Jump to content

కరణ్ సింగ్

వికీపీడియా నుండి
కరణ్ సింగ్
2013లోకరణ్ సింగ్
1st జమ్మూ కాశ్మీర్ గవర్నర్
In office
30 మార్చి 1965 – 15 మే 1967
అంతకు ముందు వారుపదవి సృష్టించబడింది
సదర్-ఇ-రియాసత్
తరువాత వారుభగవాన్ సహాయ్
సదర్-ఇ-రియాసత్ ఆఫ్ జమ్మూ & కాశ్మీర్
In office
17 నవంబర్ 1952 – 30 మార్చి 1965
ప్రధాన మంత్రిషేక్ అబ్దుల్లా
బక్షీ గులామ్ మొహమ్మద్
ఖ్వాజా షంషుద్దీన్
గులామ్ మొహమ్మద్ సాదిక్
అంతకు ముందు వారుపదవి సృష్టించబడింది
తరువాత వారుపదవి రద్దు చేయబడింది
గవర్నర్
ప్రిన్స్ రీజెంట్ ఆఫ్ జమ్మూ& కాశ్మీర్
In office
20 జూన్ 1949 – 17 నవంబర్ 1952
చక్రవర్తిహరి సింగ్
వ్యక్తిగత వివరాలు
జననం (1931-03-09) 1931 మార్చి 9 (వయసు 93)
కేన్స్, ఫ్రాన్స్
రాజకీయ పార్టీభారత జాతీయ కాంగ్రెస్ (1947–1979, 2000–present)
ఇతర రాజకీయ
పదవులు		జమ్మూ కాశ్మీర్ నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ (1996–1999)
స్వతంత్ర అభ్యర్థి(1984)
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ (యు) (1979–1984)
జీవిత భాగస్వామియశో రాజ్యలక్ష్మి
బంధువులుడోగ్రా వంశం
చిత్రాంగద సింగ్ (కోడలు)
భీమ్ సింగ్ (జ్ఞాతి)
ధియాన్ సింగ్ (దూరపు బంధువు)
సంతానంఅజాతశత్రు సింగ్, విక్రమాదిత్య సింగ్, జ్యోత్స్నా సింగ్
తల్లిదండ్రులుమహారాజా సర్ హరి సింగ్
మహారాణి తారాదేవి
నివాసంమానససరోవర్,3, న్యాయమార్గ్, చాణక్యపురి, న్యూ ఢిల్లీ
కళాశాలకాశ్మీర్ విశ్వవిద్యాలయం (B.A.)
ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయం (M.A., PhD)
పురస్కారాలుపద్మ విభూషణ్
సంతకం
వెబ్‌సైట్karansingh.com

కరణ్ సింగ్ (జననం 9 మార్చి 1931) ఒక భారతీయ రాజకీయవేత్త , తత్వవేత్త.[1] ఈయన జమ్మూ కాశ్మీర్ సంస్థానానికి నామమాత్రపు మహారాజు. 1952 నుండి 1965 వరకు ఈయన జమ్మూ కాశ్మీర్ రాష్ట్ర సదర్-ఇ-రియాసత్ (అధ్యక్షుడు) గా ఉన్నాడు.[2] ఉత్తర భారతదేశంలో 175 దేవాలయాల నిర్వహణ, సంరక్షణ వంటి రంగాలలో పనిచేసే జమ్మూ కాశ్మీర్ ధర్మర్త్ ట్రస్ట్ కు ఈయన చైర్పర్సన్ ట్రస్టీ.[3][4]సింగ్ భారత పార్లమెంటు ఎగువ సభ అయిన రాజ్యసభ సభ్యుడిగా దేశ రాజధాని ఢిల్లీకి ప్రాతినిధ్యం వహించాడు. ఇతడు భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ పార్టీ సీనియర్ సభ్యుడు. ఇతడు వరుసగా అధ్యక్షుడిగా (సదర్-ఇ-రియాసత్) , భారత పాలిత జమ్మూ కాశ్మీర్ గవర్నర్ గాపనిచేశాడు.[2][5] ఇండియా ఇంటర్నేషనల్ సెంటర్ జీవితకాల ధర్మకర్తగా, అధ్యక్షుడుగా కూడా పనిచేశాడు. 2018 వరకు మూడు పర్యాయాలు బెనారస్ హిందూ విశ్వవిద్యాలయం కులపతిగా ఎన్నికయ్యాడు. ఇతని తరువాత గిరిధర్ మాలవీయ ఆ పదవిని చేపట్టాడు.[6][7] ఇతడు చాలా సార్లు భారత అధ్యక్షపదవికి అభ్యర్థిగా ఉన్నాడు. [8][9][10][11]

ప్రారంభ, వ్యక్తిగత జీవితం

[మార్చు]

డోగ్రా రాజవంశానికి చెందిన యువరాజు కరణ్ సింగ్ ఫ్రాన్స్ కేన్స్ లోని మార్టినెజ్ హోటల్ లో జన్మించాడు.[12] ఇతడు జమ్మూ కాశ్మీర్ మహారాజా సర్ హరి సింగ్ ఏకైక కుమారుడు.[13] ఇతని తల్లి, ఇతని తండ్రికి నాల్గవ భార్య అయిన మహారాణి తారా దేవి, హిమాచల్ ప్రదేశ్ కాంగ్రా జిల్లా బిలాస్పూర్ సమీపంలోని విజయ్‌పూర్‌కు చెందిన కటోచ్ రాజ్‌పుత్ కుటుంబం నుండి వచ్చింది. సింగ్ డెహ్రాడూన్లోని డూన్ స్కూల్ లో చదువుకున్నాడు, ఇది ఉన్నత స్థాయి బోర్డింగ్ పాఠశాల. కరణ్ సింగ్ తరగతిలో సాధారణ విద్యార్థులతో కలిసి ప్రామాణిక విద్యను పొందాడు. ఒక భారతీయ రాజకుటుంబ వారసుడైనా అసాధారణంగా, ఇతను గ్రాడ్యుయేట్ డిగ్రీ కోసం ఒక కళాశాలలో చేరాడు, మొదట జమ్మూ కాశ్మీర్ విశ్వవిద్యాలయం, శ్రీనగర్ నుండి బి. ఎ. డిగ్రీని చదివాడు. తరువాత ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయం నుండి పొలిటికల్ సైన్స్‌లో ఎం. ఎ. డిగ్రీ, పిహెచ్‌డి లను పొందాడు.[14]


  • యువరాజు, పెద్ద కుమారుడు యువరాజ్ విక్రమాదిత్య సింగ్ 1987లో గ్వాలియర్‌కు చెందిన మాధవరావు సింధియా కుమార్తె చిత్రాంగద సింధియాను వివాహం చేసుకున్నాడు.
  • రెండవ కుమారుడు అజాతశత్రు సింగ్ రాజకీయాల్లోకి వచ్చి, నాగ్రోటా నియోజకవర్గం నుండి రాష్ట్ర అసెంబ్లీకి ఎన్నికయ్యాడు, రాష్ట్ర ప్రభుత్వంలో మంత్రి అయ్యారు. అతని భార్య ఒక ఆర్మీ అధికారి కుమార్తె.
  • జ్యోత్స్నా సింగ్, ఏకైక కుమార్తె, ఉత్తర ప్రదేశ్ మెయిన్పురి చెందిన ధీరేంద్ర సింగ్ చౌహాన్‌ను వివాహం చేసుకుంది.[15]

రాజకీయ జీవితం

[మార్చు]

1949లో జమ్మూ కాశ్మీర్ భారతదేశంతో విలీనం అయ్యాక, ఇతని తండ్రి పాలకుడిగా వైదొలిగిన తరువాత ఇతడు ఆ రాష్ట్ర యువరాజు రీజెంట్‌గా నియమించబడ్డాడు. అప్పటి నుండి, అతను వరుసగా రీజెంట్, సదర్-ఇ-రియాసత్ గా, తరువాత 1965 నుండి 1967 వరకు జమ్మూ కాశ్మీర్ రాష్ట్రానికి మొదటి గవర్నర్‌గా పనిచేశాడు.

1953 ఆగస్టు 8న జమ్మూ కాశ్మీర్ అధ్యక్షుడిగా (సదర్-ఇ-రియాసత్), కరణ్ సింగ్ కాశ్మీర్ కోసం స్వతంత్ర ఆశయాలను కలిగి ఉన్నందుకు ఎన్నికైన ప్రధాన మంత్రి షేక్ అబ్దుల్లాకు వ్యతిరేకంగా జరిగిన తిరుగుబాటుకు మద్దతు ఇచ్చాడు. ఇది కాశ్మీర్ కుట్ర కేసు తరువాత అబ్దుల్లాను పదకొండు సంవత్సరాల జైలు శిక్షకు దారితీసింది. 

1967లో, ఇతడు జమ్మూ కాశ్మీర్ గవర్నర్ పదవికి రాజీనామా చేసి, 1967 - 1973 మధ్యకాలంలో కేంద్ర మంత్రివర్గంలో అతి పిన్న వయస్కుడిగా పర్యాటక, పౌర విమానయాన శాఖలను నిర్వహించాడు.[16][17] రెండు సంవత్సరాల తరువాత, 1961లో తన తండ్రి మరణించినప్పుడు తనకు లభించిన తన ప్రైవీ పర్సును స్వచ్ఛందంగా అప్పగించాడు. ఇతడు ఆ మొత్తాన్ని తన తల్లిదండ్రుల పేరు మీద ఉన్న ఒక స్వచ్ఛంద సంస్థలో ఉంచాడు.

1971లో ప్రకటించిన భారత రాజ్యాంగం 26వ సవరణలో, కరణ్ సింగ్ కేంద్ర క్యాబినెట్ మంత్రిగా ఉన్న భారత ప్రభుత్వం, బిరుదులు, అధికారాలు, వేతనాలతో సహా రాచరిక భారతదేశపు అన్ని అధికారిక చిహ్నాలను రద్దు చేసింది.[18][19] ప్రచ్ఛన్న యుద్ధం ముగిసిన సమయంలో ఇతడు అమెరికా భారత రాయబారిగా ఉన్నాడు. సింగ్ 2005లో పద్మవిభూషణ్ పురస్కారాన్ని అందుకున్నాడు.

భారత రాష్ట్రపతి ప్రతిభా పాటిల్ తో కలిసి 2009లో న్యూఢిల్లీలోని ప్రెసిడెన్షియల్ ప్యాలెస్లో జర్మన్ ఛాన్సలర్ ఏంజెలా మెర్కెల్ అంతర్జాతీయ అవగాహన కోసం జవహర్లాల్ నెహ్రూ అవార్డు అందజేస్తున్న కరణ్ సింగ్.

1971లో, తూర్పు పాకిస్తానుకు సంబంధించి భారతదేశపు వైఖరిని వివరించడానికి తూర్పు బ్లాక్ దేశాలకు రాయబారిగా పంపబడ్డాడు. తరువాత పశ్చిమ పాకిస్తాన్‌తో అంతర్యుద్ధంలో పాల్గొన్నాడు.[20] 1973లో విమాన ప్రమాదం తరువాత ఇతడు రాజీనామా చేయడానికి ప్రయత్నించారు, కానీ ఆ రాజీనామాను కేంద్రం ఆమోదించలేదు. అదే సంవత్సరం, ఇతడు ఆరోగ్య, కుటుంబ నియంత్రణ మంత్రిగా మారి, 1977 వరకు ఈ పదవిలో పనిచేశాడు.

ఎమర్జెన్సీ తరువాత, కరణ్ సింగ్ 1977లో కాంగ్రెస్ టిక్కెట్‌పై ఉధంపూర్ నుండి లోక్సభకు ఎన్నికయ్యాడు [అప్పటికి ఇంకా కాంగ్రెస్ (I), కాంగ్రెస్ (U) వర్గాలుగా విడిపోలేదు]. 1979లో చరణ్ సింగ్ మంత్రివర్గంలో విద్యా సాంస్కృతిక మంత్రి అయ్యాడు. ఇందిరా కాంగ్రెస్ నుండి విడిపోయిన కాంగ్రెస్ (ఇందిరా కాంగ్రెస్) కు ప్రాతినిధ్యం వహించాడు. మొరార్జీ దేశాయ్ నేతృత్వంలోని జనతా పార్టీ ప్రభుత్వం పతనమైన తరువాత చరణ్ సింగ్ ప్రధానమంత్రి అయ్యాడు. తనకు అనుకూలంగా విశ్వాస తీర్మానం ఆమోదించబడుతుందనే నమ్మకం లేనందున చరణ్ సింగ్ స్వయంగా ఒక రోజు కూడా పార్లమెంటుకు హాజరుకాకుండా రాజీనామా చేశాడు. కరణ్ సింగ్ 1980 లోక్‌సభ ఎన్నికల్లో కాంగ్రెస్ (U) టిక్కెట్‌పై పోటీ చేసి గెలిచాడు. 1989-1990 లో, ఇతడు యు.ఎస్. లో భారత రాయబారిగా పనిచేశాడు, ఈ అనుభవం ఇతడు రాసిన "బ్రీఫ్ సోజర్న్" అనే పుస్తకానికి అంశంగా మారింది.

1967 నుండి 1984 వరకు కరణ్ సింగ్ లోకసభ సభ్యుడిగా ఉన్నాడు. 1984లో జమ్మూ నుంచి స్వతంత్ర అభ్యర్థిగా లోక్‌సభ ఎన్నికల్లో పోటీ చేసి ఓడిపోయాడు. జమ్మూ కాశ్మీర్ లో చురుకుగా ఉన్న ముస్లిం ఆధిపత్య పార్టీ అయిన నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్‌కు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తూ 1996 నవంబర్ 30 నుండి 1999 ఆగస్టు 12 వరకు రాజ్యసభ సభ్యుడిగా ఉన్నాడు. తరువాత, ఇతడు 28 జనవరి 2000 నుండి 27 జనవరి 2018 వరకు ఐ. ఎన్. సి. కి ప్రాతినిధ్యం వహిస్తూ రాజ్యసభ సభ్యుడిగా ఉన్నాడు. ఇతడు తన విధేయతను ఒక రాజకీయ పార్టీ నుండి మరొక రాజకీయ పార్టీకి తరచుగా మార్చుకోడానికి ప్రసిద్ధి చెందాడు. ఇతడు బనారస్ హిందూ విశ్వవిద్యాలయం, జమ్మూ కాశ్మీర్ విశ్వవిద్యాలయం, జవహర్లాల్ నెహ్రూ విశ్వవిద్యాలయం, ఎన్ఐఐటి విశ్వవిద్యాలయాలకు ఛాన్సలర్గా పనిచేశాడు.[21]

తరువాతి జీవితం

[మార్చు]

కొన్ని ప్రధాన కార్యక్రమాలను ప్రదర్శించడానికి వివిధ రంగాలకు చెందిన బిబేక్ దేబ్రాయ్, అమితాబ్ కాంత్, శశి థరూర్, హేమంత్ బాత్రా, మరూఫ్ రజా, సంజీవ్ సన్యాల్ వంటి ఇతర సీనియర్ ప్రముఖ నిపుణులతో పాటు అతిథి వ్యాఖ్యాతగా సంసద్ టీవీ (లోక్ సభ టీవీ , రాజ్యసభ టీవీ లను విలీనం చేసిన గ్లోబల్ టీవీ ఛానల్) లో పనిచేశాడు.[22][23][24]ప్

వృత్తి

[మార్చు]

కరణ్ సింగ్ 2018 వరకు మూడు పర్యాయాలు బనారస్ హిందూ విశ్వవిద్యాలయం ఛాన్సలర్గా పనిచేశాడు. 2008లో అప్పటి ప్రధాని మన్మోహన్ సింగ్కు గౌరవ డాక్టరేట్‌ను ప్రదానం చేశారు, 2016లో ప్రధాని నరేంద్ర మోడీకి గౌరవ డాక్టరేట్ ప్రదానం చేయమని విశ్వవిద్యాలయ పాలనామండలి ఇతడిని కోరింది, దానిని ప్రధాని తిరస్కరించారు.[25][26]

గౌరవాలు, పురస్కారాలు

[మార్చు]
2008 మార్చి 15న వారణాసిలో జరిగిన '90వ స్నాతకోత్సవ వేడుకలో' ప్రధానమంత్రి డాక్టర్ మన్మోహన్ సింగ్‌కు గౌరవ డాక్టరేట్ డిగ్రీని ప్రదానం చేస్తూ బనారస్ హిందూ విశ్వవిద్యాలయం ఛాన్సలర్ డాక్టర్ కరణ్ సింగ్
2016 ఫిబ్రవరి 22న వారణాసి బనారస్ హిందూ విశ్వవిద్యాలయానికి చేరుకున్న ప్రధానమంత్రి నరేంద్ర మోడీ డాక్టర్ కరణ్ సింగ్ స్వాగతం పలికాడు.
  • పద్మవిభూషణ్ - 2005

గ్రంథ పట్టిక

[మార్చు]
  • టువర్డ్స్ ఎ న్యూ ఇండియా (1974)
  • పాపులేషన్, పావర్టీ అండ్ ది ఫ్యూచర్ ఆఫ్ ఇండియా (1975)
  • వన్ మ్యాన్స్ వరల్డ్ (1986)
  • ఎస్సేస్ ఆన్ హిందూయిజం . రత్న సాగర్. 1987 .ISBN 81-7070-173-2
  • హ్యుమానిటీ ఎట్ ద క్రాస్‌రోడ్స్, డైసాకు ఇకెడా. ఆక్స్ఫర్డ్ యూనివర్శిటీ ప్రెస్, 1988.
  • ఆత్మకథ (2 వాల్యూమ్‌లు.) (1989)
  • బ్రీఫ్ సోజౌమ్ (1991)
  • హిమ్న్స్ టు శివ అండ్ అదర్ పొయెమ్స్‌ (1991)
  • ది ట్రాన్సిషన్ టు ఎ గ్లోబల్ సొసైటీ (1991)
  • మౌన్‌టెయిన్స్ ఆఫ్ శివ (1994)
  • ఆత్మకథ. ఆక్స్ఫర్డ్ యూనివర్శిటీ ప్రెస్, 1994.  ISBN 0-19-563636-8ISBN 0-19-563636-8. 
  • హిందూయిజం . స్టెర్లింగ్ పబ్లిషర్స్ ప్రైవేట్ లిమిటెడ్, 2005.  ISBN 1-84557-425-7ఐఎస్బిఎన్ 1-84557-425-7
  • ముండక ఉపనిషత్: ది బ్రిడ్జ్ టు ఇమ్మోర్టాలిటీ
  • టెన్ గురూస్ ఆఫ్ సిఖ్స్ దెయిర్ లైఫ్ స్టోరీ ఆంగ్ల అనువాదం, ప్రమీలా నానివాడేకర్ & మోరేశ్వర్ నానివాడే్కర్.
  • నెహ్రూస్ కాశ్మీర్. విజ్‌డమ్ ట్రీ ISBN 978-81-8328-160-7. 
  • ఎ ట్రెజరీ ఆఫ్ ఇండియన్ విజ్‌డమ్ పెంగ్విన్ ఆనంద, 2010.  ISBN 978-0-670-08450-0. 
  • యాన్ ఎగ్జామిన్డ్ లైఫ్ సంపాదకుడు: రాఘవ్ వర్మ. హార్పర్ కాలిన్స్, 2019.  ISBN 9353570239[27][28]

ఇవి కూడా చూడండి

[మార్చు]

మూలాలు

[మార్చు]
  1. ↑ "Dr. Karan Singh". karansingh.com (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Retrieved 2017-06-19.
  2. ↑ 2.0 2.1 "Karan Singh on Accession of Kashmir to India". Outlook India magazine. 2017-07-19. Retrieved 2017-06-19.
  3. ↑ "PM releases Manuscript with commentaries by 21 scholars on shlokas of Srimad Bhagavadgita". Press Information Bureau, Government of India. 9 March 2021. Retrieved 2022-01-29.
  4. ↑ "Working Group Report on Improving Heritage Management in India" (PDF). NITI Aayog. 2020. p. 43.
  5. ↑ Saraf, Nandini (2012). The Life and Times of Lokmanya Tilak (in ఇంగ్లీష్). Prabhat Prakashan. p. 341. ISBN 9788184301526. Before leaving Srinagar he also had long talks with Yuvraj Karan Singh, who was then being pressed to become the Sadr-i-Riyasat - Head of State of the State.
  6. ↑ "Karan Singh elected BHU chancellor for 3rd time". The Times of India (in ఇంగ్లీష్). 24 June 2010. Retrieved 2020-02-22.
  7. ↑ "Madan Mohan Malaviya's grandson next BHU chancellor". Business Standard India. Press Trust of India. 2018-11-27. Retrieved 2020-02-22.
  8. ↑ "I'm available for the top job: Karan Singh". Hindustan Times (in ఇంగ్లీష్). 2007-06-14. Retrieved 2021-11-13.
  9. ↑ "Ankit Love wants nomination of Dr Karan Singh & Bhim Singh for President and Vice President of India". Cross Town News (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). 23 June 2021. Retrieved 2021-10-16.
  10. ↑ "Bhim Singh pitches Dr Karan Singh as next President", Daily Excelsior, 2017-06-05, archived from the original on 2020-10-22, retrieved 2017-06-18{{citation}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  11. ↑ "Propose Dr. Karan Singh as next President: Prof. Bhim". JK Monitor (in బ్రిటిష్ ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 5 September 2017. Retrieved 2017-06-18.
  12. ↑ "Karan Singh recalls his French Connection". NetIndian (in ఇంగ్లీష్). 20 March 2010. Retrieved 2021-05-22.
  13. ↑ "Rajya Sabha MP Karan Singh slams attempts to brand Hari Singh as communal". 28 January 2017.
  14. ↑ "Dr. Karan Singh Profile". Doon School. Archived from the original on 2009-09-18.
  15. ↑ "Unlike Father, son". The Week.
  16. ↑ "COUNCIL OF MINISTERS: GANDHI 2". kolumbus.fi. Archived from the original on 27 September 2020. Retrieved 10 March 2018.
  17. ↑ "COUNCIL OF MINISTERS: GANDHI 3". kolumbus.fi. Archived from the original on 18 August 2021. Retrieved 10 March 2018.
  18. ↑ "The Constitution (26 Amendment) Act, 1971", indiacode.nic.in, Government of India, 1971, retrieved 9 November 2011
  19. ↑ 1. Ramusack, Barbara N. (2004). The Indian princes and their states. Cambridge University Press. p. 278. ISBN 978-0-521-26727-4., "Through a constitutional amendment passed in 1971, Indira Gandhi stripped the princes of the titles, privy purses and regal privileges which her father's government had granted." (p 278). 2. Naipaul, V. S. (2003), India: A Wounded Civilization, Random House Digital, Inc., p. 37, ISBN 978-1-4000-3075-0 Quote: "The princes of India – their number and variety reflecting to a large extent the chaos that had come to the country with the break up of the Mughal empire – had lost real power in the British time. Through generations of idle servitude they had grown to specialize only in style. A bogus, extinguishable glamour: in 1947, with Independence, they had lost their state, and Mrs. Gandhi in 1971 had, without much public outcry, abolished their privy purses and titles." (pp 37–38). 3. Schmidt, Karl J. (1995), An atlas and survey of South Asian history, M.E. Sharpe, p. 78, ISBN 978-1-56324-334-9 Quote: "Although the Indian states were alternately requested or forced into union with either India or Pakistan, the real death of princely India came when the Twenty-sixth Amendment Act (1971) abolished the princes' titles, privileges, and privy purses." (page 78). 4. Breckenridge, Carol Appadurai (1995), Consuming modernity: public culture in a South Asian world, U of Minnesota Press, p. 84, ISBN 978-0-8166-2306-8 Quote: "The third stage in the political evolution of the princes from rulers to citizens occurred in 1971, when the constitution ceased to recognize them as princes and their privy purses, titles, and special privileges were abolished." (page 84). 5. Guha, Ramachandra (2008), India After Gandhi: The History of the World's Largest Democracy, HarperCollins, p. 441, ISBN 978-0-06-095858-9 Quote: "Her success at the polls emboldened Mrs. Gandhi to act decisively against the princes. Through 1971, the two sides tried and failed to find a settlement. The princes were willing to forgo their privy purses, but hoped at least to save their titles. But with her overwhelming majority in Parliament, the prime minister had no need to compromise. On 2 December, she introduced a bill to amend the constitution and abolish all princely privileges. It was passed in the Lok Sabha by 381 votes to six, and in the Rajya Sabha by 167 votes to seven. In her own speech, the prime minister invited 'the princes to join the elite of the modern age, the elite which earns respect by its talent, energy and contribution to human progress, all of which can only be done when we work together as equals without regarding anybody as of special status.' " (page 441). 6. Cheesman, David (1997). Landlord power and rural indebtedness in colonial Sind, 1865–1901. London: Routledge. p. 10. ISBN 978-0-7007-0470-5. Quote: "The Indian princes survived the British Raj by only a few years. The Indian republic stripped them of their powers and then their titles." (page 10). 7. Merriam-Webster, Inc (1997), Merriam-Webster's geographical dictionary, Merriam-Webster, p. 520, ISBN 978-0-87779-546-9 Quote: "Indian States: "Various (formerly) semi-independent areas in India ruled by native princes .... Under British rule ... administered by residents assisted by political agents. Titles and remaining privileges of princes abolished by Indian government 1971." (page 520). 8. Ward, Philip (September 1989), Northern India, Rajasthan, Agra, Delhi: a travel guide, Pelican Publishing, p. 91, ISBN 978-0-88289-753-0 Quote: "A monarchy is only as good as the reigning monarch: thus it is with the princely states. Once they seemed immutable, invincible. In 1971 they were "derecognized," their privileges, privy purses and titles all abolished at a stroke" (page 91)
  20. ↑ "Dr. Karan Singh".
  21. ↑ "NIIT University: Best University in India for B Tech, Integrated MBA, Ph. D Courses". niituniversity.in.
  22. ↑ "All set for Sansad TV launch; Karan Singh, Tharoor, Kant, Sanyal to host special shows". Tribune India.
  23. ↑ "PM Narendra Modi to launch Sansad TV on September 15: Report". Business Standard India. Press Trust of India. 10 September 2021 – via Press Trust of India.
  24. ↑ "PM Modi to launch Sansad TV on September 15, say sources". The Times of India. 10 September 2021.
  25. ↑ "Manmohan Singh awarded honorary doctorate degree by BHU | India News - Times of India". The Times of India (in ఇంగ్లీష్). 15 March 2008. Retrieved 2020-02-22.
  26. ↑ "Take pride in India's heritage, culture: PM Modi at BHU convocation ceremony". Business Standard India. 2016-02-23. Retrieved 2020-02-22.
  27. ↑ Karan Singh (2019). Raghav Verma (ed.). EXAMINED LIFE : essays and reflections by karan singh. [S.l.]: HARPERCOLLINS INDIA. ISBN 978-93-5357-023-1. OCLC 1100771553.
  28. ↑ "An Examined Life". HarperCollins Publishers India. Retrieved 2020-06-14.

బాహ్య లింకులు

[మార్చు]
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=కరణ్_సింగ్&oldid=4382468" నుండి వెలికితీశారు