స్మితా భారతి

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search
స్మితా భారతి
సమాగతి 2019లో రక్షిన్ ప్రాజెక్ట్ గురించి మాట్లాడుతున్న స్మితా భారతి
జననం (1964-08-02) 1964 ఆగస్టు 2 (వయసు 60)
భిలాయ్, ఛత్తీస్‌గఢ్ భారతదేశం
జాతీయతభారతీయురాలు
వృత్తిసామాజిక కార్యకర్త, నాటక రచయిత్రి, దర్శకురాలు
క్రియాశీలక సంవత్సరాలు1995–present
సంస్థసాక్షి

స్మితా భారతి భారతీయ సామాజిక కార్యకర్త, నాటక రచయిత్రి, దర్శకురాలు. ఆమె సామాజిక, తరగతి, వయస్సు వర్గాలలో విస్తరించి ఉన్న కమ్యూనిటీలతో 20కి పైగా నాటకాలను రచించారు, దర్శకత్వం వహించారు. పరిశోధన, శిక్షణ, వర్క్‌షాప్‌లు, ప్రదర్శనలు, ప్రచారాలు, ప్రచురణల ద్వారా, ఆమె మహిళలు, యుక్తవయస్కులతో క్లిష్ట, సవాలు పరిస్థితులలో, విచారణలో ఉన్న బాధితులతో జైళ్లలో, గృహ హింస, లైంగిక వేధింపులు, అశ్లీల పరిస్థితులలో ప్రాణాలతో బయటపడిన వారితో విస్తృతంగా, తీవ్రంగా పనిచేస్తుంది. మానసిక వికలాంగులు. దేశంలో వ్యవస్థాగతమైన మార్పును తీసుకురాగల సామర్థ్యం ఉన్న విధానం, నిర్ణయాధికారులతో కూడా ఆమె పని చేస్తుంది. [1]

ప్రారంభ జీవితం, విద్య

[మార్చు]

భారతి 1964లో ఛత్తీస్‌గఢ్‌లోని భిలాయ్‌లో నిర్మల్, అగ్యా రామ్ క్షేత్రపాల్ దంపతులకు జన్మించారు. ఆమె ఆక్లాండ్ స్కూల్ సిమ్లాలో పాఠశాల విద్యను అభ్యసించింది, అక్కడ ఆమె 5 సంవత్సరాల వయస్సులో థియేటర్ ప్రపంచానికి పరిచయం చేయబడింది, సిమ్లాలోని గైటీ థియేటర్‌లో ఉంచబడిన అనేక అసలైన మూడు-నటకాల కామెడీ నాటకాలను చదివింది. విపరీతమైన పాఠకుడు, ఒంటరివాడు, పుస్తకాలు ఆమె ఊహలకు ఆజ్యం పోసేవి, ఆమెకు ఓదార్పునిచ్చాయి, ఆమె బాధాకరమైన హృదయాన్ని కలిగి ఉన్నాయి, సంబంధాలను వివరించడానికి, అనుభవాలను పరిశీలించడానికి, నిర్మాణాలను ప్రశ్నించడానికి ఫ్రేమ్‌వర్క్‌లను అందించాయి. [2]

1982లో, భారతి ఢిల్లీకి వెళ్లారు, అక్కడ ఆమె 1985లో ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయం నుండి సాహిత్యం, మనస్తత్వశాస్త్రంలో బ్యాచిలర్ డిగ్రీని అందుకుంది. ఆమె 1987లో తమిళనాడులోని అన్నామలై విశ్వవిద్యాలయం నుండి సాహిత్యంలో మాస్టర్ ఆఫ్ ఆర్ట్స్ డిగ్రీని అందుకుంది. పెళ్లయిన తర్వాత తను అనుభవించిన గృహహింస తన గుర్తింపు కాదని, వ్యక్తిగతం దాటి వెళ్లేందుకు అడ్డంకులు, మచ్చలను అధిగమించాల్సి వచ్చిందని భారతి జీవితం మలుపు తిరిగింది. 1995లో, ఇద్దరు పిల్లలకు ఒంటరి తల్లితండ్రులుగా మెరుగైన జీవితం వైపు ప్రయాణం ప్రారంభించారు.

థియేటర్

[మార్చు]

2000 నుండి, స్థిరమైన సామాజిక & ప్రవర్తన మార్పు, శాంతి స్థాపనకు దారితీసే యాక్షన్ పాయింట్‌ల వద్దకు చేరుకోవడానికి వ్యక్తిగత కథనాల రీ-స్క్రిప్టింగ్‌ను ఎనేబుల్ చేసే కథలు, పాత్రలను పోషించే కళలో భారతి ప్రజలను నిమగ్నం చేసింది. [3] భారతి 20కి పైగా నాటకాలు వ్రాసారు, దర్శకత్వం వహించారు, చలనచిత్రాలు, వీడియో ఇన్‌స్టాలేషన్‌లు, ఇంటరాక్టివ్ ఎగ్జిబిషన్‌లు, ఆడియో పుస్తకాలపై పనిచేశారు [4] ఆమె సంస్కృతి మ్యూజియమ్స్, ది ఏషియన్ హెరిటేజ్ ఫౌండేషన్‌కు ప్రోగ్రామ్ కన్సల్టెంట్‌గా ఉన్నారు.

2004లో, విస్కాంప్తో ప్రాజెక్ట్‌లో భాగంగా భారతి ఢిల్లీలోని తీహార్ జైలులో ఒక ప్రాజెక్ట్‌కి నాయకత్వం వహించారు. బియాండ్ సైలెన్స్‌లు: జైల్ & బయట ఉన్న డాక్యు-థియేటర్, గోడకు ఇరువైపులా మానవ హక్కుల సమస్యలను అన్వేషించడానికి రూపొందించబడిన జైలు, వెలుపల థియేటర్ వర్క్‌షాప్‌ల శ్రేణిని కలిగి ఉంది. నైపుణ్యంతో కూడిన సృజనాత్మక పద్ధతులను ఉపయోగించి, పాల్గొనేవారు సహ-అన్వేషకులుగా మారడానికి, అంతర్గత నిబంధనలను ప్రశ్నించడానికి, స్వీయ-వ్యక్తీకరణ ప్రక్రియలో పాల్గొనడానికి, క్లిష్టమైన ఎంపికలను చేయడానికి ప్రోత్సహించబడ్డారు. డిసెంబరు 2004లో జైలులో ఖైదీలు, కళాశాల విద్యార్థుల మధ్య ఒక ప్రత్యేకమైన సహ-ఉత్పత్తి జరిగింది. ఈ ప్రాజెక్ట్ జైల్‌బర్డ్స్ అనే థియేట్రికల్ నాటకానికి దారితీసింది, ఇది తన దుర్వినియోగం చేసే భర్తను చంపినందుకు 14 సంవత్సరాల జైలు శిక్ష ముగిసే సమయానికి ఒక మహిళ యొక్క ప్రయాణాన్ని అన్వేషించింది. [5]

2005లో, థియేటర్ ద్వారా సమకాలీన జీవనశైలి, వ్యక్తిగత సంబంధాలను అన్వేషించడానికి భారతి ఇండియా హాబిటాట్ సెంటర్‌లో హంగ్రీ హార్ట్ ఫెస్టివల్‌ను స్థాపించారు. [6] ఆమె నాటకాలలో కొన్ని ఆస్ ది సన్ సెట్స్, వాక్ వన్స్ మోర్, 45”35”55”, సింగిల్ మింగిల్, రుబారు: రాజ్ కపూర్ ఇన్ రష్యా, రూహ్ కా ఘర్, బ్లైండ్ డేట్, నన్ అండ్ ది ప్రాస్టిట్యూట్, జైల్ బ్రడ్స్, మిస్ బ్లోసమ్ కల్లాహన్ పాటియేవల్లి . 2013లో, ఆమె రచించి దర్శకత్వం వహించిన జగ్ జగ్ జియో ఉత్తమ ఆటగా UNFPA లాడ్లీ మీడియా అవార్డును గెలుచుకుంది. [7]

సామాజిక మార్పు, న్యాయం

[మార్చు]

1995లో, భారతి నైనా కపూర్, జస్జిత్ పురేవాల్‌ల సహ-స్థాపనతో ఒక మార్గదర్శక హక్కుల-ఆధారిత ఎన్జిఓ సాక్షితో కలిసి పనిచేయడం ప్రారంభించింది, అక్కడ గృహ హింస, లైంగిక వేధింపులకు గురైన మహిళలతో కలిసి పని చేసింది. [8] ప్రవర్తనా మార్పుపై దృష్టి సారించే సృజనాత్మక జోక్యాల ద్వారా అసమానతకు దైహిక ప్రతిస్పందనలను మార్చడంపై ఆమె పని చేయడం ప్రారంభించింది. ఆమె 2007లో అధికారికంగా సంస్థ ఎగ్జిక్యూటివ్ డైరెక్టర్‌గా బాధ్యతలు స్వీకరించారు. అప్పటి నుండి, ఆమె అనేక దైహిక జోక్యాలు, ప్రచారాలు, సామాజిక కళాత్మకత, అభివృద్ధి ప్రాజెక్టుల కోసం కమ్యూనికేషన్‌కు నాయకత్వం వహించారు. [9]

రెండు దశాబ్దాలుగా సాక్షి చేసిన ప్రయత్నం, చివరకు 2012 ఢిల్లీ సామూహిక అత్యాచారం, హత్య తర్వాత కార్యరూపం దాల్చింది, ఫలితంగా వర్క్‌ప్లేస్‌లో మహిళలపై లైంగిక వేధింపులు (నివారణ, నిషేధం, పరిహారం) చట్టం, 2013 . భారతి వ్యవస్థాపకుడు, కపూర్‌తో కలిసి చట్టాన్ని సమానత్వ గొడుగు కింద ఉంచడానికి, విశాఖ మార్గదర్శకాల యొక్క ప్రగతిశీల అంశాలను కాపాడుకోవడానికి అనేక జాతీయ స్థాయి సంప్రదింపులకు నాయకత్వం వహించారు, ఇది కపూర్ యొక్క మైలురాయి ప్రజా ప్రయోజన వ్యాజ్యం, విశాఖ, ఇతరులు స్టేట్ ఆఫ్ రాజస్థాన్ .

తారే జబ్ ఉతారే జమీన్ పర్' 2016లో భారతి రూపొందించిన, నాయకత్వం వహించినది క్లిష్ట పరిస్థితుల నుండి వీధికి అనుసంధానించబడిన పిల్లలతో ప్రవర్తన మార్పు కోసం ఒక సామాజిక కళల ప్రాజెక్ట్. ప్లాన్ ఇంటర్నేషనల్, దాని 8 ఎన్జిఓ భాగస్వాములతో కలిసి. [10] సంగీతం, నృత్యం, థియేటర్, తోలుబొమ్మలాట, మార్షల్ ఆర్ట్స్, సబ్‌స్టాంటివ్ ట్రైనింగ్‌తో కూడిన సృజనాత్మక వర్క్‌షాప్ వారి గుర్తింపును మేల్కొల్పడం, భారతదేశ పౌరులుగా వారి హక్కులతో వారిని సన్నద్ధం చేయడంపై దృష్టి పెట్టింది.

2018లో, పిల్లల లైంగిక వేధింపులను నిరోధించడానికి, నిషేధించడానికి, పరిష్కరించడానికి పాన్ ఇండియాలోని 40,000 కాలేజీలకు వర్క్‌షాప్‌లను అందించాలని, భారత ప్రభుత్వ యువజన వ్యవహారాలు, క్రీడల మంత్రిత్వ శాఖ డైరెక్టరేట్ ఆఫ్ నేషనల్ సర్వీస్ స్కీమ్ నుండి సాక్షికి ఆదేశాలు అందాయి. భారతి, పిల్లల లైంగిక వేధింపులపై దృష్టి సారించి లింగ-ఆధారిత హింసను నిరోధించే 4 మిలియన్ల యువత పాన్-ఇండియా నైపుణ్యాన్ని పెంపొందించే కార్యక్రమంగా ది రక్షిన్ ప్రాజెక్ట్‌ను రూపొందించారు, రూపొందించారు. [11]

2019లో, భారతి చిత్రనిర్మాత, నటాష్జా రాథోడ్‌తో కలిసి సాక్షి ద్వారా డెవలప్‌మెంట్ వర్టికల్ కోసం ఎస్‌బాక్స్ కమ్యూనికేషన్‌ను స్థాపించారు. నేషనల్ ఫిల్మ్ డెవలప్‌మెంట్ కార్పొరేషన్ ఆఫ్ ఇండియాతో ఎంప్యానెల్ చేయబడింది, ఎస్‌బాక్స్ మహిళా & శిశు అభివృద్ధి మంత్రిత్వ శాఖ ఆధ్వర్యంలో బేటీ బచావో, బేటీ పడావో యోజన వంటి జాతీయ ప్రచారాలపై పని చేసింది,  కార్యాలయంలో లైంగిక వేధింపుల నివారణకు, మానసిక ఆరోగ్యం కోసం #LetsTalk, జాతీయ మహిళా కమిషన్ కోసం ,   భారత ప్రభుత్వంలోని మానవ వనరుల అభివృద్ధి మంత్రిత్వ శాఖ కోసం వైవిధ్యం, చేరికను ప్రోత్సహించడానికి.

2019–21 కరోనావైరస్ మహమ్మారి సమయంలో గృహ-బౌండ్ హింస పెరగడం, షాడో మహమ్మారి యొక్క ఆవిర్భావం కారణంగా, ఐక్యరాజ్యసమితి పేర్కొన్నట్లుగా, భారతి ఎస్‌బాక్స్ ద్వారా మేక్ హోమ్ ఎ సేఫ్ స్పేస్ అనే ప్రచారాన్ని ప్రారంభించింది, ఇది సన్నద్ధం చేయడానికి ఉచిత సామర్థ్య నిర్మాణ వర్క్‌షాప్‌లను అందించింది. వారి కుటుంబాలు, సంఘాలలో లింగ-ఆధారిత, లైంగిక హింసను నిరోధించడానికి ప్రేక్షకులు. ఈ ప్రచారానికి సోనాక్షి సిన్హా, సోనూ నిగమ్, మనోజ్ బాజ్‌పేయి, నీనా గుప్తా, మసాబా గుప్తా & R. మాధవన్‌తో సహా పలువురు ప్రముఖులు, ప్రభావశీలులు మద్దతు ఇచ్చారు. [12]

భారతి అత్యంత నిబద్ధతతో సాక్షిని నడిపిస్తూనే ఉన్నారు, భారతదేశం అంతటా అనేక మంది యువతులు, మహిళలకు రోల్ మోడల్‌గా ఉద్భవించారు. భారతి నాయకత్వంలో, సాక్షికి లింగ సమానత్వం కోసం వ్యవస్థాగత మార్పు కోసం అత్యుత్తమ కృషికి ప్రతిష్టాత్మక అసోచామ్ అవార్డు లభించింది.

నాటకాలు

[మార్చు]
  • యెల్లో వాల్‌పేపర్ (2000)
  • రూహ్ కా ఘర్: ది మోస్ట్ ఇంపార్టెంట్ క్వశ్చన్ (2001)
  • సురక్ష (2001)
  • భన్వర్ (2001)
  • సాత్వాన్ దర్వాజా (2002)
  • వన్ ఈజ్ నాట్ ఇనఫ్ (10 చిన్న నాటకాల సిరీస్) (2003)
  • ప్లేలో (మల్టీమీడియా ఇన్‌స్టాలేషన్) బ్రిటిష్ కౌన్సిల్ (2003)
  • ఇట్స్ నాట్ ఎ ప్లే (2004)
  • ఖేల్ (2004)
  • జైల్ బర్డ్స్ (2005) [13]
  • 45'35'55 (2006) [14]
  • నన్ & ది ప్రాస్టిట్యూట్ (2007)
  • బ్లైండ్ డేట్ (2007)
  • అస్ ది సన్ సెట్స్ (2008) [15]
  • రుబారు: రష్యాలో రాజ్ కపూర్ (2009)
  • వాక్ వన్స్ మోర్ (2009)
  • నానా (2011)
  • మిస్ బ్లోసమ్ కల్లాహన్ పాటియాలెవాలి (2012) [16]
  • అన్కపుల్డ్ కపుల్ (2013)
  • జగ్ జగ్ జియో (2013) [17]
  • సింగిల్ మింగిల్ (2015) [18]
  • అమావాస్ సే అమల్టాస్ (2016) [19]
  • అగాజ్ (2017)
  • గప్ చుప్ గ్యాప్ (2019) [20]
  • ఘాట్ ఘాట్ మే పంచీ బోల్తా హై (2021) [21]

సభ్యత్వాలు

[మార్చు]

2013లో, వాణిజ్యపరమైన లైంగిక దోపిడీ కోసం మహిళలు, పిల్లల అక్రమ రవాణాను ఎదుర్కోవడానికి భారత ప్రభుత్వ కేంద్ర సలహా కమిటీ సభ్యునిగా భారతి నియమితులయ్యారు. అంతే కాకుండా, ఆమె రోటరీ గ్లోబల్ పీస్ ఫెలో, కె.కె బిర్లా ఫౌండేషన్ యొక్క ఫెలో, విస్కాంప్ యొక్క స్పెషల్ ఫెలో. [22]

అవార్డులు

[మార్చు]

2013లో, భారతి తన జగ్ జగ్ జియో నాటకానికి UNFPA లాడ్లీ మీడియా అవార్డును గెలుచుకుంది. దాని తర్వాత 2016లో, ఆమె సామాజిక మార్పు & న్యాయం కోసం కర్మవీర్ చక్ర అవార్డును, మూలకాల చక్ర మహిళను అందుకుంది. 2021లో, భారతి SheThePeople ద్వారా 40 ఓవర్ 40 అవార్డును, గ్లోబల్ ఉమెన్ ఇన్స్పిరేషన్ అవార్డును గెలుచుకుంది. [23]

మూలాలు

[మార్చు]
  1. ↑ "Smita Bharti". Naina Kapur Law.
  2. ↑ "INTERVIEW Books have given me comfort". The New Indian Express.
  3. ↑ "Stage for Change". Indian Express. 2016.
  4. ↑ "A strong voice". The Hindu. 2015.
  5. ↑ Bharti, Smita (2004). Beyond Silences: Docu Theatre in Jail and Outside. WISCOMP. Archived from the original on 2021-05-01. Retrieved 2024-02-16.
  6. ↑ "Hinudustan Times Hungry Heart Festival" (PDF). Creatigies. 2005. Archived from the original (PDF) on 2021-01-19. Retrieved 2024-02-16.
  7. ↑ Deshpande, Vinaya (2015). "'Voice of Century' award goes to Lata". The Hindu.
  8. ↑ "NAINA KAPUR & SMITA BHARTI - Public Service Broadcasting Trust". www.psbt.org. Archived from the original on 2014-03-06.
  9. ↑ "A creative outlet". The Statesman. 2016.
  10. ↑ "When kids learn life lessons through dance". The Asian Age. 2016.
  11. ↑ "How this NGO is prepping families to stop child sexual abuse". The Logical Indian. 2020.
  12. ↑ "Sakshi Releases Video For #MakeHomeASafeSpace Campaign". CSR Mandate. 2020.
  13. ↑ "Jailbirds Listing".
  14. ↑ "Play Way Method". The Hindu.
  15. ↑ "DelhiEvents Listing".
  16. ↑ "Tragi-Comic Play". IndiaPRwire. 2012. Archived from the original on 2016-10-11. Retrieved 2024-02-16.
  17. ↑ "Jug Jug Jiyo Review: Mumbai Theatre Guide". Mumbai Theatre Guide. 2013.
  18. ↑ "A Story Of 3 Best Friends: Singles, Each One Of Them, And Mingled". Times of India. 2016.
  19. ↑ "Opening show of 'Amavas Se Amaltas' a successful affair". Times of India. 2016.
  20. ↑ "IAS officers' wives take the stage in the capital to support #StopChildSexualAbuse". Times of India. 2020.
  21. ↑ "GGMP Registration". Sakshi. 2021. Archived from the original on 2021-04-30. Retrieved 2024-02-16.
  22. ↑ Bharti, Smita (2004). Beyond Silences: Docu-Theatre in Jail and Outside. WISCOMP. Archived from the original on 18 September 2016. Retrieved 9 September 2016.
  23. ↑ Meet The Winners Of SheThePeople's 40 Over 40 Awards. SheThePeople. 2021.
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=స్మితా_భారతి&oldid=4146174" నుండి వెలికితీశారు