హంసగీతె
హంసగీతె | |
---|---|
దర్శకత్వం | జి.వి.అయ్యర్ |
రచన | త.రా.సు |
నిర్మాత | జి.వి.అయ్యర్ |
తారాగణం | అనంత్ నాగ్ రేఖా రావ్ నారాయణ రావ్ బి.వి. కారంత్ ప్రేమా కారంత్ |
ఛాయాగ్రహణం | నిమాయ్ ఘోష్ |
కూర్పు | వి.ఆర్.కె.ప్రసాద్ |
సంగీతం | మంగళంపల్లి బాలమురళీకృష్ణ |
నిర్మాణ సంస్థ | అనంతలక్ష్మీ ఫిలింస్ |
విడుదల తేదీ | 1975 |
దేశం | భారతదేశం |
భాష | కన్నడ |
హంసగీతె జి.వి.అయ్యర్ స్వీయ దర్శకత్వంలో నిర్మించబడి 1975లో విడుదలైన సంగీత ప్రధానమైన కన్నడ చలనచిత్రం. ఈ సినిమాను కన్నడ భాషలోనే కాక తెలుగు, తమిళ, హిందీ భాషల్లో కూడా నిర్మించారు. తెలుగులో ఆఖరిగీతం పేరుతో విడుదలయ్యింది. హంసగీతె చిత్రానికి 1975లో ఉత్తమ కన్నడ చిత్రంగా భారత జాతీయ చలనచిత్ర పురస్కారం లభించింది.
నిర్మాణం
[మార్చు]అభివృద్ధి
[మార్చు]రెండు వందల సంవత్సరాల క్రితం మన దేశంలో జరిగిన ఒక వృత్తాంతాన్ని ఆధారంగా తీసుకుని, సంగీతానికి అత్యధిక ప్రాధాన్యతనిస్తూ ఈ చిత్రాన్ని నిర్మించ తలపెట్టారు. ఈ చిత్రం స్క్రీన్ ప్లే తయారు కావడానికి రెండు సంవత్సరాలు పట్టింది. ఈ కథకు సంబంధించి బి.ఎన్.రెడ్డి, పి.పుల్లయ్య, గిరీష్ కర్నాడ్, బి.వి. కారంత్ మొదలైన కళాకారులు, మేధావుల సలహాలు, సూచనలు స్వీకరించారు.
చిత్రీకరణ
[మార్చు]ఈ చిత్రంలో కనిపించే ప్రతి అంశం, ప్రతి వస్తువు కూడా రెండు వందల సంవత్సారాల క్రితం ఉన్నటువంటివే ఉపయోగించారు. ఆయా సంఘటనలు ఎక్కడైతే జరిగాయో ఆయా ప్రదేశాలలోనే చిత్రీకరించారు.
నటీనటులు
[మార్చు]- అనంత్ నాగ్
- రేఖా రావ్
- నారాయణరావ్
- బి.వి.కారంత్
- ప్రేమా కారంత్
- మైసూర్ మఠ్
- వాసుదేవ్ గిరిమాజి
- జి.వి.అయ్యర్
సాంకేతిక వర్గం
[మార్చు]- కథ : తళుకు రామస్వామయ్య సుబ్బరాయ (తరాసు)
- దర్శకత్వం : జి.వి.అయ్యర్
- చిత్రానువాదం : జి.వి.అయ్యర్
- సంగీతం : మంగళంపల్లి బాలమురళీకృష్ణ, బి.వి.కారంత్
- నేపథ్యగానం: ఎం.బాలమురళీకృష్ణ, ఎం.ఎల్.వసంతకుమారి, పి.బి.శ్రీనివాస్, శ్యామలాభావే, పి.లీల, బి.కె సుమిత్ర,బెంగళూరు లత, ఏ.సుబ్బారావు
- ఛాయాగ్రహణం: నిమాయ్ ఘోష్
- కూర్పు: వి.ఆర్.కె.ప్రసాద్
- నిర్మాత: జి.వి.అయ్యర్
కథ
[మార్చు]మదకరి నాయక చిత్రదుర్గానికి రాజు. అతను దైవభక్తుడు, రసికుడే కాక సంగీత ప్రియుడు కూడా. ఆ చిత్రదుర్గంలోనే వెంకన్న అనే యువకుడు సంగీతంలో నిష్ణాతుడిగా అందరి మన్ననలూ పొందాడు. అతనికీ అతని గురువుకూ సంగీతంలో పోటీ ఏర్పాటయిందని తెలిసి రాజు మారువేషంలో వచ్చి ఆ పోటీ రోజున తానూ ప్రేక్షకులలో ఒకడయ్యాడు. వెంకన్న సంగీతంలో తన ప్రతిభనంతా చూసి విజయాన్ని సాధించాడు. గురువు ఆ పోటీలో తన విశాల దృక్పథాన్ని ప్రదర్శించినప్పటికీ, ఓటమి అపఖ్యాతిగా భావించి ఆత్మహత్య చేసుకోవడంతో వెంకన్న హృదయం ఆవేదనతో ఆక్రోశించింది. మేనమామ అనంతయ్య వెంకన్నను ఓదార్చాడు.
సదానందబువా హిందుస్తానీ సంగీతంలో ప్రావీణ్యం గడించిన వ్యక్తి. తన జీవితంలో ఏర్పడిన ఒక విషాదం కారణంగా సంగీతాన్ని మరచిపోయి విరాగిలా తిరుగుతున్నా, సంగీతం మాత్రం అతన్ని అనుసరిస్తూనే వుంది. వెంకన్న సదానందను కలుసుకోవడం తటస్థించింది. అతని సంగీత జ్ఞానం వెంకన్నను ఆకర్షించి అతనికి శిష్యుడిని చేసింది. కానీ సదానంద అకస్మాత్తుగా మరణించడం మళ్ళీ వెంకన్నకు పిడుగుపాటే అయింది. జీవితం మీద అతనికి విరక్తి ఏర్పడింది. ఆ సమయంలో మేనమామ అనంతయ్య అతనిలో నూతన చైతన్యాన్ని కలిగించాడు. మదుకరి నాయక ఆస్థానంలో వెంకన్నకు సంగీత విద్వాంసుని పదవి లభించేలా చేశాడు. పదవి లభించడంతో వెంకన్న స్వభావం మారసాగింది. అతనిలో అహం, అధికారం చోటు చేసుకోసాగాయి. ఫలితంగా ఒకరోజు తనకంటే చిన్నవాడైన ఒక మృదంగ వాద్యనిపుణుని ముందు అవమానం పొంద వలసి వచ్చింది.
ఆ సమయంలో జీవితానుభవం పండిన ఓ జ్ఞాని అతని కళ్ళు తెరిపించడంతో వెంకన్న తన పదవిని విడిచిపెట్టి ఒంటరిగా సంగీత సాధన ప్రారంభిస్తాడు. తత్ఫలితంగా అతనికి దూరమైన వెంకన్న ప్రేయసి చంద్రాసాని ఆత్మహత్య చేసుకోడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. వెంకన్న ఆమెను కాపాడి, ఆమె వ్యామోహంలో బందీ అవుతాడు. తన సంగీతసాధనను విస్మరిస్తాడు. వెంకన్న సంగీత ప్రతిభ నిరుపయోగం కాకూడదని అనంతయ్య చేసిన తీవ్రమైన ప్రయత్నాలు ఫలిస్తాయి. వెంకన్నలో మళ్ళా కొత్త చైతన్యం ఉద్భవిస్తుంది. అతను బంధాలన్నీ తెంపుకుని తన జీవిత లక్ష్యాన్ని సంగీతానికే అంకితం చేసి భైరవీ రాగ సాధనలో ఆపూర్వమైన ప్రావీణ్యాన్ని గడిస్తాడు.
ఈలోగా దేశంలో ఏర్పడిన రాజకీయ పరిణామాలవల్ల మదకరి నాయకుని రాజ్యం హైదరాలీ హస్తగతమౌతుంది. ఒక రోజు హైదరాలీ కుమారుడు టిప్పు సుల్తాన్ వెంకన్నను తన ఆస్థానంలోకి వచ్చి సంగీతం పాడవలసిందిగా కోరతాడు. వెంకన్న తన సంగీతం శ్రీదేవికే అంకితమైనదని, టిప్పుసుల్తాన్ కోరిక అంగీకరించలేననీ జవాబిస్తాడు. టిప్పు ఆగ్రహావేశాలతో ఇరవై నాలుగు గంటలలోగా వెంకన్న తన ఆజ్ఞ పాటించకపోతే అతని నాలుక ఖండించవలసిందిగా ఆజ్ఞాపిస్తాడు.
తన సంగీతాన్ని, జీవితాన్ని జగన్మాతకే అంకితం చేసిన వెంకన్న ఆ శ్రీదేవి ముందే తన చివరి గీతాన్ని పాడి తన నాలుకను తానే కోసుకుని విగత జీవుడవుతాడు. టిప్పు తన ఆగ్రహావేశాల ఫలితంగా జరిగిన విషాదానికి చింతిస్తూ దేశ చరిత్రలో వెంకన్నగాధ రక్తాక్షరాలతో లిఖింపబడడానికి తాను కారకుడైనందుకు కుమిలిపోతాడు.[1]
పురస్కారాలు
[మార్చు]సంవత్సరం | అవార్డు | విభాగము | లబ్ధిదారుడు | ఫలితం |
---|---|---|---|---|
1975 | భారత జాతీయ చలనచిత్ర పురస్కారాలు | ఉత్తమ కన్నడ సినిమా | జి.వి.అయ్యర్ | గెలుపు |
1975 | భారత జాతీయ చలనచిత్ర పురస్కారాలు | ఉత్తమ నేపథ్య గాయకుడు | మంగళంపల్లి బాలమురళీకృష్ణ | గెలుపు |
1975 | కర్ణాటక రాష్ట్రప్రభుత్వ చలనచిత్ర పురస్కారాలు | ఉత్తమ ద్వితీయ సినిమా | జి.వి.అయ్యర్ | గెలుపు |
1975 | కర్ణాటక రాష్ట్రప్రభుత్వ చలనచిత్ర పురస్కారాలు | ఉత్తమ సంగీత దర్శకుడు | మంగళంపల్లి బాలసుబ్రహ్మణ్యం, బి.వి.కారంత్ | గెలుపు |
1975 | కర్ణాటక రాష్ట్రప్రభుత్వ చలనచిత్ర పురస్కారాలు | ఉత్తమ ఛాయాగ్రాహకుడు | నేమాయ్ ఘోష్ | గెలుపు |
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ సంపాదకుడు (1 November 1975). "చివరిగీతం". విజయచిత్ర. 10 (3): 46–49.