మైనాకుడు
మైనాకుడు లేదా మైనాకము అనేది రామాయణంలో ఒక పర్వతము. ఇతడు మేనక, హిమవంతుల కుమారుడు. ఇంద్రుడు పర్వతముల రెక్కలు కత్తిరిస్తున్నందుకు భయపడి ఇతడు దక్షిణ సముద్రములో దాక్కున్నాడు. హనుమంతుడు సముద్రమును దాటునపుడు మైనాకుడు పైకి వచ్చి తనపై కొంతసేపు విశ్రాంతి తీసుకొమ్మని కోరాడు. అతి ముఖ్యమైన కార్యం మీద వెళుతున్నందున ఎక్కువ సేపు ఆగకుండా అతన్ని ఆశీర్వదించి హనుమ ముందుకు సాగిపోయాడు.
హిమవంతునికి, మేరుపుత్రి అయిన మేనకకు పుట్టిన కుమారుడు. పూర్వము కృతయుగమున పర్వతములకు అన్నింటికి రెక్కలు ఉండేవి. అవి ఎప్పుడూ తిరుగుతూ ఉండినందున ప్రాణులకు మిక్కిలి భయము కలుగుతూ ఉండెను. అది నిలుపుటకై ఇంద్రుడు తన వజ్రాయుధముచే పర్వతముల రెక్కలు తెగగొట్టసాగెను. ఆ సమయమున వాయుదేవుని సహాయంతో మైనాకుడు తప్పించుకొని పోయి సముద్రంలో దాక్కున్నాడు. ఆ కృతజ్ఞతతో మైనాకుడు, వాయుపుత్రుడైన హనుమంతుడు సీతను వెతకడానికి లంకకు పోవుచు సముద్రమును దాటే సమయంలో, తనపై కొంతసేపు నిలిచి పొమ్ము అని సముద్రము నుంచి బయటికి వచ్చి హనుమంతుని ప్రార్థించెను. అది తనకు ప్రియము అయిన కార్యము అగుటచే ఇంద్రుడు మైనాకునితో స్నేహము చేసి అభయము ఇచ్చి పంపెను.[1]
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ పురాణనామచంద్రిక (యెనమండ్రం వెంకటరామయ్య)
| పాత్రలు | దశరథుడు ◊ కౌసల్య ◊ ఋష్యశృంగుడు ◊ సుమిత్ర ◊ కైకేయి ◊ జనకుడు ◊ మంథర ◊ రాముడు ◊ భరతుడు ◊ లక్ష్మణుడు ◊ శత్రుఘ్నుడు ◊ సీత ◊ ఊర్మిళ ◊ మాండవి ◊ శ్రుతకీర్తి ◊ విశ్వామిత్రుడు ◊ అహల్య ◊ జటాయువు ◊ సంపాతి ◊ హనుమంతుడు ◊ సుగ్రీవుడు ◊ వాలి ◊ అంగదుడు ◊ జాంబవంతుడు ◊ విభీషణుడు ◊ తాటక ◊ శూర్పణఖ ◊ మారీచుడు ◊ సుబాహుడు ◊ ఖర ◊ రావణుడు ◊ కుంభకర్ణుడు ◊ మండోదరి ◊ త్రిజట ◊ మాయాసురుడు ◊ ఇంద్రజిత్తు ◊ ప్రహస్తుడు ◊ అక్షయకుమారుడు ◊ అతికాయుడు ◊ లవుడు ◊ కుశుడు ◊ వానరులు ◊ ధాన్యమాలిని ◊ నరాంతక-దేవాంతక ◊ త్రిశిర |  |
|---|---|---|
| కాండములు | ||
| ఇతర విషయాలు | అయోధ్య ◊ మిథిల ◊ లంక ◊ సరయు ◊ త్రేతాయుగం ◊ రఘువంశం ◊ లక్ష్మణ రేఖ ◊ ఆదిత్య హృదయం ◊ ఓషధీపర్వతం ◊ సుందర కాండ ◊ వేదవతి ◊ వానరులు | |
