1952 ఢిల్లీ శాసనసభ ఎన్నికలు
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
ఢిల్లీ శాసనసభకు మొత్తం 48 సీట్లు మెజారిటీ కోసం 25 సీట్లు అవసరం | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
ఢిల్లీ లెజిస్లేటివ్ అసెంబ్లీకి మొదటి ఢిల్లీ శాసనసభ ఎన్నికలు 27 మార్చి 1952న జరిగాయి. నలభై ఎనిమిది స్థానాలకు ఎన్నికలు జరిగాయి. ఆరు నియోజకవర్గాలు ఇద్దరు అసెంబ్లీ సభ్యులను ఎన్నుకోగా, మిగిలిన 36 నియోజకవర్గాలు ఒకే సభ్యుడిని ఎన్నుకున్నాయి.[1]
ఫలితం[మార్చు]
ఢిల్లీలో జరిగిన తొలి శాసనసభ ఎన్నికల్లో కాంగ్రెస్ అతిపెద్ద పార్టీగా అవతరించింది. భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌కు చెందిన చౌదరి బ్రహ్మ ప్రకాష్ ముఖ్యమంత్రిగా ఎన్నికయ్యాడు.
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| పార్టీ | పోటీ చేసిన సీట్లు | గెలిచింది | %
సీట్లు |
ఓట్లు | ఓటు % | ||||
| భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ | 47 | 39 | 81.25 | 2,71,812 | 52.09 | ||||
| భారతీయ జనసంఘ్ | 31 | 5 | 10.42 | 1,14,207 | 21.89 | ||||
| సోషలిస్టు పార్టీ | 6 | 2 | 4.17 | 12,396 | 2.38 | ||||
| అఖిల భారతీయ హిందూ మహాసభ | 5 | 1 | 2.08 | 6,891 | 1.32 | ||||
| స్వతంత్ర | 78 | 1 | 2.08 | 82,972 | 15.90 | ||||
| మొత్తం సీట్లు | 48 | ఓటర్లు | 7,44,668 | పోలింగ్ శాతం | 5,21,766 (58.52%) | ||||
ఎన్నికైన సభ్యులు[మార్చు]
| స.నెం. | నియోజకవర్గం | సభ్యుడు | పార్టీ | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | కోట్ల ఫిరోజ్ షా | శాంత వశిష్టుడు | ఐఎన్‌సీ | |
| 2 | పార్లమెంట్ స్ట్రీట్ | కౌశలేశ్వర ప్రసాద్ శంకర | ఐఎన్‌సీ | |
| 3 | సఫ్దర్ జంగ్ | దల్జీత్ సింగ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 4 | లోధి రోడ్ | శివ నందన్ రిషి | ఐఎన్‌సీ | |
| 5 | పురాన్ ఖిల్లా వినీ నగర్ | పుష్పా దేవి | ఐఎన్‌సీ | |
| 6 | ఢిల్లీ కాంట్ | రాఘవేంద్ర సింగ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 7 | రీడింగ్ రోడ్ | అమీన్ చంద్ | బీజేఎస్ | |
| 8 | ప్రఫుల్ల రంజన్ చక్రవర్తి | ఐఎన్‌సీ | ||
| 9 | చిత్తర్ గుప్తా | కర్తార్ సింగ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 10 | మంటోలా | ముస్తాక్ రాయ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 11 | రామ్ నగర్ | శంకర్ లాల్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 12 | ఝండే వాలన్ | ఘర్ధారి లాల్ సాల్వాన్ | బీజేఎస్ | |
| 13 | కాశ్మీర్ గేట్ | భగవాన్ దాస్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 14 | చాందినీ చౌక్ | యుధ్వీర్ సింగ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 15 | ఫటక్ హబాష్ ఖాన్ | హరికిషన్ లాల్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 16 | మలివార | ఆనంద్ రాజ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 17 | బల్లిమారన్ | సుల్తాన్ యార్ ఖాన్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 18 | చావ్రీ బజార్ | నూరుద్దీన్ అహ్మద్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 19 | అజ్మేరీ గేట్ | షఫీక్ ఉర్ రెహ్మాన్ కిద్వాయ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 20 | సీతా రామ్ బజార్ తుర్క్‌మన్ గేట్ | శివ చరణ్ దాస్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 21 | సుదర్శన్ సింగ్ | ఐఎన్‌సీ | ||
| 22 | కుచ చెలన్ | ముస్తాక్ అహ్మద్ | సోషలిస్టు పార్టీ | |
| 23 | దర్యా గంజ్ | గురుముఖ్ నిహాల్ సింగ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 24 | చంద్రవాల్ | హుకుమ్ సింగ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 25 | రోషనారా | జగన్ నాథ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 26 | ఆర్య పురా | మంగళ్ దాస్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 27 | టోక్రివాలన్ | గోపీనాథ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 28 | డిప్యూటీ గంజ్ | శామ్ చరణ్ | బీజేఎస్ | |
| 29 | పహారీ ధీరజ్ బస్తీ జుల్లాహన్ | హేమ్ చంద్ జైన్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 30 | ధనపత్ రాయ్ | ఐఎన్‌సీ | ||
| 31 | మనక్ పురా | BD జోషి | సోషలిస్టు పార్టీ | |
| 32 | టిబ్బియా కళాశాల | రామ్ సింగ్ | అఖిల భారతీయ | |
| 33 | నైవాలా | దిలావర్ సింగ్ | బీజేఎస్ | |
| 34 | రెహగర్ పురా దేవ్ నగర్ | దయా రామ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 35 | సుశీల నాయర్ | ఐఎన్‌సీ | ||
| 36 | కిషన్ గంజ్ ఆనంద్ పర్బత్ | జగ్ ప్రవేశ్ చంద్ర | ఐఎన్‌సీ | |
| 37 | సివిల్ లైన్స్ | కృష్ణుడు | ఐఎన్‌సీ | |
| 38 | కింగ్స్వే క్యాంప్ | జంగ్ బహదూర్ సింగ్ | బీజేఎస్ | |
| 39 | వజీరాబాద్ | ఫతే సింగ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 40 | షహదర | చింతా మణి | ఐఎన్‌సీ | |
| 41 | నరేలా | మంగే రామ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 42 | ప్రభు దయాళ్ | ఐఎన్‌సీ | ||
| 43 | నాంగ్లోయ్ | చౌదరి బ్రహ్మ ప్రకాష్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 44 | ఖంఝావ్లా | భూప్ సింగ్ | స్వతంత్ర | |
| 45 | ఇసా పూర్ | సుబేదత్ హతీ సింగ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 46 | నజాఫ్ గర్ | అజిత్ సింగ్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 47 | మెహ్రౌలీ | మిట్టర్ సేన్ | ఐఎన్‌సీ | |
| 48 | సుఖ్ దేవ్ | ఐఎన్‌సీ | ||
రాష్ట్ర పునర్వ్యవస్థీకరణ[మార్చు]
1 నవంబర్ 1956న, రాష్ట్రాల పునర్వ్యవస్థీకరణ చట్టం, 1956 ప్రకారం, భారత రాష్ట్రపతి ప్రత్యక్ష పరిపాలనలో ఢిల్లీ కేంద్ర పాలిత ప్రాంతంగా చేయబడింది. ఢిల్లీ శాసనసభ ఏకకాలంలో రద్దు చేయబడింది. ఢిల్లీలో తదుపరి శాసనసభ ఎన్నికలు 1993లో జరిగాయి.[3] భారత రాజ్యాంగానికి 69వ సవరణ ద్వారా ఢిల్లీ కేంద్రపాలిత ప్రాంతం అధికారికంగా ఢిల్లీ జాతీయ రాజధాని ప్రాంతంగా ప్రకటించబడింది.[4]
మూలాలు[మార్చు]
- ↑ Kaushik, S. L.; Rama Patnayak (1995). Modern Governments and Political Systems. Vol. 3. New Delhi: Mittal Publications. p. 65.
- ↑ "Statistical Report on General Election, 1951 : To the Legislative Assembly of Delhi" (PDF). Election Commission of India. Retrieved 2014-03-11.
- ↑ "Reorganisation of States, 1955" (PDF). The Economic Weekly. 15 October 1955. Retrieved 25 July 2015.
- ↑ "Sixty-ninth amendment". Delhi Assembly official website. Archived from the original on 21 ఆగస్టు 2016.