కేరళరాజ్యం
ప్రాచీనభారతదేశ సంస్కృత పురాణాలలో కేరళీయుల (ఉద్రకేరళాలు) రాజవంశం పేర్కొనబడింది. మహాభారతంలో పాండవుల పక్షంలో కురుక్షేత్ర యుద్ధంలో పాల్గొన్న రాజ్యాలలో కేరళరాజ్యం ఒకటి. పురాణాల ఆధారంగా ద్వారకయాదవుల నావికులు కొంతమంది కేరళలో స్థిరపడ్డారు. ఫలితంగా వీరు కృష్ణ ఆరాధకులు అయ్యారు. ఇక్కడ శ్రీలంక సింహళీయుల కొన్ని అవశేషాలు, నాగ సంస్కృతి కూడా ఉన్నాయి.
ఈ కేరళ రాజ్యం చేరరాజ్యంగా గుర్తించబడింది. ఇది క్రీస్తుపూర్వం 5 వ శతాబ్దం నుండి సా.శ. 12 వ శతాబ్దం వరకు నేటి కేరళరాష్ట్రంలో, దక్షిణ భారతదేశంలో తమిళనాడులో ఉంది. పాండ్యులు, చేరాలు, చోళులు తమిళ సాహిత్యంలో ప్రస్తావించబడ్డాయి (సిలప్పధికరం, తిరుక్కురలు మొదలైనవి), ప్రస్తుతం ఉన్న సంస్కృత సాహిత్యంలో (పురాణాలు, వేదాలు, రామాయణం, మహాభారతం) వాటి ప్రస్తావనన చేశాయి.
పురాణ రాజా మహాబలి
[మార్చు]రాజా మహాబలి స్మృతులు
[మార్చు]కేరళలోని ఆధునిక ప్రజలు, కర్ణాటకతో పాటు భారతదేశంలోని ఇతర దక్షిణ రాష్ట్రాలు, పురాతన కాలం నాటి భరతవర్ష చక్రవర్తి మహాబలి రాజు పండుగను ఓణంగా జరుపుకుంటారు. కేరళలో అతిపెద్ద పండుగ ఓణం మహాబలిచక్రవర్తి జ్ఞాపకార్థం జరుపుకుంటారు. మహాబలి పురాతనభారతీయ గ్రంథాలలో రాజులలో అసుర వంశానికి చెందినదిగా వర్ణించబడింది.
అసురులు, భార్ఘవుల మద్య సంబంధాలు
[మార్చు]అసుర ప్రాంతాల చిన్న భూభాగాలు ఉత్తరభారతదేశంలో, హిమాలయాలకు ఆవలి ప్రాంతాలలో ఉన్నాయి. వృషపర్వుడు ప్రసిద్ధ అసురరాజు. ఉత్తర భారతదేశంలో రాజుల పురురాజవంశం స్థాపకుడు (మహాభారతంలో పాండవులు, కౌరవుల పూర్వీకుడిగా వర్ణించబడింది). రాజా పురు వృషపర్వన్ కుమార్తె శర్మిష్ట కుమారుడు. వృషపర్వుడి గురువు శుక్రుడ. ఆయన భార్గవవంశీయుడు (భృగుమహర్షి కుమారుడు లేదా వారసుడు.) తరచుగా అసుర రాజులు తమ గురువుగా భృగువరుసలో ఋషులను ఎన్నుకున్నారు. అయితే దేవతలు ఋషులను ఎన్నుకున్నారు. బృహస్పతి లేదా అంగిరాస వారి గురువులుగా ఉన్నారు. మహాబలి మరొక అసురరాజు ఆయన గురువు భృగువంశానికి చెందిన శుక్రుడు.
వామనుడి పాత్ర
[మార్చు]వామన పురాణం ఈ క్రింది విధంగా ఉంది. మహాబలి యాగానికి భంగం కలిగించేది: - ఒక చిన్న బ్రాహ్మణ బాలుడు అయిన వామనుడు (మరగుజ్జు శరీర కలిగిన వ్యక్తి అని అర్ధం) వచ్చి తన రోజువారీ ఆచార ఆచారాలను పాటించడం కొరకు మూడు అడుగుల భూమిని భిక్షగా మహాబలి రాజును అభ్యర్థించాడు. తన పూజారి భార్గవవంశీయుడైన శుక్రుడు హెచ్చరిక ఉన్నప్పటికీ మహాబలి వామనుడికి భూమిని దానం ఇవ్వడానికి అంగీకరించారు. వామనుడు రాజు సమ్మతి పొందిన తరువాత ఆయన కోరుకున్న మూడు అడుగుల భూమిని కొలవడం ప్రారంభించాడు. కానీ దీనికి తరువాత ఆయన సైజు ఊహించలేనంత పెద్దగా అసంఖ్యాక నిష్పత్తిలో ఎదిగాడు. ఆపై ఆయన తాను కోరుకున్న భూమిని కేవలం రెండు అడుగులలో కొలిచాడు - మొదటిది అన్ని హెవెన్లీ గ్రహాలను కప్పి, రెండవది అన్ని పాతాళ గ్రహాలను తీసుకుంటుంది, అందువలన మహాబలి రాజ్యం మొత్తాన్ని కవరు చేసింది. మహాబలి స్వంత అభ్యర్థన మేరకు, (మూడు అడుగుల భూమికి ఇచ్చిన ఇచ్చిన వాగ్దానాన్ని నెరవేర్చగలిగేలా), వామనుడు తన మూడవ మెట్టును మహాబలి తలపై ఉంచి, ఆయనను పాతాళలోకానికి పంపాడు. రాబోయే అన్ని యుగాలలోని ప్రతిఒక్కరూ ఆయనను ఎప్పటికీ గొప్ప, ధర్మవంతుడు, నిజమైన రాజుగా ఎప్పటికీ గుర్తుంచుకుంటారని, ప్రతి సంవత్సరం ఆయన వచ్చి వారిని చూడగలడని వామనుడు మహాబలికి ఒక వరం ఇచ్చాడు. ప్రతి సంవత్సరం ఆయన రాకను జ్ఞాపకం చేసుకోవడానికి ఓణం పండుగ జరుపుకుంటారు.
ఆధునిక పరిశోధకులు నమోదుచేయబడిన భారతీయ చరిత్రకు సంబంధించి ప్రస్తుత ఆలోచనా విధానం ఆధారంగా ఈ పురాణాన్ని ఈ క్రింది విధంగా అర్థం చేసుకోవచ్చు. వామనుడు మహాబలి రాజ్యంలోకి ప్రవేశించిన కొత్త విదేశీ తెగ రాకను సూచిస్తుంది. వామనుడు కశ్యప కుమారుడిగా వర్ణించబడినందున ఈ కొత్త తెగ కశ్యప తెగ కావచ్చు. వారు రాజును తన రాజ్యంలో స్థిరపడటానికి ఒక చిన్న భూమిని అడిగారు. తన గురువు శుక్రుడు హెచ్చరిక చేసినప్పటికీ రాజు వామనుడికి భూమిని దానం చేయడానికి అంగీకరించాడు. భార్గవులు అప్పటికే కశ్యపాలను మరొక గురువులకు చెందిన తరగతిగా తెలుసుకున్నారు. కాని దేవ సమూహ జీవులకు కట్టుబడి ఉన్నట్లు ఉన్నారు. మహాబలి చేసిన ఈ సమ్మతి యొక్క పరిణామం ఏమిటంటే, రాజు ఆక్రమణకు అనుమతించిన వారి చిన్న స్థావరం నుండి ప్రారంభించి, కశ్యపులు మహాబలి రాజ్యం అంతటా వ్యాపించి చివరకు ఆయనను, ఆయన రాజవంశాన్ని ఆయనకు దూరం చేసి ఆయనను రాజ్యపాలన నుండి పడగొట్టారు. మహాబలి తరువాత కనుమరుగైనా గొప్ప రాజుగా తన నమ్మకమైన ప్రజల మనస్సులలో మాత్రమే ఉన్నాడు.
భార్గవుల నుండి అధికారం కశ్యపాలకు బదిలీ చేయడం కూడా భార్గవరామ పురాణం నుండి అర్థం చేసుకోవచ్చు. ఇక్కడ భార్గవరాముడు మధ్య భారతదేశంలోని క్షత్రియ పాలకులను పడగొట్టిన తరువాత వారి భూములను తీసుకొని ఆ భూములను కశ్యపునికి బదిలీ చేసాడు.
ఆ విధంగా వామన పురాణం అసుర రాజులు, వారి భార్గవ గురువుల నుండి దేవతలను ఆరాధించే పాలకులకు, వారి కశ్యపగురువులకు అధికారాన్ని బదిలీ చేయడాన్ని సూచిస్తుంది.
అగస్త్యుడు, వశిష్టుడి పాత్ర
[మార్చు]కేరళ రాజ్యంతో సహా దక్షిణ భారత రాజ్యాలలో అగస్త్యఋషి బాగా ప్రాచుర్యం పొందాడు. అగస్త్యఋషి వశిష్టుడి సోదరుడిగా అభివర్ణించారు. మహాభారతం పురాణం ఆధారంగా కేరళ తెగ కథతో వశిష్టఋషి కూడా ముడిపడి ఉన్నాడు. (కేరళ తెగ పుట్టుకకు సంబంధించి 1.177 ది మిత్ అనే విభాగం చూడండి) ఈ ఇతిహాసం అగస్త్యుడు వశిష్ఠులు పురాతన దేవత మిత్రా, వరుణ కుమారులు అని కూడా చెప్పారు. పూర్వ-ప్రాచీన జీవులైన దేవ, అసుర సమూహాలకు ఇద్దరూ సాధారణ దేవుళ్ళు. కానీ దేవ సమూహం రెండు సమూహాలలో ముఖ్యమైన దేవతలలో ఒకరైన వరుణుడిని సముద్ర-భగవంతుని స్థాయికి తగ్గించింది. ఇంద్రుడు వరుణుని పాత్రను వారికి ప్రధాన దేవుడిగా తీసుకున్నాడు. కానీ అసుర సమూహం వరుణ, మిత్రా ఇద్దరిపట్ల భక్తిని కొనసాగించింది.
చాలా మంది సాంప్రదాయ చరిత్రకారులు అగస్త్యుడు, ఆయన బంధువులు కేరళతో సహా దక్షిణ భారతదేశానికి భూభాగంతో సహా వలసగ వచ్చారు. అగస్త్యుడు మధ్య భారతదేశంలోని వింధ్య శ్రేణుల మీదుగా దక్షిణ భారతదేశంలోకి ఒక మార్గం తెరిచినట్లు చెబుతారు. పంచవటి లేదా నాసికు సమీపంలో అగస్త్య ఆశ్రమం ఉందని నమ్ముతారు. అక్కడ రాఘురాముడు తన అరణ్యవాస సమయంలో తాత్కాలిక నివాసం ఏర్పాటు చేసుకున్నాడు. కేరళ, తమిళనాడులలో అగస్త్యావతం, అగస్తేశ్వర వంటి అనేక ప్రదేశాలు ఉన్నాయి. సముద్ర-దేవుడు వరుణుని కుమారుడిగా అగస్త్యఋషి లక్షణం సముద్రంలో ఆయనకున్న అవగాహన కావడం వల్ల కావచ్చు- సముద్రయానం, బహుశా సముద్ర యుద్ధం కూడా నైపుణ్యం ఉంది. భయంకరమైన సముద్ర-యోధులు అయిన కలకేయులు అని పిలువబడే అసురుల వంశాన్ని ఓడించడంలో ఇంద్రుడు, ఇతర దేవతలు అగస్త్యుడి సహాయం కోరారు.[ఆధారం చూపాలి] ఆ విధంగా కేరళ, దక్షిణ భారతదేశానికి అగస్త్యుడి రాక సముద్రం ద్వారా కూడా ఉండవచ్చు.
అగస్త్యుడిని తమిళ సాహిత్యంలో అగట్టియరు అని పేర్కొన్నారు. ఆయన తమిళ భాషకు ఒక వ్యాకరణాన్ని అభివృద్ధి చేశాడని, బహుశా తమిళ బ్రాహ్మి లిపిని ఉపయోగించి తమిళంలో రచనలను ప్రవేశపెట్టాడని చెబుతారు. మలయాళం, కేరళలో మాట్లాడే భాష ఈ తమిళం, సంస్కృతం నుండి ఉద్భవించింది.
మహాభారతంలో కేరళా ప్రస్తావన
[మార్చు]కేరళా ఆవిర్భావం కథనం
[మార్చు]- మహాభారతం, పుస్తకం 1, అధ్యాయం 177
విశ్వామిత్రరాజు సైన్యం చేత దాడి చేయబడినప్పుడు వశిష్టుడి ఆవు కామధేనువు తోక నుండి, పల్హవాల సైన్యం, ఆమె పొదుగుల నుండి, ద్రావిడులు, సాకాల సైన్యం; ఆమె గర్భం నుండి యవనుల సైన్యం, ఆమె పేడ నుండి, సవర సైన్యం; ఆమె మూత్రం నుండి కాంచనాల సైన్యం; ఆమె వైపు నుండి, సవారల సైన్యం. ఆమె నోటి నురుగు నుండి పౌండ్రులు, కితాతులు, యవనులు, సింహళులు, ఖాసాలు, చివుకాలు, పులిందులు, కేరళీయులతో చినాలు, హ్యూణుల వంటి అనాగరిక తెగలు, అనేక ఇతర మ్లేచ్ఛులు బయటకు వచ్చాయి.
ప్రాచీన భారతీయ సాహిత్యంలో ఆవు భూమి లేదా భూమికి చిహ్నం. ఈ విధంగా పైన పేర్కొన్న పురాణం అంటే ఈ గిరిజనులు విశ్వామిత్ర రాజు సైన్యానికి వ్యతిరేకంగా వశిష్ఠఋషి భూమిరక్షణ కోసం గుమిగూడారు.
భరతవర్షంలోని భూభాగాలలోని జాబితా(పురాతన భారతదేశం)
[మార్చు]అధ్యాయము (6: 9) మహాభారతం పురాతన భారతదేశం (భరత వర్షం) భూభాగాల గురించి పేర్కొనబడింది. ఈ జాబితాలో విదేహ, మగధ, ద్రావిడులు, మూషికులు, కర్నాటకాలు, మహిష్కలు, చోళులు మొదలైన దక్షిణ భారతీయ సామ్రాజ్యాలతో అనేక ఉత్తర భారత రాజ్యాలలో కేరళాల ప్రస్తావన దొరకలేదు.
ఉత్తర భారతదేశంలో కేరళీయులు: - ..... అశ్వకులు, పంసురాష్ట్రులు, గోపరాష్ట్రులు, కార్తికేయులు, అధిర్జయులు, కులాడియాలు, మల్ల- రాష్ట్రులు, కేరళీయులు, వరత్రస్యులు, అపవాహులు, చక్రాలు, వక్రతపాలు, సకాలు, విదేహులు, మగధులు.
దక్షిణ భారతదేశంలో కేరళీయులు: - దక్షిణాన ఇతర రాజ్యాలలో ద్రావిడులు, కేరళీయులు, ప్రచ్యాలు, మూషికాలు, వనవాధికాలు ఉన్నారు.కర్నాటకాలు, మాహిషాకాలు, వికల్పాలు, మూషికాలు, ఝిల్లికాలు, కుంతలాలు, సౌంరిదాలు, నలకానానాలు, కంకుంతలాలు, చోళులు, మాళవయాకాలు, సమంగాలు, కనకాలు, కుక్కురాలు, అంగార-మారిషాలు, సమంగాలు, కారకాలు, కుకురాలు, అంగారాలు, మారిషాలు.
సహదేవుడి సైనిక పోరాటం
[మార్చు]- మహాభారతం, పుస్తకం 2, అధ్యాయం 30
సముద్ర తీరంలో నివసిస్తున్న మలేచా తెగకు చెందిన అసంఖ్యాక రాజులు, నిషాధులు, నరమాంస భక్షకులు, కర్ణాప్రవర్ణులు కూడా సహదేవుడు ఓడించాడు. ఆ తెగలను మానవులు, రాక్షసుల సంకరంతో జన్మించిన కలముఖులు అని పిలుస్తారు. మొత్తం కోల పర్వతాలు, సురభిపట్నం, తామ్రద్వీపం అని పిలువబడే ద్వీపం, రమక అని పిలువబడే పర్వతం అంతటా విస్తరించారు. ఆయన రాజులను లొంగతీసుకున్న తరువాత, కేరకాల పేరుతో పిలువబడే ఒక అడవి తెగను జయించాడు. వారు ఒక కాలుతో నిలిచే పురుషులు (బహుశా చెట్లతో పాటు నివసించే వ్యక్తుల గురించి ప్రస్తావించారు) గా అంటే కొబ్బరి చెట్టు ఆధారితంగా జీవించే పురుషులు.
ఆయన తన దూతల ద్వారా సంజయంతి పట్టణాన్ని, పషందాల దేశాన్ని, కర్నాటకాలను కూడా జయించాడు. వారందరూ ఆయనకు నివాళులు అర్పించాడు. సహదేవుడు లొంగదీసుకున్న ఉంద్ర-కేరళలు, ఆంధ్రాలు, తలవణాలు (తెలింగాలు?), కళింగాలు, ఉష్ట్రాకర్ణికలతో పాటు పౌండ్రాయలు, ద్రావిడల నుండి నివాళులు అందుకున్నాడు. అతవి యవనుల సంతోషకరమైన నగరం, సముద్ర తీరానికి చేరుకున్న తరువాత, ఆయన పులస్త్యుడి మనవడు అయిన ప్రముఖ విభిషణ (లంక) కు దూతలను పంపించాడు.
కురుక్షేత్రయుద్ధంలో కేరళీయుల పాత్ర
[మార్చు]- మహాభారతం, పుస్తకం 8, అధ్యాయం 12
వృకోదర (భీముడు) నేతృత్వంలోని పాండవులు కౌరవులకు వ్యతిరేకంగా ముందుకు సాగారు. వారు దృష్టద్యుమ్నుడు, శిఖండి, ద్రౌపది కుమారులైన ఉపపాండవులు, ద్రవిడ దళాలతో సాత్యకి, చెకితాసుడు, పాండ్యులు, చోళులు, కేరళలు, శక్తివంతమైన శ్రేణితో చుట్టుముట్టారు, వీరందరూ విస్తృత బాహువులను కలిగి ఉన్నారు. పొడవైన చేతులు కలిగి ఉన్నారు. పొడవైన విగ్రహాలు, పెద్ద కళ్ళు కలిగి ఉన్నారు.
కేరళీయుల మీద కర్ణుడి అభిప్రాయం
[మార్చు]- మహాభారతం, పుస్తకం 8, అధ్యాయం 44
కర్ణుడు మద్ర, బాహ్లిక, తెగకు చెందిన శల్యుడిపట్ల ఉన్న శత్రుత్వం కారణంగా శల్యుడితో సమానమైన సంస్కృతిని కలిగి ఉన్న ఈ తెగలన్నింటినీ ఇష్టపడడు. అందువలన ఆయన ఈ గుంపు అనేక సాంస్కృతిక లక్షణాలను అవహేళన చేసాడు. సోదరి కొడుకు సొంత కొడుకును త్రోసిపుచ్చి ఆస్తిని వారసత్వంగా పొందాడు.
అక్కడ (పంజాబు) పర్వతాల నుండి ఐదు నదులు జన్మించి ప్రవహిస్తాయి. బాహ్లికరాజ్యంలోని అరట్టాలో గౌరవనీయమైన వ్యక్తి రెండు రోజులు కూడా నివసించకూడదు. విపాసా నదిలో వాహి, హికా అనే ఇద్దరు పిషాకాలు ఉన్నారు. వాహికలు ఆ ఇద్దరు పిషాకుల సంతానం. కరాషాకులు, మహిషాకులు, కళింగాలు, కేరళలు, కార్కోటకులు, విరాకులు, మతం లేని ఇతర ప్రజలకు ఎప్పుడూ దూరంగా ఉండాలి.
ఇవి కూడా చూడండి
[మార్చు]- Kingdoms of Ancient India
- Kerala Kingdom, Cheras, Tamil, Odra Kingdom, Konkana Kingdom, Dwaraka Kingdom, Sinhala Kingdom, Lanka Kingdom.
మూలాలు
[మార్చు]- Mahabharata of Krishna Dwaipayana Vyasa, translated into English by Kisari Mohan Ganguli