సుబ్రమణ్యస్వామి దేవాలయం (తిరుపరంకుంద్రం)
| అరుల్మిగు మురుగన్ ఆలయం, తిరుపరంకుంద్రం, | |
|---|---|
.jpg) గోపురం దృశ్యం | |
  తమిళనాడులో ఆలయ స్థానం | |
| భౌగోళికం | |
| భౌగోళికాంశాలు | 9°52′47″N 78°04′16″E / 9.8798°N 78.0711°E |
| దేశం | భారతదేశం |
| రాష్ట్రం | తమిళనాడు |
| జిల్లా | మదురై |
| ప్రదేశం | తిరుపరంకుంద్రం |
| సంస్కృతి | |
| దైవం | మురుగన్ , దైవయానై |
| ముఖ్యమైన పర్వాలు | వైకాసి విశాఖ, అవని పండుగ,[సుర సంహారం, మాసి పండుగ |
| వాస్తుశైలి | |
| నిర్మాణ శైలులు | తమిళ వాస్తుశిల్పకళ నిర్మాణం |
| చరిత్ర, నిర్వహణ | |
| స్థాపితం | 6వ శతాబ్దం |
| సృష్టికర్త | పాండ్యులు |
| దేవస్థాన కమిటీ | తమిళనాడు హిందూ రిలిజియస్, చారిటబుల్ ఎండోమెంట్స్ డిపార్ట్‌మెంట్ |
సుబ్రమణ్యస్వామి దేవాలయం, తమిళనాడు రాష్ట్రం, మధురై సమీపంలోని తిరుపరంకుండ్రం పట్టణంలో ఉన్న ప్రసిద్ధ హిందూ దేవాలయం. ఇది శివడు పార్వతిదేవి కుమారుడైన సుబ్రమణ్యస్వామికి అంకితం చేయబడింది.దీనిని మురుగన్ (కార్తికేయుడు అని కూడా పిలుస్తారు)
ఈ ఆలయం తమిళనాడులోని మురుగన్ ఆరు పవిత్ర క్షేత్రాలలో ఒకటి, దీనిని ఆరుపదవీడు అని పిలుస్తారు. భక్తులలో గొప్ప మతపరమైన ప్రాముఖ్యతను కలిగి ఉంది. తమిళనాడులోని పురాతన దేవాలయాలలో ఒకటిగా నమ్ముతారు, దీని మూలాలు 6వ శతాబ్దం నాటివి.
సుబ్రమణ్య స్వామి ఆలయం తిరుపరంకుండ్రం అని పిలువబడే ఒక కొండపై ఉంది. ఇది ఇంద్రుని కుమార్తె దేవసేనను మురుగన్ వివాహం చేసుకున్న ప్రదేశంగా నమ్ముతారు. ఆలయ సముదాయంలో మురుగన్, శివుడు, పార్వతి, గణేష్, విష్ణువు వంటి వివిధ దేవతలకు అంకితం చేయబడిన అనేక మందిరాలు ఉన్నాయి.మురుగన్ తన తండ్రి శివుడిని ఇక్కడ పరంగిరినాథర్‌గాపూజించాడని చెబుతారు.
ఆలయ వాస్తుశిల్పం ద్రావిడ పాండ్యన్ శైలుల సమ్మేళనాన్ని ప్రదర్శిస్తుంది. ప్రధాన దేవత, మురుగన్, ఆరు ముఖాలతో చిత్రీకరించబడింది. అతని దివ్య వాహనమైన నెమలిపై నిలబడి కనిపిస్తాడు. ఈ ఆలయం పెద్ద సంఖ్యలో భక్తులను ఆకర్షిస్తుంది, ముఖ్యంగా స్కంద షష్ఠి పండుగ సమయంలో, మురుగన్ రాక్షసుడు సూరపద్మనుపై సాధించిన విజయాన్ని గుర్తుచేసుకుంటుంది.
ఆలయాన్ని సందర్శించే సందర్శకులు కొండపై నుండి చుట్టుపక్కల ప్రాంతాల విస్తృత దృశ్యాలను కూడా చూడవచ్చు. దేవాలయం నిర్మలమైన వాతావరణంతో ప్రదేశం సహజ సౌందర్యం ఆధ్యాత్మిక అన్వేషకులకు, పర్యాటకులకు ఒక ప్రసిద్ధ గమ్యస్థానంగా మారింది.
మొత్తంమీద, తిరుపరంకుండ్రంలోని సుబ్రమణ్య స్వామి ఆలయం ఒక ముఖ్యమైన పుణ్యక్షేత్రం, మురుగన్ అనుచరులకు భక్తి ప్రదేశం.ఈ ఆలయం శైవ సంప్రదాయాన్ని అనుసరిస్తుంది.ఆలయంలో ఆరు రోజువారీ ఆచారాలు, మూడు వార్షిక ఉత్సవాలు జరుగుతాయి,వీటిలో తమిళ నెల ఐప్పాసి (అక్టోబరు -నవంబరు)లో కంఠషష్ఠి పండుగఅత్యంత ప్రముఖమైంది.ఆలయ నిర్వహణ తమిళనాడు ప్రభుత్వ హిందూ మత, ధర్మాదాయ, దేవాదాయ బోర్డుచే సాగుతుంది.
పురాణ కథనం[మార్చు]
.jpg)
మురుగన్ దేవుడు తిరుపరంకుండ్రం వద్ద సూరపద్మను వధించిన వివరం స్కంద పురాణంలో ప్రస్తావించబడింది. హిందూ పురాణాల ప్రకారం, రాక్షస రాజు సూరపద్మన్ ఒకప్పుడు తీవ్రమైన తపస్సు చేసి శివుడి నుండి వరాలను పొందాడు. అతను పొందిన శక్తి కారణంగా ప్రపంచాన్ని పరిపాలించడం ప్రారంభించాడు. అతను పదుమకోమలైని వివాహం చేసుకున్నాడు.అతను అనేక మంది కుమారులను కలిగి ఉన్నాడు.సముద్రాలలో సృష్టించబడిన విరామకేంద్రం అతని రాజధానిగా మారింది. ఆ అహంకారంతో అతను దేవతలను ఇబ్బంది పెట్టడం ప్రారంభించాడు.ఇంద్రుడిని (దేవతల రాజు) బంధించాడు. ఇంద్రుని భార్య ఇంద్రాణిని కోరుకున్నాడు.ఇంద్రుడు శివుని కుమారుడు, యుద్ధ దేవుడు అయిన మురుగన్ సహాయం కోరాడు. మురుగన్ తన దూత విరవకుటేవర్‌ను రాక్షసుడి వద్దకు పంపాడు,అతను దానికి చలించలేదు. తిరుపరంకుండ్రంలో తీవ్రమైన యుద్ధం జరిగింది, అక్కడ మురుగన్ ఇరానియన్ తప్ప సూరపద్ముని కుమారులందరినీ చంపాడు.దానికి భయపడి సూరపద్మ సముద్రం కింద దాక్కున్నాడు. మురుగన్ అతనిని రెండు ముక్కలుగా విభజించాడు, అది దేవుని దివ్య వాహనాలైన నెమలి, కోడి రూపాలతో ఉద్బవించాయి. [1]మురుగన్ సూరపద్ముడిని వధించిన రోజును అన్ని మురుగన్ ఆలయాలలో స్కంద షష్ఠి పండుగగాఆ సందర్బంగా జరుపుకుంటారు.
ఇంద్రుడు కృతజ్ఞతగా తన కుమార్తె దేవసేనను (దేవాయనై) మురుగన్‌కు ఇచ్చి తిరుపరంకుండ్రంలో వివాహం జరిపించుతాడు.మురుగన్ ఇక్కడ శివుడిని పరంగిరినాథర్‌గా పూజించాడని నమ్ముతారు. [2]
చరిత్ర[మార్చు]
కొండపై నుండి చెక్కబడిన ఈ దేవాలయం బహుశా పూర్వం జైన గుహ అని శాసన ఆధారాలు సూచిస్తున్నాయి. దీనికి ముందు, మురుగన్ ఆలయం 6వ శతాబ్దానికి చాలా ముందు ఉనికిలో ఉందని, పాండ్య రాజు కూన్ పాండియన్ ఆధ్వర్యంలో జైన సన్యాసులచే జైన మందిరంగా మార్చబడిందని మరొక సిద్ధాంతం ఉంది. సా.శ. 8వ శతాబ్దపు తరువాతి కాలంలో పాండ్య రాజు రాజ్యంలో మంత్రిగా చేస్తున్న గజపతి ఆధ్వర్యంలో ఈ ఆలయం హిందూ దేవాలయంగా మార్చబడిందని కథనం. ఆలయంలోని స్తంభాల మందిరాలను ప్రారంభించిన మదురై నాయకుల పాలనలో ఈ ఆలయానికి అనేక చేర్పులు జరిగాయి.[3]2021 నాటికి ఈ ఆలయం తమిళనాడు ప్రభుత్వ హిందూ మత, ధర్మాదాయ శాఖ ద్వారా నిర్వహించబడుతుంది. [4] [5]
భవన నిర్మాణ శాస్త్రం[మార్చు]
ఈ ఆలయం మధురై నుండి మధురై - తెన్కాసి రహదారిపై 8 కి.మీ (5 మైళ్లు) దూరంలో ఉంది. ఈ ఆలయం 6వ శతాబ్దపు పాండ్యుల కాలం నాటి రాతితో కట్టబడిన వాస్తుశిల్పం, 16వ శతాబ్దంలో నాయక కాలం నాటి మండపాలలోని జీవిత పరిమాణ శిల్పాలుతో నిర్మించబడింది. [6] అనేక కళాత్మకంగా చెక్కబడిన స్తంభాలతో కూడిన ఆస్థాన మండపం 150 అడుగులు (46 మీటర్లు) ఎత్తైన ద్వజస్తంబం దారి తీస్తుంది. ప్రవేశ ద్వారం ఎత్తైన ఏడు అంచెల రాజగోపురంతో ఉంది. [3] ఆలయం వెనుక ఉన్న గ్రానైట్ కొండ 1050 అడుగులు (320 మీటర్లు) పైభాగంలో కాశీ విశ్వనాథ (శివుడు) మందిరం ఉంది. ఆలయంలోని వినాయక (గణేశుడు) చిత్రం ఉంటుంది. [7] లోపలి ఒకే రాయితో రాతిచెక్కుడుతో తయారు చేయబడింది. [8]
గర్భాలయానికి దారితీసే మూడు మందిరాలు కంభతాడి మండపం, అర్ధ మండపం, మహామండపం, వివిధ ఎత్తులలో ఉన్నాయి. మురుగన్, దుర్గ, వినాయక, శివుడు, విష్ణువుల విగ్రహాలను కలిగిఉండే గర్భాలయం రాతిచెక్కుడుతో నిర్మించబడింది. అన్ని విగ్రహాలు రాతి గోడపై చెక్కబడ్డాయి. శివుడు తన భార్య పార్వతితో ఆవుడై నాయకిగా పరంగిరినాథర్‌గా పూజింపబడతాడు. శివుని ఆనంద నృత్యాన్ని వర్ణించే చిత్ర సమూహాలు గర్భగుడి వెలుపల కనిపిస్తాయి.[3]
పురాతన హిందూ దేవాలయాలలో అరుదైన విషయంగా పరిగణించబడే ప్రధాన మందిరంలో శివుడు, విష్ణువు ఒకరినొకరు ఎదుర్కోవడం ఈ దేవాలయం ముఖ్యమైన లక్షణం. ఆలయం వెలుపల కోనేరు ఉంది. గుడి చెరువు ఒడ్డున వేద పాఠశాల ఉంది. ధ్వజస్తంభం ముందు రాతితో చెక్కిన నంది నెమలి, ఎలుక, శివుడు, మురుగన్, వినాయకుని వాహన లు (వాహనాలు) ఉన్నాయి. అర్ధ మండపం ముందు "షడశర పడిగల్" అని పిలువబడే ఆరు మెట్ల విమానం ఉంది. మహిషాసుర మర్దిని (దుర్గ), కర్పగ వినాయగర్ (గణేశుడు), అందరాబరనార్, ఉగ్గిరార్ రాతి శిల్పాలు హాలులో కనిపిస్తాయి. శరవణ పోయిగై, లక్ష్మీ తీర్థం, సనియాసి కినరు (బావి), కాశి సునై, సత్య కూపం అనే ఐదు నీటి వనరులు ఉన్నాయి. [3]
సాహిత్య ప్రస్తావన[మార్చు]
7వ శతాబ్దానికి చెందిన శైవ సన్యాసి సంబందర్ తిరుపరంకుంద్రంను సందర్శించి, మొదటి తిరుమురైగా సంకలనం చేయబడిన తేవారంలో పది శ్లోకాలలో ఆలయ ఉచినాథర్ శివచిహ్నాన్ని స్తుతించాడు.ఈ ఆలయం తేవరంలో ప్రతిష్టించబడినందున, ఇది శైవ శాసనంలో ప్రస్తావించబడిన 276 దేవాలయాలలో ఒకటైన పాదల్ పెత్ర స్థలంగా వర్గీకరించబడింది.ఈ ఆలయం వైగై నది ఒడ్డున ఉన్న దేవాలయాల శ్రేణిలో మూడవదిగా పరిగణించబడుతుంది. [9]
ఈ ఆలయంలో సంబందర్ ముగ్గురు తమిళ నాయకులైన చేర, చోళ, పాండ్యలను కలుసుకుని వారిని ఆశీర్వదించాడు. సుందరార్, సంబందర్ ఇక్కడ తేవారం పతిగం రచించారు. నక్కీరార్ మురుగన్ చిహ్నంపై అనేక పద్యాలను రచించారు. తిరుప్పుగజ్, కందపురాణం, ఇతర రచనలు ఈ క్షేత్రం వైభవాన్ని తెలియజేస్తాయి. [10]
మతపరమైన ప్రాముఖ్యత, పండుగలు[మార్చు]
_(36847484233).jpg)
ఆలయ ఆచారాలు ప్రకారం పూజలు రోజుకు మూడు సార్లు నిర్వహిస్తారు. ఉదయం 8:00 గంటలకు కలశాంతి, ఉదయం 12:00 గంటలకు ఉచికలం, ఉదయం సాయంకాలం 6:00 గంటలకు ప్రతి ఆచారం నాలుగు దశలను కలిగి ఉంటుంది: అభిషేక (పవిత్ర స్నానం), అలంకారం (అలంకరణ), నైవేతనం (అన్నదానం), ఉచినాథర్ (శివుడు), ఉచినయాగి (పార్వతి) లకు దీపఆరాధన కార్యక్రమాలు జరుగతాయి. [9] సోమవారం, శుక్రవారం వంటి వారోత్సవాలు, ప్రదోషం వంటి పక్షం రోజులకు జరిపే ఆచారాలు ఉన్నాయి. అమావాస్య (అమావాస్య రోజు), కిరుతిగై, పౌర్ణమి (పౌర్ణమి రోజు), చతుర్థి రోజున నెలవారీ పండుగలు జరుపుతారు.
తమిళ మాసం ఐప్పాసి (అక్టోబర్ - నవంబరు)లో జరుపుకునే స్కంద షష్టి ఉత్సవం ఈ ఆలయంలో అత్యంత ప్రముఖమైన పండుగ. మురుగన్ సూరపద్మను చంపడం కార్యక్రమం ఆరు రోజుల చివరి సమయంలో అమలు చేయబడుతుంది.పండుగ సమయంలో మురుగన్ ఉత్సవ విగ్రహాన్ని ఆలయ వీధుల చుట్టూ ఉరేగింపు వేడుకలు నిర్వహస్తారు. ఇక్కడ బ్రహ్మోత్సవం తమిళ మాసం పంగునిలో వస్తుంది. పావలకానివాయ్ పెరుమాళ్ అనే విష్ణువు, మురుగన్ మీనాక్షి వివాహాన్ని (చిత్తిరై పండుగ) జరుపుకోవడానికి మదురై నివాసితులు పండుగ దుస్తులను ధరించి ఊరేగింపుగా మదురైకి తీసుకువెళ్తారు.ఈ ఆలయంతో నక్కీరర్ అనుబంధం ఒక పండుగగా జరుగుతుంది. కార్తిక దీపం పండుగను తమిళ మాసం కార్తిగైలో కొండపై దీపం వెలిగించడం ద్వారా జరుపుకుంటారు. వైకాసి, విశాఖ, థాయ్ (తమిళ మాసం)లో ఫ్లోట్ ఫెస్టివల్ ఈ ఆలయంలో జరుపుకునే ఇతర పండుగలు. ఆలయంలో విష్ణుమూర్తి ఉన్నందున వైకుంఠ ఏకాదశిని కూడా జరుపుకుంటారు. [10]
మూలాలు[మార్చు]
- ↑ Dalal, Roshen (2010). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin Books India. p. 399. ISBN 9780143414216.
- ↑ Hariramsai, Suresh (2016). Transition, Infinity, and Ecstasy. Partridge Publishing. pp. 82–3. ISBN 9781482869446.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 V., Meena. Temples in South India. Kanniyakumari: Harikumar Arts. pp. 16–17.
- ↑ Hindu Religious and Charitable Endowments Act, 1959
- ↑ "Arulmighu Subramania Swamy Temple". Hindu Religious Endowment Board, Government of Tamil Nadu. Retrieved 29 January 2017.
- ↑ Rajarajan, R.K.K. (2006) Art of the Vijayanagara-Nāyakas: Architecture and Iconography. 2 Vols., Sharada Publishing House, New Delhi. Pages xxxii + 248 with 25 plans, 350 plates, ISBN 81-88934-30-5
- ↑ Mathew, Biju, ed. (2013). Pilgrimage to Temple Heritage, Volume 1. Info Kerala Communications Pvt Ltd. p. 551. ISBN 9788192128443.
- ↑ Karkar, S.C. (2009). The Top Ten Temple Towns of India. Kolkota: Mark Age Publication. p. 21. ISBN 978-81-87952-12-1.
- ↑ 9.0 9.1 R., Dr. Vijayalakshmy (2001). An introduction to religion and Philosophy - Tévarám and Tivviyappirapantam (1st ed.). Chennai: International Institute of Tamil Studies. pp. 321–22.
- ↑ 10.0 10.1 "Sri Subramania Swamy temple". Dinamalar. 2014. Retrieved 31 May 2014.