బాణా సింగ్

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search
సుబేదార్ మేజర్, గౌరవ కెప్టెన్
బాణా సింగ్
పరమ వీర చక్ర
పరమ వీర చక్ర పతకంతో బాణా సింగ్
జననం (1949-01-06) 1949 జనవరి 6 (వయసు 75)
తణబీర్ సింగ్ పోరా, జమ్మూ కాశ్మీర్
రాజభక్తి India
సేవలు/శాఖ Indian Army
సేవా కాలం1969–2000
ర్యాంకు Honorary Captain
సర్వీసు సంఖ్యJC−155825[1]
యూనిట్8th Battalion, JKLI
పోరాటాలు / యుద్ధాలు
పురస్కారాలు పరమ వీర చక్ర
సంతకం

కెప్టెన్ బాణా సింగ్ పివిసి (జననం 1949 జనవరి 6) భారతీయ సైనికుడు. దేశపు అత్యున్నత శౌర్య పురస్కారం, పరమ వీర చక్ర గ్రహీత.[2][3] భారత సైన్యంలో నాయబ్ సుబేదార్‌గా, ఆపరేషన్ రాజీవ్‌లో భాగంగా కాశ్మీర్‌లోని సియాచిన్ గ్లేసియర్‌పై ఉన్న ఎత్తైన శిఖరాన్ని పాకిస్తాన్ దళాల నుండి స్వాధీనం చేసుకున్న బృందానికి అతను నాయకత్వం వహించాడు. అతని విజయానికి గుర్తింపుగా భారతదేశం అతని గౌరవార్థం, శిఖరాన్ని (గతంలో పాకిస్థాన్ అధీనంలో ఉండగా క్వాయిడ్ పోస్ట్‌) బాణా పోస్ట్‌గా మార్చారు. [4]

జీవితం తొలి దశలో[మార్చు]

బాణా సింగ్ 1949 జనవరి 6 న జమ్మూ కాశ్మీర్‌లోని కడియాల్‌లో సిక్కు కుటుంబంలో జన్మించాడు. అతని తండ్రి రైతు. అతని మేనమామలు భారత సైన్యంలో సైనికులు.[5]

అతను 1969 జనవరి 6 న భారత సైన్యంలో చేరాడు. జమ్మూ కాశ్మీర్ లైట్ ఇన్‌ఫాంట్రీ లోని 8వ బెటాలియన్‌తో సేవను ప్రారంభించాడు.[6] అతను గుల్‌మార్గ్‌లోని హై ఆల్టిట్యూడ్ వార్‌ఫేర్ స్కూల్‌లోను, సోనామార్గ్‌లోని మరో స్కూల్‌లోనూ శిక్షణ పొందాడు.[5] అతను ఆపరేషన్ రాజీవ్ లో విజయవంతమైన బృందానికి నాయకత్వం వహించడానికి రెండు సంవత్సరాల ముందు, 1985 అక్టోబరు 16 న అతను హవల్దార్ స్థాయి నుండి నాయబ్ సుబేదార్ స్థాయికి పదోన్నతి పొందాడు.[7]

ఆపరేషన్ రాజీవ్[మార్చు]

1987 లో వ్యూహాత్మకంగా ప్రాముఖ్యత ఉన్న సియాచిన్ ప్రాంతంలో పాకిస్థాన్ బలగాలు చొరబడ్డాయి. పాకిస్థానీలు ఒక ముఖ్యమైన స్థానాన్ని ఆక్రమించారు, దానిని వారు "క్వైద్ పోస్ట్ " అని పేరుపెట్టారు (ముహమ్మద్ అలీ జిన్నా బిరుదైన క్వైద్-ఎ-ఆజామ్ మీదుగా). సియాచిన్ గ్లేసియర్ ప్రాంతంలోని ఎత్తైన శిఖరంపై 6500 మీటర్ల ఎత్తున ఈ పోస్టు ఉంది (ఆ శిఖరానికి తర్వాత భారతదేశం బాణా సింగ్ గౌరవార్థం "బాణా టాప్"గా పేరు మార్చారు). అక్కడి నుండి మొత్తం సాల్టోరో శ్రేణి, సియాచిన్ హిమానీనదం అంతా స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. అక్కడి నుండి పాకిస్తానీయులు భారత సైన్య స్థావరాలపై కాల్పులు జరపగలదు. శత్రువు పోస్ట్ వాస్తవంగా ఇరువైపులా 457 మీటర్ల ఎత్తైన మంచు గోడలతో కూడిన అజేయమైన హిమానీనద కోట. [8]

1987 ఏప్రిల్ 18 న, క్వైద్ పోస్ట్ నుండి పాకిస్తానీలు పాయింట్ సోనమ్ (6,400 మీ) వద్ద భారత సైనికులపై కాల్పులు జరిపారు, ఇద్దరు సైనికులు మరణించారు. ఆ తర్వాత భారత సైన్యం పాకిస్థానీలను ఆ పోస్ట్ నుండి తరిమికొట్టాలని నిర్ణయించుకుంది. నాయబ్ సుబేదార్ బాణా సింగ్ 8వ JAK LI రెజిమెంట్‌లో భాగంగా 1987 ఏప్రిల్ 20 న సియాచిన్‌లో నియమించబడ్డాడు. క్వాయిడ్ పోస్ట్‌ను స్వాధీనం చేసుకునే పనిని ఈ రెజిమెంటుకు అప్పగించారు. మే 29 న, సెకండ్ లెఫ్టినెంట్ రాజీవ్ పాండే నేతృత్వంలోని JAK LI పెట్రోలింగ్ పోస్ట్‌ను స్వాధీనం చేసుకునేందుకు విఫల ప్రయత్నం చేసింది. ఈ ప్రయత్నంలో 10 మంది భారతీయ సైనికులు మరణించారు. ఒక నెల సన్నాహాల తర్వాత, భారత సైన్యం పోస్ట్‌ను స్వాధీనం చేసుకోవడానికి తాజా ఆపరేషన్‌ను ప్రారంభించింది. 2/లెఫ్టినెంట్ రాజీవ్ పాండే గౌరవార్థం "ఆపరేషన్ రాజీవ్" అని పిలిచే ఈ ఆపరేషన్ మేజర్ వరీందర్ సింగ్ నేతృత్వంలో జరిగింది.[9][10]

1987 జూన్ 23 నుండి, మేజర్ వరిందర్ సింగ్ టాస్క్ ఫోర్స్, పోస్టును స్వాధీనం చేసుకోవడానికి అనేక దాడులను ప్రారంభించింది. ప్రారంభ వైఫల్యాల తర్వాత, నాయిబ్ సుబేదారు బాణా సింగ్ నేతృత్వంలోని 5-సభ్యుల బృందం 1987 జూన్ 26 న క్వాయిడ్ పోస్ట్‌ను విజయవంతంగా స్వాధీనం చేసుకుంది. బాణా సింగ్, అతని తోటి సైనికులు, చుని లాల్‌తో సహా, 457 మీటర్ల ఎత్తైన మంచు గోడను అధిరోహించారు. జట్టు ఊహించని దిశ నుండి క్వైద్ పోస్ట్‌కు వెళ్ళింది. ఇతర జట్ల కంటే సుదీర్ఘమైన, కష్టతరమైన విధానాన్ని ఉపయోగించింది. మంచు తుఫాను సంభవించింది, దీని ఫలితంగా దృశ్యమానత తక్కువగా ఉంది, ఇది భారత సైనికులకు రక్షణ కల్పించింది. పైకి చేరుకున్న తర్వాత, బాణా సింగ్ ఒకే పాకిస్థానీ బంకర్ ఉన్నట్లు కనుగొన్నారు. అతను బంకర్‌లోకి గ్రెనేడ్‌ విసిరి తలుపు మూసివేసి లోపల ఉన్నవారిని చంపాడు. ఇరు పక్షాలు కూడా చేతితో యుద్ధంలో పాల్గొన్నాయి, ఇందులో భారత సైనికులు బంకర్ వెలుపల కొంతమంది పాకిస్తానీ సైనికులను కాల్చి చంపారు. కొందరు పాకిస్థాన్ సైనికులు శిఖరంపై నుంచి దూకారు. అనంతరం పాక్ సైనికుల ఆరు మృతదేహాలను భారతీయులు గుర్తించారు.[9][11]

1988 జనవరి 26 న, బాణా సింగ్‌కు ఆపరేషన్ రాజీవ్ సమయంలో ప్రదర్శించిన ధైర్యసాహసాలకు గాను భారతదేశంలోనే అత్యున్నత యుద్ధకాల శౌర్య పతకమైన పరమవీర చక్రను అందించారు. [12] అతను స్వాధీనం చేసుకున్న శిఖరానికి అతని గౌరవార్థం బాణా టాప్ అని పేరు పెట్టారు. కార్గిల్ యుద్ధ సమయానికి, ఇంకా సైన్యంలో పనిచేస్తున్న ఏకైక PVC అవార్డు గ్రహీత అతను.

పరమ వీర చక్ర, ఇతర పతకాలు...[మార్చు]

అధికారిక ఇండియన్ ఆర్మీ వెబ్‌సైట్‌లోని పరమవీర చక్ర అనులేఖనం క్రింది విధంగా ఉంది:

CITATION
నాయిబ్ సుబేదార్ బాణా సింగ్
8 JAK LI (JC-155825)

21,000 అడుగుల ఎత్తులో ఉన్న సియాచిన్ గ్లేసియర్ ప్రాంతంలో ఉన్న శత్రువు చొరబాట్లను తొలగించేందుకు 1987 జూన్ లో ఏర్పాటు చేసిన టాస్క్ ఫోర్స్‌లో సభ్యుడిగా నాయబ్ సుబేదార్ బాణా సింగ్ స్వచ్ఛందంగా ముందుకు వచ్చారు. ఈ పోస్టు వాస్తవంగా రెండు వైపులా 1500 అడుగుల ఎత్తులో ఉన్న మంచు గోడలతో అజేయమైన హిమానీనద కోట. నాయబ్ సుబేదార్ బాణా సింగ్ తన మనుషులను చాలా కష్టమైన, ప్రమాదకరమైన మార్గంలో నడిపించాడు. అతను తన అసమానమైన ధైర్యం, నాయకత్వం ద్వారా వారిని ప్రేరేపించాడు. ధైర్యవంతులైన నాయబ్ సుబేదార్, అతని మనుషులు పాకుతూ ప్రత్యర్థిని చుట్టుముట్టారు. ట్రెంచ్ నుండి ట్రెంచ్‌కి వెళ్లడం, హ్యాండ్ గ్రెనేడ్‌లను విసరడం, బయోనెట్‌తో ఛార్జ్ చేయడం చేసి అతను చొరబాటుదారులందరినీ పోస్టు నుండి తరిమికొట్టాడు.

నాయిబ్ సుబేదార్ బాణా సింగ్ అత్యంత ప్రతికూల పరిస్థితులలో అత్యంత ప్రస్ఫుటమైన శౌర్యాన్ని, నాయకత్వాన్నీ ప్రదర్శించారు.[13]

సైనిక అలంకారాలు -

పరమ వీర చక్ర పశ్చిమ నక్షత్రం సియాచిన్ గ్లేసియర్ మెడల్ సంగ్రామ్ మెడల్
ప్రత్యేక సేవా పతకం సైన్య సేవా పతకం హై ఆల్టిట్యూడ్ మెడల్ 50వ స్వాతంత్ర్య వార్షికోత్సవ పతకం
25వ స్వాతంత్ర్య వార్షికోత్సవ పతకం 30 ఏళ్ల సుదీర్ఘ సేవా పతకం 20 ఏళ్ల సుదీర్ఘ సేవా పతకం 9 సంవత్సరాల సుదీర్ఘ సేవా పతకం

పదవీ విరమణ తర్వాత[మార్చు]

న్యూ ఢిల్లీలోని నేషనల్ వార్ మెమోరియల్, పరమ యోధ స్థల్ వద్ద సింగ్ విగ్రహం

నాయిబ్ సుబేదార్ బాణా సింగ్ 1992 డిసెంబరు 1 న సుబేదార్‌గా పదోన్నతి పొందాడు.[14] 1996 అక్టోబరు 20 న సుబేదార్ మేజర్‌గా పదోన్నతి పొందాడు.[15] పదవీ విరమణ సమయంలో అతనికి గౌరవ కెప్టెన్ హోదా ఇచ్చారు. గౌరవ కెప్టెన్ బాణా సింగ్ 2000 అక్టోబరు 31 న సర్వీసు నుండి రిటైరయ్యాడు. జమ్మూ కాశ్మీర్ ప్రభుత్వం అతనికి నెలకు ₹ 166 పెన్షన్ ఇచ్చింది. పొరుగు రాష్ట్రాలైన పంజాబ్, హిమాచల్ ప్రదేశ్‌లు పరమవీర చక్ర అవార్డు గ్రహీతలకు ₹ 10,000 కంటే ఎక్కువ నెలవారీ పెన్షన్‌ను అందించాయని ఎత్తి చూపుతూ బాణా సింగ్ ఆ తక్కువ మొత్తాన్ని వ్యతిరేకించాడు. 2006 అక్టోబరులో కెప్టెన్ అమరీందర్ సింగ్ నేతృత్వంలోని పంజాబ్ ప్రభుత్వం అతనికి ₹ 10,00,000 నగదు బహుమతిని ప్రకటించింది. ఈ చెక్కును అమరీందర్ వారసుడు ప్రకాష్ సింగ్ బాదల్ 2007 మార్చిలో బాణా సింగ్‌కు అందించాడు.[16] అతను పంజాబ్‌కు మారితే, పంజాబ్ ప్రభుత్వం అతనికి ₹ 25,00,000 నగదు, నెలవారీ భత్యంగా ₹ 15,000, 25 ఎకరాల ప్లాట్‌ని కూడా ఇస్తామని ప్రకటించింది. అయితే, తాను J&K నివాసిని అని చెప్పి ఆ ఆఫర్‌ను తిరస్కరించాడు. [5] [17] J&K ప్రభుత్వం జమ్మూలోని రణబీర్ సింగ్ పోరా ప్రాంతంలో ఒక స్టేడియానికి అతని పేరు పెట్టింది. 2010 లో దాని అభివృద్ధికి రూ. 50,00,000 మొత్తాన్ని మంజూరు చేసింది. అయితే, నిధులు విడుదల కాలేదని, బాణా సింగ్ మెమోరియల్ స్టేడియం అధ్వాన్నంగా ఉందని 2013 లో ‘ది ట్రిబ్యూన్’ పేర్కొంది. [18]

ఇవి కూడా చూడండి[మార్చు]

మూలాలు[మార్చు]

  1. ↑ "BANA SINGH | Gallantry Awards". Gallantry Awards. Retrieved 14 February 2019.
  2. ↑ "The hero of Siachen". Archived from the original on 30 December 2017. Retrieved 14 February 2019.
  3. ↑ "Demilitarisation of Siachen". dna. 19 February 2016. Retrieved 14 February 2019.
  4. ↑ "Don't pull out troops from Siachen, says 1987 hero Bana Singh". hindustantimes/. 11 February 2016. Retrieved 14 February 2019.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 Claude Arpi. "Interview with Captain Bana Singh" (PDF). Archived from the original (PDF) on 23 September 2015. Retrieved 27 June 2014. ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; "Claude" అనే పేరును విభిన్న కంటెంటుతో అనేక సార్లు నిర్వచించారు
  6. ↑ "Leadership convention at IIT-K". The Times of India. 11 January 2014.
  7. ↑ "Part I-Section 4: Ministry of Defence (Army Branch)" (PDF). The Gazette of India. 10 May 1986. p. 750.
  8. ↑ "Naib Subedar Bana Singh". Bharat Rakshak. Archived from the original on 5 March 2015. Retrieved 27 June 2014.
  9. ↑ 9.0 9.1 Kunal Verma (15 December 2012). "XIV Op Rajiv". The Long Road to Siachen. Rupa Publications. pp. 415–425. ISBN 978-81-291-2704-4. ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; "Kunal2012" అనే పేరును విభిన్న కంటెంటుతో అనేక సార్లు నిర్వచించారు
  10. ↑ L.N. Subramanian. "Confrontation at Siachen, 26 June 1987". Bharat Rakshak. Archived from the original on 24 February 2014. Retrieved 27 June 2014.
  11. ↑ Col J Francis (30 August 2013). Short Stories from the History of the Indian Army Since August 1947. Vij Books India Pvt Ltd. pp. 100–102. ISBN 978-93-82652-17-5.
  12. ↑ Josy Joseph (25 January 2001). "Project Hope". rediff.com.
  13. ↑ The Param Vir Chakra Winners (PVC), Official Website of the Indian Army, retrieved 28 August 2014
  14. ↑ "Part I-Section 4: Ministry of Defence (Army Branch)" (PDF). The Gazette of India. 31 July 1993. p. 1429.
  15. ↑ "Part I-Section 4: Ministry of Defence (Army Branch)" (PDF). The Gazette of India. 10 May 1997. p. 717.
  16. ↑ Vimal Sumbly (2 December 2007). "Bana has reason to be angry". The Tribune.
  17. ↑ "From Quaid to Bana". The Sunday Indian. 30 November 2012. Archived from the original on 25 February 2016. Retrieved 13 February 2014.
  18. ↑ Vikas Sharma (20 January 2013). "Bana Singh Stadium in a shambles". The Tribune.
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=బాణా_సింగ్&oldid=4192754" నుండి వెలికితీశారు