08:32.  "ఆరు నెలలు, హరిద్వార్ | డెహ్రాడూన్ న్యూస్ లో తిరువల్లూవర్ విగ్రహం ఆవిష్కరించబడింది".  ది టైమ్స్ ఆఫ్ ఇండియా.  సేకరణ తేదీ 18 ఏప్రిల్ 2020. ^ "SOAS గొప్ప తమిళ కవి తిరువల్లూవర్ | SOAS యూనివర్శిటీ ఆఫ్ లండన్".  www.soas.ac.uk.  సేకరణ తేదీ 18 ఏప్రిల్ 2020. ^ "తిరువల్లూవర్ డే 2020: చరిత్ర, ప్రాముఖ్యత, మీరు ఐకానిక్ కవి గురించి తెలుసుకోవాలి".  హిందుస్తాన్ టైమ్స్.  15 జనవరి 2020. సేకరణ తేదీ 18 ఏప్రిల్ 2020. ^ ముత్తయ్య, 2014, పే.  172. ^ వివిధ, 2010, పే.  13. ^ "తిరువల్లూవర్ డే 2020: చరిత్ర, ప్రాముఖ్యత, ఐకానిక్ కవి గురించి మీరు తెలుసుకోవలసినది".  హిందుస్తాన్ టైమ్స్.  హిందుస్తాన్ టైమ్స్.కామ్.  16 జనవరి 2020. సేకరణ తేదీ 21 సెప్టెంబర్ 2020. ^ రంగన్, బరద్వాజ్ (19 మార్చి 2016).  "ఎ మ్యూజికల్ బ్రిడ్జ్ అండర్ ఎరాస్".  ది హిందూ.  ISSN 0971-751X.  సేకరణ తేదీ 19 జనవరి 2020.

గ్రంథ పట్టిక సవరణ

ఎ. అరుముగం (2014). [[వల్లువం]. తత్వశాస్త్ర పాఠ్యపుస్తకాల సిరీస్. చెన్నై: పెరియార్ ఇ.వి.రామసామి-నాగమ్మై ఎడ్యుకేషన్ అండ్ రీసెర్చ్ ట్రస్ట్.స్టూవర్ట్ బ్లాక్బర్న్ (2000). "కరప్షన్ అండ్ రిడంప్షన్: ది లెజెండ్ ఆఫ్ వల్లవర్ అండ్ తమిళ లిటరరీ హిస్టరీ". ఆధునిక ఆసియా అధ్యయనాలు. 34 (2): 449–482. doi: 10.1017 / S0026749X00003632. మోఫాట్, మైఖేల్ (1979), దక్షిణ భారతదేశంలో అంటరాని సమాజం: నిర్మాణం, ఏకాభిప్రాయం, ప్రిన్స్టన్ యూనివర్శిటీ ప్రెస్, పేజీలు 37–, ISBN 978-1-4008-7036-3 నార్మన్ కట్లర్ (1992). "ఇంటర్‌ప్రెటింగ్ తిరుక్కునా: టెక్స్ట్ యొక్క సృష్టిలో వ్యాఖ్యానం యొక్క పాత్ర". జర్నల్ ఆఫ్ ది అమెరికన్ ఓరియంటల్ సొసైటీ .112 (4): 549–566. doi: 10.2307 / 604470.JSTOR 604470.ఇర్మాకాంటిరన్ నాకాకామి, సం. (1997). దక్షిణ భారత చరిత్ర, సంస్కృతిలో అధ్యయనాలు. వి.ఆర్. రామచంద్ర దీక్షితార్ సెంటెనరీ కమిటీ.ఓ.సి.ఎల్.సి 37579357.జొన్నే పుంజో వాఘోర్న్ (2004). డయాస్పోరా ఆఫ్ ది గాడ్స్: మోడరన్ హిందూ టెంపుల్స్ ఇన్ ఎ అర్బన్ మిడిల్ క్లాస్ వరల్డ్. న్యూయార్క్: ఆక్స్ఫర్డ్ యూనివర్శిటీ ప్రెస్. ISBN 978-0-19-515663-8.జాన్ A. B. జోంగనీల్ (2009). ప్రపంచ చరిత్రలో యేసు క్రీస్తు: చక్రీయ, సరళ అమరికలలో అతని ఉనికి, ప్రాతినిధ్యం. పీటర్ లాంగ్.ఐఎస్బిఎన్ 978-3-631-59688-3.కె. ఎ. గీతా (2015). పోటీ వర్గాలు, రీమాపింగ్ సరిహద్దులు: తమిళ దళితుల సాహిత్య జోక్యం. కేంబ్రిడ్జ్ పండితులు. ISBN 978-1-4438-7304-8.ఏ. ఎ. మనవాలన్ (2009). ఎస్సేస్ అండ్ ట్రిబ్యూట్స్ ఆన్ తిరుక్కురల్ (క్రీ.శ. 1886-1986) (1 సం.). చెన్నై: ఇంటర్నేషనల్ ఇన్స్టిట్యూట్ ఆఫ్ తమిళ స్టడీస్. ఎడ్వర్డ్ జ్యూయిట్ రాబిన్సన్ (1873). తమిళ జ్ఞానం; హిందూ ges షులకు సంబంధించిన సంప్రదాయాలు, వారి రచనల నుండి ఎంపికలు. లండన్: వెస్లియన్ కాన్ఫరెన్స్ ఆఫీస్.కమిల్ జ్వెలెబిల్ (1973). మురుగన్ చిరునవ్వు: దక్షిణ భారతదేశ తమిళ సాహిత్యంపై. BRILL. p. 155.ISBN 90-04-03591-5.కమిల్ జ్వెలెబిల్ (1974). తమిళ సాహిత్యం. ఒట్టో హర్రాసోవిట్జ్ వెర్లాగ్. ISBN 978-3-447-01582-0.కమిల్ జ్వెలెబిల్ (1975). తమిళ సాహిత్యం. హ్యాండ్బుక్ ఆఫ్ ఓరియంటల్ స్టడీస్. BRILL. ISBN 90-04-04190-7.కమిల్ జ్వెలెబిల్ (1991). సుబ్రహ్మశ్య-మురుగన్ పై తమిళ సంప్రదాయాలు. ఇన్స్టిట్యూట్ ఆఫ్ ఏషియన్ స్టడీస్. మోహన్ లాల్ (1992). ఎన్సైక్లోపీడియా ఆఫ్ ఇండియన్ లిటరేచర్: సాసే టు జోర్గోట్. సాహిత్య అకాడమీ.ఐఎస్బిఎన్ 978-81-260-1221-3.పి. ఆర్. నటరాజన్ (2008). తిరుక్కురల్: ఆరత్తుప్పల్ (తమిళంలో) (మొదటి సం.). చెన్నై: ఉమా పాడిప్పగం.జి. దేవనేయ పవనార్ (2017). [[తిరుక్కురల్: తమిళ సాంప్రదాయ వ్యాఖ్యానం] (తమిళంలో) (4 సం.). చెన్నై: శ్రీ ఇంధు పబ్లికేషన్స్.కన్నన్, కౌశిక్ (11 మార్చి 2013). "తిరుచులి వద్ద సెయింట్ కవి గురు పూజ". ది న్యూ ఇండియన్ ఎక్స్‌ప్రెస్. తిరుచులి: ఎక్స్‌ప్రెస్ పబ్లికేషన్స్. సేకరణ తేదీ 3 సెప్టెంబర్ 2020.పి. ఇ. పెరియన్న (1968). ఒకవేళ [తిరువల్లూవర్ జీవిత చరిత్ర]. చెన్నై: వనాతి పాతిప్పగం.ఇరైకురువనార్ (2009). ఒకవేళ [తిరుక్కురల్ ప్రత్యేకతలు]. చెన్నై: ఇరయ్యగం.రాజ్ ప్రూతి; బేలా రాణి శర్మ (1995). బౌద్ధమతం జైన మతం, మహిళలు. అన్మోల్. ISBN 978-81-7488-085-7. శుద్ధానంద ఎ. శర్మ (2007). తమిళ సిద్ధాలు: చారిత్రక, సామాజిక-సాంస్కృతిక, మత-తాత్విక దృక్పథాల నుండి ఒక అధ్యయనం. మున్షిరామ్ మనోహర్‌లాల్. ISBN 9788121511735.Swamiji Irianban (1997). తిరుక్కురల్ యొక్క అంబ్రోసియా. అభినవ్ పబ్లికేషన్స్. ISBN 978-81-7017-346-5.N. వేలుసామి, మోసెస్ మైఖేల్ ఫెరడే (Eds.) (2017). తిరుక్కురాల్‌ను భారత జాతీయ పుస్తకంగా ఎందుకు ప్రకటించాలి? (తమిళం, ఆంగ్లంలో) (మొదటి ఎడిషన్). చెన్నై: ప్రత్యేక మీడియా ఇంటిగ్రేటర్లు. ISBN 978-93-85471-70-4.I. సుందరమూర్తి (సం.) (2000). [[కురలముధం] (తమిళంలో) (1 వ ఎడిషన్). చెన్నై: తమిళ వలార్చి ఇయక్కగం.పోప్, జి. యు. (1886). తిరువల్లూవా నాయనార్ యొక్క పవిత్ర కుర్రాల్. న్యూ Delhi ిల్లీ: ఆసియా విద్యా సేవలు. pp. (పరిచయం) .వేదనాయగం, రాముడు (2017). [] తిరువల్లూవ మలై: మూలముమ్ ఎలియా ఉరై విలక్కముమ్ (తమిళంలో) (1 సం.). చెన్నై: మణిమేకలై ప్రసురం.మరియన్ జిమ్మెర్మాన్ (సెప్టెంబర్ 2007). ఒక చిన్న పరిచయం: తమిళ సిద్ధాంతాలు, తమిళనాడు యొక్క సిద్ధ ine షధం. గ్రిన్ వెర్లాగ్. ISBN 978-3-638-77126-9. సేకరణ తేదీ 14 డిసెంబర్ 2010. డేవిడ్ అబ్రమ్; రఫ్ గైడ్స్ (సంస్థ) (2003). దక్షిణ భారతదేశం. రఫ్ గైడ్స్. ISBN 978-1-84353-103-6. సేకరణ తేదీ 12 డిసెంబర్ 2010.కా. Vē కప్పిరామసియానా (1980). తమిళ అధ్యయనాలపై పత్రాలు. ఇంటర్నేషనల్ ఇన్స్టిట్యూట్ ఆఫ్ తమిళ స్టడీస్. సేకరణ తేదీ 11 డిసెంబర్ 2010. మేరీ ఎలిజబెత్ హాంకాక్ (8 అక్టోబర్ 2008). మద్రాస్ నుండి చెన్నై వరకు వారసత్వ రాజకీయాలు. ఇండియానా యూనివర్శిటీ ప్రెస్. పేజీలు 113–. ISBN 978-0-253-35223-1. సేకరణ తేదీ 12 డిసెంబర్ 2010. రినా కామత్ (2000). చెన్నై. ఓరియంట్ బ్లాక్స్వాన్.ఐఎస్బిఎన్ 978-81-250-1378-5. సేకరణ తేదీ 12 డిసెంబర్ 2010.పి.ఎస్. సుందరం (1987). కురల్ (తిరువల్లూవర్). పెంగ్విన్ బుక్స్. ISBN 978-93-5118-015-9. తిరువాసువర్; సత్గురు శివయ సుబ్రమునియస్వమి (1 జనవరి 2000). తిరుకురల్. అభినవ్ పబ్లికేషన్స్.ఐఎస్బిఎన్ 978-81-7017-390-8. సేకరణ తేదీ 12 డిసెంబర్ 2010. వేరియస్ (2003). దక్షిణ భారతదేశానికి పర్యాటక గైడ్. సూరా బుక్స్. ISBN 978-81-7478-175-8. సేకరణ తేదీ 12 డిసెంబర్ 2010. ముత్తయ్య, ఎస్. (2014). మద్రాస్ తిరిగి కనుగొనబడింది. చెన్నై: ఈస్ట్‌వెస్ట్. ISBN 978-93-84030-28-5. "తిరువల్లూవర్ నినైవు మలార్". 1935. "తిరువల్లూవర్ రాజ్యాన్ని కనుగొన్నట్లు పరిశోధన బృందం పేర్కొంది". జీ న్యూస్. 26 ఏప్రిల్ 2005. "ప్రపంచ భాషలలో తమిళ సాహిత్య రచన తిరుక్కురాల్ అనువాదం". కె.కళ్యణసుందరం. సేకరణ తేదీ 10 మార్చి 2012. తమిళనాడుకు టూరిస్ట్ గైడ్. సూరా బుక్స్. 2010.ISBN 978-81-7478-177-2. సేకరణ తేదీ 12 డిసెంబర్ 2010.

బాహ్య లింకులు ఎడిట్ వికీమీడియా కామన్స్ కు తిరువల్లువర్ కు సంబంధించిన మీడియా ఉంది. వికికోట్ కు సంబంధించిన ఉల్లేఖనాలు ఉన్నాయి: తిరువల్లూవర్ వర్క్స్ ద్వారా లేదా తిరువల్లూవర్ ద్వారా లేదా ఇంటర్‌నెట్ ఆర్కైవ్ వర్క్స్ వద్ద తిరువల్లూవర్ లిబ్రివోక్స్ (పబ్లిక్ డొమైన్ ఆడియోబుక్స్)

చివరిగా 16 రోజుల క్రితం భాగ్య శ్రీ 113 చే సవరించబడింది

సంబంధిత వ్యాసాలు

తిరుక్కునా

వ్యక్తిగత నీతి, నైతికతపై పురాతన తమిళ కూర్పు

ఆంగ్లంలోకి తిరుక్కురల్ అనువాదాలు

తిరుక్కురల్‌తో డేటింగ్

గుర్తించకపోతే CC BY-SA 3.0 క్రింద కంటెంట్ అందుబాటులో ఉంటుంది.

గోప్యతా విధానం

ఉపయోగ నిబంధనలు Thank you for devoting your precious time to Thiruvalluvar.....

ఇవీ చూడండి

• తిరువళ్ళువార్ విగ్రహం

• 

  The Tamil saint watches over the bay

• 

  At night

మూలాలు

• Thurston, Edgar & Kadambi Rangachari. 1909. Castes and Tribes of Southern India. vol VI. Madras: Government Press. [Page82]
• Dialogue and History Constructing South India,1795–1895, Eugene F.Irschick,UNIVERSITY OF CALIFORNIA PRESS

• www.theologie.uni-hd.de/rm/online-artikel/bergunder-2004-contested-past.pdf [Page 70]
• KarlGraul, Reise in Ostindien (Leipzig 1855)vol. IV, p. 193, quoted in (Nehring 2000: 77).

• "Contested Past" by Michael Bergunder, Universität Heidelberg
• Thirukkural was written by a Paraiyar called Valluvar

బయటి లింకులు

వికీవ్యాఖ్యలో ఈ విషయానికి సంబంధించిన వ్యాఖ్యలు చూడండి.

తిరువళ్ళువర్

• About Thiruvalluvar