1957 జమ్మూ కాశ్మీర్ శాసనసభ ఎన్నికలు
| |||||||||||||||||
Turnout | 60-70%[1] | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
|
1957 మార్చి-జూన్ లో భారత రాష్ట్రమైన జమ్ముకశ్మీర్ శాసనసభకు దాని స్వంత రాజ్యాంగం కింద మొదటి ఎన్నికలు జరిగాయి. జమ్ముకశ్మీర్ ప్రధానిగా బక్షి గులాం మహమ్మద్ నియమితులయ్యారు. [2]
నేపథ్యం
[మార్చు]1951 లో ఎన్నికైన జమ్మూ కాశ్మీర్ రాజ్యాంగ సభ, దాని 6 సంవత్సరాల పదవీకాలంలో రాష్ట్ర శాసనసభగా కూడా పనిచేసింది, రాష్ట్ర రాజ్యాంగాన్ని ఆమోదించిన తరువాత 1957 జనవరిలో తనను తాను రద్దు చేసుకుంది.
అంతకు ముందు, 1953 లో, మంత్రివర్గంలో మెజారిటీని కోల్పోయిన కారణంగా సదర్-ఇ-రియాసత్ కరణ్ సింగ్ షేక్ అబ్దుల్లాను ప్రధానమంత్రి పదవి నుండి తొలగించారు. ఆయన స్థానంలో మాజీ ఉపప్రధాని బక్షి గులాం మహమ్మద్ ను నియమించారు. షేక్ అబ్దుల్లాతో పాటు మీర్జా అఫ్జల్ బేగ్, మరో ముప్పైమూడు మంది విధేయులను రాబోయే ప్రభుత్వం ఖైదు చేసింది.
1954 నవంబరులో మీర్జా అఫ్జల్ బేగ్ విడుదలయ్యాక, ఐక్యరాజ్యసమితి పర్యవేక్షణలో నిర్వహించిన ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ ద్వారా కశ్మీరీలకు స్వయం నిర్ణయాధికారం కల్పించాలని డిమాండ్ చేస్తూ జి.ఎం.హమ్దానీతో కలిసి ఆల్ జమ్మూ కాశ్మీర్ ప్లెబిసైట్ ఫ్రంట్ ను ఏర్పాటు చేశారు. ప్లెబిసైట్ ఫ్రంట్ తన సభ్యులలో ఏడుగురు సిట్టింగ్ శాసనసభ్యులను లెక్కించింది. కాశ్మీర్ పొలిటికల్ కాన్ఫరెన్స్, కాశ్మీర్ డెమొక్రటిక్ యూనియన్, ప్రజా సోషలిస్టు పార్టీ వంటి ఇతర పార్టీలు వారికి మద్దతుగా నిలిచాయి.
1955లో జి.ఎం.సాదిక్ నాయకత్వంలోని అధికార జమ్మూ కాశ్మీర్ నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ వామపక్ష వర్గం నాయకత్వంతో విభేదించి పార్టీ వర్కింగ్ కమిటీకి రాజీనామా చేసింది. పార్టీ ముఠాల దౌర్జన్యాలు, అవినీతి, నిరంకుశ, క్రమశిక్షణ లేని నాయకత్వం వరకు సాదిక్ పార్టీ నాయకత్వంపై అనేక ఫిర్యాదులు చేశారు. రాబోయే శాసనసభ ఎన్నికల నామినేషన్ ప్రక్రియలపై కూడా ఆయన ఫిర్యాదు చేశారు.
ఎన్నిక
[మార్చు]రాష్ట్ర ఓటుహక్కు కమిషన్ ఈ ఎన్నికలను నిర్వహించింది. మార్చి 25న జమ్మూ డివిజన్లో, మార్చి 30న కశ్మీర్ లోయలో పోలింగ్ జరగాల్సి ఉంది. మంచు కారణంగా మే నెలలో మరో 7 స్థానాలకు పోలింగ్ జరిగింది. తుది ఫలితాలను జూన్ 3న ప్రకటించారు.
మొత్తం 75 అసెంబ్లీ స్థానాలకు గాను కశ్మీర్ లోయకు 43, జమ్మూకు 30, లద్దాఖ్కు 2 సీట్లు కేటాయించారు. 1951లో జరిగిన రాజ్యాంగ పరిషత్ ఎన్నికల్లో తొలిసారిగా జరిగిన ఎన్నికల అవకతవకలు కొనసాగాయి. నామినేషన్ పత్రాల చెల్లుబాటును నిర్ణయించే ఫ్రాంచైజీ అధికారి ప్రధానమంత్రి బక్షి గులాం మహమ్మద్ అనుచరుడు అని పండితుడు సుమంత్ర బోస్ పేర్కొన్నారు. లోయలో 30 స్థానాలు ఏకగ్రీవం కావడంతో నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ విజయం సాధించింది. ప్రత్యర్థి అభ్యర్థుల నామినేషన్ పత్రాలు తిరస్కరణకు గురికావడంతో మరో 10 స్థానాలు ఎన్నికైనట్లు ప్రకటించారు. వీరిలో ముగ్గురు అర్హత వయసు లోపు వారు, ఆరుగురు నామినేషన్ పత్రాలు సరిగా లేవనే కారణంతో, ఒకరిని ప్రభుత్వ కాంట్రాక్టర్ అనే కారణంతో తిరస్కరించారు. మొత్తం మీద ఓటింగ్ ప్రారంభం కాకముందే నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ అసెంబ్లీలో మెజారిటీ సాధించింది.
మార్చిలో పోలింగ్ జరిగిన మిగిలిన 28 స్థానాల్లో జమ్మూలో 20, కశ్మీర్ లోయలో 8 ఉన్నాయి. జమ్మూ ప్రజాపరిషత్ 17 మంది, ప్రజా సోషలిస్టు పార్టీ 8 మంది, హరిజన మండలి 6 మంది అభ్యర్థులను బరిలోకి దింపింది. ప్లెబిసైట్ ఫ్రంట్, కాశ్మీర్ పొలిటికల్ కాన్ఫరెన్స్ ఎన్నికలను బహిష్కరించాయి.
ఫలితాలు
[మార్చు]జమ్మూ డివిజన్ లో 20 స్థానాలకు గాను నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ 13, ప్రజాపరిషత్ 6, హరిజన మండలి 1 స్థానంలో విజయం సాధించాయి. 70 శాతానికి పైగా ఓటర్లు తమ ఓటు హక్కును వినియోగించుకున్నారు. ప్రజాపరిషత్ ఎన్నికైన వారిలో ఒకరు తరువాత నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ లో చేరడంతో అసెంబ్లీలో దాని బలం 5కు తగ్గింది.
కాశ్మీర్ లోయలో పోటీ చేసిన 8 సీట్లలో నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ 7 స్థానాలను గెలుచుకోగా, ఒక స్థానాన్ని ఇండిపెండెంట్ గా పోటీ చేసిన నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ అసమ్మతిదారు గెలుచుకున్నారు.
జమ్ము డివిజన్ లో నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ విజయానికి బక్షి గులాం మహమ్మద్ రాజీ చర్యలే కారణమని పండితుడు జ్యోతి భూషణ్ దాస్ గుప్తా పేర్కొన్నారు. బక్షీ నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ భారతదేశంలో రాష్ట్రం విలీనానికి గట్టిగా నిలబడిందని జేమ్స్ రోచ్ అభిప్రాయపడ్డారు. పార్టీ అమలు చేసిన ఆర్థిక, సామాజిక పురోగతిని కూడా ఇది పెట్టుబడిగా తీసుకుంది.
ప్రభుత్వ ఏర్పాటు
[మార్చు]1957 జూలైలో బక్షి గులాం మహమ్మద్ తిరిగి ప్రధానమంత్రిగా నియమించబడ్డాడు. షామ్లాల్ సరాఫ్తో పాటు ఐదుగురు కొత్త నియామకాలు జరిగాయి: దిన్ నాథ్ మహాజన్, మీర్ గులాం మొహమ్మద్ రాజ్పురి, కొత్వాల్ చునీ లాల్, ఖ్వాజా షంసుద్దీన్ కొత్తగా నియమితులయ్యారు.
నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ లోని వామపక్ష వర్గం సభ్యులు జి.ఎం.సాదిక్, గిర్ధారి లాల్ డోగ్రా, మీర్ ఖాసిం, డి.పి.ధార్ లను మంత్రివర్గం నుంచి మినహాయించారు. అయితే సాదిక్, డోగ్రాలకు క్యాబినెట్ పదవులు ఆఫర్ చేసినప్పటికీ వారు నిరాకరించినట్లు సమాచారం.
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ దాస్ గుప్తా, జమ్ముకశ్మీర్ 2012, p. 230.
- ↑ Das Gupta, Jammu and Kashmir 2012, p. 229.
గ్రంథ పట్టిక
[మార్చు]- Bose, Sumantra (2003), Kashmir: Roots of Conflict, Paths to Peace, Harvard University Press, ISBN 0-674-01173-2
- Das Gupta, Jyoti Bhusan (2012), Jammu and Kashmir, Springer, ISBN 978-94-011-9231-6