భారతీయ గణిత శాస్త్రవేత్తలు
Jump to navigation
Jump to search
గణితశాస్త్రాన్ని, ప్రాచీనకాలంనుండి ఎంతోమంది భారతీయులు అభివృద్ధి పరుస్తూ వచ్చారు. భారతీయ గణిత ఆవిష్కరణల్లో ముఖ్యమైనవిగా సున్నా వాడకం, బీజగణితం వంటివాటిని చెబుతారు.
విషయ సూచిక
ప్రాచీన కాలం(క్రీ.పూ.5 నుండి క్రీ.పూ. 11వరకు)[మార్చు]
- పాణిని (క్రీ.పూ. 4)
- పింగళుడు
- వరాహమిహిరుడు (క్రీ.శ.505 నుండి 587)
- ఆర్యభట్టు-ఖగోళ శాస్త్ర గణనలు కచ్చితంగా చేసినవాడు (క్రీ.శ. 476 నుండి 520 )
- యతి వృషభుడు - తిలోయపన్నత్తి అనే గణిత, ఖగోళ శాస్త్ర గ్రంథాన్ని రాసిన జైన మత ఆచార్యుడు.
- బ్రహ్మగుప్తుడు -అంక గణితంలో సున్న భావన తెచ్చుటకు దోహదపడినవాడు (క్రీ.శ 598-670)
- మొదటి భాస్కరుడు (క్రీ.శ. 600 నుండి 680)
- శ్రీధరుడు (క్రీ.శ. 650-850 ల మధ్య) - గోళం యొక్క ఘనపరిమాణం కనుగొనుటకు ఉత్తమ సూత్రములు ప్రతిపాదించినవాడు.
- మహావీరుడు (9 వ శతాబ్దం)
- పావులూరి మల్లన - మొదటి తెలుగు గణిత శాస్త్రవేత్త
- ఆచార్య హేమచంద్రుడు (క్రీ.శ 1087 నుండి 1172)
- భాస్కరాచార్యుడు లేదా రెండవ భాస్కరుడు (క్రీ.శ 1114 నుండి 1185 వరకు)
మధ్య యుగం నుండి మొఘల్ కాలం వరకు[మార్చు]
|
|
