పేరూరు (అమలాపురం మండలం)
పేరూరు4 | |
— రెవిన్యూ గ్రామం — | |
అక్షాంశరేఖాంశాలు: 16°35′00″N 82°01′00″E / 16.5833°N 82.0167°E | |
---|---|
రాష్ట్రం | ఆంధ్రప్రదేశ్ |
జిల్లా | కోనసీమ |
మండలం | అమలాపురం |
ప్రభుత్వం | |
- సర్పంచి | |
జనాభా (2011) | |
- మొత్తం | 19,323 |
- పురుషులు | 9,839 |
- స్త్రీలు | 9,484 |
- గృహాల సంఖ్య | 5,304 |
పిన్ కోడ్ | |
ఎస్.టి.డి కోడ్ |
పేరూరు, డాక్టర్ బి.ఆర్. అంబేద్కర్ కోనసీమ జిల్లా, అమలాపురం మండలానికి చెందిన గ్రామం.[1].
ఇది మండల కేంద్రమైన అమలాపురం నుండి 6 కి. మీ. దూరంలో ఉంది.
గణాంకాలు[మార్చు]
2001 వ.సంవత్సరం జనాభా లెక్కల ప్రకారం గ్రామ జనాభా 18,632.[2] ఇందులో పురుషుల సంఖ్య 9,530, మహిళల సంఖ్య 9,102, గ్రామంలో నివాస గృహాలు 4,508 ఉన్నాయి.
2011 భారత జనగణన గణాంకాల ప్రకారం ఈ గ్రామం 5304 ఇళ్లతో, 19323 జనాభాతో 1389 హెక్టార్లలో విస్తరించి ఉంది. గ్రామంలో మగవారి సంఖ్య 9839, ఆడవారి సంఖ్య 9484. షెడ్యూల్డ్ కులాల సంఖ్య 4474 కాగా షెడ్యూల్డ్ తెగల సంఖ్య 207. గ్రామం యొక్క జనగణన లొకేషన్ కోడ్ 587885.[3] పిన్ కోడ్: 533218.
విద్యా సౌకర్యాలు[మార్చు]
గ్రామంలో ఒక ప్రైవేటు బాలబడి ఉంది. ప్రభుత్వ ప్రాథమిక పాఠశాలలు 10, ప్రైవేటు ప్రాథమిక పాఠశాలలు మూడు, ప్రభుత్వ ప్రాథమికోన్నత పాఠశాలలు మూడు, ప్రభుత్వ మాధ్యమిక పాఠశాల ఒకటి ఉన్నాయి.
ఒక ప్రైవేటు జూనియర్ కళాశాల ఒక ప్రైవేటు ఆర్ట్స్ / సైన్స్ డిగ్రీ కళాశాల ఉన్నాయి.
సమీప ఇంజనీరింగ్ కళాశాల అమలాపురంలో ఉంది. సమీప వైద్య కళాశాల, మేనేజిమెంటు కళాశాల, పాలీటెక్నిక్ అమలాపురంలో ఉన్నాయి.
సమీప వృత్తి విద్యా శిక్షణ పాఠశాల, అనియత విద్యా కేంద్రం, దివ్యాంగుల ప్రత్యేక పాఠశాల అమలాపురంలో ఉన్నాయి.
వైద్య సౌకర్యం[మార్చు]
ప్రభుత్వ వైద్య సౌకర్యం[మార్చు]
పేరూరులో ఉన్న మూడు ప్రాథమిక ఆరోగ్య ఉప కేంద్రాల్లో డాక్టర్లు లేరు. ఆరుగురు పారామెడికల్ సిబ్బంది ఉన్నారు. ఒక డిస్పెన్సరీలో ఒక డాక్టరు, ఇద్దరు పారామెడికల్ సిబ్బందీ ఉన్నారు.
ప్రాథమిక ఆరోగ్య కేంద్రం, మాతా శిశు సంరక్షణ కేంద్రం గ్రామం నుండి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉన్నాయి. అలోపతి ఆసుపత్రి, పశు వైద్యశాల గ్రామం నుండి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉన్నాయి. సమీప సామాజిక ఆరోగ్య కేంద్రం, టి. బి వైద్యశాల గ్రామం నుండి 10 కి.మీ. కంటే ఎక్కువ దూరంలో ఉన్నాయి. ప్రత్యామ్నాయ ఔషధ ఆసుపత్రి, సంచార వైద్య శాల, కుటుంబ సంక్షేమ కేంద్రం గ్రామం నుండి 10 కి.మీ. కంటే ఎక్కువ దూరంలో ఉన్నాయి.
ప్రైవేటు వైద్య సౌకర్యం[మార్చు]
గ్రామంలోం ప్రైవేటు వైద్య సౌకర్యాలున్నాయి. డిగ్రీ లేని డాక్టర్లు 8 మంది ఉన్నారు. రెండు మందుల దుకాణాలు ఉన్నాయి.
తాగు నీరు[మార్చు]
గ్రామంలో కుళాయిల ద్వారా రక్షిత మంచినీటి సరఫరా జరుగుతోంది.
తాగునీటి కోసం చేతిపంపులు, బోరుబావులు, కాలువలు, చెరువులు వంటి సౌకర్యాలేమీ లేవు.
పారిశుధ్యం[మార్చు]
గ్రామంలో భూగర్భ మురుగునీటి వ్యవస్థ ఉంది. మురుగునీరు బహిరంగ కాలువల ద్వారా కూడా ప్రవహిస్తుంది. మురుగునీటిని నేరుగా జలవనరుల్లోకి వదులుతున్నారు. గ్రామంలో సంపూర్ణ పారిశుధ్య పథకం అమలవుతోంది. సామాజిక మరుగుదొడ్డి సౌకర్యం ఉంది. ఇంటింటికీ తిరిగి వ్యర్థాలను సేకరించే వ్యవస్థ లేదు. సామాజిక బయోగ్యాస్ ఉత్పాదక వ్యవస్థ లేదు.
చెత్తను వీధుల పక్కనే పారబోస్తారు.
సమాచార, రవాణా సౌకర్యాలు[మార్చు]
పేరూరులో పోస్టాఫీసు సౌకర్యం, సబ్ పోస్టాఫీసు సౌకర్యం, పోస్ట్ అండ్ టెలిగ్రాఫ్ ఆఫీసు ఉన్నాయి.
లాండ్ లైన్ టెలిఫోన్, పబ్లిక్ ఫోన్ ఆఫీసు, మొబైల్ ఫోన్, ఇంటర్నెట్ కెఫె / సామాన్య సేవా కేంద్రం, ప్రైవేటు కొరియర్ మొదలైన సౌకర్యాలు ఉన్నాయి.
గ్రామానికి సమీప ప్రాంతాల నుండి ప్రభుత్వ రవాణా సంస్థ బస్సులు తిరుగుతున్నాయి. సమీప గ్రామాల నుండి ఆటో సౌకర్యం కూడా ఉంది. వ్యవసాయం కొరకు వాడేందుకు గ్రామంలో ట్రాక్టర్లున్నాయి.
ప్రైవేటు బస్సు సౌకర్యం గ్రామానికి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉంది. రైల్వే స్టేషన్ గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉంది.
జిల్లా రహదారి గ్రామం గుండా పోతోంది. రాష్ట్ర రహదారి, ప్రధాన జిల్లా రహదారి గ్రామం నుండి 5 కి.మీ. లోపు దూరంలో ఉన్నాయి. జాతీయ రహదారి గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉంది.
గ్రామంలో తారు రోడ్లు, కంకర రోడ్లు, మట్టిరోడ్లూ ఉన్నాయి.
మార్కెటింగు, బ్యాంకింగు[మార్చు]
గ్రామంలో ఏటీఎమ్, వాణిజ్య బ్యాంకు, వ్యవసాయ పరపతి సంఘం ఉన్నాయి. గ్రామంలో స్వయం సహాయక బృందం, పౌర సరఫరాల కేంద్రం, వారం వారం సంత, వ్యవసాయ మార్కెటింగ్ సొసైటీ ఉన్నాయి.
సహకార బ్యాంకు గ్రామం నుండి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉంది.
ఆరోగ్యం, పోషణ, వినోద సౌకర్యాలు[మార్చు]
గ్రామంలో అంగన్ వాడీ కేంద్రం, ఇతర పోషకాహార కేంద్రాలు, ఆశా కార్యకర్త ఉన్నాయి. గ్రామంలో ఆటల మైదానం, గ్రంథాలయం, పబ్లిక్ రీడింగ్ రూం ఉన్నాయి. గ్రామంలో వార్తాపత్రిక పంపిణీ జరుగుతుంది. అసెంబ్లీ పోలింగ్ కేంద్రం, జనన మరణాల నమోదు కార్యాలయం ఉన్నాయి. సమీకృత బాలల అభివృద్ధి పథకం గ్రామం నుండి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉంది. సినిమా హాలు గ్రామం నుండి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉంది.
విద్యుత్తు[మార్చు]
గ్రామంలో గృహావసరాల నిమిత్తం విద్యుత్ సరఫరా వ్యవస్థ ఉంది. రోజుకు 7 గంటల పాటు వ్యవసాయానికి, 14 గంటల పాటు వాణిజ్య అవసరాల కోసం కూడా విద్యుత్ సరఫరా చేస్తున్నారు.
భూమి వినియోగం[మార్చు]
పేరూరులో భూ వినియోగం కింది విధంగా ఉంది:
- వ్యవసాయేతర వినియోగంలో ఉన్న భూమి: 203 హెక్టార్లు
- వ్యవసాయం చేయదగ్గ బంజరు భూమి: 1 హెక్టార్లు
- బంజరు భూమి: 53 హెక్టార్లు
- నికరంగా విత్తిన భూమి: 1132 హెక్టార్లు
- నీటి సౌకర్యం లేని భూమి: 873 హెక్టార్లు
- వివిధ వనరుల నుండి సాగునీరు లభిస్తున్న భూమి: 312 హెక్టార్లు
నీటిపారుదల సౌకర్యాలు[మార్చు]
పేరూరులో వ్యవసాయానికి నీటి సరఫరా కింది వనరుల ద్వారా జరుగుతోంది.
- కాలువలు: 312 హెక్టార్లు
ఉత్పత్తి[మార్చు]
పేరూరులో ఈ కింది వస్తువులు ఉత్పత్తి అవుతున్నాయి.
ప్రధాన పంటలు[మార్చు]
పేరూరు ద్రావిళ్ళు గుర్రాన్ని గుడి ఎక్కించేరన్న కథ ఒకటి ఉంది. తెలుగు దేశం బ్రాహ్మల్లలో ఒక శాఖ ద్రావిళ్ళు. ఈ ద్రావిళ్ళల్లో మరొక ఉపశాఖ పేరూరు ద్రావిళ్ళు. వీరు లౌకికులు, చొరవ, తెగింపు ఉన్న వారని ఒక నమ్మకం ఉంది. ఈ పేరూరు ద్రావిళ్ళ కుర్రాళ్ళు కొంతమంది ఆకతాయి పనికని ఒక రాత్రి ఒక గుర్రాన్ని గుడి గోపురం మీదకి ఎక్కించేరు. తెల్లారి లేచేసరికి గుడిగోపురం మీద ఉన్న గుర్రాన్ని చూసి గ్రామస్థులు విస్తు పోయారు. తరువాత దానిని కిందకి దింపటానికి గడ్డిని వాలుబల్ల మాదిరి అమర్చి కిందకి నడిపించుకుని వచ్చేరు. [4]
చరిత్ర[మార్చు]
చాళుఖ్యరాజైన రాజేద్రచోళుడు తనకుమార్తె అమ్మంగీదేవిని రాజమహేంద్రవర పాలకుడైన రాజరాజ నరేంద్రునికి ఇచ్చి వివాహం చేసిన సందర్భంలో పుట్టింటసారతో 18 కుటుంబాల వేదపడితులను పంపాడు. వారిలో కొందరు ఆత్రేయపురం సమీపంలోని ర్యాలీలో స్థిరపడ్డారు. మరి కొందరు అంబాజీపేట మండలంలో స్థిరపడ్డారు. మరికొందరు పేరూరు ప్రాంతంలో స్థిరపడ్డారు. తమిళనాడులోని పేరూరు (పెద్ద ఊరు) నుండి వచ్చిన ప్రజలు స్థిరపడిన ఊరు కనుక ఈ ఊరికి ఈపేరు వచ్చింది. అందుకే ఇక్కడ నివసిస్తున్న బ్రాహ్మణులను పేరూరు ద్రావిడులు అంటారు.ఒకప్పటి పేరూరులో గన్నపంతుల, బుచ్చమ్మ, పేరమ్మ, విశ్వనాధిని, బండివారి అగ్రహారాలు ఉండేవి. కాలక్రమంలో గన్నపంతుల, పేరమ్మ, బుచ్చమ్మ అగ్రహారాలు అమలాపురంలో కలిసి పోయాయి. ప్రస్తుతం విశ్వనాధుని, బండివారి అగ్రహారాలు మాత్రమే పేరూరులో భాగంగా ఉన్నాయి.[4]
సంస్కృతి[మార్చు]
11వ శతాబ్దం నుండి ఇక్కడ సంస్కృతిలో మార్పులు లేకుండా ప్రజలు కాపాడుకుంటున్నారు. ఇక్కడ విశ్వనాధుని, బండివారి అగ్రహారాలు ఉన్నాయి. ప్రధాన గ్రామంలో ఉన్న విశ్వనాధుని అగ్రహారంలో 365 కుటుంబాలు ఉన్నాయి. ఇక్కడ వందలాది ఘనాపాఠీలు, నిత్యాగ్నిహోత్రులు, నిత్యానుష్ఠానపరులు, వేదపండితులు, శాస్త్రపండితులు నివసిస్తున్నారు.[4]
నివాసగృహాలు[మార్చు]
11వ శతాబ్దం నుండి రూపురేఖలు మార్చకుండా సంస్కృతిని పరిరక్షిస్తున్న గ్రామంగా ఈ గ్రామానికి ప్రత్యేకత ఉంది. మెరక పల్లపు వీధులులో తూర్పు పడమరలుగా ఉన్న రహదారులు కిరువైపులా ఉత్తరదక్షిణ ముఖద్వారాలతో గృహాలు నిర్మించబడి ఉన్నాయి. నివాసగృహాలు పంచకమనే పేరుతో ఐదుగృహాలు ఒకే సమూహంగా నిర్మించబడ్డాయి. ప్రజలలో కుటుంబానికి ఒకరు విదేశాలలో పనిచేస్తున్నప్పటికీ నివాసగృహాలను సంప్రదాయపద్ధతిలో పరిరక్షించడానికి ప్రాధాన్యత వహిస్తున్నారు. ఇంటికి ఒక బావి వాస్తు అనుసరించి ఈశాన్యభాగంలో నిర్మించి సాధారణ అవసరాలకు ఆనీటిని వాడుకుంటున్నారు. వాడిన నీరు మొక్కలకు ప్రవహించేలా కాలువలు నిర్మించబడి ఉన్నాయి. బావికి సమీపంలో ఇంకుడు గుంతలు (రాళ్ళహుంట) త్రవ్వి ఉంటాయి. ప్రభుత్వం త్రాగునీటి నీటిసరఫరా చేస్తుంది. గ్రామంలో చెట్లను కొట్టివేయకూడదని నియమం పెట్టుకుని ఆచారిస్తున్నారు. [4]
దేవాలయాలు[మార్చు]
ఈ గ్రామంలోని దేవాలయాలను దత్త, పుష్పగిరి, శృంగేరి, కంచి, హరిహర, విరూపాక్ష పీఠాల అధిపతులు సందర్శించారు. [4]
మూలాలు[మార్చు]
- ↑ "భారత ప్రభుత్వం నిర్వహించిన 2011 గణాంకాల జాలగూడు". Archived from the original on 2014-07-19. Retrieved 2013-12-11.
- ↑ "ఆర్కైవ్ నకలు". Archived from the original on 2014-07-19. Retrieved 2013-12-11.
- ↑ "Office of the Registrar General & Census Commissioner, India - Village amenities of 2011".
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 విజయ్. "పేరూరు... ఓ సాంస్కృతిక గ్రామం". ఈనాడు.నెట్. అమలాపురం: ఈనాడు. Archived from the original on 5 June 2017. Retrieved 5 June 2017.