వాడుకరి చర్చ:Goteti sekhar
Goteti sekhar గారు, తెలుగు వికీపీడియాకు స్వాగతం! వికీపీడియాలో సభ్యులైనందుకు అభినందనలు.
- వికీపీడియాను ఉపయోగిస్తున్నప్పుడు మీకేమయినా సందేహాలు వస్తే ఇక్కడ నొక్కి, మీ సందేహాన్ని అడగండి. వీలయినంత త్వరగా వికీ విధివిధానాలు తెలిసిన సభ్యులు మీ సందేహాన్ని నివృత్తి చేస్తారు.
- తెలుగులో ఎలా రాయాలో తెలుసుకోవడానికి తెలుగులో రచనలు చెయ్యడం మరియు టైపింగు సహాయం మరియు కీ బోర్డు చదవండి.
- వికీపీడియాలో మీరు సహాయం చేయదగిన ప్రాజెక్టులు కొన్ని నిర్వహిస్తున్నారు. అందులో మీ సహకారం అందించండి.
- దిద్దుబాటు పెట్టె పై భాగంలో ని కలంతోసంతకం వున్న బొమ్మ పై (
లేక 
) నొక్కిన లేక నాలుగు టిల్డెలతో (Nrgullapalli) ఇలా సంతకం చేస్తే మీ పేరు, తేదీ, టైము ముద్రితమౌతాయి. (ఇది చర్చా పేజీలకు మాత్రమే పరిమితం, చర్చ ఎవరు జరిపారో తెలియడానికి, వ్యాసాలలో చెయ్యరాదు.) - తెలుగు వికీ సభ్యులు అభిప్రాయాలు పంచుకొనే తెవికీ గూగుల్ గుంపులో చేరండి మరియు ఫేస్బుక్ వాడేవారైతే తెవికీ సముదాయ పేజీ ఇష్టపడండి.
- మీరు ఈ సైటు గురించి అభిప్రాయాలు ఇక్కడ వ్రాయండి అభిప్రాయాలు
తెలుగు వికీపీడియాలో మళ్ళీ మళ్ళీ కలుద్దాం. 
Nrgullapalli (చర్చ) 15:50, 16 మార్ఛి 2018 (UTC)
 | |
| వికీపీడియా ప్రకటనలు | ఫైల్ వివరాలు – మరొక ప్రకటనను చూపించు – #2 |
వ్యాసం అయితే వ్రాస్తాను గాని మూసలూ, పట్టికలూ, లింకులూ ఇలాంటి సాంకేతిక విషయాలతో చాలా గందరగోళంగా ఉంది.
వికీలో సరైన సమాచారంతో, మూలాలతో వ్యాసం వ్రాయడమే అత్యంత ప్రధానమైన అంశం. దానికొరకు {{cite web}} లాంటి మూస వాడడం తప్పదు. కొత్త విజువల్ ఎడిటర్ కు మారితే, సులభంగా మూసలు, పట్టికలు, లింకులు చేర్చవచ్చు. మరిన్ని వివరాలకు మీ చర్చాపేజీలోని తొలి స్వాగత సందేశంలో లింకులు చూడండి. ఇంకా మీకు సందేహాలుంటే, మీ చర్చాపేజీలో అడగండి. సహసభ్యులు స్పందనలతో కొద్ది రోజుల్లో మీరు నేర్చుకోగలుగుతారు.
{{ఈ నాటి చిట్కా}}ను చేర్చండి.
కొన్ని ఉపయోగకరమైన లింకులు: పరిచయము • 5 నిమిషాల్లో వికీ • పాఠం • వికిపీడియా 5 మూలస్థంబాలు • సహాయ సూచిక • సహాయ కేంద్రం • శైలి మాన్యువల్ • ప్రయోగశాల Nrgullapalli (చర్చ) 15:50, 16 మార్చి 2018 (UTC)
వ్యాఖ్యానము పదము = అర్ధము = తాత్పర్యము =వ్యాఖ్యానము ఈ వ్యాఖ్యానములు సాధారణముగా కధా,వ్యాసము, పాట,నాటకము,చిత్రము,నాట్యము లలో ఏ రూపములో అయినా ఉండవచ్చు .అలాగ వాడుకలోని పదములు గుణ లక్షణ వ్యవహార సమన్వితమై ఒప్పి అలరారుతూ ఉన్నాయ్ .పదము - పద బంధము మనిషికి క్రియా భేదముగా నప్పినది .ఈ భేద భావమును తీసివేసి ఏకాత్మ భావమును వేదాంతము ప్రతిపాదించినది . మనిషి జీవికకు భావ భేదము తప్పదు కాని ప్రకృతిలో మమైకము అగుటకు అడ్డు.
అనాది నిధనం శబ్ద బ్రహ్మ తత్వం యదక్షరం వివర్తతే అర్ధ భావేన భాష అన్నది బహు పురాతనము దాని నీడలో మనుషులు పుట్టి చస్తూ ఉంటారు భాషే స్వర్గము భాషే నరకము ద్రష్ట - దృష్టి -దృశ్యము (బుర్రలో) ఈ త్రిపుటి కర్త కర్మ క్రియలకు అనుభూతి నిచ్చే ఏర్పాటున్నది మనిషి తెలివి జాడల నీడల మయము . ఈ జాడలను అనుసరిస్తూ నిజ ప్రపంచములో ప్రవర్తిస్తూ ఉంటాడు .ఇది ఆశల పల్లకి కావున పడుతూ లేస్తూ జీవనము సాగిస్తాడు .
చదువు అనే ప్రక్రియలో ఐదు ఇంద్రియములు లోనవుతూ ఉంటాయి అందుచేత బహుముఖ ప్రజ్ఞ అలవడుతుంది నడుస్తూ ఆలోచించడము, ఏడుస్తూ నవ్వడము,వ్రాస్తూ ఆలోచించడము బుర్రలో వేరేదో అనుభూతిస్తూ ,బయటకు వేరేదో మాట్లాడడము,విగ్రహమును చూస్తూ భక్తితో దండము పెట్టుట, ఇలా ఐదు క్రియా భేదములు ఏక కాలములో పని చేస్తూ ఉంటాయి.ప్రపంచములో ఉన్న వస్తువులకు రక రకములైన పేర్లు పెట్టినట్టే ,బుర్రలో ప్రపంచమునకు బోలెడు పేర్లు ఉన్నాయ్ .పేరుకి వస్తువుకి సంబంధము ఎలా ఏర్పడుతున్నది ? అలాగే బుర్రలో క్రియా గతమైన పేరుకి మనసు బుద్ధి చిత్తము అహంకారము ఆత్మా అనపడే వానికి ఎటువంటి సంబంధము ఉన్నది ? ఈ సంబంధ బాన్ధవ్యములకు = నేను, నాది, మాది - మీది - వారిది అనపడుతున్న పేర్లు కూడా వాడుకలో ఉన్నాయి.ఇంతకీ మనము చూచే వాటన్నిటికి అనుభూతించే వానికి ,అనుభవములో ఉన్న విషయములకు ఉన్న పేర్లు అన్ని పెట్ట పడినవేగా | అంటే - పేరుకి వస్తువుకి ,అనుభూతికి - పేరుకి ,అనుభవమునకు - పేరుకి ఎడము ఉన్నట్లేగా |ఈ అక్షరములను కలిపి మాట్లాడినట్టే - పేరుతొ కలిపి వస్తువును చూస్తున్నాము .అలా కాకుండా పేరు విడిగా - వస్తువును విడిగా చూడవచ్చా ?
రూపం రూపం మఘవ బోధవీతి ఈ ఒక్క వేద వాక్యము మానవ జాతిని నడుపుతున్నది అంటే ఆశ్చర్యము కలుగక మానదు . మాట - దాని బొమ్మ ,పెళ్ళి - పెళ్లి తంతు దాని వ్యవహారము ముక్కలు ముక్కలుగా విషయ సహితముగా బొమ్మల రూపములో వివరిస్తూ భావసహితమైన వ్యాఖ్యానముగ కూడా వెలువరిస్తూ ఉంటుంది . ఇది మాట ప్రాధమిక లక్షణము ,బొమ్మలాట నుండి శాస్త్ర సాంకేతిక విద్య వరకు మనో నేత్రమునకు శక్తి సామర్ద్యములు కలిగిస్తున్నది శబ్దము. శబ్ద అక్షరముల కూడిక (యోగము ) ద్రష్ట - దృష్టి - దృశ్యముల సంయోగము = తెలివి ఈ తెలివి భ్రష్టు పట్టకుండా వేదాంతము అనే ఉప వ్యాఖ్యానమును చెపుతూ ఉంటారు .
పదము - పద బంధము
అర్ధవ్యాఖ్యలతో,తాత్పర్య వ్యాఖ్యానములలో
కొట్టుకు పోతున్న మనుషులు - ఆగి, పదము
దాని స్వరూప స్వభావములను పరిశీలింప కలరు
లేనిచో ఆవేశ కావేషములలో కొట్టుకు పోవడము తధ్యము
ఒకే పదమును నామ వాచకముగా ఉపయోగించి ఉండవచ్చు
క్రియా వాచకముగా ఉపయోగించి ఉండవచ్చు,ఆ పదమునే
క్రియా భేదముగా వాడి ఉండవచ్చు ,కాల సూచనకు వాడి
ఉండవచ్చు,దేశకాల విభాగమునకు వాడి ఉండవచ్చు.
ఇంతకీ పదము ఒక బాణము గుర్తు వంటిది ,మనిషి నోరు
విల్లు వంటిది .
పదము = చిరునామా
దశా విశేషము[మార్చు]
భాష పుట్టుకతోనే రాదనుకుంటాను . ఎవరైనా నేర్చుకోవలసినదే . భాషలోని ప్రక్రియా విశేషములు అంచెలు అంచెలుగానే నేర్చుకుంటాము. కూత ,రాత ,మేత, మోత,చేత - ఇవి బుర్రలో తిరిగి చేత ,మోత,మేత,రాత,కూతలుగా బయటకు వస్తూ ఉంటాయి . సంధి ,సమాసము ,వృత్తి,గణ విభజన అని ప్రక్రియలకు పేర్లు పెట్టారు ,అలాగే బుర్రలో జరిగే ప్రక్రియలకు కూడా పేర్లు పెట్టారు ,ఆ పేర్లే మనస్సు ,బుద్ది ,చిత్తము,అహంకారము ,ఆత్మ. పేరుని పూర్తిగా వివరించుకొని దాని శక్తి యుక్తులను అవగాహన చేసుకోకుండా కేవలము పదములను నోటితో అని నంత మాత్రాన అవి పని చేయవు - పని చేయని పాత సామానులాగా బుర్రలో పడి ఉంటాయి . ఈ పదములకే అక్కరకు రాని చుట్టము అంటారు . మ్రొక్కిన వరమీయని వేల్పుకి వీనికి తేడా ఉండదు . సామామ్ పాతు సరస్వతి భగవతి పూర్ణేందు బింబాననా . మాట బుర్రలో ఒక బింబము అది సూచించేది - దాని ప్రతి బింబమును. వస్తువు యొక్క ప్రతిబింబ వ్యాఖ్యానము = భావన లేక ఆలోచన . ఈ ప్రక్రియ నిరంతర త్రయము (కర్త కర్మ క్రియ ) భాష శ్వాసతో ముడిపడి ఉన్నది కావున ప్రక్రియానుభూతులను నిజముగా భావించుట జరుగుతున్నది .భాష కర్త వరకే దాని పరిధిని విధించుకొని ఉన్నది . (గమనిక ప్రార్ధన )
వెతుకులాట వర్ణనాత్మకము వృత్తి ప్రవృత్తుల వర్ణన మన బుర్రలో దృశ్యములు. ఎదురుగ కనపడే వస్తువుల వర్ణన అలాగే భావముల వర్ణన. ఈ వర్ణనలో అలంకారములు ఎక్కువగా ఉండటము వలన భావ విశ్లేషణ ఎక్కువగా ఉంటూ ఉంటుంది.అలంకార వివరము విశ్లేషణ వలన బుర్రలో బొమ్మ స్థిరముగా ఉంటుంది.అపుడు ఈ బొమ్మలను చూచేవారు వాని కొరకు బయట వెతుకుతూ ఉంటారు . అవి బయట ఎక్కడా కనపడక నిరాశ నిస్పృహలకు లోనవుతూ ఉండి ఆయా నిరాశ,నిస్పృహల మీద కవిత్వము చెపుతూ,వ్రాస్తూ ఉంటారు .ఆ కవిత్వమునకు స్వర కల్పన చేసి - రాగము -తానము - పల్లవులుగా పాటలు పాడుకుంటూ ఉంటారు.శ్రోతలు వానికి లయ బధ్ధముగా చప్పట్లు కొట్టి ఆనందిస్తూ ఉంటారు .
లక్షణ - లక్ష్యము[మార్చు]
లక్షణ - లక్ష్యము ( భాష ) లక్షణముల ద్వారా లక్ష్యమును బుర్రలో ( బొమ్మ గా) చూపిస్తూ ఉంటుంది గత అనుభవములు బొమ్మగా కనపడడమే జ్నాపకము అని పిలుచుకుంటూ ఉంటాము . పుస్తకములో పేజీలు తిప్పినట్టు బుర్రలో జ్నాపకముల అరలు పేరుకుంటాయి. ఇది పోపుల పెట్టి వంటిది అందుచేత దేని అర లక్షణములు దానికే ఉంటాయి . పోపుల పెట్టికే రక రకములైన పేర్లున్నాయి మనో బుద్ధి చిత్త అహంకారములు ఆత్మా ఈ పేరులు అన్ని లక్షణ లక్ష్యముగానే పని చేస్తూ ఉంటాయి ఎందుకంటే అవన్నీ లక్షణ సహితములు - వాని వాని లక్ష్యములను సూచింప కలవు .
అన్ని విషయములు పూర్తిగా తెలుసుకొని చేయడము కుదిరేపని కాదనుకుంటాను .అందుకని విద్య, వైద్యము , ఆహారము వంటి అనేక మైన అవసరములకు సంఘము మీద ఆధారపడక తప్పదు.అందుకని భాషను (ఇంద్రజాలము ) నేర్చుకోక తప్పదు, ఎందుకు అంటే అందరిలోనూ ,అందరి మధ్య ,అందరితోను నడుస్తున్నది అదే కాబట్టి .మనల్ని మనము మభ్య పెట్టుకున్నా,ఊరుకోపెట్టుకున్నా,సముదాయిన్చుకున్నా, పొగుడుకున్నా,తిట్టుకున్నా,దానితోనే కాబట్టి .వైద్యుడు ఇచ్చిన మందు ప్రశ్న లేకుండానే తింటాము .అలాగే అన్ని మానవ సంబంధములు కొనసాగుతున్నాయి.దీనికే నమ్మకము అనే పేరు పెట్టుకున్నాము.ఈ నమ్మకము ఒమ్మైనపుడు కోపతాపములతో ఊగిపోవడము,యుద్ధమునకు తయారు అవడము తరచూ జరిగేదే . అలాగ కార్య కారణ సంబంధము నుండి పుట్టే భావ సాంద్రత మనిషిని నిలువెల్లా కమ్మేస్తున్నది,అపుడు ఉన్న తెలివి కూడా పని చేయదు .
విగ్రహ వాక్యం రామో విగ్రహవాన్ ధర్మః (personification) విడిగా ధర్మము అంటే ఏమిటి అన్నపుడు సరి అయిన అర్ధము గోచరించదు నిగమ ఆగమములుగా ఉన్న శబ్దార్ధ చంద్రికలో తప్ప Abstract ideals,abstract feelings మనిషికి అర్ధము కావడము కొరకు విగ్రహములు,వానికి వర్ననాత్మకమైన స్తోత్రములు అలంకారములు ,మహిమలు,ఏర్పాటు అయినవి. ఒక మనిషి మరొక మనిషిని పొగడినపుడు ఆ మనిషి కామోసు అనుకోని ఉబ్బి తబ్బిబ్బయి పోతూ ఉంటాడు.అలాగే నేను భక్తుడను ,నేను ధనికుడను నేను అధికారిని,నేను గొప్ప రాజకీయ వేత్తను,నేను కవిని
అని అనుకుంటూ ఉండడము గమనించవచ్చు
సమర్ధనేచ్చ ఎవరి వాక్కును వారు సమర్దిన్చుకోవడము ఎవరి పనులను వారు సమర్దిన్చుకోవడము వలన నేను - నాది అనే కోరిక బలంగా తయారవుతుంది ఈ ప్రక్రియ వలన నేర్చు కోవడము అనే మంచి గుణమును కొల్పోతారు శ్రద్ధగా వినడము - విన్నదానిని ఆకళింపు చేసుకోవడము, నాశనము అవుతాయి చరిత్ర చర్వణము మాత్రమె బుర్ర నిండి ఉంటుంది సుఖము - దుఃఖము వంటి ద్వయమునకు విచలితులు అయి బుర్రని కలగూర గంపలా తయారు చేసుకుంటారు . అపుడు ఇలా ఉన్నవారికి ఒక రోబోకి ఆట్టే తేడా ఉండదు . వక్త - శ్రోత , ద్రష్ట - దృశ్యము , గా ఉన్న వాన్గ్మయము - నేనుని ఎడ - పెడ వాడుకుంటూ ఉంటుంది - ఏమిచెయ్యాలో తెలియక రక్షించండో అని పోలికేకలేస్తూ ఉంటారు . ఎందుకంటే విరోచనాల బిళ్ళ వేసుకునే వరకే మన వంతు - తరవాత దాని ఒంతు అలాగే భాషకూడా . అనుకరణ , అనుశీలన , కోతులు కూడా చేయ్యకలవు . కాని ఒక మాట పూర్తిగా అవగాహనకు రావాలంటే, దాని పరిధి దాని చేష్ట అది కారణమా లేక కార్యమును సూచిస్తోందా అనే పరిశీలన అవసరము. భాషా అనేది కార్య - కారణ వ్యవస్థ - దీనితో పక్కవాని బుర్రలో ఏమి జరుగుతున్నదో తెలుసుకోవడము కుదరదు . అందుకనే టన్నుల కొలది ఉన్న పుస్తకాలు - వానికి భాన్డాగారములు. చిన్న పిల్లల పుస్తములు చూస్తె అర్ధము ఆయె విషయము ఇది. జామ పండు -- ఎదురుగ దాని బొమ్మ పెద్ద తరగతిలో ప్రతి మాటకి దాని బొమ్మ బుర్రలోకి వచ్చే ఏర్పాటు. ప్రతి మాటకి దానికి నిర్దేసింప పడిన పని చేయ కల సత్తా కలిగి ఉన్నది.
మాటకు అర్ధము మారిపోతూ ఉంటుంది[మార్చు]
యావత్ క్షణ క్షణార్ధం ఒకే మాటకి పలు అర్దములున్నాయి (నానార్ధములు) ఏ అర్ధము అయినా క్షణ మాత్రము భాసించి మాయము అవుతూ ఉంటుంది .అర్ధము రక రకములైన సందర్భముల కలపోతగానే తయారయి ఉంటుంది .ఆయా సందర్భములు పూర్తీ కాగానే దాని బొమ్మను బుర్రలో దిగవిడిచి మాయము అవుతూ ఉంటాయి .వీని తయారీ అయిన భావ సంకలనము ఎక్కువ కాలము నిల్వ ఉండే ఏర్పాటు ఉన్నది .ఆ భావము మనిషికి దృష్టిగా ఉండి కావలసిన దృస్యములను ఏర్పాటు చేసి ద్రష్ట అని అనుకునే వానికి కను విందు చేస్తూ ఉంటుంది . కర్త కర్మ క్రియగా సాగే వాన్గ్మయములో క్రియా భేదము కర్తకు దృష్టి భేదము కల్పించి కర్మ చేయుటకు పురి కొల్పుతూ ఉండే ఏర్పాటు ఉన్నది .
సమర్ధనేచ్చ[మార్చు]
సమర్ధనేచ్చ ఎవరి వాక్కును వారు సమర్దిన్చుకోవడము ఎవరి పనులను వారు సమర్దిన్చుకోవడము వలన నేను - నాది అనే కోరిక బలంగా తయారవుతుంది ఈ ప్రక్రియ వలన నేర్చు కోవడము అనే మంచి గుణమును కొల్పోతారు శ్రద్ధగా వినడము - విన్నదానిని ఆకళింపు చేసుకోవడము, నాశనము అవుతాయి చరిత్ర చర్వణము మాత్రమె బుర్ర నిండి ఉంటుంది సుఖము - దుఃఖము వంటి ద్వయమునకు విచలితులు అయి బుర్రని కలగూర గంపలా తయారు చేసుకుంటారు . అపుడు ఇలా ఉన్నవారికి ఒక రోబోకి ఆట్టే తేడా ఉండదు . వక్త - శ్రోత , ద్రష్ట - దృశ్యము , గా ఉన్న వాన్గ్మయము - నేనుని ఎడ - పెడ వాడుకుంటూ ఉంటుంది - ఏమిచెయ్యాలో తెలియక రక్షించండో అని పోలికేకలేస్తూ ఉంటారు . ఎందుకంటే విరోచనాల బిళ్ళ వేసుకునే వరకే మన వంతు - తరవాత దాని ఒంతు అలాగే భాషకూడా . అనుకరణ , అనుశీలన , కోతులు కూడా చేయ్యకలవు . కాని ఒక మాట పూర్తిగా అవగాహనకు రావాలంటే, దాని పరిధి దాని చేష్ట అది కారణమా లేక కార్యమును సూచిస్తోందా అనే పరిశీలన అవసరము. భాషా అనేది కార్య - కారణ వ్యవస్థ - దీనితో పక్కవాని బుర్రలో ఏమి జరుగుతున్నదో తెలుసుకోవడము కుదరదు . అందుకనే టన్నుల కొలది ఉన్న పుస్తకాలు - వానికి భాన్డాగారములు. చిన్న పిల్లల పుస్తములు చూస్తె అర్ధము ఆయె విషయము ఇది. జామ పండు -- ఎదురుగ దాని బొమ్మ పెద్ద తరగతిలో ప్రతి మాటకి దాని బొమ్మ బుర్రలోకి వచ్చే ఏర్పాటు. ప్రతి మాటకి దానికి నిర్దేసింప పడిన పని చేయ కల సత్తా కలిగి ఉన్నది.
దృశ్యము - అదృశ్యము - వివేకము[మార్చు]
దృశ్యము - అదృశ్యము - వివేకము మామిడి పండు - దృశ్యము జామ కాయ - దృశ్యము మాట మారినపుడల్లా దానికి అనుగుణముగా ఉన్న దృశ్యము మారి పోతూ ఉంటుంది . ఏ మాట అయినా దానికి అనుసంధానింప పడిన బొమ్మ ద్వారా మాత్రమె విషయమును విసదీకరించకలదు. బొమ్మ యొక్క వ్యాఖ్యానమును బట్టి నవరసములలో ఎదో ఒక రసము పండి బుర్రంతా వ్యాపిస్తూ ఉంటుంది . ఇది మామూలుగా మనిషి బుర్రలో జరిగే వ్యాసంగము . ఈ మొత్తము తతంగమునకు మనసు అనే పేరు వాడుకలో ఉన్నది . వ్యాఖ్యానము వర్ణనాత్మకముగా ఉంటె ఒక భావము, ప్రయోజనాత్మకముగా ఉంటె ఇంకో భావము ,శృంగారాత్మకముగా ఉంటె వేరే భావము ,పుట్టి చస్తూ ఉంటాయి .ఇలా పుట్టి చచ్చే భావములు నిజముగా తోస్తూ ఉంటాయి .అందుచేత మనిషి గమనిక గమనములకు వ్యాఖ్యానము ఆధారముగా నిలిచి పనిచేస్తున్నది .వ్యవసాయము నుండి వేదాంతము వరకు ఏదైనా విషయమే .విషయములో ద్రష్ట - ద్రుస్యములు పని చేస్తూ ఉంటాయి . బుర్రలో జరిగే ఈ కార్యక్రమమునకు నేను అని అనుకునేది దృష్టి . అందుచేత వాంగ్మయ దృష్టి అని కూడా వ్యవహరిస్తారు . ఇది మనసు - బుద్ది - అహంకారము అనే మాటలకు పాక్షికమైన నమూనా .
నిరంతర త్రయము[మార్చు]
కార్యము - కారణము - సంబంధము ఈ మూడిటిలో ఏది దానికిగ అది పని చేయలేదు . కార్యకారణముల మధ్య సంబంధము కాలమే . మా తాత ఇలాగే చేసాడు నేను అలాగే చేసాను . కాలము యొక్క సంబంధములేని మాట లేదు దాని అనుపాలన లేదు .అనుభవము గతమేగా, దాని ఛాయలు ప్రస్తుతములో పనిచేయాలి అంటే అనుబంధము ఉండాలి. బంధము అనుబంధము వాంగ్మయ విస్తృతికి కార్యము కారణము . అందుచేత మనిషి చూపు లోపలికైనా బయట కైనా మాట కలుగ చేసే చూపు మాత్రమె .ఈ చూపు భావన - భావముల మధ్య కల చుట్టరికము మాత్రమె.ఈ చుట్టరికము రక రకములుగా మారిపోతూ ఉంటుంది కావున మనిషి చూపు నిలకడగా ఉండదు . కాలానుగతమైన విషయ పరిశీలన ఒకేలా ఉండదు అందుచేత అనుక్షణికము.
అభిలాష[మార్చు]
ఆసక్తి - అభిలాష - అనురక్తి కొత్త వస్తువుని లేక పువ్వుని లేక కాయను చూచినపుడు
ఆసక్తి పుడుతుంది కదా
అలాగే కొత్త మాటను లేక అర్ధము కాని, లేక ప్రయోగము
తెలియని మాటని విన్నపుడు కూడా పుడుతూ ఉంటుంది కదా .
ఉదాహరణ ; మనసు బుద్ధి చిత్తము అహంకారము ఆత్మా. తెలుసుకోవాలనే ఆసక్తి మనిషిని ఎక్కడివరకైన తీసుకుపోగలదు . వస్తువు పేరు తెలుసుకొని అర్ధము ఐనట్టు భావిస్తూ ఉంటారు అపుడు ఆ పేరు అభిలాషను కలిగిస్తుంది .అభిలాష - అనురక్తిని కోరుతుంది . ఈ మూడు అనుభవములోనికి వచ్చినాక ఈ మూడు ముందు వెనుకలుగా పనిచేస్తూ ఉంటాయి .ఈ కార్య క్రమమునకు ఎదురుగ కనపడుతున్న చెట్టు పుట్టకు సంబంధములేదనే విషయమును గుర్తించడము విగ్జతకు సూచన .
వర్ణన[మార్చు]
వర్ణన - వ్యాఖ్యానము ఏతేన సర్వే వ్యాఖ్యాతౌ వ్యాఖ్యాత ఏవం ముక్తి ఫలాని అవస్థా ద్రుతే తడవస్థ ద్రుతే - ఆనావృత్తి శబ్ద - నా వృత్తి శబ్దాత ఈ రెంటికి వాని వాని ప్రయోజనములు వానికి ఉన్నాయి. కాని వర్ణను వ్యాఖ్యానించడము ,వ్యాఖ్యానమును వర్నించడము ఎక్కువగా జరుగుతున్నది .దీని వలన అయోమయము కలుగుట తధ్యము .వర్ణన అంటే ఏమిటో - వ్యాఖ్యానము అంటే ఏమిటో తెలుసు కోవాలి అని అనుకుంటాను .ఒక పువ్వు ఎదురుగ లేనప్పుడు వినేవారికి ఆ పువ్వును గురించిన రూప వర్ణన ,రంగు,వాసనలు బొమ్మగ తెప్పించి ,పువ్వును చూస్తున్న అనుభూతిని కలిగించేది వర్ణన . ఆ పువ్వు లక్షణములు,ఉపయోగములు ,ఎలా ఎప్పుడు ఉపయోగించాలి వంటి విషయములు చెప్పేదే వ్యాఖ్యానము .నిజానికి వర్ణన ,వ్యాఖ్యానములు రెండు కల్పితమైన ప్రక్రియామ్సములే . వాని ప్రయోజనము ఏమిటి ? తాను తెలుసును అనుకునే ఒక విషయమును పక్కవారికి పరోక్షముగా తెలియచెప్పే ప్రయత్నము. భాష అంతా పరోక్షముగా పనిచేసి - పాక్షికమైన అర్ధము ద్వారా చెప్పేటప్పుడు అసలుకన్నా వడ్డీ ముద్దు అన్నట్లు మాత్రమె చెప్ప కలదు.
అవును - కాదు[మార్చు]
అవును - కాదు వీని మధ్యనేగా మన ప్రయాణము అంతా. మధ్యలోని అవకాసమును తర్కముతో , కవిత్వముతో ,విజ్ఞానముతో ,అజ్ఞానముతో తర్కముతో ,మీమాంసతో,ఆశతో,నిరాశతో ఊహలతో ,కలలతో, నింపడమే పని . ఆ ఖాళికే వ్యాసుడు అక్షయ పాత్ర అని పేరు పెట్టారు దాని చుట్టూ బోలెడు కధ కమామీషు .ఈ ఖాళీని నింపే ప్రయత్నమే కధనుండి కావ్యము వరకు ఉన్న ప్రయాణము .మనిషి ఆలోచనకు బయట ఉన్న నిజ ప్రపంచమునకు అట్టే సంబంధము లేదు.అందుచేత అలజడి బుర్ర నిండి ఉంటుంది .
ద్రష్ట దృష్టి దృశ్యము[మార్చు]
ద్రష్ట - దృష్టి - దృశ్యము (బుర్రలోని త్రిపుటికి నమూనా) భావ కుటారిక,భావాత్మిక ,భావ సంసేవిత భావములో ద్వైతము ఉండదు అంటే భావించేవాడు - భావము కాని క్రియలో ద్వైతమే ఉంటుంటుంది రెండు చేతులు కలిపి చప్పట్లు కొట్టినట్టు ఈ అనుభవముమాత్రము అనుభూతిగా బుర్రలో ముద్ర పడుతూ ఉంటుంది . ఆముద్రలనే మనము పునశ్చరణగ (నెమరువేత) తిరిగి తిరిగి అనుభూతి చెందుతూ ఉంటాము . ఈ కార్యక్రమమునకు ఎందుకు ఇంత ప్రాముఖ్యము ? ఈ గుర్తుల పరికల్పనా - ప్రకంపనలు భావాధీనము భావము శబ్ద గతము అందువలన పునశ్చరణగ అలవడిన గుర్తులు పునశ్చరణగ మాత్రమె పని చేసి భావోత్పత్తిని కలిగిస్తూ ఉంటాయి .మనిషి దృష్టి ఆ భావము మాత్రమె .ఎటువంటి భావముతో పరికిస్తే అటువంటి దృశ్యము మాత్రమె బుర్రలో కనపడే ఏర్పాటు . ఆ దృశ్యము క్రియా భావమును ఇచ్చే ఏర్పాటు . క్రియా భావము ద్రష్టకు కర్మ చేసే ఉపాయమును చూపిస్తూ ఉంటుంది .