ఉక్రెయిన్
యుక్రెయిన్ | |
---|---|
గీతం: ["Shche ne vmerly Ukrainy ni slava ni volya"] Error: {{Lang}}: text has italic markup (help) "The glory and the will of Ukraine has not yet died" (also – "Ukraine has not yet perished)" | |
| |
రాజధాని | కీయెవ్ 50°27′N 30°30′E / 50.450°N 30.500°E |
అధికార భాషలు | ఉక్రేనియన్ |
గుర్తించిన ప్రాంతీయ భాషలు | Belarusian, Bulgarian, Crimean Tatar, Gagauz, Greek, Hebrew, Hungarian, Polish, Russian, Slovak, Yiddish[1][2] |
జాతులు (2001[3]) |
|
పిలుచువిధం | ఉక్రేనియన్ |
ప్రభుత్వం | యూనిటరీ, అర్ధ-అధ్యక్ష పాలన రాజ్యాంగ గణతంత్రం |
వొలొదిమిర్ జెలెన్స్కీ | |
ఏర్పాటు | |
• కీవన్ రుస్ | 882 |
1199 | |
1649 ఆగస్టు 17 | |
• రష్యను రిపబ్లిక్ నుండి స్వాతంత్ర్యం; ఉక్రేనియన్ పీపుల్స్ రిపబ్లిక్ | 1917 నవంబరు 7 |
• పశ్చిమ ఉక్రేనియన్ పీపుల్స్ రిపబ్లిక్ | 1918 నవంబరు 1 |
• ఉక్రేనియన్ ఎస్.ఎస్.ఆర్ | 1919 మార్చి 10 |
• కార్పాతో-ఉక్రెయిన్ | 1938 అక్టోబరు 8 |
• పశ్చిమ ఉక్రెయిన్ను సోవియెట్లు ఆక్రమించుకోవడం | 1939 నవంబరు 15 |
• ఉక్రెయిన్ స్వాతంత్ర్య ప్రకటన | 1941 జూన్ 30 |
1991 ఆగస్టు 24a | |
• ప్రస్తుత రాజ్యాంగం | 1996 జూన్ 28 |
విస్తీర్ణం | |
• మొత్తం | 603,628 కి.మీ2 (233,062 చ. మై.) (45th) |
• నీరు (%) | 7 |
జనాభా | |
• 2017 estimate | 41,167,336[4]
(excluding Crimea and Sevastopol) (32nd) |
• 2001 census | 4,84,57,102[3] |
• జనసాంద్రత | 73.8/చ.కి. (191.1/చ.మై.) (115th) |
GDP (PPP) | 2017 estimate |
• Total | $366 billion[5] (50th) |
• Per capita | $8,656[5] (114th) |
GDP (nominal) | 2017 estimate |
• Total | $104 billion[5] (62nd) |
• Per capita | $2,459[5] (132nd) |
జినీ (2015) | 25.5[6] low · 18th |
హెచ్డిఐ (2015) | 0.743[7] high · 84th |
ద్రవ్యం | హ్రివ్నియా (UAH) |
కాల విభాగం | UTC+2[8] (EET) |
• Summer (DST) | UTC+3 (EEST) |
వాహనాలు నడుపు వైపు | కుడి వైపు |
ఫోన్ కోడ్ | +380 |
Internet TLD | |
|
ఉక్రెయిన్ లేదా యుక్రెయిన్ తూర్పు ఐరోపా లోని ఒక గణతంత్ర దేశము.[9] ఇది తూర్పు ఐరోపాలో ఉన్న సార్వభౌమాధికారం ఉన్న దేశం.[10] 1922 నుండి 1991 వరకు ఉక్రెయిన్ సోవియట్ యూనియన్లో భాగంగా ఉండేది. ఉక్రెయిన్కు తూర్పుసరిహద్దులో రష్యా, ఉత్తరసరిహద్దులో బెలారస్, పశ్చిమసరిహద్దులో పోలాండ్, స్లొవేకియా, హంగేరిలు, నైరృతిసరిహద్దులో రొమేనియా, మోల్డోవాలు సరిహద్దు దేశాలుగా ఉన్నాయి.దక్షిణసరిహద్దులో నల్లసముద్రం, ఆగ్నేయసరిహద్దులో అజోవ్ సముద్రం ఉన్నాయి. క్రిమీన్ ద్వీపకల్పం విషయంలో రష్యా, ఉక్రెయిన్ మద్య వివాదాలు ఉన్నాయి. 2014లో రష్యా ఫెడరేషన్ క్రిమీన్ ద్వీపకల్పాన్ని విలీనం చేసుకున్నది.[11] కానీ దీనిని ఉక్రెయిన్, చాలా అంతర్జాతీయ సమాజాలు ఉక్రేనియన్ భూభాగంగా గుర్తించాయి. క్రిమియాతో సహా, ఉక్రెయిన్ 6,03,628 చ.కి.మీ (233,062 చదరపు మైళ్ల) విస్తీర్ణం కలిగి ఉంది.[12] క్రిమియాను చేర్చితే ఉక్రెయిన్ ఐరోపా లోపల, ప్రపంచంలో 46వ అతిపెద్ద దేశంగా ఉంటుంది. క్రిమియా మినహాయిస్తే ఉక్రెయిన్ 42.5 మిలియన్ల జనాభాను కలిగి ఉంది. ఇది ప్రపంచంలోని 32వ అత్యధిక జనాభా కలిగిన దేశంగా ఉంటుంది. [13] క్రీ.పూ. 32,000 నుండి ఆధునిక ఉక్రెయిన్ భూభాగం మానవనివాసిత ప్రాంతంగా ఉంది. మధ్య యుగాలలో ఈ ప్రాంతం తూర్పు స్లావిక్ సంస్కృతి యొక్క కీలక కేంద్రంగా ఉంది. కీవన్ రస్ శక్తివంతమైన రాజ్యంగా ఉక్రేనియన్ గుర్తింపుకు ఆధారపడింది. 13వ శతాబ్దంలో విభజన తరువాత ఈ భూభాగం వివాదాస్పదమైంది. లిథువేనియా, పోలాండ్, ఒట్టోమన్ సామ్రాజ్యం ఆస్ట్రియా-హంగేరి, రష్యా వంటి అనేక అధికారశక్తులచే పాలించబడి, విభజించబడింది.17వ, 18వ శతాబ్దాలలో కొసాక్ రిపబ్లిక్ ఉద్భవించింది, అభివృద్ధి చెందింది. కానీ దాని భూభాగం చివరికి పోలాండ్, రష్యా సామ్రాజ్యం మధ్య విభజించబడింది, తర్వాత పూర్తిగా రష్యాలోకి విలీనం అయ్యింది.
20 వ శతాబ్దంలో మూడు కాలావధుల్లో స్వాతంత్ర్యం లభించింది. ఈ కాలాలలో మొట్టమొదటిది మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం ముగింపులో జర్మనీ ఆక్రమణ సమయంలో, రెండోసారిదీ రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో జర్మనీ ఆక్రమణ సమయంలోనే జరిగింది, ఇదీ సంభవించిన వెంటనే క్లుప్తంగా ముగిసింది. ఏదేమైనా ఈ రెండు స్వాతంత్ర్యాల తర్వాత చివరికి యు.ఎస్.ఎస్.ఆర్ (సోవియట్ రిపబ్లిక్) లోకి విలీనం చేయబడి తిరిగి ఉక్రెయిన్ భూభాగాలుగా సంఘటితమయ్యాయి. మూడోసారి స్వాతంత్ర్యం 1991 లో మొదలైంది. 1991 లో ప్రచ్ఛన్న యుద్ధం ముగియడంతో యుక్రెయిన్ సోవియట్ యూనియన్ నుండి స్వాతంత్ర్యం పొందిన తరువాత ప్రారంభమైంది. అప్పటి నుండి ఉక్రెయిన్ స్వాతంత్ర్య సార్వభౌమ రాజ్యంగా కొనసాగింది. స్వాతంత్ర్యానికి ముందు, ఉక్రెయిన్ ఇంగ్లీషులో సాధారణంగా "ది ఉక్రెయిన్"గా ప్రస్తావించబడింది. అయితే అప్పటి నుండి ఉక్రెయిన్ పేరు నుండి అన్ని ఉపయోగాల్లో "ది"ను తొలగించసాగారు.[14]
స్వాతంత్ర్యం తరువాత ఉక్రెయిన్ స్వయంగా తటస్థ దేశంగా ప్రకటించుకుంది.[15] ఐతే ఇది రష్యన్ ఫెడరేషన్, ఇతర సిఐఎస్ దేశాలతో, 1994 లో నాటో భాగస్వామ్యంతో ఒక పరిమిత సైనిక భాగస్వామ్యాన్ని ఏర్పరచుకుంది. 2000 లలో ప్రభుత్వం నాటో వైపు మొగ్గుచూపడం ప్రారంభించి .నాటో ఉక్రెయిన్ కార్యాచరణ ప్రణాళిక 2002 లో సంతకం చేయబడింది. భవిష్యత్తులో ఏదో ఒక సమయంలో జాతీయ ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ ద్వారా నాటోలో చేరడంపై జనాభిప్రాయం తీసుకుంటామని తర్వాత అంగీకరించారు.[16] మాజీ అధ్యక్షుడు విక్టర్ యనుకోవిచ్ ప్రస్తుత ఉక్రెయిన్, నాటో మధ్య సహకార స్థాయిని వరకూ సరిపోతుందనీ.[17] ఉక్రెయిన్ నాటోలో చేరిపోనక్కరలేదని భావించాడు.[18]
2013 లో అధ్యక్షుడు యాన్యుకోవిచ్ ప్రభుత్వం ఉక్రెయిన్-యురోపియన్ యూనియన్ అసోసియేషన్ ఒప్పందం తాత్కాలికంగా రద్దు చేసి రష్యాతో ఆర్థిక సంబంధాలను కోరడానికి నిర్ణయించిన తరువాత యూరోమ్యాడేన్ పేరిట అనేక నిరసన ప్రదర్శనలు, నిరసనలు ప్రారంభమయ్యాయి. అది తరువాతి కాలంలో 2014 యుక్రేయిన్ విప్లవం అధ్యక్షుడు యాన్యుకోవిచ్, అతని మంత్రివర్గం, ఒక నూతన ప్రభుత్వాన్ని స్థాపించటానికి దారి తీసింది. ఈ సంఘటనలు మార్చి 2014 లో రష్యా ద్వారా క్రిమియాను స్వాధీనం చేసుకునేందుకు, ఏప్రిల్ 2014 లో డోనాస్ లో జరిగిన యుద్ధానికి నేపథ్యం ఏర్పరుస్తాయి. 2016 జనవరి 1 న యుక్రెయిన్ యూరోపియన్ యూనియన్తో డీప్ అండ్ సమగ్ర స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ప్రాంతం కావడానికి అంగీకరించింది.[19]
ఉక్రెయిన్ దీర్ఘకాలంగా విస్తారమైన సారవంతమైన వ్యవసాయ భూములను కలిగి ఉన్న ప్రపంచ బ్రెడ్బాస్కెట్, ప్రపంచంలోని అతిపెద్ద ధాన్యం ఎగుమతిదారులలో ఒకటిగా ఉంది.[20][21] ఉక్రెయిన్ వైవిధ్యభరితమైన ఆర్థికవ్యవస్థలో ముఖ్యంగా అంతరిక్ష, పారిశ్రామిక పరికరాల తయారీ భారీ పరిశ్రమలు ఉన్నాయి.
ఉక్రెయిన్ శాసన, కార్యనిర్వాహక, న్యాయ విభాగాలతో సెమీ-అధ్యక్ష వ్యవస్థ కలిగిన ఒక గణతంత్రం. దీని రాజధాని, అతిపెద్ద నగరం కీవ్. ఖాతా నిల్వలను, పారామిలిటరీ సిబ్బందిని పరిగణనలోకి తీసుకొంటే [22] ఉక్రెయిన్ రష్యా తరువాత ఐరోపాలో రెండవ అతిపెద్ద సైనికదళాన్ని నిర్వహిస్తుంది. దేశంలో 42.5 మిలియన్ల ప్రజలు (క్రిమియాను మినహాయించి) ఉన్నారు.[13]
వీరిలో 77.8% మంది ఉక్రేనియన్ "జాతి వారు" తర్వాత గణనీయమైన సంఖ్యలో రష్యన్లు (17.3%) అలాగే జార్జియన్లు, రొమేనియన్లు / మోల్దోవన్లు, బెలారసియన్లు, క్రిమియన్ వారు తటారీలు, బల్గేరియన్లు, హంగేరియన్లు ఉన్నారు. ఉక్రేనియన్ అధికారిక భాష, దాని వర్ణమాల సిరిలిక్. తూర్పు ఆర్థడాక్స్ ఈ దేశంలో ఆధిపత్య మతంగా ఉంది. ఉక్రేనియన్ వాస్తుశిల్పం, సాహిత్యం, సంగీతాన్ని బలంగా ప్రభావితం చేసింది. ఇది ఐక్యరాజ్యసమితి వ్యవస్థాపక, ఐరోపా కౌన్సిల్, ఒ.ఎస్.సి.ఇ, జి.యు.ఎం, కామన్వెల్త్ ఆఫ్ ఇండిపెండెంట్ స్టేట్స్ (సిఐఎస్) వ్యవస్థాపక దేశాలలో ఒకటిగా ఉంది.
పేరువెనుక చరిత్ర
[మార్చు]ఉక్రెయిన్ అనే పేరు శబ్దవ్యుత్పత్తికి సంబంధించి వేర్వేరు కథనాలు ఉన్నాయి. పాత, అత్యంత ప్రచారంలో ఉన్న కథనం ఆధారంగా ఇది "సరిహద్దు భూమి "అని అర్ధం.[23] ఇటీవల కొన్ని భాషా అధ్యయనాలు వేరొక అర్థాన్ని పేర్కొన్నాయి: "మాతృభూమి" లేదా "ప్రాంతం, దేశం".[24]"ఉక్రెయిన్" ఒకప్పుడు ఇంగ్లీష్లో సాధారణ రూపం [25] కానీ ఉక్రెయిన్ స్వాతంత్ర్య ప్రకటన నుండి " ది ఉక్రెయిన్" ఆంగ్ల భాషా ప్రయోగం ప్రపంచంలో చాలా తక్కువగా ఉపయోగించబడుతుందని శైలి-మార్గదర్శక నిర్దిష్ట వ్యాసం వివరిస్తుంది.[14][26] యు.ఎస్ రాయబారి విలియం టేలర్ అభిప్రాయం ప్రకారం, "ద ఉక్రెయిన్" అన్న ప్రయోగం దేశ సార్వభౌమాధికార స్థితికి అనుగుణంగా లేదు. [27]
చరిత్ర
[మార్చు]ఆరంభకాల చరిత్ర
[మార్చు]ఉక్రెయిన్ ప్రాంతంలో నీన్దేర్తల్ స్థిరనివాసం మెల్డోవా పురావస్తు ప్రాంతాలలో కనిపిస్తుంది. (క్రీ.పూ.43,000-45,000) ఇందులో మముత్ ఎముక ఉంది.[28][29] ఈ భూభాగం గుర్రాలను మచ్చిక చేసుకున్న మానవ జాతికి నివాసస్థలంగా పరిగణించబడుతుంది.[30][31][32][33] క్రీ.పూ. 32,000లో యుక్రెయిన్లో, దాని చుట్టుపక్కల ప్రాంతాలు మానవ నివాసప్రాంతాలుగా ఉన్నాయి. క్రిమియన్ పర్వతప్రాంతాలలో గ్రేవ్ట్టియన్ సంస్కృతికి చెందిన ప్రజలు నివసించిన ఆధారాలు లభించాయి.[34][35] క్రీ.పూ. 4,500 నాటికి న్యూరోథిక్ కుకుటేని-ట్రిప్పిల్లియన్ సంస్కృతి విస్తారమైన ప్రాంతంలో విస్తరించింది. దీనిలో ఆధునిక ఉక్రెయిన్ భాగాలు ట్రిప్పిల్యా, మొత్తం డ్నీపర్-డైనర్స్ ప్రాంతాలు ఉన్నాయి. లోహ (ఇనుప) యుగంలో ఈ ప్రాంతం సిమెరియన్లు సిథియన్స్, సర్మాటియన్లు నివసించారు.[36] క్రీ.పూ 700, క్రీ.పూ. 200 మధ్యకాలంలో ఇది స్కైతియన్ కింగ్డమ్ లేదా సైథియాలో భాగంగా ఉంది.[37]
క్రీ.పూ. ఆరవ శతాబ్దంలో నల్ల సముద్రం ఈశాన్య తీరంలో ప్రారంభంలో పురాతన గ్రీస్, పురాతన రోమ్, బైజంటైన్ సామ్రాజ్యం కాలనీలు, టిరాస్, ఓల్బియా, కర్షెనస్స్ వంటివి స్థాపించబడ్డాయి. ఈ కాలనీలు సా.శ. 6 వ శతాబ్దంలో బాగా అభివృద్ధి చెందాయి. ఈ ప్రాంతంలో నివసించిన గోథ్లు తరువాత క్రీ.పూ. 370 వ శతాబ్దం నుండి హన్ల ఆధిక్యత లోకి వచ్చారు. 7 వ శతాబ్దంలో తూర్పు ఉక్రెయిన్ భూభాగం ఓల్డ్ గ్రేట్ బల్గేరియా కేంద్రంగా ఉంది. శతాబ్దం చివరలో బల్గర్ తెగలలో ఎక్కువ భాగం వేర్వేరు దిశలలో వలస వెళ్ళారు. తరువాత ఖజార్లు భూమి అధిక భాగాన్ని స్వాధీనం చేసుకున్నారు.[ఆధారం చూపాలి]
ఆంటెస్ ప్రజలు
[మార్చు]5 వ - 6 వ శతాబ్దాలలో ప్రస్తుత ఉక్రెయిన్ ప్రాంతంలో ఆండెస్ యూనియన్ ఉంది. ఉక్రైనియన్ల పూర్వీకులు ఆంటీస్ : వైట్ క్రోయాట్స్, సేవేరియన్స్, పోలన్స్, డేర్వియన్స్, డ్యూలెబ్లు, ఉలిచీయన్స్, టివియన్స్. ఉక్రెయిన్ నుండి వలసపోయి బాల్కన్ అంతటా అనేక దక్షిణ స్లావిక్ దేశాలని స్థాపించారు. ఉత్తరప్రాంత వలసలు దాదాపుగా నల్మెన్ సరస్సుల వరకు విస్తరించారు. ఇల్మాన్ స్లావ్స్, క్రివిచ్లు, రేడిమిచ్లు, రష్యన్లకు పూర్వీకుల సమూహాలు ఏర్పడటానికి కారణమయ్యారు. 602 లో అవార్ దాడి తరువాత ఆండీస్ యూనియన్ పతనం అయింది. తెగలలో చాలా మంది ప్రజలు రెండవ సహస్రాబ్ధం ఆరంభం వరకు తమ ఉనికిని నిలుపుకున్నారు.
కెవ్ స్వర్ణ యుగం
[మార్చు]సా.శ. 879 లో స్కాండినేవియా నుండి స్టారయా లడోగా దాటి ఈప్రాంతంలో స్థిరపడిన కీవ్ రస్ ప్రజలు కియాన్ రస్ స్థాపించారు.కెవిన్ రస్ ప్రస్తుత ఆధునిక ఉక్రెయిన్, బెలారస్, పోలాండ్ తూర్పు ప్రాంతం, ప్రస్తుత రష్యా పడమటి భాగాన్ని కేంద్ర పశ్చిమ, ఉత్తర భాగాలను విలీనం చేసుకుంది. ప్రాథమిక చరిత్ర (ప్రైమరీ క్రానికల్) ప్రకారం రస్ ప్రముఖులు మొదట స్కాండినేవియాకు చెందిన వరాంగియన్లుగా భావించబడ్డారు.[ఆధారం చూపాలి]
10 వ, 11 వ శతాబ్దాలలో ఇది ఐరోపాలో అతిపెద్ద, అత్యంత శక్తివంతమైన రాజ్యంగా మారింది.[38] ఇది ఉక్రెనియన్లు, రష్యన్ల జాతీయ గుర్తింపుకు పునాది వేసింది.[39] ఆధునిక ఉక్రెయిన్ రాజధాని కీవ్ రస్ప్రజలకు అత్యంత ముఖ్యమైన నగరంగా మారింది.
వరాంగియన్లు తరువాత స్లావిక్ జనాభాలో కలిసిపోయి మొట్టమొదటి రస్ రాజవంశం రూరిక్ వంశంలో భాగం అయ్యారు.[39] కియేవన్ రస్ రాజ్యాలను తరచుగా రురికిడ్ క్న్యాజెస్ ( "రాకుమారులు"), పాలించారు.వీరు కియెవ్ను స్వాధీనం చేసుకోవడానికి తరచుగా ఒకరితో ఒకరు కలహించుకున్నారు. [ఆధారం చూపాలి]
కీవన్ రస్ స్వర్ణ యుగం 'వ్లాదిమిర్ ది గ్రేట్ (980-1015) పాలనతో ప్రారంభమైంది. వీరు రస్ను బైజాంటైన్ క్రిస్టియానిటీ వైపుగా మార్చారు. అతని కొడుకు పాలనలో యారోస్లావ్ వైజ్ (1019-1054) కీవన్ రస్ 'దాని సాంస్కృతిక అభివృద్ధి, సైనిక శక్తి అత్యున్నత స్థాయికి చేరుకున్నారు.[39] తిరిగి ప్రాంతీయ అధికారాల ప్రాముఖ్యత మళ్లీ పెరగడంతో రాజ్యం త్వరలో ముక్కలైంది. రెండవ వ్లాదిమిర్ మొనొమాఖ్ (1113-1125), అతని కుమారుడు మ్స్టిస్లావ్ (1125-1132) పాలనలో తుది యోధులకు తరువాత, రస్ 'చివరికి మ్స్టిస్లావ్ మరణానంతరం ప్రత్యేక రాజ్యాలుగా విడిపోయింది.[ఆధారం చూపాలి]
13 వ శతాబ్దం మంగోల్ దండయాత్ర కీవన్ రస్ను నాశనం చేసింది. 1240 లో కీవ్ పూర్తిగా నాశనమైంది.[40] నేటి ఉక్రేనియన్ ప్రాంతములో హాలిచ్, వొలొడిమిర్ - వొలింస్కియి రాజ్యాలుగా ఉద్భవించి గలీసియా-వోల్యానియా రాజ్యంలో విలీనం చేయబడ్డాయి. [41]
డానిలో రోమనోవిచ్ (గలీసియా లేదా డానిలో హలిత్స్క్యి డానియల్ నేను) రోమన్ మ్స్టిస్లవిచ్ కుమారుడు నైరుతి రస్ వోల్యానియా, గలీసియా, రస్ సహా' కీవ్ పురాతన రాజధాని తిరిగి సమైక్యం చేసాడు.1253 లో డాన్యోయిచ్న్ పాపల్ ఆర్చ్ బిషప్ డనీలో రసులకు మొట్టమొదటి రాజుగా కిరీటధారణ చేయబడింది. డనీలో పాలనలో గలీసియా - వోల్నియాయా తూర్పు మధ్య యూరోప్లో అత్యంత శక్తివంతమైన రాజ్యాలలో రాజ్యం ఒకటిగా మారింది.[42]
విదేశీ ఆధిక్యత
[మార్చు]14 వ శతాబ్దం మధ్యకాలంలో మావోవియాలోని బొలెస్లా రెండవ జార్జి మరణంతో, పోలండ్ రాజు మూడవ కాసిమిర్ గలీసియా-వోల్నియాను స్వాధీనం చేసుకోవడానికి పోరాటం ప్రారంభించాడు (1340-1366). ఇదే సమయంలో ఇర్పెన్ నదిపై యుద్ధం తర్వాత కీవ్ తో సహా, రస్ హృదయ భూభాగం లిటెన్నియా గ్రాండ్ డచీ భూభాగం అయింది దీనిని గెడిమినాస్, అతని వారసులు పాలించారు. పోర్చుగల్, లిథువేనియా మధ్య వంశీయుల యూనియన్ 1386 యూనియన్ యూనియన్ తరువాత, చాలా యుక్రెయిన్ అయింది ఎక్కువగా లిథువేనియా గ్రాండ్ డచీలో భాగమైన స్లేవిక్సిస్డ్ స్థానిక లిథువేనియన్ ప్రముఖులచే పాలించబడింది. 1392 నాటికి గలిసియా-వోల్నియాయా యుద్ధాలు అని పిలవబడిన యుద్ధాలు ముగింపుకు వచ్చాయి. ఉత్తర, మధ్య ఉక్రెయిన్ లోని లోతులేని భూభాగాల పోలిష్ వలసదారులు అనేక పట్టణాలను స్థాపించారు లేదా తిరిగి స్థాపించారు. 1430 లో పోడోలియా వాయోడ్షిప్షిప్గా పోలాండ్ రాజ్యం క్రౌన్ కింద విలీనం చేయబడింది. 1441 లో దక్షిణ యుక్రెయిన్లో ప్రత్యేకించి క్రిమియా, పరిసర స్టెప్పీలు గెన్నిసిడ్ ప్రిన్స్ హసి ఐ గిర్రే క్రియాల్ ఖానేట్ను స్థాపించారు. [ఆధారం చూపాలి]
1569 లో లిబ్లిన్ యూనియన్ పోలిష్-లిథువేనియన్ కామన్వెల్త్ను స్థాపించింది. చాలా ఉక్రేనియన్ భూభాగం లిథువేనియా నుండి పోలాండ్ రాజ్యం కిరీటానికి బదిలీ చేయబడి పోలిష్ భూభాగంగా మారింది. 14 వ శతాబ్దం చివరలో ప్రారంభమైన పోలీకొనైజేషన్ జనాభా సాంస్కృతిక, రాజకీయ ఒత్తిడిలో అనేకమంది పోలిష్ రూథెనియా (రస్ యొక్క భూమికి మరొక పేరు) గౌరవప్రదమైన హోదా కొరకు కాథలిక్కులుగా మారారు.పోలిష్ ఉన్నతవర్గాల నుండి వేరుచేయలేనిదిగా మారింది.[43] రస్ స్థానిక ప్రముఖులలో రక్షకులను కోల్పోయింది. 17 వ శతాబ్దం నాటికి విశ్వాసంగల ఆర్థోడాక్స్ అయిన ఉద్భవిస్తున్న సాపోర్జియాన్ కోసాక్స్కు సామాన్య ప్రజలు (రైతులు, పట్టణ ప్రజలు) రక్షణ కోసం తిరగడం మొదలైంది. కోసాక్కులు వారిని శత్రువులుగా గ్రహించిన వారి వ్యతిరేకంగా ఆయుధాలను ఎక్కుపెట్టడానికి పోలండ్ రాజ్యం, దాని స్థానిక ప్రతినిధులు సహా సిగ్గుపడలేదు.[44]
మంగోల్ దండయాత్ర తరువాత స్వాధీనం చేసుకున్న గోల్డెన్ హార్డే నుండి రూపొందించబడిన భూభాగం " క్రిమీన్ ఖాంటే " 18 వ శతాబ్దం వరకు తూర్పు ఐరోపాలో శక్తివంతమైన శక్తులలో ఒకటి. 1571 లో అది మాస్కోను స్వాధీనం చేసుకుని నాశనం చేసింది.[45] 16 వ శతాబ్దం ప్రారంభం నుంచి 17 వ శతాబ్దం చివరి వరకు సరిహద్దు ప్రాంతాలు వార్త టాటర్ దండయాత్రలు గురయ్యాయి.[46] రష్యా, ఉక్రెయిన్ నుండి రెండు మిలియన్ల మంది బానిసలను క్రిమియన్ టాటర్ బానిస దాడుల ద్వారా ఎగుమతి చేయబడ్డారు.[47] ఓరస్ట్ సబ్టెలిన్ ప్రకారం "1450 నుండి 1586 వరకు ఎనభై ఆరు టాటార్ దాడులు నమోదు చేయబడ్డాయి. 1600 నుండి 1647 వరకు డెబ్భై." [48] 1688 లో టాటార్స్ రికార్డు స్థాయిలో 60,000 మంది ఉక్రైనియన్లను స్వాధీనం చేసుకున్నారు.[49] టాటర్ దాడులు శిఖరాగ్రానికి చేరుకున్న కాలంలో ప్రజలు సారవంతమైన దక్షిణ భాగాలలో స్థిరనివాసం ఏర్పరుచుకోవడంలో నిరుత్సాహం నెలకొన్నది. చివరికి క్రిమీన్ ఖానేట్ చివరి శేషం 1783 లో రష్యన్ సామ్రాజ్యం జయించింది.[50] ఈ భూభాగాన్ని పరిపాలించడానికి టౌరిదా గవర్నరేట్ ఏర్పడింది.[ఆధారం చూపాలి]
17 వ శతాబ్దం మధ్యకాలంలో డ్నీపర్ కోసాక్స్, రష్యన్ పోలిష్ దావానుండి పారిపోయిన రుథేనియన్ రైతులు కాసాక్ సైనిక క్వాసీ-స్టేట్, సాపొరోజియాన్ హోస్ట్ దీనిని రూపొందించారు.[51] పోలాండ్ ఈ జనాభాపై చాలా తక్కువ నియంత్రణను సాధించింది. అయితే టర్కులు, తాటార్లకు కోసాకులు ఉపయోగకరమైన ప్రత్యర్థి శక్తిగా గుర్తించారు,[52] కొన్నిసార్లు ఇద్దరూ సైనిక పోరాటంలో భాగస్వాములుగా ఉన్నారు.[53] అయినప్పటికీ పోలిష్ ప్రభువులచే నిరంతరం కఠినమైన వ్యవసాయ పనులు చేయించడం, ముఖ్యంగా ఆర్థోడాక్స్ చర్చి అణిచివేత కోసాక్కులను విడదీసింది.[52] కొసాక్లు సెజ్మ్ ప్రాతినిథ్యం, ఆర్థడాక్స్ సంప్రదాయ గుర్తింపు క్రమంగా కొసాక్ రిజస్టరీ కోరుకున్నారు.సెజ్మ్లో ఆధిక్యత కలిగి ఉన్న పోలిష్ ప్రముఖులు దీనిని తిరస్కరించారు.[54]
కోసాక్ హెత్మటే
[మార్చు]1648 లో బోహ్డాన్ ఖ్మేల్నీట్స్కీ, పెట్రోరొ డోరోషెనో కోసాక్ తిరుగుబాట్లను కామన్వెల్త్, పోలిష్ రాజు రెండవ జాన్ కాసిమిర్లకు వ్యతిరేకంగా నడిపించారు.[55] ఖ్మేల్నీట్స్కీ 1648 లో కీవ్ లోకి ప్రవేశించిన తరువాత అతను పోలిష్ బందిఖానాలో నుండి విడుదలై స్వేచ్ఛగా సంచరిస్తున్న ప్రజలను ప్రశంసించాడు. అతను స్థాపించిన కాసాక్ హెట్మానేట్ 1764 వరకు ఉనికిలో ఉంది (కొన్ని వర్గాలు 1782 వరకు ఉందని వాదిస్తున్నారు).
తన టాటర్ మిత్రులచే విడిచిపెట్టబడిన ఖ్మెలివ్స్కీ 1651 లో బ్రెస్సెటెక్కోలో భారీ ఓటమిని ఎదుర్కొన్నాడు. సహాయం కోసం రష్యన్ త్సర్ వైపు తిరిగాడు. 1654 లో ఖ్మెలివ్స్కీ పెరీయాస్లావ్ ఒప్పందంపై సంతకం చేశాడు. రష్యాతో ఒక సైనిక, రాజకీయ కూటమిని ఏర్పరుచుకున్నాడు. అది రష్యా తస్సా పట్ల విశ్వసనీయతగా భావించబడింది.
1657-1686లో రష్యా, పోలాండ్, తుర్కులు, కోసాక్కుల మధ్య ఉక్రెయిన్ నియంత్రణలో 30 సంవత్సరాల యుద్ధమైన "ది రూయిన్" వచ్చింది. అదే సమయంలో పోలాండ్ జలప్రళయం జరిగింది. ఈ యుద్ధాలు వందల వేలమంది మరణాలతో తీవ్రంగా అధికరించాయి. 1686 లో రష్యా, పోలాండ్ మధ్య "ఎటర్నల్ పీస్" వారి మధ్య ఉక్రేనియన్ భూభాగాలను విభజించినప్పుడు ఓటమి సంభవించింది.
1709 లో కోసాక్ హెట్మాన్ ఇవాన్ మాజెపా (1639-1709) గ్రేట్ నార్తరన్ యుద్ధం (1700-1721) లో రష్యాపై స్వీడన్ చేసిన దాడి నుండి వైదొలిగాడు. చివరికి పీటర్ రష్యా రాజకీయ, ఆర్థిక అధికారాన్ని ఏకీకృతం చేయటానికి, ఆధునీకరించాలని గ్రహించాడు. హెట్మంటే, ఉక్రేనియన్, కాసాక్ ఆకాంక్షలకు అనుగుణంగా స్వయంప్రతిపత్తి కలిగించవలసి అవసరం ఉందని భావించాడు. దూరంగా ఉండటానికి అవసరమైనది. మాస్టెపా పోల్టవా యుద్ధం (1709) నుండి పారిపోయిన తరువాత ప్రవాసంలో మరణించారు. ఇక్కడ స్వీడన్లు, వారి కాసాక్ మిత్రులు విపత్తుతో ఓటమి పాలయ్యారు.
మోంట్స్క్వియు స్పిరిట్ ఆఫ్ ది లాస్ ప్రచురణకు ముందు శాసన, కార్యనిర్వాహక, న్యాయవ్యవస్థ శాఖల మధ్య ప్రభుత్వంలో అధికారాన్ని వేరుచేయడానికి ఇది ఒక ప్రమాణాన్ని స్థాపించింది. రాజ్యాంగం హెడ్మాన్ కార్యనిర్వాహక అధికారిని పరిమితం చేసి జనరల్ కౌన్సిల్ అని ప్రజాస్వామ్యయుతంగా ఎన్నుకోబడిన కాసాక్ పార్లమెంటును స్థాపించింది. పిలిప్ ఆర్లిక్ రాజ్యాంగం దాని చారిత్రక కాలానికి ప్రత్యేకంగా ఉంది. ఐరోపాలో మొట్టమొదటి రాష్ట్ర రాజ్యాంగాలలో ఒకటిగా ఉంది.[ఆధారం చూపాలి]
1764 లో హెట్మాంటాట్ రద్దు చేయబడింది; రష్యా తన భూములపై నియంత్రణను కేంద్రీకరించడంతో జపొరిఝ్స్కా సిచ్ 1775 లో రద్దు చేయబడింది. 1772, 1793, 1795 లలో పోలాండ్ విభజనలో భాగంగా డైనీర్ ఉక్రెయిన్ భూములు రష్యా, ఆస్ట్రియాల మధ్య విభజించబడ్డాయి. 1737 నుండి 1834 వరకు ఉత్తర నల్ల సముద్ర తీరం, తూర్పు డానుబే లోయ విస్తరణ రష్యన్ విదేశీ విధానం మూలస్తంభంగా ఉంది. [ఆధారం చూపాలి]
లిథువేనియన్లు, పోల్స్ యుక్రెయిన్లో విస్తృతమైన ఎస్టేట్లని నియంత్రిస్తూ, తాము చట్టాలను తామే తయారు చేసుకున్నారు. క్రాకొ నుండి న్యాయపరమైన తీర్పులు మామూలుగా జరిగాయి. అయితే రైతులు భారీగా పన్నులు చెల్లించి ఆచరణాత్మకంగా భూమికి బానిసలుగా మారారు. అప్పుడప్పుడు భూస్వాములు ఉక్రేనియన్ రైతులతో సైన్యాలను ఉపయోగించి ఒకరితో ఒకరు పోరాడారు. పోల్స్, లిథువేనియన్లు రోమన్ కాథలిక్కులు, ఆర్థడాక్స్ తక్కువ మతాధికారులగా మార్చడంలో కొంత విజయం సాధించారు. 1596 లో వారు "గ్రీకు-కాథలిక్" లేదా యునియేట్ చర్చ్ ఏర్పాటు చేశారు; ఈ రోజు పశ్చిమ యుక్రెయిన్లో ఇది ఆధిపత్యం చెలాయిస్తుంది. ఉక్రేనియన్ మనుష్యులను అనుసరించడానికి వారు విముఖంగా ఉన్న కారణంగా మత భేదం ఉక్రేనియన్ సంప్రదాయ రైతులను నాయకవిహీనంగా మార్చింది.[56]
కోసెక్స్ 1768 లో పోలిష్-లిథువేనియన్ కామన్వెల్త్ ఉక్రేనియన్ సరిహద్దులలో కోలివిష్చియా అని పిలిచే ఒక తిరుగుబాటుకు ప్రారంభించారు. జాతివైరంతో ఉక్రైయిస్ హింసలు వేలాది మంది పోలిష్, యూదులు చంపబడడం ఈ తిరుగుబాటుకు మూల కారణంగా ఉంది. ఉక్రేనియన్ గ్రూపులలో మతపరమైన యుద్ధం కూడా జరిగింది.రెండవ కాథరీన్ సమయంలో తిన్నెపెర్ నదిపై కొత్తగా బలోపేతం చేయబడిన పోలిష్-రష్యన్ సరిహద్దుతో యునైట్, ఆర్థోడాక్స్ పారిష్ల మధ్య వివాదం పెరుగుతూ ఉంది. యునైటడ్ మతపరమైన ఆచారాలు మరింత లాటిన్ భాషగా మారినందున ఈ ప్రాంతంలో ఆర్థోడాక్స్ అనేది రష్యన్ ఆర్థోడాక్స్ చర్చిపై ఆధారపడటానికి మరింత తోడ్పడింది. కాంఫెషనల్ ఉద్రిక్తతలు కూడా పోలిష్, రష్యన్ రాజకీయ బాధ్యతలను వ్యతిరేకించాయి.[57]. 1775లో, రష్యా ప్రభుత్వం ఉక్రేనియన్ కోసాక్లను రద్దు చేసింది మరియు 16వ-18వ శతాబ్దాలలో ఉక్రెయిన్ చరిత్రకు సాక్ష్యమిచ్చే దాని 30,000 ఆర్కైవల్ పత్రాలు 1918లో కైవ్కు తీసుకెళ్లబడే వరకు సెయింట్ ఎలిజబెత్ కోటలోచాలా కాలం పాటు ఉంచబడ్డాయి [58][59] [60]. 1783 లో రష్యన్ సామ్రాజ్యం క్రిమియాను విలీనం చేసుకున్న తరువాత న్యూ రష్యాలో ఉక్రైనియన్లు, రష్యన్లు స్థిరపడ్డారు.[61] పర్యెస్లావ్ ఒప్పందంలో వాగ్దానాలు ఉన్నప్పటికీ ఉక్రేనియన్ ప్రముఖులు, కోసాక్స్ స్వేచ్ఛలు, వారు ఆశించేవారు స్వయంప్రతిపత్తి ఎన్నడూ అందుకోలేదు. ఏదేమైనా సామ్రాజ్యంలో ఉక్రైనియన్లు అత్యధిక రష్యన్ రాజ్య, చర్చి కార్యాలయాలకు చేరుకున్నారు. తరువాతి కాలంలో రస్సిఫికేషన్ విధానాలు ఉక్రెయిన్ భాష ముద్రణ, వాడుకల ఉపయోగాన్ని అణిచివేసింది.[62]
19 వ శతాబ్దం , మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం, విప్లవం
[మార్చు]19 వ శతాబ్దంలో ఉక్రెయిన్ రష్యా, ఆస్ట్రియాలు ఎక్కువగా గ్రామీణ ప్రాంతాన్ని నిర్లక్ష్యం చేసాయి. పెరుగుతున్న పట్టణీకరణ, ఆధునీకరణ, శృంగార జాతీయత వైపు ఒక సాంస్కృతిక ధోరణి అధికరించింది. సామాజిక న్యాయానికి కట్టుబడిన ఉక్రేనియన్ మేధావివర్గం ఉద్భవించింది. జాతీయ-కవి అయిన తరాస్ షెవ్చెంకో (1814-1861), రాజకీయ సిద్ధాంతకర్త మైఖైలో డెరామనోవ్ (1841-1895) సర్వోత్తమమైన జాతీయవాద ఉద్యమానికి నాయకత్వం వహించాడు.[ఆధారం చూపాలి][63]
రష్యా-టర్కిష్ యుద్ధం తరువాత (1768-1774) కాథరీన్ ది గ్రేట్, ఆమె తక్షణ వారసులు ఉక్రెయిన్లో, ప్రత్యేకించి క్రిమియాలో ప్రవేశించడానికి జర్మన్ వలసదారులకు ప్రోత్సాహం అందించారు. గతంలో స్వల్పంగా ప్రబలమైన టర్క్ జనాభా వ్యవసాయాన్ని ప్రోత్సహించారు.[ఆధారం చూపాలి]
19 వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో ఉక్రెయిన్ నుండి ప్రజలు రష్యన్ సామ్రాజ్యం దూర ప్రాంతాలకు వలస వెళ్ళారు. 1897 జనాభా లెక్కల ప్రకారం ఉక్రేనియన్లు సైబీరియాలో 2,23,000 మంది, మధ్య ఆసియాలో 1,02,000 మంది ఉన్నారు.[64]
1906 లో ట్రాన్స్-సైబీరియన్ రైల్వేను ప్రారంభించిన పది సంవత్సరాలలో అదనంగా 1.6 మిలియన్ల మంది తూర్పుప్రాంతాలకు వలస వెళ్ళారు.[65] ఒక ఉక్రేనియన్ జనాభాతో చాలా తూర్పు ప్రాంతాలు గ్రీన్ యుక్రెయిన్గా గుర్తించబడ్డాయి.[66]
19 వ శతాబ్దం చివరిలో జాతీయవాద, సామ్యవాద పార్టీలు అభివృద్ధి చెందాయి. హబ్స్బర్గర్ల సున్నితమైన పాలనలో ఆస్ట్రియన్ గలిసియా జాతీయ ఉద్యమ కేంద్రంగా మారింది.[ఆధారం చూపాలి]
ఉక్రెనియన్లు మొదటి ప్రపంచ యుద్ధంలో ఆస్ట్రియాలో సెంట్రల్ పవర్స్, ట్రిపుల్ ఎంటెంట్ రష్యాలో ఉన్నారు. 3.5 మిలియన్ ఉక్రెనియన్లు ఇంపీరియల్ రష్యన్ ఆర్మీతో పోరాడారు. 2,50,000 మంది ఆస్ట్రో-హంగేరియన్ ఆర్మీ కోసం పోరాడారు. [64] ఆస్ట్రియా-హంగేరి అధికారులు రష్యన్ సామ్రాజ్యానికి వ్యతిరేకంగా పోరాడటానికి ఉక్రేనియన్ లెజియన్ను స్థాపించారు. ఇది యుక్రేనియన్ గెలీలియన్ ఆర్మీ అయింది. ఇది మొదటి ప్రపంచ యుద్ధంకాలం తరువాత (1919-23) బోల్షెవిక్స్, పోల్స్తో పోరాడింది. ఆస్ట్రియాలో రసొఫైల్ భావాలను అనుమానించినవారి మీద కఠినంగా వ్యవహరించారు.[67]
మొదటి ప్రపంచ యుద్ధంలో సామ్రాజ్యాలు రెండూ నాశనమయ్యాయి. 1917 నాటి రష్యన్ విప్లవం బోల్షెవిక్ ల కింద సోవియట్ యూనియన్ స్థాపనకు దారి తీసింది. తదనంతరం రష్యాలో జరిగిన అంతర్యుద్ధం. భారీ కమ్యూనిస్ట్, సోషలిస్టు ప్రభావాలతో స్వీయ-నిర్ణయం కోసం ఉక్రేనియన్ జాతీయ ఉద్యమం మళ్లీ పుట్టుకొచ్చింది. యుక్రేయిన్ పీపుల్స్ రిపబ్లిక్ (1917 జూన్ 23 న ఆధునిక ఉక్రెయిన్ ముందున్న యుఎన్ఆర్ మొదటిసారి రష్యన్ రిపబ్లిక్ లో ప్రకటించబడింది; బోల్షెవిక్ విప్లవం తరువాత 1918 జనవరి 25 న ఉక్రేనియన్ పీపుల్స్ రిపబ్లిక్ స్వాతంత్ర్యం ప్రకటించింది) హెట్మానేట్ డైరెక్టరేట్, బోల్షెవిక్ యుక్రెనియన్ సోవియట్ సోషలిస్ట్ రిపబ్లిక్ (లేదా సోవియట్ యుక్రెయిన్) తదనంతరం పూర్వపు రష్యా సామ్రాజ్యంలో భూభాగాలను స్థాపించాయి; వెస్ట్ ఉక్రేనియన్ పీపుల్స్ రిపబ్లిక్, హుస్సల్ రిపబ్లిక్ ఆస్ట్రో-హంగేరి భూభాగం యుక్రేయిన్ భూములలో క్లుప్తంగా ఉద్భవించాయి.[ఆధారం చూపాలి]
కీవ్లో సెయింట్ సోఫియా స్క్వేర్లో ఉక్రేనియన్ పీపుల్స్ రిపబ్లిక్, వెస్ట్ ఉక్రేనియన్ పీపుల్స్ రిపబ్లిక్చే 1919 జనవరి 22 న సంతకం చేసిన ఒక ఒప్పందం (యునిఫికేషన్ యాక్ట్) మీద సంతకం చేసాయి.[ఆధారం చూపాలి]
ఇది పౌర యుద్ధానికి దారితీసింది, రష్యన్ సివిల్ వార్లో అరాచకవాద నెస్టర్ మఖోనో ఆధ్వర్యంలో దక్షిణ యుక్రెయిన్లో అభివృద్ధి చేయబడిన బ్లాక్ ఆర్మీ లేదా తర్వాత ది రివల్యూషనరీ ఇన్సెన్షనరీ ఆర్మీ అని పిలిచే అరాజకవాద ఉద్యమానికి దారితీసింది.[68] వారు "స్వేచ్ఛా సోవియెట్స్", స్వేచ్ఛా భూభాగంలోని స్వేచ్ఛావాద కమ్యూన్లను నిర్వహించారు. 1918 నుండి 1921 వరకు ఉక్రేనియన్ విప్లవం సమయంలో ఒక రాజ్యరహిత అరాజరిక సమాజాన్ని రూపొందిస్తున్న ప్రయత్నం. డెనికిన్లో ఉన్న జొసిస్ట్ వైట్ ఆర్మీ, తర్వాత రెడ్ ఆర్మీ ట్రోత్స్కీ నేతృత్వంలో 1921 ఆగస్టులో తరువాతి స్థానానికి చేరుకుంది.
పోలాండ్ వెస్ట్రన్ యుక్రెయిన్ను పోలాండ్-ఉక్రేనియన్ యుద్ధంలో ఓడించింది. కానీ కీవ్కు వ్యతిరేకంగా జరిగిన యుద్ధం విఫలమైంది. రిగా శాంతి ప్రకారం పశ్చిమ ఉక్రెయిన్ పోలాండ్లోకి విలీనం చేయబడింది. ఇది 1919 మార్చిలో ఉక్రేనియన్ సోవియట్ సోషలిస్ట్ రిపబ్లిక్ను గుర్తించింది. సోవియట్ అధికారాన్ని స్థాపించడంతో ఉక్రెయిన్ భూభాగంలో సగం పోలాండ్, బెలారస్, రష్యా చేరుకుంది. డ్నియస్టర్ నది ఎడమ తీరంలో మోల్దోవియన్ స్వయంప్రతిపత్తి సృష్టించబడింది. [ఆధారం చూపాలి] 1922 డిసెంబరు డిసెంబరులో ఉక్రెయిన్ సోవియట్ సోషలిస్ట్ రిపబ్లిక్ల యూనియన్ స్థాపక సభ్యదేశంగా మారింది.[69]
పశ్చిమ ఉక్రెయిన్, కార్పాథియన్ రుథేనియా, బుకోవినా
[మార్చు]ఉక్రెయిన్లో యుద్ధం మరొక రెండు సంవత్సరాలు కొనసాగింది; అయితే 1921 నాటికి ఉక్రెయిన్లో ఎక్కువ భాగం సోవియట్ యూనియన్ స్వాధీనం చేసుకుంది. గలీసియా, వోల్నియా (పశ్చిమ ఉక్రెయిన్) స్వతంత్ర పోలాండ్లోకి చేర్చబడ్డాయి. బుకోవినా రొమేనియాలో చేర్చబడింది. కార్పాథియన్ రూథెనియా చెకొస్లవాక్ రిపబ్లిక్లో స్వతంత్రంగా ప్రవేశించాయి.[ఆధారం చూపాలి]
ఉక్రైనియన్ మిలిటరీ ఆర్గనైజేషన్, ఉక్రేనియన్ జాతీయవాదులు (ఒ.యు.ఎన్.) సంస్థ నేతృత్వంలో పోలిష్ జాతీయ విధానాల కారణంగా 1920, 1930 లలో పోలాండ్లో ఒక శక్తివంతమైన రహస్య ఉక్రెయిన్ జాతీయవాద ఉద్యమం ప్రారంభమైంది. ఈ ఉద్యమం విద్యార్థినాయకుడిని ఆకర్షించింది. పోలిష్ రాష్ట్ర అధికారుల మధ్య, ప్రజా ఉద్యమాల మధ్య ఘర్షణలు గణనీయమైన సంఖ్యలో మరణాలకు దారితీశాయి. వాగ్దానం చేసిన స్వయంప్రతిపత్తి ఎన్నడూ అమలు కాలేదు. పోలాండ్లో ఉక్రైనియన్ పార్టీలు, ఉక్రేనియన్ కేథలిక్ చర్చి, చురుకైన ప్రెస్ ఒక వ్యాపార రంగం ఉన్నాయి. 1920 లో ఆర్థిక పరిస్థితులు మెరుగుపడ్డాయి. 1930 లో కానీ ఈ ప్రాంతం గొప్ప మాంద్యం వల్ల బాధపడింది.[ఆధారం చూపాలి]
ఇంటర్ - వార్ సోవియట్ ఉక్రెయిన్
[మార్చు]రష్యన్ పౌర యుద్ధం ఉక్రెయిన్తో సహా మొత్తం రష్యన్ సామ్రాజ్యాన్ని ధ్వంసం చేసింది. 1.5 మిలియన్ల మంది మరణించారు, మాజీ రష్యన్ సామ్రాజ్యం భూభాగంలో వందలాది మంది నిరాశ్రయులుగా ఉన్నారు. 1921 లో సోవియట్ యుక్రెయిన్ కూడా రష్యన్ కరువును ఎదుర్కొంది (ప్రధానంగా రష్యన్ వోల్గా-ఉరల్ ప్రాంతాన్ని ప్రభావితం చేసింది).[70] 1920 లలో[71] మైకోలా స్క్రిప్యానిక్ జాతీయ కమ్యూనిస్ట్ నాయకత్వం అనుసరించిన యుక్రెయిన్ విధానం, సోవియట్ నాయకత్వం ఉక్రేనియన్ సంస్కృతి, భాషలో జాతీయ పునరుజ్జీవనాన్ని ప్రోత్సహించింది. యురేనరైజేషన్ సోవియట్ అంతటా కోరేనిజేషన్ విధానం (దేశీయీకరణ) లో భాగంగా ఉంది.[69] బోల్షెవిక్లు సార్వత్రిక ఆరోగ్య సంరక్షణ విద్య, సాంఘిక భద్రతా ప్రయోజనాలకు అలాగే పనిచేసే హక్కు, గృహ హక్కులకు కూడా కట్టుబడి ఉన్నారు.[72] కొత్త చట్టాల ద్వారా మహిళల హక్కులు బాగా అధికరించాయి.[73] జోసెఫ్ స్టాలిన్ వాస్తవిక కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ నాయకుడిగా మారిన తరువాత 1930 ల ప్రారంభంలో ఈ విధానాలు చాలా వరకు విరుద్ధంగా ఉన్నాయి. [ఆధారం చూపాలి]
1930 నాటికి నిర్మాణంలో ఉన్న ద్నీపర్ హైడ్రో ఎలక్ట్రిక్ స్టేషన్]]
1920 ల చివరలో ఒక ప్రణాళికాబద్ధమైన ఆర్థిక వ్యవస్థతో ప్రారంభించి. యుక్రెయిన్ సోవియట్ పారిశ్రామికీకరణలో పాల్గొంది, రిపబ్లిక్ పారిశ్రామిక ఉత్పత్తి 1930 లలో నాలుగు రెట్లు తగ్గింది.[69] ఐదు సంవత్సరాల పధకాలలో భాగంగా సమైక్య వ్యవసాయం కార్యక్రమం కారణంగా రైతాంగం బాధపడింది.ఇది సాధారణ దళాలు, రహస్య పోలీసులచే అమలు చేయబడింది.[69] ప్రతిఘటించిన వారు ఖైదు చేయబడ్డారు, బహిష్కరించబడ్డారు. వ్యవసాయ ఉత్పాదకత బాగా తగ్గింది. సామూహిక క్షేత్రాల సభ్యులు కొన్నిసార్లు కోటాలు వరకు ఎటువంటి ధాన్యాన్ని స్వీకరించకపోవడంతో, హలోడోమోర్ లేదా "గొప్ప కరువు"గా పిలువబడే కరువులో లక్షలాదిమంది మరణించారు[74] ఈ కరువుకు జాతి వివక్షత కారణమా అని పరిశోధకుల చేత విభజించబడింది. కానీ ఉక్రేనియన్ పార్లమెంట్, ఇతర దేశాల ప్రభుత్వాలు దీనిని గుర్తించాయి. [b] కమ్యూనిస్ట్ నాయకత్వం కరువు పస్తులను రైతులకు సామూహిక పొలాల బలవంతం శిక్షా సాధనంగా ఉపయోగించారు.[75]
పౌర యుద్ధం, సమష్టి వివాదము గొప్ప బీభత్సం సమయంలో సామూహిక హత్య కార్యకలాపాలకు ఈ సమూహాలు చాలా బాధ్యత వహించాయి. ఈ సమూహాలు యెఫిమ్ ఎవడోకిమోవ్ (1891-1939) తో సంబంధం కలిగి ఉన్నాయి. 1929-31లో జనరల్ స్టేట్ పొలిటికల్ అడ్మినిస్ట్రేషన్ (ఒ.గి.పి.యు.) లో సీక్రెట్ ఆపరేషనల్ డివిజన్లో పనిచేస్తాయి. ఎవ్డోకిమోవ్ 1934 లో కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ పరిపాలనలోకి బదిలీ అయ్యాడు. అతను ఉత్తర కాకసస్ క్రైకు పార్టీ కార్యదర్శి అయ్యాడు. అతను భద్రతా అంశాలపై జోసెఫ్ స్టాలిన్, నికోలాయి యెజోవ్కు సలహా ఇస్తూనే ఉన్నాడు. తరువాతి 1937-38లో గ్రేట్ టెర్రర్గా పిలువబడే సామూహిక హత్య కార్యకలాపాలను చేపట్టడానికి ఎవడోకిమోవ్ మాజీ సహచరులపై ఆధారపడింది.[76] 2010 జనవరి 13 న కీవ్ అప్పెలేట్ కోర్ట్ స్టాలిన్ కాగానోవిచ్, ఇతర సోవియట్ కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ కార్యకర్తలు హోలోడోమోర్ కరువు సమయంలో ఉక్రైనియన్ల సామూహిక హత్యాకాండకు దోషిగా గుర్తించారు.[77]
రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం
[మార్చు]1939 సెప్టెంబరు సెప్టెంబరులో పోలాండ్ దండయాత్ర తరువాత జర్మన్, సోవియెట్ దళాలు పోలాండ్ భూభాగాన్ని విభజించాయి. తద్వారా జనాభాతో తూర్పు గలిసియా, వోల్నియా వారి ఉక్రెయిన్ ప్రజలతో ఉక్రెయిన్లో భాగంగా మారింది. చరిత్రలో మొట్టమొదటి సారి దేశం ఐక్యమైంది.[78][79]
1940 లో సోవియట్లు బెస్సరేబియా, ఉత్తర బుకోవినాలను కలుపుకున్నారు. ఉక్రేనియన్ ఎస్.ఎస్.ఆర్ బెస్సరేబియ ఉత్తర, దక్షిణ జిల్లాలు ఉత్తర బుకోవినా, హర్త్సా ప్రాంతంతో విలీనం అయ్యింది. కానీ మోల్డవియన్ స్వతంత్ర సోవియట్ సోషలిస్ట్ రిపబ్లిక్ పశ్చిమ భాగాన్ని కొత్తగా ఏర్పడిన మోల్డవియన్ సోవియట్ సోషలిస్ట్ రిపబ్లిక్కు అప్పజెప్పింది. యు.ఎస్.ఎస్.ఆర్ ఈ ప్రాదేశిక లాభాలు అంతర్జాతీయంగా 1947 పారిస్ శాంతి ఒప్పందాలచే గుర్తించబడ్డాయి.[ఆధారం చూపాలి]
మార్షల్ టిమోషెనుకో (బుడ్జాక్ ప్రాంతంలో జన్మించారు) యుద్ధం అంతటా అనేక రంగాల్లో నాయకత్వం వహించాడు. 1941 లో కియెవ్ నైరుతీ ఫ్రంట్ తూర్పు జర్మనీ సైన్యాలు 1941 జూన్ 22 న సోవియట్ యూనియన్పై దాడి చేసి మొత్తం నాలుగు సంవత్సరములు యుద్ధాన్ని ప్రారంభించాయి. యాక్సిస్ ప్రారంభంలో ఎర్ర సైన్యం నిరాశాజనకంగా కానీ విజయవంతం కాని ప్రయత్నాలకు వ్యతిరేకంగా ముందుకు వచ్చింది. కీవ్ పరిసరప్రాంతాలలో జరిగిన యుద్ధంలో నగరం తీవ్రంగా ప్రతిఘటించిన కారణంగా "హీరో సిటీ"గా ప్రశంసలు పొందింది.యుద్ధంలో 6,00,000 కంటే ఎక్కువ సోవియట్ సైనికులు (లేదా సోవియట్ వెస్టర్న్ ఫ్రంట్లో ఒక వంతు) చంపబడ్డారు లేదా అక్కడ నిర్బంధించారు. అనేకమంది తీవ్రంగా గాయపడ్డారు.[80][81]
ఉక్రైనియన్లు ఎక్కువమంది రెడ్ ఆర్మీ, సోవియట్ నిరోధకతతో పోరాడారు.[82] పశ్చిమ యుక్రెయిన్లో ఒక స్వతంత్ర ఉక్రేనియన్ తిరుగుబాటు సైనిక ఉద్యమం (యు.పి.ఎ.1942) ఏర్పడింది. ఉక్రేనియన్ అధ్యక్షుడు బలాత్కారంగా దేశం విడిచి ప్రవాసంలోకి వెళ్ళాడు.[83]
అంతర్గత పోలాండ్లో ఉక్రేనియన్ మైనారిటీ పట్ల పోలిష్ చూపుతున్న వివక్షతా విధానాలకు తీవ్ర ప్రతిస్పందనగా అభివృద్ధి చేసిన రహస్య (ఉక్రేనియన్ జాతీయవాదులు, ఒ.యు.ఎన్. సంస్థ) ప్రభావంతో ఇది రూపొందించబడింది. రెండు ఉక్రేనియన్ జాతి మెజారిటీ కలిగిన భూభాగంలో ఒక స్వతంత్ర ఉక్రేనియన్ రాజ్యం లక్ష్యానికి మద్దతు ఇచ్చింది. ఇది నాజీ జర్మనీతో వివాదం తెచ్చినా. కొన్ని సార్లు నాజీ దళాలతో అనుబంధించబడిన ఒ.యు.ఎన్. మెల్నీక్ విభాగం. కొంతమంది యుపిఏ విభాగాలు జాతి పోల్స్ను [84] సామూహిక హత్యలు చేశాయి. ఇవి ప్రతీకారాన్ని తెచ్చాయి.[85] యుద్ధం తరువాత యు.పి.ఎ. 1950 ల వరకు యుఎస్ఎస్ఆర్తో పోరాడింది.[86][87] అదే సమయంలో మరొక జాతీయ ఉద్యమమైన ఉక్రేనియన్ లిబరేషన్ ఆర్మీ నాజీలతో పాటు పోరాడారు.[ఆధారం చూపాలి]
మొత్తంగా సోవియట్ సైన్యంతో పోరాడిన జాతి యుక్రైనియన్ల సంఖ్య 4.5 మిలియన్ల నుంచి [82] 7 మిలియన్ల వరకు అంచనా వేయబడింది.[88][c] ఉక్రెయిన్లో అనుకూల సోవియట్ పక్షపాత గెరిల్లా ప్రతిఘటన 47,800 మందితో ప్రారంభమై 1944 లో శిఖరం వద్ద 5,00,000 చేరింది. వీరిలో 50% మంది సంప్రదాయ ఉక్రేనియన్లు ఉన్నారు.[89] సాధారణంగా ఉక్రేనియన్ తిరుగుబాటు సైన్యం గణాంకాలు విశ్వసించతగినవి కావు.వీరి గణాంకాలు 15,000 నుండి ఎన్నో లక్షల మంది వరకు 1,00,000 మంది యోధుల సంఖ్యను కలిగి ఉన్నాయి.[90][91]
రెచ్కొస్మిస్ట్ ఉక్రెయిన్ నుండి ఉక్రైనియన్ ఎస్ఎస్ఆర్ చాలావరకు వనరులను, జర్మన్ స్థావరాన్ని ఉపయోగించుకోవాలని ఉద్దేశంతో నిర్వహించబడింది. 1939 లో సోవియట్ యూనియన్లో చేరిన కొందరు పశ్చిమ ఉక్రైనియన్లు, జర్మన్లను స్వేచ్ఛావాదులుగా ప్రశంసించారు. క్రూరమైన జర్మనీ పాలన చివరికి వారి మద్దతుదారులను నాజీ నిర్వాహకులకు వ్యతిరేకంగా చేసింది. వారు స్టాలినిస్ట్ విధానాలతో అసంతృప్తిని వెలువరించే ప్రయత్నం చేయలేదు.[92] బదులుగా నాజీలు సామూహిక-వ్యవసాయ వ్యవస్థను సంరక్షించారు. యూదులకు వ్యతిరేకంగా జెనోసిడల్ విధానాలను చేపట్టారు. జర్మనీలో మిలియన్ల మంది ప్రజలు జర్మనీలో పని చేయడానికి, జర్మన్ వలసరాజ్యాల కోసం సిద్ధం చేయడానికి ఒక డిపోప్యులేషన్ కార్యక్రమాన్ని ప్రారంభించారు.[92] వారు కీవ్ నదిలో ఆహార రవాణాను అడ్డుకున్నారు.[93]
రెండవ ప్రపంచ యుద్ధంలో జరిగిన పోరాటంలో అధిక భాగం తూర్పు ఫ్రంట్లో జరిగింది.[94] కొన్ని అంచనాల ప్రకారం మొత్తం జర్మన్ మరణాలలో 93% అక్కడ జరిగింది.[95] యుద్ధ సమయంలో యుక్రేనియాన్లో మొత్తం నష్టాలు 5, 8 మిలియన్ల జననష్టం ఉంటుందని అంచనా వేయబడింది.[96][97] ఎయిన్సాట్జ్గ్రుప్పెన్ చేతిలో ఒక మిలియన్ యూదులు మరణించారని అంచనా వేయబడింది. [98] కొన్నిసార్లు స్థానిక సహకారుల సహాయంతో.నాజీలకు వ్యతిరేకంగా 8.7 మిలియన్ల సోవియట్ సైనికులు మరణించారు.[99][100][101] వీరిలో 1.4 మిలియన మంది ఉక్రేనియన్లు ఉన్నారు.[99][101][c][d]
విక్టరీ డే పది ఉక్రెనియన్ శలవు దినాలలో ఒకటిగా జరుపుకుంటారు.[102]
రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం తరువాత
[మార్చు]గణతంత్రం యుద్ధంలో తీవ్రంగా దెబ్బతినడంతో అది పునరుద్ధరించడానికి గణనీయమైన కృషి అవసరమైంది. యుద్ధంలో 700 కన్నా ఎక్కువ నగరాలు, పట్టణాలు 28,000 గ్రామాలు నాశనమయ్యాయి.[103] 1946-47లో కరువు కారణంగా ఈ పరిస్థితి మరిత దిగజారింది. కరువు వల్ల, మౌలిక సదుపాయాల నిర్మూలన కారణంగా ప్రజలు ఇబ్బందులకు గురయ్యారు. ఈ కరువు మృతుల సంఖ్య లక్షమమందికి తక్కువగా ఉంటుంది.[104][105][106] 1945 లో ఉక్రెయిన్ ఎస్.ఎస్.ఆర్. ఐక్యరాజ్యసమితి ఫండింగ్ సభ్యదేశాలలో ఒకటి అయింది.[107]లో యుల్టా సమావేశంలో ఒక ప్రత్యేక ఒప్పందం భాగం. ఉక్రైనియన్ ఎస్.ఎస్.ఆర్.యునైటెడ్ నేషన్స్ సంస్థ వ్యవస్థాపక సభ్యదేశాలలో ఒకటిగా మారింది.[108]
యుద్ధానంతర జాతి శుద్ధీకరణ కొత్తగా విస్తరించబడిన సోవియట్ యూనియన్లో జరిగింది. 1953 జనవరి 1 నాటికి "ప్రత్యేక డిపోర్టీస్"లో ఉక్రేనియన్లు రెండవస్థానంలో ఉన్నవారు. మొత్తంలో ఉక్రేనియన్లు 20% ఉన్నారు.[109] అంతేకాక ఉక్రెయిన్ నుండి 4,50,000 మంది పైగా సంప్రదాయ జర్మన్లు , 2,00,000 కిమీల కంటే ఎక్కువ మంది తాతార్లకు బలవంతం బహిష్కరణల బాధితులయ్యారు.[109]
1953 లో స్టాలిన్ మరణం తరువాత నికితా క్రుష్చెవ్ యు.ఎస్.ఎస్.ఆర్ నూతన నాయకుడు అయ్యారు. 1938-49లో ఉక్రేనియన్ ఎస్.ఎస్.ఆర్ కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ మొదటి సెక్రటరీగా పనిచేసిన క్రుష్చెవ్ రిపబ్లిక్ బాగా తెలిసినవాడు; యూనియన్ అధికారం తీసుకున్న తరువాత అతను ఉక్రేనియన్, రష్యా దేశాల మధ్య "స్నేహం"చేయాలని నొక్కిచెప్పడం ప్రారంభించాడు. 1954 లో పెరీయాస్లావ్ ఒప్పందం 300 వ వార్షికోత్సవం విస్తృతంగా జరుపుకుంది. క్రిమియా రష్యా ఎస్.ఎఫ్.ఎస్.ఆర్. ఉక్రేనియన్ ఎస్.ఎస్.ఆర్కు బదిలీ చేయబడింది.[110] సోవియట్ యుక్రెయిన్ పారిశ్రామిక ఉత్పత్తిలో ఒక యూరోపియన్ లీడర్గా మారింది.[111]
అలాగే సోవియట్ ఆయుధ పరిశ్రమ, హైటెక్ పరిశోధనలో ముఖ్యమైన కేంద్రంగా మారింది. అలాంటి ఒక ముఖ్యమైన పాత్ర స్థానిక ప్రముఖుల చేత ప్రధానంగా ప్రభావితం అయింది. సోవియట్ నాయకత్వం అనేక మంది సభ్యులు ఉక్రెయిన్ ముఖ్యంగా లియోనిడ్ బ్రెజ్నెవ్ నుండి వచ్చారు. తరువాత అతను క్రుష్చెవ్ను తొలగించి 1964 నుండి 1982 వరకు సోవియట్ నాయకుడిగా మారాడు. అనేక ప్రసిద్ధ సోవియట్ క్రీడాకారులను, శాస్త్రవేత్తలు, కళాకారులు ఉక్రెయిన్ నుండి వచ్చారు.[ఆధారం చూపాలి] సోవియట్ ఉక్రెయిన్ యురేపియన్ నాయకత్వదేశంగా మారింది.[112] అలాగే ఆయుధపరిశ్రమలకు, అత్యున్నత సాంకేతిక పరిశోధనలకు ప్రధాన కేంద్రంగా మారింది. స్థానిక ప్రముఖుల కారణంగా ఇది ఇలాంటి ముఖ్యపాత్ర వహించింది.సోవియట్ నాయకులలో ఉక్రెయిన్ నుండి వచ్చారు. ప్రధానంగా వీరిలో లియోనిడ్ బ్రెఝ్నెవ్ ఒకరు. ఆయన తరువాత క్రుస్చేవ్ను తొలగించి సోవియట్కు నాయకత్వం (1964 నుండి 1982 వరకు) వహించాడు. పలువురు సోవియట్ క్రీడాకారులు, సైంటిస్టులు, కళాకారులు ఉక్రెయిన్ నుండి వచ్చారు.[ఆధారం చూపాలి] 1986 ఏప్రిల్ 26 న చెర్నోబిల్ న్యూక్లియర్ పవర్ ప్లాంటులో ఒక రియాక్టర్ పేలింది. చెర్నోబిల్ విపత్తు చరిత్రలో అత్యంత ప్రమాదకరమైన అణు రియాక్టర్ ప్రమాదంగా భావించబడుతుంది.[113] 2011 మార్చిలో ఫుకుషిమా డయిచి అణు విపత్తు వరకు, "ప్రధాన ప్రమాదం" అని సూచించిన ఇంటర్నేషనల్ న్యూక్లియర్ ఈవెంట్ స్కేల్ ద్వారా 7 రేటింగ్ పమదిన ఏకైక ప్రమాదంగా ఇది గుర్తించబడుతుంది.[114] ప్రమాదం జరిగిన సమయంలో ఉక్రెయిన్లో 2.2 మిలియన్లతో సహా కలుషితమైన భూభాగాల్లో 7 మిలియన్ ప్రజలు నివసిస్తున్నారు. [115] ప్రమాదం తరువాత స్లావాటుచ్ అనే కొత్త నగరం మినహాయింపు మండలం వెలుపల నిర్మించబడి 2000 నాటికి ఉపసంహరించుకున్న ప్లాంట్ ఉద్యోగులకు మద్దతు ఇచ్చింది. అంతర్జాతీయ అణుశక్తి సంస్థ, ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ రూపొందించిన ఒక నివేదిక ప్రకారం ప్రమాదం కారణంగా 56 ప్రత్యక్ష మరణాలు, 4,000 అదనపు క్యాన్సర్ మరణాలు ఉండవచ్చునని అంచనా వేశారు.[116]
స్వతంత్రం
[మార్చు]జులై 16, 1990 జూలై 16 న నూతన పార్లమెంట్ యుక్రెయిన్ రాష్ట్ర సార్వభౌమత్వాన్ని ప్రకటించింది.[117] ఇది స్వీయ-నిర్ణయం, ప్రజాస్వామ్యం, స్వాతంత్ర్యం, సోవియెట్ చట్టంపై ఉక్రేనియన్ చట్టం ప్రాధాన్యతలను వహించింది. ఒక నెల ముందు రష్యన్ ఎస్.ఎఫ్.ఎస్.ఆర్. పార్లమెంట్ కూడా ఇదే ప్రకటనను స్వీకరించింది. కేంద్ర సోవియట్ అధికారులతో ఘర్షణ కాలం ప్రారంభమైంది. 1991 ఆగస్టులో సోవియట్ యూనియన్ కమ్యూనిస్ట్ నాయకులలో ఒక విభాగం మిఖాయిల్ గోర్బచేవ్ను తొలగించడానికి, కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ అధికారాన్ని పునరుద్ధరించడానికి ప్రయత్నించిన తిరుగుబాటు విఫలమైన తరువాత 1991 ఆగస్టు 24 న ఉక్రేనియన్ పార్లమెంట్ స్వతంత్ర చట్టం దత్తతు తీసుకుంది.[118]
1991 డిసెంబరు 1 న ఒక ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ, మొదటి అధ్యక్ష ఎన్నికలు జరిగాయి. 90% పైగా ఓటర్లు స్వాతంత్ర్య చట్టానికి తమ మద్దతును వ్యక్తం చేశారు. వారు పార్లమెంట్ ఛైర్మన్ లియోనిడ్ క్రావక్క్ యుక్రెయిన్ మొదటి అధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. డిసెంబరు 8 న బెలారస్ బ్రెస్ట్లో డిసెంబరు 21 న జరిగిన అల్మా ఆత సమావేశం జరిగింది. బెలారస్, రష్యా, ఉక్రెయిన్ నాయకులు సోవియట్ యూనియన్ను పూర్తిగా కరిగించి, కామన్వెల్త్ ఆఫ్ ఇండిపెండెంట్ స్టేట్స్ (సి.ఐ.ఎస్.) ను స్థాపించారు. [119]
సోవియట్ యూనియన్ ఇతర ప్రాంతాలతో పోల్చి చూస్తే, యుక్రెయిన్ ప్రారంభంలో అనుకూలమైన ఆర్థిక పరిస్థితులు ఉన్నట్లుగా పరిగణించబడింది.[120] ఏదేమైనా ఇతర మాజీ సోవియట్ రిపబ్లిక్ల కంటే ఈ దేశానికి లోతైన ఆర్థిక మాంద్యం ఉంది. మాంద్యం సమయంలో యుక్రెయిన్ 1991 నుండి 1999 వరకు దాని జి.డి.పి.లో 60% కోల్పోయింది.[121][122] ఐదు అంకెల ద్రవ్యోల్బణ రేటును ఎదుర్కొంది.[123] ఆర్థిక పరిస్థితులతో అసంతృప్తి చెందడంతోపాటు యుక్రెయిన్లో నేరాలు, అవినీతి మొత్తంలో, ఉక్రైనియన్లు నిరసనప్రదర్శనలు, సమ్మెలు నిర్వహించారు.[124]
1990 ల చివరినాటికి ఉక్రేనియన్ ఆర్థిక వ్యవస్థ స్థిరపడింది. హ్రైవ్నియా అనే క్రొత్త కరెన్సీని 1996 లో ప్రవేశపెట్టారు. 2000 తరువాత దేశం స్థిరమైన నిజమైన ఆర్థిక వృద్ధిని ఏటా ఏడు శాతం సగటున అనుభవించింది.[125][126] యుక్రెయిన్ నూతన రాజ్యాంగం 1996 లో రెండో అధ్యక్షుడు లియోనిడ్ కుచ్మాను దత్తత తీసుకుంది. ఇది యుక్రెయిన్ సెమీ-ప్రెసిడెన్షియల్ రిపబ్లిక్గా మారి స్థిరమైన రాజకీయ వ్యవస్థను స్థాపించింది. అయితే ప్రత్యర్థుల నుండి కుచ్మా అవినీతి, ఎన్నికల మోసం, వాక్స్వాతంత్ర్యాన్ని నిరోధించడం, అతని కార్యాలయంలో అధిక శక్తిని కేంద్రీకరించడం వంటి విమర్శలు ఎదుర్కొన్నారు.[127] ఉక్రెయిన్ కూడా పూర్తి అణు నిరాయుధీకరణను అనుసరించి ప్రపంచంలోని మూడవ అణు ఆయుధాల నిల్వను విడిచిపెట్టి అనేక భరోసాలకు బదులుగా దాని భూభాగంలో అన్ని వ్యూహాత్మక బాంబులను నిర్వీర్యం చేయడం లేదా తొలగించడం జరిగింది.[128]
ఆరెంజ్ రివల్యూషన్
[మార్చు]2004 లో విక్టర్ యనుకోవిచ్ అప్పటి ప్రధాన మంత్రి అధ్యక్ష ఎన్నికల విజేతగా ప్రకటించారు. ఇది చాలావరకు మోసపూరిత ఎన్నికగా భావించబడింది. తరువాత ఉక్రెయిన్ సుప్రీం కోర్ట్ చేత పాలించబడింది.[129] ఫలితాల ప్రతిపక్ష అభ్యర్థి విక్టర్ యుష్చెంకోకు మద్దతుగా ఉన్న ప్రజలను ఆగ్రహానికి గురిచేసింది. విప్లవం గందరగోళ నెలలలో అభ్యర్థి యుష్చెంకో అకస్మాత్తుగా అనారోగ్యంతో అనారోగ్యం పాలయ్యారు. త్వరలోనే టి.చి.డి.డి. డయాక్సిన్ విషప్రయోగం జరిగిందని పలు స్వతంత్ర వైద్యుల బృందాలు కనుగొన్నాయి.[130] యుషెన్కో తన విషంలో రష్యన్ ప్రమేయం ఉందని గట్టిగా అనుమానించాడు.[131] ఇవన్నీ చివరకు శాశ్వత ఆరంజ్ విప్లవానికి దారితీశాయి. విక్టర్ యుష్చెంకో, యులియా టామోషేంకోలను అధికారంలోకి తీసుకువచ్చారు. విక్టర్ యన్కుకోవిచ్ ప్రతిపక్షంలో పనిచేసాడు.[132]
ఆరెంజ్ విప్లవం కార్యకర్తలు పాశ్చాత్య ప్రభుత్వం, ప్రభుత్వేతర సంస్థలకు పాక్షికంగా నిధులు సమకూర్చిన పాశ్చాత్య పోలెస్టర్లు, నిపుణులైన కన్సల్టెంట్స్, రాజకీయ సంస్థల వ్యూహరచనలో శిక్షణ పొందాడు. దేశీయ వనరులు. ది గార్డియన్ ప్రకారం విదేశీ దాతలు సంయుక్త రాష్ట్రాల శాఖ, యు.ఎస్.ఎ.ఐ.డి. అంతర్జాతీయ వ్యవహారాల కొరకు నేషనల్ డెమోక్రటిక్ ఇన్స్టిట్యూట్, ఇంటర్నేషనల్ రిపబ్లికన్ ఇన్స్టిట్యూట్, ఎన్.జి.ఒ. ఫ్రీడమ్ హౌస్, జార్జి సోరోస్ ఓపెన్ సొసైటీ ఇన్స్టిట్యూట్ .[nb 1][133][134] 988 నుండి ప్రజాస్వామ్యం కోసం జాతీయ ఎండోవ్మెంట్ ఉక్రెయిన్లో ప్రజాస్వామ్య-నిర్మాణ ప్రయత్నాలకు మద్దతు ఇచ్చింది.[135] జీన్ షార్ప్ చేత అహింసాయుత పోరాటంపై విద్యార్థి పోరాటాలు వ్యూహాత్మక ఆధారాన్ని ఏర్పరచటంలో దోహదపడ్డాయి.[136]
రష్యన్ అధికారులు యుస్చెంక్యో చిత్రాన్ని ప్రసారం చేసి రాష్ట్ర మీడియా ద్వారా కలుషితం చేసారు. యాన్యుకోవిచ్కు ఓటు వేయడానికి, బహుళ 'రంగులరాట్నం ఓటింగ్', 'చనిపోయిన ఆత్మలు' వంటి ఓటు-రిగ్గింగ్ పద్ధతుల్లో రాష్ట్ర ఆధారిత ఓటర్లను ఒత్తిడి చేయటం వంటి గ్లబ్ పావ్లోవ్స్కీ వంటి సలహాదారుల ద్వారా మద్దతు ఇచ్చారు.[133] యనుకొవిచ్ 2006 లో ప్రధాన మంత్రిగా " అలయంస్ ఆఫ్ నేషనల్ యూనిటీ "లో అధికారానికి తిరిగి వచ్చాడు.[137] 2007 లో సెప్టెంబరు 2007 లో స్నాప్ ఎన్నికలు మళ్లీ మళ్లీ టిమోషెనో ప్రధానమంత్రిగా ఎన్నికయ్యే వరకు 2006 లో యకుకోవిచ్ నేషనల్ యూనిటీ అలయంస్లో ప్రధాన మంత్రిగా అధికారంలోకి వచ్చారు.[138] 2008-09 యుక్రేయిన్ ఆర్థిక సంక్షోభం మధ్య ఉక్రేనియన్ ఆర్థిక వ్యవస్థ 15% పడిపోయింది.[139] రష్యాతో విభేదాలు 2006 లో ఉక్రెయిన్కు, మళ్లీ 2009 లో గ్యాస్ సరఫరాను తాత్కాలికంగా నిలిపివేయడంతో దేశంలో గ్యాస్ కొరతకు దారితీసింది.[140][141] విక్టర్ యనుకోవిచ్ 2010 లో 48% ఓట్లతో అధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు.[142]
యూరోమైదాన్, 2014 రివల్యూషన్
[మార్చు]2013 నవంబరులో యూరో మైదాల్లో నిరసన ప్రదర్శనల తరువాత అధ్యక్షుడు విక్టర్ యనుకోవిచ్ యురోపియన్ యూనియన్తో కలిసి పనిచేసిన అసోసియేషన్ ఒప్పందం నుండి దూరంగా వెళ్లడం ప్రారంభించి రష్యన్ ఫెడరేషన్తో సన్నిహిత సంబంధాలు ఏర్పరుచుకున్నాడు.[143][144][145] కొంత మంది ఉక్రైనియన్లు ఐరోపాతో దగ్గరి సంబంధాల కోసం తమ మద్దతును చూపించడానికి వీధుల్లోకి వచ్చారు.[146] ఇంతలో ప్రధానంగా రష్యన్ మాట్లాడే తూర్పు ప్రాంతంలో జనాభాలో ఎక్కువ భాగం యురోమైదాన్ నిరసనలను వ్యతిరేకించింది. బదులుగా యకుకోవిచ్ ప్రభుత్వానికి మద్దతు ఇచ్చింది.[147] కాలక్రమేణా ఉక్రెయిన్లో యురోమైదాన్ ప్రదర్శనలు, పౌర అశాంతిని గుర్తుగా మారింది [148] అధ్యక్షుడు యాన్యుకోవిచ్, అతని ప్రభుత్వానికి రాజీనామా చేయాలని పిలుపునిచ్చారు.[149]
2014 జనవరి 16 తర్వాత హింసాకాండకు దారితీసింది. ప్రభుత్వం కొత్త వ్యతిరేక నిరసన చట్టాలను ఆమోదించింది. హింసాత్మక ప్రభుత్వ వ్యతిరేక ప్రదర్శకులు కియెవ్ మధ్యలో భవనాలు ఆక్రమించారు. జస్టిస్ మంత్రిత్వశాఖ భవనంతో సహా, అల్లర్ల కారణంగా 98 మంది చనిపోయారు. సుమారుగా పదిహేను వేల మంది గాయపడ్డారు, 100 మంది తప్పి పోయారు.[150][151][152][153] 18 నుండి 20 ఫిబ్రవరి వరకు [154][155] అక్టోబరు 2014 పార్లమెంటరీ ఎన్నికలలో పెట్రో పోరోషెనో బ్లాక్ "సాలిడారిటీ" 423 పోటీలలో 132 స్థానాలను గెలుచుకుంది.
ఫిబ్రవరి 21 న పార్లమెంటుకు కొన్ని అధికారాలను పునరుద్ధరించడానికి రాజ్యాంగ మార్పులకు హామీ ఇచ్చిన ప్రతిపక్ష నాయకులతో రాజీ అధ్యక్షుడు యనుకోవిచ్ ఒప్పందంపై సంతకం చేశాడు, డిసెంబరు నిర్వహించిన ప్రారంభ ఎన్నికలకు పిలుపునిచ్చారు.[156] ఏదేమైనా, పార్లమెంటు సభ్యులు అధ్యక్షుడిని తొలగించి ఫిబ్రవరి 25 న ఎన్నికలను నెలకొల్పడానికి ఓటు వేశారు.[157] యూరోపియన్ యునియన్ యూనియన్ ప్లాట్ఫారమ్లో నడుస్తున్న పెట్రో పోరోసెంకో 50 శాతం ఓట్లతో గెలుపొందింది, అందువలన రన్-ఆఫ్ ఎన్నిక అవసరం లేదు.[158][159][160] తన ఎన్నికలపై పోరోషెకో తన తక్షణ ప్రాధాన్యతలను తూర్పు యుక్రెయిన్లోని పౌర అశాంతిలో చర్య తీసుకోవాలని, రష్యన్ ఫెడరేషన్తో సంబంధాలను పెంచుతానని ప్రకటించాడు. .[158][159][160] పోరోషెనో 2014 జూన్ 7 న అధ్యక్షుడిగా ప్రారంభించారు. గతంలో తన ప్రతినిధి ఇరినా ఫ్రిజ్ ఈ కార్యక్రమం కోసం కీవ్ మైదాన్ నెజలేజ్నోస్టీ స్క్వేర్ (యురోమైడాన్ నిరసనల కేంద్రం [161]) లో వేడుక లేకుండా తక్కువ-కీ వేడుకలో ప్రకటించారు.[162][163] 2014 అక్టోబరు పార్లమెంటు ఎన్నికలలో " పెట్రో పొరొషెంకొ బ్లాక్ సాలిడరిటీ " 423 స్థానాలలో 132 స్థానాలు షాధించి విజయం సాధించింది.[164]
సాంఘిక అశాంతి, రష్యా జోక్యం
[మార్చు]2014 జనవరి 23 న క్రిమియా అనుబంధం కోసం సన్నాహాలు ప్రారంభించేందుకు వనాడివిచ్ పుతిన్ను ప్రతిపాదించింది.[166][167] సెవాస్టోపాల్లోని రష్యన్ నౌకాదళ స్థావరాన్ని ఉపయోగించి. పుతిన్ ఉక్రైనియన్ దళాలను నిరాయుధీకరణ చేయడానికి, క్రిమియాను నియంత్రణలోకి రావడానికి రష్యా దళాలను, నిఘా ఏజెంట్లను ఆదేశించారు. [168][169][170][171] దళాలు క్రిమియా లోకి ప్రవేశించిన తరువాత[172] 2014 మార్చి 16 న ఒక వివాదాస్పద ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ జరిగింది. అధికారిక ఫలితంగా 97% రష్యాతో చేరాలని కోరుకున్నారు.[173] 2014 మార్చి 18 న రష్యా, స్వీడన్ రిపబ్లిక్ ఆఫ్ క్రిమియా రిపబ్లిక్ రష్యా ఫెడరేషన్లో క్రిమియా రిపబ్లిక్, సెవాస్టోపాల్ రిపబ్లిక్ ఒప్పందంపై సంతకం చేసింది. ఐక్యరాజ్యసమితి అసెంబ్లీకి ప్రజాభిప్రాయం చెల్లుబాటు అవ్వదని ఉక్రెయిన్ ప్రాదేశిక సమగ్రతను సమర్పిస్తుందని తీర్మాన 68/262 ప్రకారంస్పందించింది.[174]
ప్రత్యేకంగా దొనేత్సక్, లుహాంగ్స్ ప్రాంతాలలో సాయుధ సైనికులు రష్యన్ అనుకూల నిరసనకారుల మద్దతుతో తమ తాము స్థానిక సైన్యం వలె ప్రకటించారు.[175] అనేక నగరాల్లో ప్రభుత్వ భవనాలు పోలీసు, ప్రత్యేక పోలీసు స్టేషన్లను స్వాధీనం చేసుకున్నారు, గుర్తింపులేని ప్రజాభిప్రాయాలు నిర్వహించారు.[176] ఈ తిరుగుబాటుకు రష్యా ప్రతినిధులు ఇగోర్ గిర్కిన్,[177] అలెగ్జాండర్ బోరోడి [178] అలాగే ఆర్సెనీ పావ్లోవ్ వంటి రష్యా తీవ్రవాదులు నాయకత్వం వహించారు.[179]
ఇ.యు, రష్యా, ఉక్రెయిన్, యు.ఎస్.ఎ.ల మధ్య జెనీవాలో చర్చలు 2014 జెనీవా ఒప్పందం [180]గా సూచించబడ్డ ఒక ఉమ్మడి దౌత్య స్టేట్మెంటుకు కారణమయ్యాయి. దీనిలో అన్ని చట్టవిరుద్ధ సైనికులు తమ ఆయుధాలను వదిలివేసి, స్వాధీనం చేసుకున్న ప్రభుత్వ భవనాలను విడిచిపెట్టి, ఉక్రెయిన్ ప్రాంతాలకు ఎక్కువ స్వయంప్రతిపత్తి కల్పించే రాజకీయ చర్చలు జరిగాయి. 2014 మే న పెట్రో పోరోఫెనోకో జరిగిన అధ్యక్ష ఎన్నికలో గెలుపొందిన తరువాత అతను సాయుధ తిరుగుబాటును ముగించేందుకు ఉక్రేనియన్ ప్రభుత్వ దళాల సైనిక కార్యకలాపాలను కొనసాగిస్తానని ప్రమాణస్వీకారం చేశాడు.[181] సైనిక పోరాటంలో 9,000 మందికి పైగా ప్రజలు చంపబడ్డారు.[182]
2014 ఆగస్టులో యునైటెడ్ స్టేట్స్, రష్యా నుండి ప్రముఖ పరిశోధకుల ద్వైపాక్షిక కమిషన్ బోస్టో అజెండాను ఉక్రెయిన్లో సంక్షోభాన్ని పరిష్కరించేందుకు 24-దశల ప్రణాళికను సూచింది.[183] సంక్షోభాన్ని పరిష్కరించడానికి అవసరమైన బోస్టో ఎజెండా ఐదు అత్యవసర వర్గాలలో నిర్వహించబడింది: ఒక ఎండరింగ్ ఎలిమెంట్స్, వెరిఫైబుల్ కాల్పుల విరమణ; ఎకనామిక్ రిలేషన్స్;సామాజిక, సాంస్కృతిక విషయాలు; క్రిమియా; యుక్రెయిన్ యొక్క అంతర్జాతీయ స్థితి.[183] 2014 చివరిలో ఉక్రెయిన్-యురోపియన్ యూనియన్ అసోసియేషన్ అగ్రిమెంట్ను ఉక్రెయిన్ ఆమోదించిన ఉక్రెయిన్ ఇ.యు. సభ్యత్వంపై యుక్రెయిన్ "మొట్టమొదటి, అత్యంత నిర్ణయాత్మక దశ"గా పేర్కొంది.[184] పోరోషెనో కూడా 2020 ను ఇ.యు.సభ్యత్వ అభ్యర్ధన కొరకు లక్ష్యంగా పెట్టుకున్నాడు.[185]
2015 ఫిబ్రవరిలో బెలారస్లో జరిగిన ఒక సమ్మిట్ తర్వాత పోరోషెంకో వేర్పాటువాద దళాలతో కాల్పుల విరమణను చర్చించారు. 2015 చివరినాటికి తిరుగుబాటు ప్రాంతాల నుంచి భారీ ఆయుధాలను ఉపసంహరించుటచేసి తిరుగుబాటు ప్రాంతాలను వికేంద్రీకరణ చేయడం లక్ష్యంగా ఉంది. ఇందులో 2015 లో రష్యా సరిహద్దు ఉక్రేనియన్ నియంత్రణ, ఉక్రేనియన్ భూభాగం నుండి విదేశీ దళాల ఉపసంహరణ భాగంగా ఉంది . 2015 ఫిబ్రవరి 15 న అర్ధరాత్రి కాల్పుల విరమణ ప్రారంభమైంది. ఈ కాల్పుల విరమణలో పాల్గొన్నవారు కూడా క్రమబద్ధమైన సమావేశాలకు హాజరు కావాలని అంగీకరించారు.[186]
2016 జనవరి 1 జనవరి 1 న యురోపియన్ యూనియన్తో డీప్ అండ్ సమగ్ర ఫ్రీ ట్రేడ్ ఏరియాలో చేరింది.[19] ఇది ఇ.యు. ప్రమాణాలకు యుక్రెయిన్ ఆర్థిక, పరిపాలన, చట్ట నియమాలను ఆధునికీకరించడానికి, అభివృద్ధి చేయడానికి, క్రమంగా ఇ.యు. అంతర్గత మార్కెట్ ఏకీకరణను పెంచుతుంది.
భౌగోళికం
[మార్చు]ఉక్రెయిన్ వైశాల్యం 6,03,628 చదరపు కిలోమీటర్లు (233,062 చదరపు మైళ్ళు) ఉంటుంది. తీరప్రాంతాల పొడవు 2,782 కిలోమీటర్లు. (1,729 మైళ్ళు) యుక్రెయిన్ ప్రపంచంలో 46 వ అతిపెద్ద దేశంగా (దక్షిణ సుడాన్, మడగాస్కర్ ముందు) ఉంది. ఐరోపాలో అతి పెద్ద ఐరోపా దేశం, రెండవ అతిపెద్ద దేశం (రష్యా యూరోపియన్ భాగం తర్వాత, మెట్రోపాలిటన్ ఫ్రాన్స్ ముందు).[38] ఇది అక్షాంశాల 44 ° నుండి 53 ° ఉత్తర అక్షాంశం, 22 డిగ్రీల నుండి 41 ° తూర్పు రేఖాంశంలో ఉంది.
ఉక్రెయిన్ భూభాగంలోని డిన్నెపర్ (డ్నిప్రో), సెవర్స్కి దొనేట్స్, డ్నీస్టర్, దక్షిణ బగ్ వంటి నదులు ఎక్కువగా నల్ల సముద్రం, చిన్న సముద్రం అజోవ్లోకి దక్షిణంగా ప్రవహిస్తున్నందున ఉక్రెయిన్ ఎక్కువగా సారవంతమైన మైదానాలు (లేదా స్టెప్పెస్), పీఠభూములు కలిగి ఉంది. నైరుతి వైపున డానుబే డెల్టా రొమేనియా సరిహద్దును ఏర్పరుస్తుంది. ఉక్రెయిన్ వివిధ ప్రాంతాలు పర్వతాల నుండి లోతట్టు ప్రాంతాల వరకు విభిన్న భౌగోళిక లక్షణాలను కలిగి ఉన్నాయి. దేశం ఏకైక పర్వతాలు పశ్చిమాన కార్పతియన్ పర్వతాలు వీటిలో అత్యధికంగా 2,061 మీటర్లు (6,762 అడుగులు) ఎత్తు, హోరియా హోవర్లా తీరానికి దక్షిణాన క్రిమియాపై ఉన్న కొరియా పర్వతాలు ఉన్నాయి.[187] ఏదేమైనా ఉక్రెయిన్లో వాలిన్-పోడిలెల ఎగువభూమి (పశ్చిమాన), సమీప-డినిప్రో అప్లాండ్డ్ (డనిపర్ కుడి వైపున) వంటి అనేక ఉన్నత ప్రాంతాలు ఉన్నాయి; తూర్పున సెంట్రల్ రష్యన్ ఎగువభూములు దక్షిణ-పశ్చిమ స్పర్స్ ఉన్నాయి. పైగా ఇది రష్యన్ ఫెడరేషన్తో సరిహద్దును పంచుకుంటున్నది. అసోవ్ సముద్రం దగ్గర దొనేట్స్ రిడ్జ్, దగ్గర అజోవ్ ఎగువభూములు ఉన్నాయి. పర్వతాల నుండి మంచు కరుగి నదీప్రహాలు అధికమై ఎత్తులో సహజ మార్పులు సంభవించి ఎగువభూములలో ఆకస్మిక జలపాతాలకు కారణం ఔతాయి.
-
View of Carpathian National Park and Hoverla at 2,061 మీ. (6,762 అ.), the highest mountain in Ukraine
-
View of Carpathian National Park
-
Dawn on South Demerdji, Alushta, Crimea
-
Typical agricultural landscape of Ukraine, Kherson Oblast
-
View of "Tykhaya Bay" near Koktebel on Crimea's Black Sea coast
-
Kinburn sandbar, Ochakiv Raion, Mykolaiv Oblast
-
Balkhovitin, Zuivskyi regional landscape park, Donetsk Oblast
ఉక్రెయిన్ సహజ వనరులలో ఇనుప ఖనిజం, బొగ్గు, మాంగనీస్, సహజ వాయువు, చమురు, ఉప్పు, సల్ఫర్, గ్రాఫైట్, టైటానియం, మెగ్నీషియం, చైన మాలిన్, నికెల్, పాదరసం, కలప, సాగు భూమి ప్రాధాన్యత వహిస్తున్నాయి. అయినప్పటికీ దేశం త్రాగునీరు తగినంత సరఫరా వంటి పెద్ద పర్యావరణ సమస్యలను ఎదుర్కొంటుంది. గాలి, నీటి కాలుష్యం, అటవీ నిర్మూలన, చెర్నోబిల్ న్యూక్లియర్ పవర్ ప్లాంట్లో 1986 ప్రమాదం నుంచి ఉత్తర-తూర్పు ప్రాంతంలో రేడియేషన్ కాలుష్యం సమస్యలకు కారణం అయింది. యుక్రెయిన్లో చిన్నపాటి గృహ వ్యర్థ పదార్థాల పునర్వినియోగం ఇప్పటికీ ఉంది.[188]
మట్టి
[మార్చు]వాయవ్యం నుండి ఆగ్నేయ వరకు ఉక్రెయిన్ నేలలు మూడు ప్రధాన అగ్రిగేషన్లుగా విభజించబడ్డాయి:[189]
- ఇసుక పోడ్జలిజ్డ్ నేలల జోన్
- నలుపు, చాలా సారవంతమైన ఉక్రేనియన్ (సిర్నోజమ్స్)
- చెస్ట్నట్, లవణీకృత నేలల జోన్
మూడింట రెండువంతుల భూభాగంలో నల్లరేగడి మట్టి (చొర్నొజెం) ఉంటుంది.ఇది ఉక్రెయిన్ను ప్రపంచంలో అత్యంత సారవంతమైన భూభాగం కలిగిన దేశాలలో ఒకటిగా చేస్తుంది.అందువలన ఉక్రెయిన్ " బ్రెడ్ బాస్కెట్ "గా వర్ణించబడుతుంది.[190] ఈ చొర్నొజెం మట్టి మూడు విశాలమైన విభాగాలుగా విభజించబడ్డాయి.
- ఉత్తర దిశలో 5 అడుగుల (1.5 మీటర్లు) మందపాటి, హ్యూమస్ అధికంగా ఉన్న లోతైన సిర్నోజమ్స్ బెల్ట్
పూర్వపు
- దక్షిణ, తూర్పు ప్రియరీ ప్రాంతం, సాధారణమైన, క్రెనోజమ్స్, ఇవి సుసంపన్నమైన హ్యూమస్ ఉంటాయి. కానీ 3 అడుగుల (0.91 మీటర్లు) మందపాటి
- దక్షిణ సన్నటి బెల్ట్, ఇది కూడా సన్నగా, ఇప్పటికీ తక్కువ హ్యూమస్ కలిగి ఉంది.
వివిధ పర్వత ప్రాంతాలలో, లోతైన సిర్నోజమ్స్ ఉత్తర, పశ్చిమ పరిసర ప్రాంతాలలో ఉద్భవించినవి బూడిద అటవీ నేలల మిశ్రమాలు, ఉక్రెయిన్ ప్రాంతాన్ని ఎక్కువగా ఆక్రమించిన నల్ల-భూమి నేలలు ఉన్నాయి.తగినంత నీరు అందుబాటులో ఉన్నసమయాలలో ఈ నేలలు చాలా సారవంతమైనవి. ఏది ఏమైనప్పటికీ వాటి ప్రత్యేకమైన సాగుభూములలో ప్రత్యేకించి ఏటవాలుగా ఉన్న వాలులలో విస్తారమైన నేల కోత, గట్టిపడటం వంటి సంఘటనకు దారితీసింది.
నేల కవర్లో అతిచిన్న భాగం దక్షిణ, తూర్పు ప్రాంతాల్లోని చెస్ట్నట్ నేలలను కలిగి ఉంటుంది. వారు నల్ల సముద్రం సమీపాన దక్షిణాన వారు ఎక్కువగా సాలినైజ్డ్గా మారింది.[189]
జీవవైవిధ్యం
[మార్చు]ఉక్రెయిన్ జంతువులకు, ఫగీ, మైక్రో ఆర్గానిజం, మొక్కలకు నిలయంగా ఉంది.
జంతుజాలం
[మార్చు]యుక్రెయిన్ విభజించబడింది రెండు ప్రధాన జీవవైవిధ్య ప్రాంతాలుగా విభజించబడింది. ఈ ప్రాంతాలలో ఒకటి పశ్చిమప్రాంతంలో ఉన్న ఐరోపా సరిహద్దులలో ఉన్న మిశ్రమ అడవుల జాతుల మరొకటి తూర్పు యుక్రెయిన్ ప్రాంతం. ఇక్కడ పచ్చిక మైదానం వృక్ష జాతులు వృద్ధి చెందుతాయి. దేశంలోని అటవీప్రాంతంలో లింక్సులు, తోడేళ్ళు, అడవి పంది, మార్టినులు ఉన్నాయి. అలాగే అనేక ఇతర జాతుకు ఇది అసాధారణం కాదు; ఇది పెద్ద సంఖ్యలో క్షీరదాలు తమ నివాసంగా మార్చుకున్న కార్పతియన్ పర్వతాలలో కనిపిస్తుంది. అలాగే గోధుమ ఎలుగుబంట్ల సంచారం కలిగి ఉంటాయి. యుక్రెయిన్ సరస్సులు, నదులు బీవర్లు, ఒట్టర్లు, మింక్లలకు నివాసంగా ఉన్నాయి. అయితే నీటిలో కార్ప్, బ్రీమ్, క్యాట్ఫిష్ చేప జాతులు సాధారణంగా కనిపిస్తుంటాయి. దేశంలోని మధ్య, తూర్పు ప్రాంతాల్లో హామ్స్టర్స్, గోఫెర్స్ వంటి ఎలుకలు పెద్ద సంఖ్యలో కనిపిస్తాయి.
నాచు
[మార్చు]ఉక్రెయిన్లో 6,000 కంటే అధికమైన నాచు జాతులు (ఇచెన్- ఫార్మింగ్ జాతులు కూడా) నమోదు చేయబడ్డాయి.[191][192] కానీ ఈ సంఖ్య చాలా తక్కువగా ఉంది. యుక్రెయిన్లో సంభవించే శిలీంధ్ర జాతుల నిజమైన మొత్తం సంఖ్య ఇప్పటికీ నమోదు చేయబడని జాతులు చాలా ఎక్కువగా ఉంటాయి. ప్రపంచవ్యాప్తంగా సుమారు 7% శిలీంధ్రాలు మాత్రమే ఇక్కడ గుర్తించబడుతున్నాయి.[193] అందుబాటులో ఉన్న సమాచారం ఇప్పటికీ చాలా చిన్నది అయినప్పటికీ ఉక్రెయిన్కు చెందిన శిలీంధ్ర జాతుల సంఖ్యను అంచనా వేయడానికి మొదటి ప్రయత్నం చేయబడింది. 2217 ఇటువంటి జాతులు తాత్కాలికంగా గుర్తించబడ్డాయి.[194]
వాతావరణం
[మార్చు]ఉక్రెయిన్ అత్యంత సమశీతోష్ణ వాతావరణాన్ని కలిగి ఉంది. క్రిమియా దక్షిణ తీరాన్ని మినహాయించి ఇది ఉపఉష్ణమండల వాతావరణం కలిగి ఉంది.[195] వాతావరణం అట్లాంటిక్ మహాసముద్రం ప్రభావంతో మధ్యస్తంగా వేడిగా తేమతో కూడిన గాలి ఉంటుంది.[196] సగటు వార్షిక ఉష్ణోగ్రతలు ఉత్తరాన 5.5-7 ° సె (41.9-44.6 ° ఫా) నుండి దక్షిణాన 11-13 ° సె (51.8-55.4 ° ఫా) వరకు ఉంటుంది.[196] వర్షపాతం వైవిధ్యంగా పంపిణీ చేయబడుతుంది; ఇది పశ్చిమం, ఉత్తరం వైపు అత్యధిక వర్షపాతం ఉంటుంది. తూర్పు, ఆగ్నేయ ప్రాంతాల్లో వర్షపాతం అత్యల్పంగా ఉంటుంది.[196] పాశ్చిమ ఉక్రెయిన్ ముఖ్యంగా కార్పాతియన్ పర్వతాలలో సంవత్సరానికి 1,200 మిల్లీమీటర్ల (47.2 అం) వర్షపాతం నమోదవుతుంది. అదే సమయంలో నల్ల సముద్రం క్రిమెయా, తీర ప్రాంతాల్లో 400 మిల్లీమీటర్లు (15.7 అం)..[196]
ఆర్ధికరంగం
[మార్చు]సోవియట్ కాలంలో ఉక్రెయిన్ ఆర్థిక వ్యవస్థ సోవియట్ యూనియన్లో పారిశ్రామికరంగం, వ్యవసాయం ప్రాధాన అంశంగా చేసుకుని ప్రణాళికాబద్ధ ఆర్థిక వ్యవస్థగా ఉంటూ రెండవ అతిపెద్ద ఆర్థికవ్యవస్థగా ఉంది.[38] సోవియట్ వ్యవస్థ రద్దుతో దేశం ప్రణాళికాబద్ధ ఆర్థిక వ్యవస్థ నుండి మార్కెట్ ఆర్థిక వ్యవస్థకు తరలించింది. జనాభా అధిక సంఖ్యలో పేదరికంలో పడిపోవటం వలన పరివర్తన కష్టంగా మారింది.[197] సోవియట్ రద్దు అయిన సంవత్సరాల తర్వాత ఉక్రెయిన్ ఆర్థిక వ్యవస్థ తీవ్రంగా సంక్షోభానికి గురైంది. ఉక్రెయిన్లో నివసిస్తున్న సగటు వ్యక్తికి రోజువారీ జీవితం పోరాటంగా మారింది. గ్రామీణ ఉక్రెయిన్లో గణనీయమైన సంఖ్యలో పౌరులు తమ సొంత ఆహారాన్ని ఉత్పత్తి చేసుకున్నారి.కనీస అవసరాలను భర్తీ చేసుకోవడానికి తరచుగా రెండు లేదా అంతకంటే ఎక్కువ ఉద్యోగాల్లో పనిచేస్తున్నారు. పరివర్తక వస్తుమార్పిడి ఆర్థికవ్యవస్థ ద్వారా ప్రాథమిక అవసరాలు కొనుగోలు చేశారు.[198]
1991 లో ప్రభుత్వం అధికరించిన ఉత్పత్తి కొరతను ఎదుర్కొనేందుకు అత్యధిక ధరలను సరళీకృతం చేసి సమస్యను అధిగమించడంలో విజయవంతమైంది. అదే సమయంలో ప్రభుత్వ రంగ పరిశ్రమలు, వ్యవసాయం ఉత్పత్తులను సబ్సిడీ చేయటం కొనసాగింది. 1990 ప్రారంభంలో బలహీనంగా ఉన్న ద్రవ్య విధానాలు అధిక ద్రవ్యోల్బణ అధికరించడానికి దారితీఇసాయి.1993 సంవత్సరానికి ఒక క్యాలెండర్ సంవత్సరంలో ఉక్రెయిన్ ద్రవ్యోల్బణం ప్రపంచ రికార్డు స్థాయికి చేరుకుంది.[199] స్థిర ఆదాయం ఉన్నవారు కనీస అవసరాలు భర్తీ చేసుకోలేక చాలామంది బాధపడ్డారు. [69] 1996 లో నూతన కరెన్సీ హ్రివ్నియా ప్రవేశపెట్టిన తర్వాత మాత్రమే ధ్యవ్యోల్భణం క్రమబద్ధీకరణ చేయబడింది. సంస్కరణల అమలు దేశంలో నెమ్మదిగా కొనసాగింది. స్వాతంత్ర్యం తరువాత ప్రభుత్వం ప్రైవేటీకరణ కోసం ఒక చట్టపరమైన ప్రణాళికను ఏర్పాటు చేసింది. అయితే ప్రభుత్వం లోపల అధికారులు గణనీయంగా సంస్కరణలకు వ్యతితేకంగా ఉన్నందున సంస్కరణ ప్రయత్నాలు నిలిచిపోయాయి. అధిక సంఖ్యలో ప్రభుత్వ-యాజమాన్య సంస్థలు ప్రైవేటీకరణ నుండి మినహాయించబడ్డాయి.
మధ్యకాలంలో 1999 నాటికి జి.డి.పి. 1991 స్థాయిలో 40% కంటే తక్కువగా పడిపోయింది.[200] ఇది తరువాతి సంవత్సరాల్లో గణనీయంగా కోలుకుంది. కానీ 2014 నాటికి చారిత్రక గరిష్ఠ స్థాయికి చేరుకోలేదు.[201] 2000 ల ఆరంభంలో ఆర్థికవ్యవస్థ 5% నుండి 10% వరకు బలమైన ఎగుమతి ఆధారిత వృద్ధిని చూపించింది. పారిశ్రామిక ఉత్పత్తి సంవత్సరానికి 10% కంటే ఎక్కువ అధికరించింది.[202] 2008 ఆర్థిక సంక్షోభం 2008 నవంబరులో యుక్రెయిన్ మీద కూడా ప్రభావం చూపింది. ఐ.ఎం.ఎఫ్ దేశానికి $ 16.5 బిలియన్ల రుణం ఇచ్చింది.[203]
సి.ఐ.ఎ. చేత లెక్కించబడిన యుక్రెయిన్ 2010 జి.డి.పి. (పి.పి.పి) ప్రపంచంలో 38 వ స్థానంలో ఉంది. $ 305.2 బిలియన్ల ఉంటుందని అంచనా వేసింది.[38] 2010 లో తలసరి జి.డి.పి. ప్రకారం సి.ఐ.ఎ. ప్రకారం $ 6,700 (పి.పి.పి నిబంధనలలో) ప్రపంచంలోని 107 వ స్థానాన్ని పొందింది.[38] నామమాత్ర జి.డి.పి. ( డాలర్లలో, మార్కెట్ మార్పిడి రేటులో లెక్కించబడింది) $ 136 బిలియన్లు, ప్రపంచంలో 53 వ స్థానంలో ఉంది.[38] 2008 జూలై నాటికి ఉక్రెయిన్లో సగటు నామమాత్ర జీతం నెలకు 1,930 హ్రైవ్నియాకు చేరుకుంది.[204] పొరుగున ఉన్న కేంద్ర యూరోపియన్ దేశాల కంటే తక్కువగా ఉన్నప్పటికీ 2008 లో జీతం ఆదాయం 36.8% చేరుకుంది.[205] 2016 వరకు ఉక్రెయిన్ మైనారిటీ తీరిన పౌరుల సగటు సంపద $ 1,254 ఉంది.[206]
యుక్రెయిన్ దాదాపు అన్ని రకాల రవాణా వాహనాలు, అంతరిక్ష వాహనాలను ఉత్పత్తి చేస్తుంది. అంటోనోవ్ విమానాలు, క్రిజ్ ట్రక్కులు అనేక దేశాలకు ఎగుమతి చేయబడ్డాయి. యుక్రేయిన్ ఎగుమతుల్లో ఎక్కువ భాగం యూరోపియన్ యూనియన్, సి.ఐ.ఎస్. లకు విక్రయించబడుతున్నాయి.[207] స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన తరువాత యుక్రెయిన్ తన స్వంత అంతరిక్ష సంస్థ " ఉక్రెయిన్ నేషనల్ స్పేస్ ఏజెన్సీ (ఎన్.ఎస్.ఎ.ఎన్) "ను నిర్వహించింది. ఉక్రెయిన్ సైంటిఫిక్ స్పేస్ ఎక్స్ప్లోరేషన్, రిమోట్ సెన్సింగ్ మిషన్లలో చురుకుగా పాల్గొనేది. 1991, 2007 మధ్యకాలంలో యుక్రెయిన్ ఆరు స్వీయ నిర్మిత ఉపగ్రహాలు, 101 ప్రయోగ వాహనాలను ప్రవేశపెట్టింది. వ్యోమనౌకను రూపొందించడం కొనసాగించింది.[208][209][210]
దేశం అధికంగా శక్తి సరఫరా ముఖ్యంగా చమురు, సహజ వాయువును దిగుమతి చేస్తుంది.ఉక్రెయిన్కు శక్తి సరఫరాకు అధికంగా ఆధారపడి ఉంటుంది. యుక్రెయిన్ సహజ వాయువులో 25% అంతర్గత మూలాల నుండి వస్తుంది. 35% రష్యా నుండి మిగిలిన 40% మధ్య ఆసియా నుండి రష్యా నియంత్రిత మార్గాల ద్వారా వస్తుంది. అదే సమయంలో ఉక్రెయిన్ ద్వారా పశ్చిమ ఐరోపాకి 85% రష్యా వాయువు సరఫరా చేయబడుతుంది.[211]
2007 లో ఉక్రైనియన్ ఆర్థిక వ్యవస్థలో ఇతర మధ్య, తూర్పు ఐరోపా దేశాలలో అగ్రస్థానంలో ఉన్నట్లు ఇన్ఫర్మేషన్ టెక్నాలజీ (ఐటి) భాగస్వామ్యం మార్కెట్లో 40% అధికరించింది.[212] 2013 లో యునైటెడ్ స్టేట్స్, భారతదేశం, రష్యా తరువాత ఉక్రెయిన్ సర్టిఫికేట్ ఐటి నిపుణుల సంఖ్య ప్రపంచంలో నాలుగో స్థానంలో ఉంది.[213]
ప్రపంచ బ్యాంక్ లెక్కించిన విధంగా యుక్రెయిన్ 2010 జి.డి.పి. సుమారు $ 136 బిలియన్లు, 2011 జి.డి.పి. - $ 163 బిలియన్లు, 2012 - $ 176.6 బిలియన్లు 2013 - $ 177.4 బిలియన్లు.[214] 2014, 2015 లో ఉక్రేనియన్ కరెన్సీ ప్రపంచ బలహీనమైన కరెన్సీగా ఉంది. 2014 డోనాబాస్లో యుద్ధం తరువాత రష్యా క్రిమియాను విలీనం చేసుకున్న తరువాత ఏప్రిల్ నుండి దాని విలువ 80% పతనం అయింది.[215][216]
ప్రపంచ బ్యాంకు ఉక్రెయిన్ను మధ్యస్థాయి ఆదాయం దేశంగా వర్గీకరించింది.[217] రవాణా, అవినీతి, ఉద్యోగిస్వామ్యం ముఖ్యమైన సమస్యలు అభివృద్ధి చెందుతున్నాయి. 2013 నవంబరులో విక్టర్ యనుకోవిచ్ పాలనకు వ్యతిరేకంగా బహిరంగ ప్రదర్శనలు ఆరంభం అయ్యాయి. అవినీతి అధికారులు, వ్యాపార ఉన్నత వర్గానికి వ్యతిరేకంగా ప్రజలు పోరాటం సాగించారు.[218] అయితే 2014 తాజా సిపిఐ నివేదికలో నుండి " కరప్షన్ పర్సెప్షన్ ఇండెక్స్ " ప్రకారం ఉక్రెయిన్ ఇప్పటికీ ఐరోపాలో అత్యంత అవినీతిమయమైన దేశాలలో 175 దేశాలలో 142 వ స్థానంలో ఉంది.[219] 2007 లో ఉక్రేనియన్ స్టాక్ మార్కెట్ 130% అభివృద్ధితో ప్రపంచంలోని రెండవ అత్యధిక వృద్ధిని నమోదు చేసింది.[220] సి.ఐ.ఎ. ప్రకారం 2006 లో యుక్రేయిన్ స్టాక్ మార్కెట్ మార్కెట్ క్యాపిటలైజేషన్ 111.8 బిలియన్ డాలర్లు.[38]
ఉక్రెయిన్ పేదరికాన్ని పూర్తిగా తగ్గించడంలో కొన్ని పురోగతులను సాధించింది. ప్రాథమిక, ఉన్నత విద్య, తల్లి ఆరోగ్యాన్ని మెరుగుపర్చడం, మరణాలను తగ్గించడం. 2000 నాటికి $ 5.05 అ.డా (పి.పి.పి) రోజువారీ వినియోగం కంటే తక్కువగ ఉన్న ప్రజల శాతం (2000 11.9%) 2012 నాటికి 2.3%నికి తగ్గించబడింది. సంబంధిత ప్రమాణాల ప్రకారం పేదరిక రేటు (జనాభా వాటా) జాతీయ దారిద్య్ర రేఖకు దిగువన ఉన్న జనాభా) 71.2% నుండి 24.0% తగ్గింది.[221]
ఉక్రెయిన్ ఆర్థిక వ్యవస్థ దేశం ఆగ్నేయ భాగంలో సాయుధ పోరాటం కారణంగా భారీ సంక్షోభాన్ని అధిగమించింది. అదే సమయంలో 200% 2014-2015 లో ఉక్రేనియన్ హ్రైవ్నియా (జాతీయ కరెన్సీ) డీవాల్యుయేషన్ తరువాత ఉక్రేనియన్ వస్తువులు, సేవలు మరింత చౌకగా మారి పోటీతత్వం అధికరింప చేసింది.[222] 2010 నుండి 2016 నాటికి మొదటిసారిగా ఉక్రెయిన్ ఆర్థికరంగం 2% అధికరించింది.2017 నాటికి 2%, 2018 నాటికి 3.5% అధికరించగలదని ప్రంపంచ బ్యాంకు అంచనా వేసింది.
ప్రస్తుత రోజుల్లో తలసరి కొనుగోలు శక్తి సమానత్వం లేదా మానవ అభివృద్ధి సూచిక జి.డి.పి ఆధారంగా దేశాల ప్రధాన ఆర్థిక వర్గీకరణల ప్రకారం ఉక్రెయిన్ మోల్డోవా తరువాత ఐరోపాలో రెండవ పేద దేశంగా ఉందిల్[223][224]
కార్పొరేషన్లు
[మార్చు]యుక్రెయిన్ అనేక భారీ పరిశ్రమలకు స్థావరంగా ఉంది. తూర్పు ఐరోపాలో మెటలర్జికల్ ఉత్పత్తుల అతిపెద్ద రిఫైనర్లలో ఒకటిగా ఉంది. [225] ఆంటొనోవ్ విమానం, పలు ప్రైవేట్, వాణిజ్య వాహనాలు వంటి అధిక-సాంకేతిక వస్తువుల, రవాణా ఉత్పత్తుల తయారీకి కూడా దేశం బాగా పేరు పొందింది.[226] దేశంలో అతిపెద్ద, విజయవంతంగా పనిచేస్తున్న పి.ఎఫ్.టి.ఎస్ ఇండెక్స్ స్టాక్ ఎక్చేంజ్ మార్కెటులో విక్రయించబడుతుంది.
ప్రసిద్ధి చెందిన ఉక్రేనియన్ బ్రాండ్లలో నఫ్తొగజ్ ఉక్రెయిన్, అట్టోజజ్, ప్రైట్ బ్యాంక్, రోషన్, యుజ్మష్ష్, నెమిరోఫ్, మోటార్ సిచ్, ఖోర్టిట్సా, కైవ్స్టార్, ఏరోస్విట్ ప్రాధాన్యత వహిస్తున్నాయి.[227]
ఉక్రెయిన్ అభివృద్ధి చెందుతున్న ఆర్థిక వ్యవస్థగా భవిష్యత్ విజయం సాధించడానికి అవసరమైన సామర్థ్యాన్ని కలిగివుంది. అయినప్పటికీ ఇటువంటి అభివృద్ధి నూతనంగా అన్ని ఆర్థిక, చట్టపరమైన సంస్కరణలతో మాత్రమే సాధ్యమవుతుంది.[228] 1990 ల ప్రారంభంలో మాంద్యం నుంచి ఉక్రెయిన్లో విదేశీ ప్రత్యక్ష పెట్టుబడులు బలంగా ఉన్నప్పటికీ దేశంలో స్థిరమైన ఆర్థిక వృద్ధి సాధించడానికి సమస్యలను ఎదుర్కొంటుంది. ఉక్రెయిన్లో ప్రస్తుత కార్పొరేట్ పాలనకు సంబంధించిన సమస్యలు ప్రధానంగా రినాట్ అఖెట్టోవ్ వంటి ధనిక వ్యక్తులు, సంప్రదాయ భారీ పరిశ్రమల గుత్తాధిపత్యంతో ముడిపడివున్నాయి. పెట్టుబడిదారులకు, వారి ఉత్పత్తులకు సమర్థవంతమైన చట్టపరమైన రక్షణ లేకపోవడంతో దేశ ఆర్థిక పునాదిని విస్తరించడంలో వైఫల్యం ఎదురౌతుంది.[229] ఉక్రెయిన్ ఆర్థికవ్యవస్థ 2010 లో సుమారు 3.5% పెరుగుతుందని భావిస్తున్నారు.[230]
రవాణా
[మార్చు]మొత్తంమీద, ఉక్రేనియన్ చదును చేయబడిన రోడ్లు 1,64,732 కిలోమీటర్ల (1,02,360 మైళ్ళు) కోసం విస్తరించాయి. .[38] 'అంతర్జాతీయ' (ఉక్రేనియన్: Міжнародний) అనే అక్షరాలతో ఉన్న ప్రధాన మార్గాలు దేశవ్యాప్త విస్తరణ, ఉక్రెయిన్లోని అన్ని ప్రధాన నగరాలన్నింటినీ కలిపి పొరుగుదేశాల సరిహద్దు మార్గాలకు ప్రయాణ సౌకర్యాలను అందిస్తాయి. యుక్రెయిన్లో కేవలం రెండు నిజమైన మోటార్వే ప్రామాణిక రహదారులు ఉన్నాయి; ఖార్కివ్ నుండి డినిప్రో వరకు మోటార్వే 175 కిలోమీటర్ల (109 మైళ్ల) పొడవు, ఎం.I3 ఒక విభాగం, ఇది కీవ్ నుండి 18 కిమీ (11 మైళ్ళు) పొడవున " బౌరిపిల్లో అంతర్జాతీయ విమానాశ్రయం " వరకు విస్తరించి ఉంది.[ఆధారం చూపాలి]
యుక్రెయిన్లోని రైల్ రవాణా పొరుగు దేశాలతో అన్ని ప్రధాన పట్టణ ప్రాంతాలలో నౌకాశ్రయాలను, పారిశ్రామిక కేంద్రాలను కలుపుతుంది. ఉక్రెయిన్లోని డోన్బాస్ ప్రాంతం రైల్వే ట్రాక్ భారీ కేంద్రీకరణ ఉంది .1995 లో రైలు రవాణా 7.4% తగ్గినప్పటికీ ఉక్రెయిన్ ఇప్పటికీ ప్రపంచంలోని అత్యధిక రైలు వినియోగదారుల్లో ఒకటిగా ఉంది.[231] ఉక్రెయిన్లో రైలుమార్గాల మొత్తం మొత్తం 22,473 కిలోమీటర్లు (13,964 మైళ్ళు) పొడవున విస్తరించింది. వీటిలో 9,250 కిలోమీటర్లు (5,750 మైళ్ళు) విద్యుత్తుగా ఉంది. [38] ప్రస్తుతం ప్రభుత్వం ప్రయాణీకుల రైల్ రవాణా సదుపాయంపై ఒక గుత్తాధిపత్యాన్ని కలిగి ఉంది. అంతర్జాతీయ మార్గాలలో ఇతర విదేశీ కంపెనీల సహకారరహితంగా రైళ్ళు అన్ని ప్రభుత్వ సంస్థ 'ఉక్రెజిలిజనిసియా' చేత నిర్వహించబడుతున్నాయి.
వాయుమార్గ రవాణా త్వరగా అభివృద్ధి చెందుతుంది. యు.యూ పౌరులు, అనేక ఇతర పాశ్చాత్య దేశాల పౌరుల కోసం వీసా-రహిత కార్యక్రమంతో [232] దేశం విమానయాన రంగం గణనీయంగా ప్రయాణీకులను ఆకర్షిస్తోంది. పోలాండ్, ఉక్రెయిన్లో జాయింట్ హోస్టుగా నిర్వహించిన యూరో 2012 ఫుట్బాల్ టోర్నమెంట్, రవాణా మౌలిక సదుపాయాలపై, నిర్దిష్ట విమానాశ్రయాలలో భారీగా పెట్టుబడి పెట్టేందుకు ప్రభుత్వాన్ని ప్రోత్సహించింది. [233] ప్రభుత్వానికి, వేర్పాటువాద ఉద్యమాలకు మధ్య కొనసాగుతున్న యుద్ధం కారణంగా 2014 చివరి నాటికి పూర్తి అయిన దొనేత్సక్ విమానాశ్రయం 2012 లో పూర్తయింది.[234]
కీవ్ బోరిపిల్ కౌంటీ అతిపెద్ద అంతర్జాతీయ విమానాశ్రయం ఉంది. ఇది మూడు ప్రధాన ప్రయాణీకుల టెర్మినల్స్ను కలిగి ఉంది. దేశం జెండా క్యారియర్, ఉక్రెయిన్ ఇంటర్నేషనల్ ఎయిర్లైన్స్కు స్థావరంగా ఉంది. దేశంలో ఇతర పెద్ద విమానాశ్రయాలు ఖార్కివ్, ల్వివ్, దొనేత్సక్ (ఇప్పుడు నాశనమయ్యాయి) లో ఉన్నాయి. అదే సమయంలో ద్రోపోట్రోట్రోవ్స్క్, ఒడెస్సాలో సమీప భవిష్యత్తులో టెర్మినల్ నవీకరణలు ఉన్నాయి. తన జెండా క్యారియర్తో పాటు, ఉక్రెయిన్లో వైన్డ్రోస్ ఎయిర్లైన్స్, డినిప్రోవియా, అజుర్ ఎయిర్ ఉక్రెయిన్, అట్లాస్ గ్లోబబల్ ఉక్రెయిన్ ఉన్నాయి. ఆంటోనోవ్ ఏరోస్పేస్ డిజైన్ బ్యూరో అనుబంధ సంస్థ " ఆంటొనోవ్ ఎయిర్లైన్స్ " ప్రపంచంలోని అతి పెద్ద స్థిర వింగ్ విమానాల ఎ.ఎన్.-225 ఏకైక ఆపరేటర్గా ఉంది.
ఇంటర్నేషనల్ సముద్ర ప్రయాణం ప్రధానంగా ఒడెస్సా నౌకాశ్రయం ద్వారా అందించబడుతుంది. ఇక్కడి నుండి ఫెర్రీలలో ఇస్తాంబుల్, వార్నా, హైఫాలకు తరచూ ప్రయాణించేవారు. ప్రస్తుతం ఈ మార్గాలను అతి పెద్ద ఫెర్రీ సంస్థ ఉక్రెర్ఫ్రీ నడుపుతుంది.[235]
విద్యుత్తు
[మార్చు]థింక్ ట్యాంక్ బిసిగ్నిస్ ఇన్స్టిట్యూట్ ప్రచురించిన మార్కెట్ ఎనర్జీ సెక్యూరిటీ గ్రోత్ ప్రోస్పెరిటి ఇండెక్స్ ఆధారంగా మార్కెట్ అవినీతి, జిడిపి పెరుగుదల, చమురు నిల్వ సమాచారం ఉపయోగించి అభివృద్ధి చెందుతున్న ఉక్రెయిన్ మార్కెట్ 2014 లో 19 వ స్థానంలో ఉందని భావిస్తున్నారు.[236]
చమురు వంరులు
[మార్చు]యుక్రెయిన్ దాని స్వంత సహజ వాయువు, పెట్రోలియాన్ని ఉత్పత్తి చేసి నిర్వహిస్తుంది. అయినప్పటికీ ఈ వస్తువులు అధికభాగం దిగుమతి చేయబడుతున్నాయి. ప్రధానంగా రష్యా నుండి ఉక్రేనియన్ సహజ వాయువు సరఫరాలో 8% దిగుమతి అయ్యాయి.[237] సహజ వాయువు శక్తి ఉత్పాదనలో కాకుండా దేశంలోని ఉక్కు, రసాయన పరిశ్రమల ద్వారా అలాగే " డిస్ట్రిక్ హీటింగ్ సెక్టర్ " ద్వారా కూడా భారీగా వాడబడుతోంది. 2012 లో షెల్ యుక్రెయిన్లో షెల్ వాయువు కోసం అన్వేషణ డ్రిల్లింగ్ ప్రారంభించింది-దేశం మొత్తం వాయువు సరఫరా స్వాతంత్ర్యం లక్ష్యంగా ప్రాజెక్ట్ రూపుదిద్దబడింది.[ఆధారం చూపాలి]
డొంబాస్లో సాయుధ పోరాటం తరువాత యుక్రెయిన్ బొగ్గు సగం, అంత్రాసైట్ వెలికితీతలు అన్ని తొలగించబడ్డాయి.2014 లో ఉక్రెయిన్ బొగ్గు ఉత్పత్తిని 22% తగ్గిపోయింది. రష్యా ఉక్రెయిన్ అతిపెద్ద బొగ్గు సరఫరాదారుగా ఉంది. 2014 లో రష్యాలో తన బొగ్గు సరఫరాలు బలవంతంగా 22 ఉక్రైనియన్ పవర్ ప్లాంట్స్ తాత్కాలికంగా మూసివేసింది.
ఆ తరువాత ఉక్రెయిన్ రష్యా నుండి దిగుమతులను తక్కువ చేసుకుంది.
2017 లో రష్యా మొత్తం బొగ్గు సరఫరాలో 55.7% యునైటెడ్ స్టేట్స్ 25% రెండవ ప్రముఖ సరఫరాదారుగా ఉంది.
2014 లో ఉక్రెయిన్ సహజ వాయువు సరఫరా దాదాపు 100% రష్యా నుండి వచ్చింది. 2016 నుండి ఇది యు.యూ. నుండి వస్తుంది.
2014 లో యుక్రెయిన్ అణు ఇంధనం మొత్తం రష్యా నుంచి వచ్చింది. 2016 నాటికి రష్యా వాటా 55% పడిపోయింది. ఉక్రెయిన్ వేర్వేరు 1000 అణు రియాక్టర్ల కోసం వెస్టింగ్హౌస్ అణు ఇంధనాన్ని సరఫరా చేసింది.[238]
శక్తి ఉత్పత్తి
[మార్చు]ఉక్రెయిన్ నికర శక్తి ఎగుమతి దేశంగా ఉంది, ఉదాహరణకు 2011 లో విద్యుత్ ఉత్పత్తిలో 3.3% ఎగుమతి చేయబడింది.
బొగ్గు, గ్యాస్-ఆధారిత థర్మల్ విద్యుత్ కేంద్రాలు, జలవిద్యుత్లు దేశంలో రెండవ, మూడవ అతిపెద్ద విద్యుత్తు ఉత్పత్తిగా ఉన్నాయి.[239] అయితే ఐరోపా అతిపెద్ద శక్తి వినియోగదారుల్లో ఇది కూడా ఒకటిగా ఉంది.[240] 2011 నాటికి మొత్తం విద్యుత్ ఉత్పాదనలో 47.6% అణుశక్తికి నుండి లభించింది.[239] ఐరోపాలో అతిపెద్ద అణుశక్తి కర్మాగారం జపొరిఝియా న్యూక్లియర్ పవర్ ప్లాంట్, ఉక్రెయిన్లో ఉంది. 2008 నుండి ప్రారంభమైన మూడు ఉక్రేనియన్ రియాక్టర్లకు అణు ఇంధనాన్ని విక్రయించే ఐదు సంవత్సరాల ఒప్పందాన్ని వెస్టింగ్హౌస్ ఎలక్ట్రిక్ కంపెనీ గెలుచుకుంది.[241] అధ్యక్షుడు విక్టర్ యనుకోవిచ్ యురోమైదాన్ తరువాత ఐరోపా ద్వారా రష్యాకు చెందిన రోసాటమ్ అణు ఇంధన ఎగుమతులపై ప్రవేశపెట్టిన నిషేధం జనవరి 28 నుంచి మార్చి 6 వరకు అమలులోకి వచ్చింది.[242] 2014 ఏప్రిల్లో క్రిమియా రష్యన్ విలీనం చేసుకున్న తరువాత యుక్రెయిన్ ఎనర్జీ ఉత్పత్తి కేంద్రం, వెస్టింగ్హౌస్ ఇంధన సరఫరా కోసం 2020 వరకు ఒప్పందం కుదుర్చుకుంది.[243] కోయల్, సహజ వాయువు ధర్మల్ పవర్ స్టేషన్, హైడ్రో పవర్ దేశీయ ద్వీతీయ, తృతీయ విద్యుత్తు ఉత్పత్తి కేంద్రాలుగా ఉన్నాయి.[ఆధారం చూపాలి]
పునరుత్పాదక శక్తి
[మార్చు]మొత్తం పునరుత్పాతక శక్తి వాటా ఇప్పటికీ చాలా చిన్నదిగా ఉంది. కానీ వేగంగా ఇది అభివృద్ధి చెందుతోంది. పునరుత్పాదక ఇంధన వ్యవస్థ పూర్తి సామర్థ్యం 2011 లో రెట్టింపు అయింది. 2012 నాటికి 397 మెగావాట్ల వరకు ఉంది.[244] 2011 లో ఉక్రెయిన్లో పలు పెద్ద సౌర విద్యుత్ కేంద్రాలు ప్రారంభించబడ్డాయి. వాటిలో పెరోవోలో (క్రిమియా) కేంద్రం యూరోప్లో అతిపెద్ద సౌర పార్క్ ఉంది.[245] ఉక్రెయిన్లో పౌర, సౌర విద్యుత్ ప్లాంట్ల సామర్థ్యాన్ని కలిపి యురోపియన్ స్టేట్ ఏజన్సీ ఫర్ ఎనర్జీ ఎఫిషియెన్సీ అండ్ కన్జర్వేషన్ ఫొర్కాస్ట్స్ 2012 లో మరో 600 మెగావాట్లు పెంచవచ్చు.[246] మక్వారీ రీసెర్చ్ ప్రకారం 2016 నాటికి యుక్రెయిన్ మొత్తం సౌర విద్యుత్ స్టేషన్లను నిర్మించి 1.8 గిగావాట్లు మొత్తం సామర్థ్యంతో రెండు అణు రియాక్టర్ల సామర్థ్యానికి సమానంగా ఉంటుంది.[247]
యుక్రెయిన్ గొప్ప పునరుత్పాదక ఇంధన సామర్థ్యాన్ని కలిగి ఉంది: పునర్నిర్మాణ, అభివృద్ధి కోసం ఉన్న ఎకనామిక్ బ్యాంక్ పునరుత్పాదక శక్తి సామర్థ్యాన్ని అంచనా వేస్తుంది:వార్షికంగా గాలి శక్తి కోసం సాంకేతిక సామర్థ్యాన్ని 40 TWh / చిన్న జలశక్తి కేంద్రాలు 8.3 TWh / year, 120 TW / వార్షికంలో బయోమాస్, సౌరశక్తి 50 TWh / year.[248] 2011 లో ఉక్రెయిన్ ఎనర్జీ మంత్రిత్వశాఖ ప్రత్యామ్నాయ, పునరుత్పాదక ఇంధన వనరుల నుంచి ఉత్పాదక సామర్థ్యాన్ని దేశంలో మొత్తం విద్యుత్ ఉత్పత్తిలో 9% (6 గిగావాట్లు) కి పెంచుతుందని అంచనా వేసింది.[249]
అంతర్జాలం
[మార్చు]ఉక్రెయిన్ 2007-08 ఆర్థిక సంక్షోభం కారణంగా ఇంటర్నెట్ రంగం క్రమంగా పెరుగుతూ ఉంది. 2014 జూన్ నాటికి 18.2 మిలియన్ల డెస్క్టాప్ ఇంటర్నెట్ వినియోగదారులు ఉన్నారు. ఇది వయోజన జనాభాలో 56%. ప్రేక్షకులలో ప్రధానమైనది 25 నుండి 34 సంవత్సరాల వయస్సుగల బ్రాకెట్ ఇది జనాభాలో 29% ప్రాతినిధ్యం వహిస్తుంది.[250] అత్యంత వేగవంతమైన ఇంటర్నెట్ యాక్సెస్ వేగాలతో ప్రపంచంలోనే మొదటి పది దేశాలలో ఉక్రెయిన్ ఉంది.[251]
ఐ.టి.
[మార్చు]ఐ.టి. ఆధారంగా కియర్నీ గ్లోబల్ సర్వీసెస్ స్థానం ఇండెక్స్ [252] ఉక్రెయిన్ అత్యుత్తమ అవుట్ సోర్సింగ్ స్థానాల్లో 24 వ స్థానంలో ఉంది.గార్నర్ ఇ.ఎం.ఇ.ఎ.లో టాప్ 20 ఆఫ్షోర్ సేవలు స్థానాల్లో ఒకటిగా ఉంది.[253] 2017 మొదటి ఆరు నెలల్లో కంప్యూటర్, సమాచార సేవల ఎగుమతి పరిమాణం $ 1.256 బిలియన్లకు చేరుకుంది. ఇది 2016 లో అదే కాలంలో పోలిస్తే 18.3% పెరుగుదల సాధ్యం అయింది.[254] వ్యవసాయ పరిశ్రమ, మెటలర్జీ తర్వాత ఐటి పరిశ్రమ ఉక్రెయిన్ ఎగుమతులలో మూడవ స్థానంలో ఉంది.
యుక్రెయిన్ ఐ.టి. సెక్టార్ 50,000 మంది డెవలపర్లు సహా 1,00,000 మంది కార్మికులను నియమిస్తుంది. 2020 నాటికి ఈ సంఖ్య 2,00,000 మార్కును అధిగమించగలదని భావిస్తున్నారు.[255] యుక్రెయిన్లో 1,000 కంటే ఎక్కువ ఐ.టి కంపెనీలు ఉన్నాయి. [256] 2017 లో వాటిలో 13 కంపెనీలు ప్రపంచంలోని అత్యుత్తమ అవుట్ సోర్సింగ్ సర్వీస్ ప్రొవైడర్స్ జాబితాలో చేరాయి.[257] 100 కు పైగా బహుళజాతి సాంకేతిక సంస్థలకు యుక్రెయిన్లో ఆర్ & డి లాబ్స్ ఉన్నాయి.[258] C ++, యూనిటీ3డి డెవలపర్ల సంఖ్యలో యుక్రెయిన్ ప్రపంచవ్యాప్తంగా మొదటి స్థానంలో ఉంది. జావాస్క్రిప్ట్, స్కాలా, మాగ్నెటో ఇంజనీర్ల సంఖ్యలో రెండవ స్థానంలో ఉంది.[259] 78% ఉక్రేనియన్ టెక్ కార్మికులు ఒక ఇంటర్మీడియట్ లేదా ఉన్నత స్థాయి ఇంగ్లీష్ నైపుణ్యం కలిగి ఉన్నారు.[260]
మార్కెట్లో 4,000 కంపెనీలకు పైగా,, 200, 000 కంటే ఎక్కువ ఇంజనీర్లతో, ఉక్రెయిన్ ప్రధాన యూరోపియన్ ఐటి our ట్సోర్సింగ్ హబ్లలో ఒకటి. మీ ప్రాజెక్ట్ను అమలు చేయడానికి మీరు దీన్ని గమ్యస్థానంగా పరిగణించాల్సిన ప్రధాన కారణాలు క్రింద ఉన్నాయి:
1. విశ్వవిద్యాలయ విద్యతో ఉన్నత నైపుణ్యం కలిగిన నిపుణులు, చాలా మంది సీనియర్ స్థాయి.
2. వారిలో ఎక్కువ మందికి అంతర్జాతీయ ప్రాజెక్టులలో పనిచేసిన మునుపటి అనుభవం ఉంది.
3. స్థిర పరిశ్రమకు బలమైన ప్రేరణ, ఇది స్థాపించబడిన పరిశ్రమ సంస్కృతిలో భాగం.
4. సాపేక్షంగా తక్కువ సాఫ్ట్వేర్ అభివృద్ధి రేట్లు.
5. చాలా మంది ప్రతిభావంతులైన గ్రాడ్యుయేట్లను తరువాత నియమించడానికి ఉచిత శిక్షణా కోర్సులు ఇవ్వడం ద్వారా చాలా ఐటి కంపెనీలు భవిష్యత్తులో పెట్టుబడులు పెడతాయి.
6. చాలా కంపెనీలు గ్లోబల్ టెక్నాలజీ పోకడలను అనుసరిస్తాయి, ఉత్తమ సాఫ్ట్వేర్ అభివృద్ధి పద్ధతులను ఉపయోగిస్తాయి, దీని ఫలితంగా అద్భుతమైన నాణ్యత వస్తుంది.
7. ఇంగ్లీష్ యొక్క మొత్తం స్థాయి; తరచుగా ఇది కెరీర్ అభివృద్ధి కార్యక్రమంలో అంతర్భాగం.
8. చాలా మంది our ట్సోర్సింగ్ ప్రొవైడర్లు ఖాతాదారులతో సున్నితమైన పరస్పర చర్యను నిర్ధారించడానికి, బృందంతో ఎటువంటి అపార్థాలను నివారించడానికి సాంస్కృతిక అవగాహన, కమ్యూనికేషన్ శిక్షణను నిర్వహిస్తారు.
9. ఉక్రెయిన్లోని ఐటి కంపెనీల వ్యాపార కార్యకలాపాలు ఉపాధి, పన్నులతో సహా చట్టబద్ధంగా నియంత్రించబడతాయి.
10. ఉక్రైనియన్లకు యూరోపియన్ మనస్తత్వం, అదే విలువలు ఉన్నాయి. [1]
పర్యాటకం
[మార్చు]2007 లో ప్రపంచ పర్యాటక రంగ సంస్థ ర్యాంకింగ్స్ ప్రకారం ఐరోపాలో పర్యాటకులు సందర్శించే సంఖ్యలో ఐరోపాలో ఉక్రెయిన్ 8 వ స్థానంలో నిలిచింది.[261] ఉక్రెయిన్కు అనేక పర్యాటక ఆకర్షణలు ఉన్నాయి:పర్వత శ్రేణులలో స్కీయింగ్, హైకింగ్. ఫిషింగ్ : ఒక ప్రముఖ వేసవి గమ్యంగా నల్ల సముద్ర తీరం; వివిధ పర్యావరణ వ్యవస్థల సహజ వనరులు; చర్చిలు, కోట శిథిలాల, ఇతర నిర్మాణ, పార్క్ మైలురాళ్ళు; వివిధ బాహ్య విహారకేంద్రాలు ఉన్నాయి. కీవ్, ల్వివ్, ఒడెస్సా, కమయనేట్స్-పోడిల్స్కిలు ఉక్రెయిన్ ప్రధాన పర్యాటక కేంద్రాలుగా ఉన్నాయి. వీటిలో అనేక చారిత్రక ప్రదేశాలు, బలీయమైన ఆతిథ్య మౌలిక సౌకర్యాలు ఉన్నాయి. క్రిమియా ఆర్థికవ్యవస్థలో పర్యాటక రంగం ముఖ్యమైనది. కానీ 2014 లో రష్యన్ విలీనం తరువాత సందర్శకుల సంఖ్య పతనం అయింది.[262] యుక్రెయిన్లోని ఏడు వింతలు, యుక్రెయిన్లోని ఏడు ప్రకృతి అద్భుతాలు యుక్రెయిన్ అతి ముఖ్యమైన మైలురాయిల ఎంపిక ఇంటర్నెట్ ఆధారిత ఓటు ద్వారా సాధారణ ప్రజలచే ఎంపిక చేయబడ్డాయి.
గణాంకాలు
[మార్చు]2001 నాటి ఉక్రేనియన్ గణాంకాల ఆధారంగా ప్రజలలో ఉక్రైనియన్ల 77.8% ఉన్నారు. ఇతర ముఖ్యమైన సమూహాలలో రష్యన్లు (17.3%), బెలారుసియన్లు (0.6%), మోల్డోవన్లు (0.5%), క్రిమియన్ తటార్స్ (0.5%), బల్గేరియన్లు (0.4%), హంగేరియన్లు (0.3%), రోమేనియా (0.3%), పోల్స్ (0.3%), యూదులు (0.3%), అర్మేనియన్లు (0.2%), గ్రీకులు (0.2%), టాటార్స్ (0.2%) ఉన్నారు.[3] తూర్పు, ఆగ్నేయ ప్రాంతాల్లోని పారిశ్రామిక ప్రాంతాలలో జనసాంధ్రత ఎక్కువగా జనాభాలో ఉంది. పట్టణ ప్రాంతాల్లో 67.2% మంది నివసిస్తున్నారు.[263] గిని ఇండెక్స్, పాల్మ ఉక్రెయిన్ అత్యంత ఆదాయ సమానత కలిగిన దేశాలలో ఒకటని తెలియజేస్తున్నాయి.[264]
జనాభా క్షీణత
[మార్చు]2017 లో యుక్రెయిన్ జనాభా (క్రిమియాను మినహాయించి) 42,418,235 గా అంచనావేయబడింది.[4] 1990 నుండి దేశంలో జనాభాలో అధిక స్థాయి వలసలు, అధిక మరణాల శాతం, తక్కువ జననాల శాతం కారణంగా జసంఖ్య క్షీణించడం ప్రారంభం అయింది. 1993 నుండి జనసంఖ్య వార్షికంగా 1,50,000 కన్నా అధికంగా క్షీణించసాగింది. ఇటీవలి సంవత్సరాలలో జననాల రేటు 2000 నుండి తక్కువ స్థాయి నుండి కోలుకుంది. ఇప్పుడు యూరోపియన్ సగటుకు చేరుకుందని భావిస్తున్నారు. జనాభాను స్థిరీకరించడానికి, అధిక మరణాల రేటును అధిగమించడానికి మరొక 50% లేదా అంతకంటే ఎక్కువ అభివృద్ధి చెందాలి.[ఆధారం చూపాలి]
2007 లో దేశజనాభా క్షీణత శాతం ప్రపంచంలో 4 వ స్థానంలో ఉంది.[265]
ఆయుఃపరిమితి క్షీణిస్తుంది. పర్యావరణ కాలుష్యం, ఆహారలోపాలు, విస్తృతమైన ధూమపానం, విస్తృతమైన మద్యపానం, వైద్య సంరక్షణ క్షీణత కారణంగా ఉక్రెయిన్లో మరణాల శాతం అధికంగా ఉంది.[266][267]
1999-2001 మధ్య కాలంలో 1.2 మిలియన్ల మంది పిల్లలు జన్మించగా 2008-2010 సంవత్సరాల మద్యకాలంలో యుక్రెయిన్లో 1.5 మిలియన్ల మంది పిల్లలు జన్మించారు. 1991లో స్వాతంత్ర్యము లభించిన తరువాత 2008 లో యుక్రెయిన్ రికార్డు స్థాయి జనన శాతాలు నమోదు చేసింది. శిశు మరణాల శాతం కూడా తగ్గింది. ఒక సంవత్సరం కంటే తక్కువ వయస్సు ఉన్న 1,000 మంది పిల్లలలో 10.4 మరణాల నుండి 8.3 కు పడిపోయాయి. ప్రపంచంలోని 153 దేశాల కంటే ఇది తక్కువగా ఉంది.[268]
సంతానోత్పత్తి
[మార్చు]ఉక్రెయిన్లో ప్రస్తుత జనన రేటు, 2010 నాటికి 1,000 మందిలో 10.8 జననాలు ఉండగా మరణాల శాతం 1,000 మందికి 15.2 మరణాలు ఉన్నాయి. (యుక్రెయిన్ జనాభా పట్టికలను చూడండి).
సంతానోత్పత్తి స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. 1.3% కన్నా తక్కువ సంతానోత్పత్తి ఉన్నట్లు అంచనా వేయబడింది. ఇది ఐరోపావ్యాప్తంగా కనిపిస్తుంది. అనేక మంది పిల్లలను కనడం ప్రారంభించడం వాయిదా వేయడానికి ఆసక్తి చూపుతున్నారు. మొత్తం ప్రపంచంలో ఉక్రెయిన్ దేశ సంతానోత్పత్తి (2001 లో చాలా తక్కువ 1.1) అత్యల్పంగా ఉంది. తక్కువ సంతానోత్పత్తికి ఒకటి కంటే ఎక్కువ మార్గాలు ఉన్నాయని భావిస్తున్నారు. 1991-2004 మధ్యకాలంలో ఉక్రెయిన్ అపారమైన రాజకీయ, ఆర్థిక పరిణామాలను ఎదుర్కొన్న సమయంలో మొదటి జననం చిన్నవయసులో సంభవించింది. అధికారిక జాతీయ గణాంకాల విశ్లేషణ, యుక్రేయిన్ రిప్రొడక్టివ్ హెల్త్ సర్వే ప్రకారం తరువాతి కాలంలో సంతానోత్పత్తి తగ్గిపోవడం (చాలా తక్కువ స్థాయికి పడడం) సంభవించింది. ఫోకస్ గ్రూప్ ముఖాముఖి సేకరించిన గణాంకాల ద్వారా కనుగొన్న వివరాలు ప్రారంభ ఫలదీకరణ నమూనా వివరణలను సూచిస్తాయి. ప్రసూతికి, సంప్రదాయ నిబంధనలను గౌరవించడం, పురుషుల మహిళల పాత్రలు, వైద్య సమస్యలు ఉండడం వయసు పైబడిన తరువాత అధికరించే వంధ్యత్వం, ప్రారంభ సంతానోత్పత్తి, చిన్న వయసులో వివాహానికి మధ్య ఉన్న సంబంధం వంటివి జననాల క్షీణతకు కారణాలుగా ఉన్నాయి.[271]
క్షీణిస్తున్న జనాభా తగ్గించడంలో సహాయం చేయడానికి, ప్రభుత్వం చైల్డ్ సపోర్ట్ చెల్లింపులను అధికరించింది. అందువల్ల ప్రభుత్వం ఒక బిడ్డకు మసామాసం చెల్లించే 154 హ్రైవ్నియస్ నెలవారీ చెల్లింపులతో ఒకేసారి చెల్లింపులను మొదటి బిడ్డకు 12,250, రెండవ బిడ్డకు, 25,000, మూడవ, నాలుగవ, బిడ్డకు 50,000 హ్రైవ్నిస్ చెల్లింపులను చెల్లించాలని నిర్ణయించబడింది.[205][272] జనాభా పరుగుదల మెరుగుదల సంకేతాలను చూపిస్తుంది. ఎందుకంటే జననాల రేటు 2001 నుండి క్రమంగా అధికరించింది.[273] దేశంలోని ఐదు రాష్ట్రాలలో (మొత్తం 24 రాష్ట్రాలలో) తొలి తొమ్మిది నెలల కాలంలో నికర జనాభా పెరుగుదల నమోదు అయ్యింది. దేశవ్యాప్తంగా జనసంఖ్య స్థిరీకరణకు సంకేతాలను ప్రదర్శించింది. 2007 లో పశ్చిమ రాష్ట్రాల్లో అత్యున్నత జననాల శాతం నమోదు చేయబడింది.[274] 2008 లో ఉక్రెయిన్ అత్యల్ప సంతానోత్పత్తి నుండి కోలుకున్నది. 2009 లో సంభవించిన ఆర్థికసంక్షోభం కారణంగా 2010 లో కొంచెం జనసంఖ్య క్షీణించినప్పటికీ జనాభా పెరుగుదల ధోరణి కొనసాగింది (జనాభా పట్టికలను చూడండి).
నగరీకరణ
[మార్చు]యుక్రెయిన్లో 457 నగరాలు ఉన్నాయి. వాటిలో 176 ఓబ్లాస్ట్-క్లాస్, 279 చిన్న తరగతి నగరాలు, రెండు ప్రత్యేక చట్టపరమైన హోదా కలిగిన నగరాలు ఉన్నాయి. వీటిలో 886 పట్టణతరహా నివాససముదాయాలు, 28,552 గ్రామాలు ఉన్నాయి.
భాషలు
[మార్చు]ఉక్రెయిన్ అధికార భాషగా ఉక్రేనియన్ ఉంది.[275] ప్రధానంగా తూర్పు, దక్షిణ ఉక్రెయిన్లో రష్యన్ విస్తృతంగా వాడుకభాషగా ఉంది.[275] 2001 జనాభా గణాంకాల ఆధారంగా జనాభాలో 67.5% మంది ఉక్రేనియన్ వారి మాతృభాషగా ప్రకటించారు, 29.6% మంది రష్యన్లు ప్రకటించారు.[276] చాలామంది స్థానిక ఉక్రేనియన్ వాడుకగా ఉన్న ప్రజలు రష్యన్ భాషను రెండవ భాషగా గుర్తించారు.[275] రష్యన్ సోవియట్ యూనియన్ అధికారిక అధికారిక భాష అయినప్పటికీ రష్యన్, ఉక్రేనియన్ సోవియట్ యూనియన్లో [277]
అధికారిక భాషలుగా ఉండేవి. ఉక్రేనియన్ ఎస్.ఎస్.ఆర్. పాఠశాలలలో ఉక్రేనియన్ భాషాబోధన తప్పనిసరి.[275] 2012 ఆగస్టులో అమలులో ఉన్న కొత్త చట్టం కనీసం 10% మైనారిటీ మాట్లాడే ఏ స్థానిక భాషను ఆ ప్రాంతంలోని అధికారిక భాషగా ప్రకటించాలని సూచిస్తుంది.[278] కొన్ని వారాలలో అనేక దక్షిణ, తూర్పు అట్లాస్ (ప్రావిన్సెస్), నగరాల్లో రష్యన్ ప్రాంతీయ భాషగా ప్రకటించబడింది.[279] ఇప్పుడు ఈ నగరాల్లో కార్యనిర్వాహక కార్యాలయాలలో, పత్రాల్లో రష్యన్ భాషను ఉపయోగించవచ్చు.[280][281] 2014 ఫిబ్రవరి 23 న ఉక్రేనియన్ విప్లవం తరువాత ఉక్రేనియన్ పార్లమెంట్ ప్రాంతీయ భాషల్లోని చట్టాన్ని రద్దు చేయడానికి ఓటు చేసింది. అన్ని స్థాయిలలో ఉక్రేనియన్ ఏకైక అధికార భాషగా తయారు చేసింది. ఏదేమైనప్పటికీ తత్కాలిక అధ్యక్షుడు తుర్జీనోవ్, ప్రస్తుత అధ్యక్షుడు పోరోషెనో అభ్యర్ధన మీద వెంటనే సంతకం చేయలేదు.[282][283][284] ఉక్రేనియన్ ప్రధానంగా పశ్చిమ, మధ్య యుక్రెయిన్లో వాడుక భాషగా ఉంది.[275] పశ్చిమ యుక్రెయిన్లో, ఉక్రేనియన్ నగరాల్లో (లవివ్ వంటిది) కూడా ప్రధానమైన భాషగా ఉంది. కేంద్ర ఉక్రెయిన్లో నగరాలలో కూడా ఉక్రేనియన్, రష్యన్ భాషలు రెండూ కూడా సమానంగా వాడబడుతున్నాయి. రష్యాలోని కీవ్లో సర్వసాధారణంగా, ఉక్రైనియన్ గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో ప్రధాన భాషగా ఉంది. తూర్పు, దక్షిణ ఉక్రెయిన్లో, ప్రధానంగా నగరాలలో రష్యన్ భాషను ఉపయోగిస్తారు. ఉక్రేనియన్ భాషను గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో ఉపయోగిస్తారు.
సోవియట్ యుగంలో పెద్ద సంఖ్యలో ఉన్న యుక్రేనియన్ మాట్లాడేవారి సంఖ్య తరం నుండి తరానికి క్షీణించింది. 1980 ల మధ్యలో ప్రజా జీవితంలో ఉక్రేనియన్ భాషను ఉపయోగించడం గణనీయంగా తగ్గింది.[285] స్వాతంత్ర్యం తరువాత యుక్రెయిన్ ప్రభుత్వ విధానం ద్వారా ఉక్రేనియన్ భాషా వినియోగాన్ని పునరుద్ధరించడం ప్రారంభించింది.[286][287] ప్రస్తుతం, చాలా విదేశీ సినిమాలు, రష్యన్ కార్యక్రమాలతో సహా టి.వి. కార్యక్రమాలు ఉక్రేనియన్లో ఉపశీర్షికలు లేదా అనువాదం చేయబడుతూ ప్రదర్శించబడుతూ ఉన్నాయి.
క్రిమియా స్వతంత్ర రిపబ్లిక్ రాజ్యాంగం ఆధారంగా రిపబ్లిక్ ఉక్రేనియన్ బాధ ఏకైక అధికార భాషగా ఉంది. అయినప్పటికీ రిపబ్లిక్ రాజ్యాంగం ప్రత్యేకించి దాని జనాభాలో ఎక్కువ భాగం రష్యన్ వాడుక భాధగా ఉన్నట్లు గుర్తించింది. 'ప్రజల జీవితంలో అన్ని రంగాల్లో' దాని ఉపయోగం ఉంది. అదేవిధంగా క్రిమియన్ టాటర్ భాష (క్రిమియాలో 12% జనాభా)[288] ప్రత్యేకంగా ప్రభుత్వ రక్షణతో ఇతర జాతుల భాషలకు కూడా హామీ ఇవ్వబడుతుంది. క్రిమియన్ మాట్లాడేవారిలో అత్యధిక మంది (77%) రష్యన్ మాట్లాడేవారు ఉన్నారు. వారిలో 11.4% ఉక్రేనియన్ మాట్లాడేవారు కేవలం 10.1% ఉన్నారు. [289] కానీ రోజువారీ జీవితంలో క్రిమియాలోని క్రిమియన్ టాటార్స్, ఉక్రైనియన్లు ఎక్కువగా రష్యాభాషను ఉపయోగిస్తారు. [290]
మతం
[మార్చు]రజుంకోవ్ సెంటర్ నిర్వహించిన 2016 సర్వేలో 70% మంది ఉక్రైనియన్లు ఏదో ఒక మతవిశ్వాసానికి చెందినవారుగా తమను తాము ప్రకటించుకున్నారు. 10.1% వారు తమకు మతవిశ్వాసం ఉందో లేదో స్పష్టంగా తెలియజేయలేదు. 7.2% నమ్మకాలలో ఆసక్తి లేదని ప్రకటించారు, 6.3% అవిశ్వాసులు, 2.7% నాస్తికులు, ఇంకా 3.9% ప్రశ్నకు సమాధానంగా చెప్పడం కష్టంగా ఉందని ప్రకటించారు.[293] పశ్చిమ ఉక్రెయిన్ (91%), తూర్పు యుక్రెయిన్ (56%), డొనాస్సా (57%) లలో ఉక్రెయిన్లో మతవిశ్వాసం కలిగిన ప్రజలు ఉన్నారు.[293]
Changes over time and region in the proportions of people in Ukraine identifying themselves as believers, etc.[293] | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Whether you attend church or not, who do you think you are? | Ukraine | 2016 survey split by region | |||||||||
2000 | 2010 | 2013 | 2014 | 2016 | West | Centre | South | East | Donbass | ||
Believers | 57.8% | 71.4% | 67.0% | 76.0% | 70.4% | 91.0% | 73.5% | 65.7% | 55.6% | 57.2% | |
Those who hesitate between belief and disbelief | 22.5% | 11.5% | 14.7% | 7.9% | 10.1% | 4.7% | 7.3% | 8.3% | 14.2% | 19.5% | |
Not a believer | 11.9% | 7.9% | 5.5% | 4.7% | 6.3% | 0.9% | 4.8% | 7.4% | 13.4% | 7.2% | |
Atheist beliefs | 3.2% | 1.4% | 2.0% | 2.5% | 2.7% | 0.2% | 2.6% | 3.2% | 3.5% | 5.0% | |
Do not care | 2.6% | 4.4% | 5.1% | 4.9% | 7.2% | 1.2% | 8.0% | 13.0% | 7.3% | 9.4% | |
Difficult to answer | 2.0% | 3.3% | 5.7% | 3.9% | 3.9% | 1.9% | 3.8% | 2.3% | 5.9% | 1.6% |
ఉక్రేనియన్ జనాభాలో 81.9% మంది క్రైస్తవులు ఉన్నారు. వీరిలో ఆర్థడాక్స్ 65.4%, 7.1% క్రైస్తవులు, 6.5% గ్రీకు రైట్ కాథలిక్లు, 1.9% ప్రొటెస్టంట్లు ఉన్నారు. అదనంగా 1.1% ముస్లింలు, 1.0% లాటిన్ రైట్ కాథలిక్లు. జుడాయిజం, హిందూమతం 0.2% ఉన్నాయి. జనాభాలో ఇంకా 16.3% మంది ఇప్పటి వరకు గుర్తించబడలేదు.[291] 2000 - 2010 ప్రారంభంలో రజుంకోవ్ నిర్వహించిన సర్వే ప్రకారం గత దశాబ్దంలో ఈ సంఖ్యలు చాలా స్థిరంగా ఉన్నాయి.[291]
రజుంకోవ్ కేంద్రం 2006 సర్వేలో: 62.5% మంది ఏ మతపరమైనవారు కాదు లేదా మత విశ్వాసం లేనివారు, 33.6% మంది క్రైస్తవులు (26.8% ఆర్థోడాక్స్, 5.9% కాథలిక్కులు, 0.9% ప్రొటెస్టంట్లు) ఉన్నారు, 0.1% యూదులు, 3.8% ఇతర మతాలు సభ్యులు ఉన్నారని తెలియజేస్తుంది.[294]
ఆర్థోడాక్సీలో నమ్మకం ప్రకటించిన ఉక్రైనియన్లలో 38.1% మంది కీవన్ పేట్రియార్చిటే ఉక్రేనియన్ ఆర్థోడాక్స్ చర్చ్ (తూర్పు సంప్రదాయ చర్చి ద్వారా కానోన్గా గుర్తించబడని ఒక సంస్థ) సభ్యులుగా ప్రకటించారు. అయితే 23.0% ఉక్రేనియన్లు తమను మాస్కోవియన్ పేట్రియార్చిటే ఆర్థోడాక్స్ చర్చి (ఇది రష్యన్ ఆర్థోడాక్స్ చర్చి కింద ఒక స్వతంత్ర సంప్రదాయ చర్చి) సభ్యులుగా ప్రకటించుకున్నారు. ఇంకా 2.7% మంది యుక్రేయిన్ ఆటోచెపలాస్ ఆర్థోడాక్స్ చర్చిలో సభ్యులుగా ఉన్నారు. ఇది కెవాన్ పేట్రియార్చిటే తూర్పు సంప్రదాయ చర్చిచే గుర్తింపు పొందలేదు.[295] మిగిలిన ఆర్థోడాక్స్ ఉక్రైనియన్లలో 32.3% ఏ పేట్రియార్చిటే అనుబంధం లేకుండా,ప్ "కేవలం ఆర్థడాక్స్" అని ప్రకటించారు. మరో 3.1% మంది తమను పేట్రియార్చిటే లేదా ఆర్థోడాక్స్ చర్చికి చెందిన వారమో "తెలియదు" అని ప్రకటించారు.[296]
ఉక్రెయిన్లో రెండవ అతిపెద్ద క్రిస్టియన్ బృందంగా కాథలిక్కులు ఉన్నారు. వీరు ప్రధానంగా రోమన్ క్యాథలిక్ చర్చ్ హోలీ సీ సమాజంలో ఉక్రేనియన్ గ్రీకు కాథలిక్ చర్చి, ఒక ఈస్ట్రన్ కాథలిక్ చర్చ్ చెందిన వారై ఉన్నారు. ఇది తూర్పు సంప్రదాయం అనుసరిస్తూ ఇప్పటికీ అదే విధమైన ప్రార్థనా, ఆధ్యాత్మిక సంప్రదాయాన్ని కొనసాగిస్తూ చర్చి అధిపతిగా పోప్ ప్రాముఖ్యతను గుర్తిస్తుంది.[297] అదనంగా కొద్ది సంఖ్యలో లాటిన్ కాథలిక్ సంఘాలు (1.0%) ఉన్నాయి.[291] ఈ చర్చిలో ప్రధానంగా దేశంలోని పశ్చిమ ప్రాంతాల్లో నివసిస్తున్న జాతి పోల్స్, హంగరీలు సభ్యులుగా ఉంటారు.[ఆధారం చూపాలి]2016 గణాంకాల ఆధారంగా ఉక్రెయిన్లో ప్రొటెస్టంటులు 1.9% మంది ఉన్నారు.[291] 7.1% జనాభా క్రిస్టియన్లు ఉన్నట్లు ప్రకటించింది.[291]
కరువులు, వలసలు
[మార్చు]1930 లలోని కరువులు సంభవించడం తరువాత రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం కారణంగా సంభవించిన వినాశనం జనాభా క్షీణతను సృష్టించాయి. 1933 లో ఆడవారికి ఆయుఃప్రమాణం పది సంవత్సరాలు, పురుషులకు ఏడు సంవత్సరాలు క్షీణించింది. 1941-44 కాలంలో మగవారికి 15 సంవత్సరాలు, మహిళలకు 25 సంవత్సరాలు క్షీణించింది.[298] " రెండో ప్రపంచ యుద్ధం ఆక్స్ఫర్డ్ కంపానియన్ " ఆధారంగా "యుక్రెయిన్లో ఉన్న 7 మిలియన్ల మంది పౌరులలో రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో 6 భాగం ఎక్కువ మంది చంపబడ్డారు." అని భావిస్తున్నారు.[299]
యుక్రేయిన్ స్వాతంత్ర్యం మొదటి సంవత్సరాల్లో గణనీయమైన వలసలు జరిగాయి. 1991-92లో ఒక మిల్లియనుకు పైగా ప్రజలు ఉక్రెయినుకు వలసవెళ్లారు. ఎక్కువగా ఇతర మాజీ సోవియట్ రిపబ్లిక్ల నుండి వచ్చిన వారు ఉన్నారు. మొత్తంమీద 1991 - 2004 మధ్యకాలంలో ఉక్రెయిన్ (వారిలో 2 మిలియన్ల మంది మాజీ సోవియట్ యూనియన్ రాష్ట్రాల నుండి వచ్చారు), 2.5 మిలియన్ల మంది యుక్రెయిన్ (వారిలో 1.9 మిలియన్ల మంది ఇతర మాజీ సోవియట్ యూనియన్ రిపబ్లిక్లకు వలస వెళ్ళారు) నుండి వలస వెళ్ళారు.[300] ప్రస్తుతం వలసదారులు మొత్తం జనాభాలో 14.7%, ( 6.9 మిలియన్ల మంది) ఉన్నారు. ఇది ప్రపంచంలోని నాల్గవ అతిపెద్ద వ్యక్తిగా చెప్పవచ్చు. [301] 2006 లో కెనడాలో 1.2 మిలియన్ ఉక్రెయిన్ పూర్వీకత కలిగిన ప్రజలు ఉన్నట్లు అంచనా వేశారు.[302] కెనడాలో అధికంగా నివసిస్తున్న ప్రజలలో రష్యా తరువాత ఉక్రెనియన్ ప్రజలు ఉన్నారు. ఉక్రైనియన్, రష్యాల తరువాత ఉక్రెనియన్ ప్రజలు అధికసంఖ్యలో నివసిస్తున్న దేశం కెనడా. యునైటెడ్ స్టేట్స్, పోలాండ్, ఆస్ట్రేలియా, బ్రెజిల్, అర్జెంటీనాలలో కూడా ఉక్రేనియన్ వలస ప్రజలు పెద్ద సంఖ్యలో ఉన్నారు.
ఆరోగ్యం
[మార్చు]1918 ఏప్రిల్లో " ఉక్రేనియన్ రెడ్ క్రాస్ సొసైటీ " కీవ్ లో ఉక్రేనియన్ పీపుల్స్ రిపబ్లికులో ఒక స్వతంత్ర మానవతావాద సమాజంగా స్థాపించబడింది. ఇది యుద్ధ శరణార్థులు, ఖైదీలకు సహాయం, వికలాంగులకు, అనాథ పిల్లలు కోసం శ్రమ, కరువు, అంటువ్యాధులతో పోరాడటానికి, అనారోగ్యం క్వార్టర్స్ మద్దతు ఇచ్చి నిర్వహణా బధ్యతలు వహించడం, ఆస్పత్రులు, ప్రజా క్యాంటీన్లు నిర్వహించడం వంటి బాధ్యతలు తక్షణ సేవలు ప్రారంభించింది. ప్రస్తుతం సమాజంలో 6.3 మిలియన్లకు పైగా మద్దతుదారులు, కార్యకర్తలు ఉన్నారు. దీని విజిటింగ్ నర్సుల సేవలో 3,200 అర్హత కలిగిన నర్సులు ఉన్నారు. ఈ సంస్థ ఉక్రెయిన్ అంతటా 40 కంటే ఎక్కువ మానవతా కార్యక్రమాలలో పాల్గొంటుంది. ఈ సంస్థకు ఎక్కువగా ప్రజా విరాళం, కార్పొరేట్ భాగస్వామ్యాల ద్వారా నిధులు పొందుతాయి. దాని స్వంత అంచనాల ప్రకారం సొసైటీ ప్రతి సంవత్సరం సుమారు 1,05,000 మంది ఒంటరి వారికి, వృద్ధులకు సేవలను అందిస్తోంది. రెండో ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో 23,000 మందిని వికలాంగులకు, 25,000 మంది యుద్ధ కారణంగా వికలాంగులైన వారికి, 8,000 మంది పెద్దవాళ్ళకు, చిన్ననాటి నుండి వికలాంగులుగా ఉన్నవారికి సహాయం అందించారు. ఈ సంస్థ నుండి అనాథ వికలాంగుల పిల్లలకు సహాయం కూడా ఇవ్వబడుతుంది.
యుక్రెయిన్ ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యవస్థ ప్రభుత్వ సహాయంతో నమోదు చేసుకున్న నివాసితులకు ఉచితంగా రాయితీతో అందరికీ అందుబాటులో ఉంది. ఏది ఏమైనప్పటికీ దేశవ్యాప్తంగా ఉన్న ప్రభుత్వ ఆసుపత్రిలో చికిత్స తీసుకోవడం తప్పనిసరి కాదు. దేశవ్యాప్తంగా అనేక ప్రైవేటు వైద్య సముదాయాలు ఉన్నాయి.[303] ప్రభుత్వ ఆరోగ్య సంస్థలలో పనిచేసే ఉద్యోగులు వారి ప్రభుత్వ ఉద్యోగాలను నిలుపుకుంటూ ప్రైవేటు వైద్య కేంద్రాల్లో పనిచేస్తూ ఉంటారు.
దేశంలోని అన్ని వైద్య సేవలను ఉద్యోగులు, ఆసుపత్రులు ఆరోగ్య మంత్రిత్వశాఖకు విధేయులుగా ఉంటారు. ఇది సాధారణ వైద్య అభ్యాసాన్ని పర్యవేక్షిస్తుంది. ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యవస్థ రోజువారీ నిర్వహణకు బాధ్యత వహిస్తుంది. అయినప్పటికీ పరిశుభ్రత, రోగి-సంరక్షణ ప్రమాణాలు పడిపోయాయి.[304]
ప్రాంతీయ పరిపాలనా వ్యవస్థ ప్రకారం యుక్రెయిన్లోని హాస్పిటల్స్ పలు ఐరోపా దేశాలలో అదే విధమైన బాధ్యతలను నిర్వహిస్తున్నాయి. దీని ఫలితంగా చాలా పట్టణాలలో ఉక్రెయిన్ ఆస్పత్రులు ఉన్నాయి. అనేక జిల్లా ఆసుపత్రులు కూడా ఉన్నాయి. అతిపెద్ద నగరాల్లో పెద్ద మరింత ప్రత్యేకమైన వైద్య సముదాయాలు కనిపిస్తాయి. రాజధాని కీవ్లో కొన్ని ప్రత్యేకమైన విభాగాలు ఉన్నాయి. ఏది ఏమయినప్పటికీ అన్ని ప్రాంతాలు వాటి సాధారణ వైద్యశాలల నెట్వర్కును కలిగి ఉంటాయి. ఇవి దాదాపు అన్ని వైద్య సేవలతో ఉండి సాధారణంగా ప్రధాన ప్రథమచికిత్సా కేంద్రాలు కలిగి ఉంటాయి. అటువంటి ఆస్పత్రులను 'ప్రాంతీయ ఆస్పత్రులు' అని పిలుస్తారు.
ఉక్రెయిన్ ప్రస్తుతం అనేక ప్రజా ఆరోగ్య సమస్యలను ఎదుర్కొంటోంది, అత్యధిక మరణ రేటు, తక్కువ జనన రేటు కారణంగా (ప్రస్తుత ఉక్రేనియన్ జనన శాతం ప్రతి 1000 మందికి 11 జననాలు. మరణాల శాతం ప్రతి 1000 మందికి 16.3 మరణాలు ఉన్నాయి. పనిచేసే వయస్సు ఉన్న పురుషులలో అధిక మరణాల శాతానికి మద్యపానం, ధూమపానం కారణాలుగా ఉన్నాయి.[267] 2008 లో దేశ జనాభాలో -5% వృద్ధి శాతంతో ప్రపంచంలో అత్యంత వేగంగా జనసంఖ్య క్షీణించిన దేశంగా గుర్తించబడింది.[265][305] ఈ పరిస్థితి కొనసాగితే 2050 నాటికి ఉక్రెయిన్ జనాభా 10 మిలియన్ల వరకు తగ్గిపోతుందని ఐక్యరాజ్యసమితి హెచ్చరించింది.[306] అంతేకాక ఊబకాయం, దైహిక అధిక రక్తపోటు, హెచ్ఐవి ఎండమిక్ ఉక్రేనియన్ ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యవస్థ ఎదుర్కొంటున్న ప్రధాన సవాళ్లుగా ఉన్నాయి.
2009 మార్చి నాటికి ఉక్రేనియన్ ప్రభుత్వం ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యవస్థను సంస్కరించింది. కుటుంబ వైద్యులు జాతీయ నెట్వర్క్ ఏర్పాటు చేయడం, అత్యవసర వైద్య సేవలలో మెరుగుదలలు సంస్కరణలలో భాగం అయ్యాయి.[307] 2009 నవంబరులో మాజీ ప్రధాన మంత్రి యులియా టామోషేంకో 2010 వసంతకాలంలో ప్రజా ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యవస్థలో ఆరోగ్య బీమా ప్రవేశపెట్టాలని ప్రతిపాదించింది.[308]
యుక్రెయిన్ హెల్త్కేర్ మంత్రిత్వశాఖ అధినేతగా ఉనానా సుప్రూన్ నియామకం తర్వాత ఉక్రెయిన్ ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యవస్థ క్రియాశీల సంస్కరణ ప్రారంభించబడింది.[309] డిప్యూటీ పావ్లో కొట్టానిక్ సహకారంతో సుప్రూన్ మొదటిసారి ఆరోగ్య సంరక్షణలో ఆర్థిక పంపిణీ విధానాన్ని మార్చారు.[310] నిధులు తప్పకుండా రోగిని అనుసరించాలి. సాధారణ వైద్యులు రోగులకు ప్రాథమిక సంరక్షణను అందిస్తారు. రోగికి వైద్యుని ఎంచుకునే హక్కు ఉంటుంది. అత్యవసర వైద్య సేవ కొరకు ప్రభుత్వం పూర్తిగా నిధులు సమకూరుస్తుంది. అత్యవసర వైద్య సంస్కరణ కూడా ఆరోగ్య సంస్కరణలో ముఖ్యమైన భాగంగా ఉంది. అంతేకాకుండా దీర్ఘకాలిక వ్యాధులతో బాధపడుతున్న రోగులకు, అధిక వైకల్యం, మరణాంతక వ్యాధులతో బాధపడుతున్న రోగులకు ఉచితంగా లేదా తక్కువ ధరలో ఔషధం అందించబడుతుంది.[311]
విద్య
[మార్చు]ఉక్రేనియన్ రాజ్యాంగం ప్రకారం ప్రజలు అందరికి ఉచిత విద్య అందించబడుతుంది. ప్రభుత్వ పాఠశాలల్లో పూర్తిస్థాయిలో జనరల్ సెకండరీ విద్య తప్పనిసరి. ప్రభుత్వ, మత విద్యాసంస్థలలో ఉచిత ఉన్నత విద్య పోటీతత్వంలో అందించబడుతుంది.[312] ద్వితీయ, ఉన్నత స్థాయిలో ప్రైవేట్ విద్యాసంస్థలు కూడా ఉన్నాయి.
నేటికీ పౌరులందరికి ఉచిత విద్యావిధానం కొనసాగుతుంది. సోవియట్ యూనియన్ ప్రాముఖ్యత కారణంగా అక్షరాస్యత శాతం 99.4% ఉన్నట్లు అంచనా వేయబడింది.[38] 2005 నుండి ఒక పదకొండు సంవత్సరాల పాఠశాల కార్యక్రమం స్థానంలో పన్నెండు సంవత్సరాల విధానం ప్రవేశపెట్టబడింది. ప్రాథమిక విద్య పూర్తి చేయడానికి నాలుగు సంవత్సరాలు పడుతుంది (ఆరు సంవత్సరాల వయస్సు పూర్తి అయిన తరువాత). మాధ్యమిక విద్య (ద్వితీయ) పూర్తి చేయడానికి ఐదు సంవత్సరాలు పడుతుంది. అప్పర్ సెకండరీ తరువాత మూడు సంవత్సరాల కాలం విద్య కొనసాగుతుంది.[313] 12 వ గ్రేడులో విద్యార్థులు ప్రభుత్వ పరీక్షలలో ఉత్తీర్ణులు కావాలి. ఈ పరీక్షలు తరువాత విశ్వవిద్యాలయ ప్రవేశాలు కొరకు ఉపయోగపడతాయి.
ఉక్రెయిన్లో మొదటి ఉన్నత విద్యాసంస్థలు 16 వ - 17 వ శతాబ్దాల్లో ప్రారంభమయ్యాయి. మొదటి ఉక్రేనియన్ ఉన్నత విద్య సంస్థ ఓస్ట్రోజ్కా స్కూల్, లేదా ఓస్ట్రోజ్కి గ్రీకు-స్లావిక్-లాటిన్ కాలేజియం, పశ్చిమ ఐరోపా ఉన్నత విద్యాసంస్థలను పోలి ఉండేది. 1576 లో ఓస్ట్రోగ్ పట్టణంలో స్థాపించబడింది. ఈ విద్యాసంస్థ తూర్పు స్లావిక్ భూభాగంలో మొదటి ఉన్నత విద్యాసంస్థగా ఉంది. కైవ్ మొహైలా అకాడమీ పురాతన విశ్వవిద్యాలయంగా ప్రత్యేకత కలిగి ఉంది. 1632 లో మొదట స్థాపించబడిన ఈ విద్యాసంస్థను 1694 లో ఇంపీరియల్ రష్యా ప్రభుత్వం ఉన్నత విద్యాసంస్థగా అధికారికంగా గుర్తించింది. పురాతనమైన విశ్వవిద్యాలయాలలో 1661 లో స్థాపించబడిన లివివ్ విశ్వవిద్యాలయం ఒకటిగా ఉంది. 19 వ శతాబ్దంలో ఖార్కివ్ (1805), కీవ్ (1834), ఒడెస్సా (1865), చెర్నివిట్సీ (1875) వంటి విశ్వవిద్యాలయాలు స్థాపించబడ్డాయి. వృత్తిపరమైన ఉన్నత విద్యాసంస్థలలో నిజీన్ హిస్టారికల్ అండ్ ఫిలాలజికల్ ఇన్స్టిట్యూట్ (వాస్తవానికి 1805 లో జిమ్నసియమ్ ఆఫ్ హయ్యర్ సైన్సెస్గా స్థాపించబడింది), ఒక వెటర్నరీ ఇన్స్టిట్యూట్ (1873), ఒక టెక్నలాజికల్ ఇన్స్టిట్యూట్ (1885 ఖార్కివ్), కీవ్లోని పాలిటెక్నిక్ ఇన్స్టిట్యూట్ (1898) ), ఒక ఉన్నత మైనింగ్ స్కూల్ (1899) లో కేటీనియోస్లావ్ ప్రాధాన్యత కలిగి ఉన్నాయి. సోవియట్ కాలంలో విద్య వేగవంతంగా అభివృద్ధి చెందింది. 1988 నాటికి 146 ఉన్నత విద్యాసంస్థలు 8,50,000 కు పైగా విద్యార్థుల స్థాయికి అభివృద్ధి సాధ్యం అయింది.[314] 1990 తర్వాత ప్రైవేట్ సంస్థల యాజమాన్యాల చేత అనేక హెచ్.ఇ.ఐ విద్యాసంస్థలు స్థాపించబడ్డాయి.
ఉక్రేనియన్ విద్యాశాఖ పరిధిలో ఉన్న ఉన్నత విద్యా వ్యవస్థలోఉన్నత విద్యా సంస్థలు, సైంటిఫిక్, మెథడొలాజికల్ సౌకర్యాలతో జాతీయ, మునిసిపల్, స్వీయ-పాలక విభాగాలలో విద్యాసంస్థలు ఉన్నాయి.[315] ఉక్రెయిన్లో ఉన్నత విద్యావిధానం యునెస్కో, ఐక్యరాజ్యసమితి నిర్వచింపబడిన విధంగా ప్రపంచంలోని ఉన్నత అభివృద్ధి చెందిన దేశాల విద్య ప్రమాణాల ఆధారంగా రూపొందించబడింది.[316] ఉక్రెయిన్లో 800 కంటే ఎక్కువ ఉన్నత విద్యాసంస్థలు ఉన్నాయి. 2010 లో గ్రాడ్యుయేట్ల సంఖ్య 6,54,700 చేరుకుంది.[317]
ఐరోపాలో పోస్ట్-సెకండరీ గ్రాడ్యుయేట్ల ఉత్పత్తిలో ఉక్రెయిన్ 4వ స్థానంలో ఉంది. జనసంఖ్యలో ఏడవ స్థానంలో ఉంది. ఉన్నత విద్య అభ్యసించడానికి ప్రభుత్వ నిధులు లేదా ప్రైవేట్ సంస్థల ద్వారా పూర్తి చేస్తున్నారు. ప్రభుత్వ వ్యయంపై అధ్యయనం చేసే విద్యార్థులు చివరి పరీక్షలో సగటు మార్కులు, పరీక్షల ఆధారంగా ప్రామాణిక స్కాలర్షిప్పు పొందుతారు. ఈ నియమం కొన్ని విశ్వవిద్యాలయాల్లో భిన్నంగా ఉండవచ్చు. అత్యధిక గ్రేడ్లకు, స్కాలర్షిప్ 25% అధికరిస్తుంది. చాలామంది విద్యార్థులకు వారు అందుకుంటున్న ప్రభుత్వ సబ్సిడీ జీవన వ్యయాలకు సరిపోదు. అనేక విశ్వవిద్యాలయాలు నగరం వెలుపల విద్యార్థులకు గృహరాయితీ అందిస్తాయి. అలాగే నమోదిత విద్యార్థులకు అవసరమైన గ్రంథాలయాలు అందించడానికి సాధారణంగా లైబ్రరీలు ఉంటాయి. ఉక్రేనియన్ విశ్వవిద్యాలయాలు రెండు డిగ్రీలు: బోలెలా ప్రాక్టీస్కు అనుగుణంగా బ్యాచిలర్ డిగ్రీ (4 సంవత్సరాలు), మాస్టర్ డిగ్రీ (5-6 వ సంవత్సరం) అందిస్తాయి. స్పెషాలిటీ డిగ్రీ (సాధారణంగా 5 సంవత్సరాలు) ఇప్పటికీ మంజూరు చేయబడుతుంది. సోవియట్ కాలంలో విశ్వవిద్యాలయాలు అందించిన ఏకైక డిగ్రీ ఇది.
2014 సెప్టెంబరు 6 న ఉక్రైనియన్ లా ఆఫ్ హయ్యర్ ఎడ్యుకేషన్ అమల్లోకి వచ్చింది. ఇది 2014 జూలై 1 న యుక్రేయిన్ పార్లమెంటులో ఆమోదించబడింది. ఉన్నత విద్య వ్యవస్థలో ప్రధాన మార్పులు:[318] విద్య నాణ్యతను పర్యవేక్షించడానికి ఒక ప్రత్యేక కళాశాల విభాగం స్థాపించబడింది. ప్రతి ఉన్నత విద్యా సంస్థకు దాని స్వంత విద్యా, పరిశోధన కార్యక్రమాలను అమలు చేసే హక్కు ఉంది. విద్యావిధానంలో విద్యార్థి ప్రభుత్వ పాత్ర అభివృద్ధి చెందింది. ఉన్నత విద్యాసంస్థలకు ఆదాయం అభివృద్ధి చేసే హక్కులు ఉచితంగా లభిస్తాయి. 5 క్రింది రకాల ఉన్నత విద్య అర్హతలు ఏర్పడ్డాయి: జూనియర్ బ్యాచిలర్, బాచిలర్, మాస్టర్, డాక్టర్ ఆఫ్ ఫిలాసఫీ (పి.హెచ్.డి), డాక్టర్ ఆఫ్ సైన్స్; లెక్చర్లు, విద్యార్థులపై భారం తగ్గింది; అధ్యాపక విద్యార్థుల కోసం అకాడెమిక్ మొబిలిటి సౌకర్యం ఉంది.
ప్రాంతీయ వ్యత్యాసాలు
[మార్చు]ఉక్రేనియన్ భాష పశ్చిమ యుక్రెయిన్, సెంట్రల్ ఉక్రెయిన్లో ప్రధాన భాషగా ఉంది. తూర్పు యుక్రెయిన్, దక్షిణ ఉక్రెయిన్ నగరాల్లో రష్యన్ ప్రధాన భాషగా ఉంది. ఉక్రేనియన్ ఎస్.ఎస్.ఆర్ పాఠశాలల్లో, రష్యన్ నేర్చుకోవడం తప్పనిసరి. ప్రస్తుతం ఆధునిక ఉక్రెయిన్లో, ఉక్రేనియన్ భాషాబోధనతో నిర్వహించే పాఠశాలలు రష్యన్, ఇతర మైనారిటీ భాషలు చదువుకోవడానికి అవకాశం కల్పించబడుతుంది.[275][319][320][321]
రష్యన్ భాషలో సోవియట్ యూనియన్, ఉక్రేనియన్ జాతీయవాదంపై, తూర్పు యుక్రెయిన్, దక్షిణ యుక్రెయిన్ ప్రజలలో ఉండే అభిప్రాయం కంటే వెస్ట్రన్ ఉక్రెయిన్లో ఉన్నవారికి కచ్చితమైన వ్యతిరేక అభిప్రాయం ఉంటుంది. సెంట్రల్ ఉక్రెయిన్లో ఈ అంశాలపై అభిప్రాయాలు తక్కువగా ఉంటాయి.[320][322][323][324]
ఇదే చారిత్రక చీలికలు సామాజిక గుర్తింపు స్థాయిలో వ్యక్తిగతంగా కూడా స్పష్టంగా ఉన్నాయి. రష్యాతో సంబంధాలతో అత్యంత ముఖ్యమైన రాజకీయ వైఖరిలో (ల్వివ్ ప్రజల మధ్య) బలమైన విభేదాలు ఉంటాయి. ఉక్రేనియన్ గ్రీక్ క్యాథలిక్ చర్చి, దొనేత్సక్ లలో ఉక్రేనియన్ జాతీయవాదం బలంగా ఉంటుంది. సోవియట్ యుగంలో ప్రధానంగా రష్యన్ కేంద్రీకరించిన కేంద్ర, దక్షిణ ఉక్రెయిన్లో అలాగే కియెవ్ ప్రాంతాలలో సోవియట్ అనుకూలమైన వాతావరణం ఉంటుంది. ఆ విభాగాలు తక్కువ ప్రాముఖ్యతను కలిగి ఉన్నాయి. అని తేలింది. (2010 మార్చి రీసెర్చ్ & బ్రాండింగ్ గ్రూప్ ద్వారా నిర్వహించబడిన ఒక పోల్ ద్వారా ల్వివ్ పౌరులకు వైఖరి 79% పాజిటివ్ అనుకూల ధోరిణి, దొనేత్సక్ పౌరుల వైఖరి 88% అనుకూల ధోరిణి ఉందని తెలిసింది).[325] ఏది ఏమయినప్పటికీ ఆర్థిక ఇబ్బందులు విస్తృత ఉక్రైనియన్ గుర్తింపు ద్వారా అందరూ ఏకమయ్యారు. జనాభా వైవిధ్యాల కంటే ఇతర వైఖరుల వైవిధ్యాలను సాంస్కృతిక, రాజకీయాలే ఎక్కువగా నిర్ణయించాయి.[325][326] ఉక్రెయిన్లో ప్రాంతీయ గుర్తింపుల సర్వేలు "సోవియట్ గుర్తింపు"కు చెందిన భావన డోబస్లో (40%), క్రిమియాలో (దాదాపు 30%) బలంగా ఉందని చూపించాయి.[327]
పాశ్చిమ, సెంట్రల్ ఉక్రేనియన్ ఒబ్లాస్ట్లను (మండలం) ఓటర్లు ఎన్నికల సమయంలో ఎక్కువగా (మా ఉక్రెయిన్, బత్కివ్ష్చిన్యా) పార్టీలకు అనుకూలంగా ఓటు వేస్తుంటారు.[328][329] అధ్యక్ష అభ్యర్థులకు (విక్టర్ యుచెంకొ, యులియా తిమొషెంకొ) అనుకూలంగా ఓటు వేయగా దక్షిణ, తూర్పు ఒబ్లాస్టన్ ఓటర్లు పార్టీలకు అనుకూలంగా ఓటు వేసారు.[330][331][332][333] However, this geographical division is decreasing.[334][335][336]
సంస్కృతి
[మార్చు]ఉక్రేనియన్లో తీవ్రమైన ఆర్థడాక్స్ క్రిస్టియానిటీ ప్రధాన మతంగా ప్రజలను ప్రభావితం చేస్తుంది.[295] సాంప్రదాయంలో లింగ విచక్షణ బలమైన పాత్ర వహిస్తుంది. పశ్చిమదేశాల కంటే పిల్లలను పెంపొందించడంలో తాత, అమ్మ, నాయనమ్మలు వంటి పెద్ద తరంవారు ప్రధాన పాత్ర పోషిస్తున్నారు.[337][ఆధారం చూపాలి] ఉక్రెయిన్ సంస్కృతి దాని తూర్పు, పశ్చిమ సరిహద్దులలో ఉన్న పొరుగు దేశాలతో ప్రభావితమైంది. ఇది నిర్మాణం, సంగీతం, కళలలో ప్రతిబింబిస్తుంది.[338][ఆధారం చూపాలి]
కమ్యునిస్టు యుగం యుక్రెయిన్ కళ, రచనపై చాలా బలమైన ప్రభావం చూపింది.[339] 1932 లో సోవియట్ యూనియన్లో స్టాలిన్ సోలిస్ట్ రియలిజం దేశవిధానాన్ని " ఆన్ ది రీకంస్ట్రషన్ ఆఫ్ లిటరరీ అండ్ ఆర్ట్ ఆర్గనైజేషన్స్" అనే డిక్రీ ప్రకటించారు. ఇది బాగా సృజనాత్మకత మీద ప్రభావం చూపింది. 1980 వ దశకంలో గ్లాస్నోస్ట్ (ఓపెన్నెస్) ప్రవేశపెట్టబడింది. సోవియట్ కళాకారులు, రచయితలు తిరిగి తమకు తాము కోరిన విధంగా తమను తాము వ్యక్తం చేయడం ప్రారంభించారు.[340]
ఉక్రెయిన్లో ఈస్టర్ గుడ్డు సంప్రదాయాన్ని పైసాంకి అని పిలుస్తారు. ఇది యుక్రెయిన్లో దీర్ఘ మూలాలు కలిగివుంది. ఈ గుడ్లు మైనపుపూత చేయబడి చిత్రాలతో అలంకరించబడతాయి. వారికి ఆహ్లాదకరమైన రంగులతో అలకరించబడిన గుడ్లు ఇవ్వాలని భావిస్తారు. రంగు గతంలో మైనపు పూసిన భాగాల మీద ప్రభావం చూపదు. మొత్తం గుడ్డు చిత్రీకరణ పూర్తి అయిన తరువాత మైనపు పూతను తొగించి రంగురంగుల నమూనాను మాత్రమే గుడ్డు మీద వదిలివేయడం జరిగుతుంది. ఈ సంప్రదాయం వేలాది సంవత్సరాల నుండి కొనసాగుతుంది. ఉక్రెయిన్కు క్రైస్తవ మతం ప్రవేశించడానికి ముందుగానే ఉక్రెయిన్ సంప్రదాయాలలో ఉండేది.[341] 2000 లో కార్పాతియన్ పర్వతాల సమీపంలోని కోలోమియా నగరంలో పైసాంకా మ్యూజియం నిర్మించబడింది. ఇది 2007 లో ఉక్రెయిన్ ఏడు వింతలలో భాగంగానూ ఆధునిక ఉక్రెయిన్ స్మారక చిహ్నంగా నామినేషన్ పొందింది.
అల్లిక, ఎంద్రాయిడరీ
[మార్చు]ఉక్రెనియన్ వస్త్ర కళలు ఉక్రేనియన్ సంస్కృతిలో ప్రముఖ పాత్ర వహిస్తున్నాయి.[342] ముఖ్యంగా ఉక్రేనియన్ వివాహ సంప్రదాయాలలో ముఖ్యమైన పాత్ర పోషిస్తోంది. ఉక్రెనియన్ ఎంబ్రాయిడరీ, నేత, లేస్ తయారీలు సాంప్రదాయ జానపద దుస్తులలో, సాంప్రదాయ వేడుకల్లో ఉపయోగిస్తారు. ఉక్రెనియన్ ఎంబ్రాయిడరీ మూలము ప్రాంతము బట్టి మారుతూ ఉంటుంది.[343] ఇందులో సున్నితమైనవి, కూర్పులు, రంగుల ఎంపిక, కుట్లు వంటి కళారూపాలు ఉన్నాయి.[344] రంగు ఉపయోగం చాలా ముఖ్యం, ఉక్రెనియన్ జానపద కథలలో మూలాలను కలిగి ఉంది. పెరూయాస్లావ్-ఖమ్మల్నీత్స్లో ఉన్న " రష్నిక్ మ్యూజియంలో యుక్రెయిన్ "లో వివిధ ప్రాంతాలలో కనిపించే ఎంబ్రాయిడరీ మూలాంశాలు ఉంటాయి.
జాతీయ దుస్తులు నేతతో తయారు చేసి బాగా అలంకరించబడినవిగా ఉంటాయి. చేతి మగ్గాలతో నేత ఇప్పటికీ రైవ్ ఒబ్లాస్టులో ఉన్న క్రుప్వ్ గ్రామంలో అభ్యసించబడుతుంది. ఈ గ్రామం జాతీయ చేతిపనుల కల్పనలో ఇద్దరు ప్రముఖ వ్యక్తులకు జన్మస్థలంగా ఉంది. అంతర్జాతీయ గుర్తింపు కలిగిన నినా మైహైలివ్నా,[345] ఉలియానా పెట్రివ్నా ఈ గ్రామానికి చెందిన వారే.[346] ఈ సాంప్రదాయ జ్ఞానమును కాపాడటానికి గ్రామంలో స్థానిక నేత కేంద్రం, మ్యూజియం, నేత పాఠశాల ప్రారంభించటానికి గ్రామం యోచిస్తోంది.
సాహిత్యం
[మార్చు]కీవన్ రస్ క్రైస్తవీకరణ తరువాత 11 వ శతాబ్దంలో ఉక్రేనియన్ సాహిత్య చరిత్ర ప్రారంభం అయింది.[347] ఈ సమయంలో రచనలు (ప్రధానంగా ప్రార్థన) ఓల్డ్ చర్చ్ స్లావోనిక్లో వ్రాయబడ్డాయి. ఈ సమయం చారిత్రక వృత్తాంతాలు క్రోనికిల్స్గా సూచించబడ్డాయి. వాటిలో ముఖ్యమైనవి ప్రాథమిక క్రోనికల్గా ఉంటాయి.[348][g] మంగోల్ ముస్లిం దండయాత్ర సమయంలో సాహిత్య కార్యకలాపాలు ఆకస్మికంగా క్షీణించాయి.[347]
ఉక్రేనియన్ సాహిత్యం తిరిగి 14 వ శతాబ్దంలో అభివృద్ధి చెందడం ప్రారంభమైంది. 16 వ శతాబ్దంలో ముద్రణ పరిచయం చేయబడింది. రష్యన్, పోలిష్ ఆధిపత్యం రెండింటి క్రిందనున్న కాసాక్ యుగంలో గణనీయంగా అభివృద్ధి చెందింది.[347] కోసాక్కులు ఒక స్వతంత్ర సమాజమును స్థాపించారు. ఒక నూతన రకమైన పురాణ కవితలను ప్రాచుర్యం పొందింది, ఇది ఉక్రేనియన్ మౌఖిక సాహిత్యం అధిక స్థాయిని సూచిస్తుంది.[348] 17 వ - 18 వ శతాబ్దాల్లో ఉక్రేనియన్ భాషలో ప్రచురించబడినప్పుడు ఈ పురోగతులు తిరిగి నిషేధించబడ్డాయి. అయినప్పటికీ 18 వ శతాబ్దం చివరినాటికి ఆధునిక సాహిత్య యుక్రేయిన్ చివరకు ఉద్భవించింది. [347]
19 వ శతాబ్దంలో ఉక్రెయిన్లో ఒక స్థానిక భాష ప్రారంభమైంది. ఆధునిక ఉక్రేనియన్లో ఇవాన్ కాట్లియరెవ్స్కీ రచన " ఎనేయిడా " మొదటి సారిగా ప్రచురించబడింది. 1830 ల నాటికి ఉక్రేనియన్ రొమాంటిటిజం అభివృద్ధి చెందడం ప్రారంభమైంది. దేశం ప్రఖ్యాత సాంస్కృతిక కాల్పనికుడు కవి-చిత్రకారుడు తరాస్ షెవ్చెంకో ఉద్భవించారు. ఇవాన్ కాట్లియరెవ్స్కీ ఉక్రేనియన్ స్థానిక భాషలో సాహిత్యం ఆద్యుడుగా భావిస్తారు. షెవ్చెంకో ఒక జాతీయ పునరుద్ధరణకు మార్గదర్శి.[349]
1863లో రష్యా సామ్రాజ్యం ఉక్రెయిన్ భాషా ముద్రణను సమర్థవంతంగా నిషేధించబడింది.[62] ఈ ప్రాంతంలో తీవ్రస్థాయిలో సాహిత్య కార్యకలాపాలు తగ్గిపోయాయి. ఉక్రేనియన్ రచయితలు తమ రచనలను రష్యన్భాషలో ప్రచురించడం లేదా ఆస్ట్రియా నియంత్రిత గలీసియాలో విడుదల చేయవలసి వచ్చింది. నిషేధం అధికారికంగా తొలగించబడలేదు కానీ విప్లవం, బోల్షెవిక్లు 'అధికారంలోకి వచ్చిన తరువాత ఇది వాడుకలో లేదు.[348]
సోవియట్ సంవత్సరాల ప్రారంభంలో దాదాపు అన్ని సాహిత్య పోకడలు ఆమోదించబడిన (సోవియెట్ ఖ్విలోవి, వాలెరియన్ పిడ్మోహైలీ, మైకోలా కులిష్, మైఖేల్ సెమెన్కో, మరికొంతమంది) సమయంలో ఉక్రేనియన్ సాహిత్యం అభివృద్ధి చెందింది. 1930 లలో గ్రేట్ పర్జులో భాగంగా ఎన్.కె.వి.డి చేతిలో భాగంగా ప్రముఖ ప్రతినిధులతో అనేక మంది ఇతరులు చంపబడిన సమయంలో విధానాలు తీవ్రంగా క్షీణించాయి. " ఎగ్జిక్యూటెడ్ రీనైసెంస్ " పేరుతో సుమారుగా 223 రచయితలు ఉరితీయబడడంతో సాహిత్యోద్యమం ఆనిచివేయబడింది.[350] స్టాలిన్ సోషలిస్టు వాస్తవిక విధానం అమలులో ఈ అణచివేతలు భాగంగా ఉన్నాయి. ఈ సిద్ధాంతం ఉక్రేనియన్ భాష ఉపయోగాన్ని అణిచివేసేందుకు అవసరం లేదు. కానీ రచయితలు వారి రచనల్లో ఒక నిర్దిష్ట శైలిని అనుసరించాల్సిన అవసరం ఉంది.
స్టాలినిస్ట్ తర్వాతి కాలంలో కమ్యునిస్ట్ పార్టీలో సాహిత్య కార్యకలాపాలు కొంతవరకు పరిమితమయ్యాయి. యుక్రేయిన్ యుద్ధానంతర సోవియట్ సాహిత్యంలో అత్యంత ప్రసిద్ధ వ్యక్తులైన లినా కోస్తేంకో, డిమిట్రో పవ్విచ్చో, బోరిస్ ఒలినిక్క్ (కవి), ఇవాన్ డ్రాచ్, ఓల్స్ హొచార్, వాసిల్ స్టుస్, వాసిల్ సిమోనెన్కో ప్రాధాన్యత వహించారు.
1980 ల చివర్లో, 1990 ల ప్రారంభంలో యు.ఎస్.ఎస్.ఆర్. తిరోగమనం, పతనం 1991 లో ఉక్రేనియన్ స్వాతంత్ర్యం పునఃస్థాపనతో సాహిత్య స్వేచ్ఛ అభివృద్ధి చెందింది.[347]
నిర్మాణకళ
[మార్చు]ఆధునిక ఉక్రెయిన్లో నిర్మించిన నిర్మాణాలు, ప్రపంచవ్యాప్తంగా నివసిస్తున్న ఉక్రైనియన్ల తీసుకువచ్చిన నిర్మాణ శైలులు ఉన్నాయి. వీటికి తూర్పు స్లావిక్ రాష్ట్రంలో కీవన్ రస్లో నిర్మించబడిన ప్రారంభకాల మూలాలు ఉంటాయి. కీవన్ రస్ క్రైస్తవీకరణ నుండి అనేక సంవత్సరాల కాలం ఉక్రేనియన్ వాస్తుశిల్పాన్ని బైజాంటైన్ వాస్తుశిల్పం ప్రభావితం చేసింది. 12 వ శతాబ్దం తరువాత ప్రత్యేకమైన గలిసియా-వోల్నియాయా నిర్మాణం ప్రధాన భూభాగాలలో కొనసాగింది. సాపోర్జోజియన్ కోసాక్కుల శకంలో పోలిష్-లిథువేనియన్ కామన్వెల్త్ ప్రభావంతో ఉక్రెయిన్లో పశ్చిమదేశాల ప్రత్యేకమైన నూతన శైలి అభివృద్ధి చేయబడింది. రష్యా సార్డాంతో సమైక్యం అయిన తరువాత తూర్పు, రష్యన్ పాలిత ప్రాంతంలో ఆ కాలం నాటి రష్యన్ శిల్ప శైలిలో అనేక నిర్మాణాల నిర్మించబడ్డాయి. అదే సమయంలో పశ్చిమ గలీసియా ఆస్ట్రో-హంగేరియన్ శిల్పకళా ప్రభావం అభివృద్ధి అయింది. యుక్రేయిన్ జాతీయ నిర్మాణాలు సోవియట్ యూనియన్, ఆధునిక స్వతంత్ర యుక్రెయిన్ పాలనలో ఉపయోగించబడ్డాయి.
988 లో క్రైస్తవ మతాన్ని స్వీకరించిన తరువాత నిర్మించబడిన రస్ చర్చిలు, తూర్పు స్లావిక్ భూభాగంలో స్మారక శిల్ప శైలికి మొదటి ఉదాహరణలుగా ఉన్నాయి. బైజాంటైన్ల చేత కీవన్ రాష్ట్ర నిర్మాణ శైలి బలంగా ప్రభావితమైంది. పూర్వపు తూర్పు సంప్రదాయ చర్చిలు ప్రధానంగా చెక్కతో తయారు చేయబడ్డాయి. సరళమైన చర్చ రూపం సెల్ చర్చ్ అని పిలువబడుతుంది. ప్రధాన కేథడ్రాల్స్ తరచూ చిన్న గోపురాన్ని కలిగి ఉంటాయి. ఇది కొంతమంది కళా చరిత్రకారులు క్రైస్తవ పూర్వ స్లావిక్ దేవాలయాల రూపాన్ని రూపొందించడానికి దారితీసింది.
ఈ చర్చిల అనేక ఉదాహరణలు మనుగడలో ఉన్నాయి. అయితే 16 వ, 17 వ, 18 వ శతాబ్దాల్లో అనేక మంది ఉక్రైనియన్ బరోక్ శైలిలో వెలుపలి రూపాన్ని పునర్నిర్మించారు (క్రింద చూడండి). గ్రేట్ సెయింట్ సోఫియా (కీవ్) ఉంది - మొట్టమొదటి పునాది 1017 సంవత్సరం రికార్డు చేయబడింది. బెర్సెరోవ్ వద్ద సేవియర్ చర్చి - (1113 నుండి 1125), 12 వ శతాబ్దంలో సిర్కాస్ చర్చి, సెయింట్ సిరిల్స్ చర్చి నిర్మించబడింది. ఉక్రేనియన్ రాజధానిలో వీటిని ఇప్పటికీ చూడవచ్చు. 1160 లో నిర్మించిన వోల్దిమిర్-వోల్నిస్కీలోని అజంప్షన్ కేథడ్రల్తో సహా అనేక భవనాలు 1896-1900లో పునర్నిర్మించబడ్డాయి. 1901 లో పునర్నిర్మాణం చేయబడిన చెర్నిహివ్ లోని పారస్కేవి చర్చి, 1940 లో పునర్నిర్మాణం చేయబడిన గోల్డెన్ గేట్లు (కీవ్), 1037 లో నిర్మించబడింది. ఇది తిరిగి 1982 లో పునర్నిర్మించబడింది. తరువాతి పునర్నిర్మాణం కళను కొందరు వాస్తుశిల్పకారులు పునఃవిక్రేత ఫాంటసీగా విమర్శించారు. దురదృష్టవశాత్తు కీవన్ రస్లో ఆరంభించిన చిన్న దేశవాళి లౌకిక నిర్మాణం 'నిలిచిపోయింది.
ఉక్రెయిన్ రష్యన్ సామ్రాజ్యంలో విలీనం అయ్యాక, రష్యన్ వాస్తుశిల్పులు నిర్మిచిన ప్రాజెక్టులను సుందరమైన ప్రకృతి దృశ్యంలో చూడడానికి అవకాశం ఉంది. ఇవి అనేక యుక్రేయిన్ నగరాలు, ప్రాంతాలలో నిర్మించబడ్డాయి. బార్టోలోయో రస్ట్రెల్లీ నిర్మించిన సెయింట్ ఆండ్రూ చర్చి ఆఫ్ కీవ్ (1747-1754) బారోక్ వాస్తుకళకు ఒక ముఖ్యమైన ఉదాహరణగా ఉంది. కీవాన్ పర్వతం పైన ఉన్న ఇది నగరంలో గుర్తించదగిన స్మారక చిహ్నంగా మారింది. రాసెట్రెల్లిలో నిర్మించబడిన మారియన్స్కి ప్యాలెస్ రష్యన్ ఎంప్రెస్ ఎలిజబెత్కు వేసవి నివాసంగా నిర్మించబడింది. ఉక్రెయిన్ చివరి హెట్మాన్ కిరిల్ రజుమోవ్స్కీ పాలనలో హుస్ఖివ్, బాటురిన్, కోసెలెట్స్ వంటి కాసాక్ హెట్మానాట్ పట్టణాలలో ఆండ్రీ క్వాసోవ్ నిర్మించిన భారీ ప్రాజెక్టులు ఉన్నాయి. రష్యా చివరకు ఉక్రెయిన్, క్రిమియా దక్షిణాన్ని జయించి, వాటిని న్యూ రష్యాగా మార్చింది. నికోలయేవ్, ఒడెస్సా, కెర్షోన్, సెవాస్టోపాల్ వంటి కొత్త నగరాలు స్థాపించబడ్డాయి. ఇంపీరియల్ రష్యన్ ఆర్కిటెక్చర్ గుర్తించదగిన ఉదాహరణలుగా ఇవి ఉన్నాయి.
-
The Cathedral of Saints Boris and Gleb in Chernihiv dates to Kievan Rus'. 1030.
-
Kamianets-Podilskyi Castle – one of the Seven Wonders of Ukraine
-
Lviv's Old Town; architecture there is much influenced by its history as part of Austria-Hungary and Poland.
-
Vorontsov Palace, at the foot of the Crimean Mountains, an example of Gothic/Moorish Revival architecture
-
Example of early 20th century architecture in Lviv
-
Lviv. The Bernardine church in the style of Italian and Dutch mannerism
-
Poltava museum, Ukrainian Modern architecture example. 1908.
-
Central Department store in Kiev, Stalinist architecture example
-
Modern residential architecture in Kharkiv
-
Schönborn Palace. 1895
1934 లో సోవియట్ యుక్రెయిన్ రాజధాని ఖార్కివ్ నుండి కీవ్కి తరలించబడింది. గతంలో ఈ నగరం ఒక ప్రాంతీయ కేంద్రంగా మాత్రమే ఉండేది. అందుకే తక్కువ శ్రద్ధ కనబరిచింది. నగరం అంతటా గొప్పగా మార్పులు సంభవించాయి. స్టాలినిస్ట్ వాస్తుశిల్పి మొదటి ఉదాహరణలు ఉన్నాయి. అధికారిక విధానంగా పాత నగరం స్థానంలో ఒక కొత్త నగరం నిర్మించవలసి ఉంది. సెయింట్ మైఖేల్ గోల్డెన్-డామ్డ్ మోనాస్టరీ వంటి వాస్తుశిల్పులు నిర్మించిన ఎంతో గౌరవించదగిన భవనాలు ధ్వంసమయ్యాయి. సెయింట్ సోఫియా కేథడ్రాల్ శిథిలావస్థలో ఉంది. అలాగే రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం శిథిలాలకు కారణం అయింది. యుద్ధము తరువాత సెంట్రల్ కీవ్ పునర్నిర్మాణము కొరకు కొత్త ప్రాజెక్టు ఖరిష్చట్క్ ఎవ్న్యుని ఆర్కిటెక్చర్లో స్టాలినిజానికి ఒక ముఖ్యమైన ఉదాహరణగా ఉంది. ఏమైనప్పటికి 1955 నాటికి కొత్త రాజకీయాల కారణంగా ఈ పథకం పూర్తి చేయకుండా నిలిచిపోయింది.
ఆధునిక యుక్రేయిన్ వాస్తుశిల్పానికి సంబంధించిన ఆధునిక సౌందర్యం, సొంత కళాత్మక శైలి కోసం అన్వేషణ ఇప్పటికే ఉన్న చారిత్రక-సాంస్కృతిక పర్యావరణానికి చేర్చడం సవాలుగా ఉన్నాయి. సెంట్రల్ కీవ్ లో మైదాన్ నెజాలేజ్నోస్టీ, పునర్నిర్మాణం, పునరుద్ధరణ ఆధునిక ఉక్రెనియన్ వాస్తుకళకు ఉదాహరణగా ఉన్నాయి. ప్లాజాలో స్థలం పరిమితి ఉన్నప్పటికీ ఇంజనీర్లు అసమాన భూభాగాలతో కలగలిపి, కొత్త షాపింగ్ సెంటర్కు భూగర్భ స్థలాన్ని ఉపయోగించారు.
రిబల్స్కికి ద్వీపకల్పంలో కీవ్ సిటీ సెంటర్ నిర్మాణానికి 21 వ శతాబ్దం చాలా భాగం పట్టవచ్చు అని అంచనా వేయబడుతుంది. ఇది పూర్తి అయిన తరువాత, డనియెర్ సుందరమైన దృశ్యాలలో ఒక దట్టమైన ఆకాశహర్మ్యం పార్క్ కలిగి ఉంటుందని భావిస్తున్నారు.[352]
సంగీతం
[మార్చు]ఉక్రెయిన్ సంస్కృతిలో సంగీతం ప్రధానపాత్ర వహిస్తుంది. ఉక్రెయిన్ సంగీతానికి సుదీర్ఘ చరిత్ర అనేక సంగీతవిధానాలతో ప్రభావితం అయింది. సాంప్రదాయ జానపద సంగీతం నుండి సాంప్రదాయ సంగీతం, ఆధునిక రాక్ వరకు ఉక్రెయిన్ సంగీతాన్ని ప్రభావితం చేసాయి. ఉక్రెయిన్ కిరిల్ కరాబిట్స్, ఒకేన్ ఎల్జి, రుస్లానాలతో సహా అనేక అంతర్జాతీయంగా గుర్తింపు పొందిన సంగీతకారులను ఉత్పత్తి చేసింది. సాంప్రదాయ ఉక్రేనియన్ జానపద సంగీతంలోని మూలకాలు పాశ్చాత్య సంగీతప్రపంచానికి, ఆధునిక జాజ్కు కూడా చేరుకున్నాయి.
ఉక్రేనియన్ మ్యూజిక్ కొన్నిసార్లు విదేశీయ మెరిస్మాటిక్ పాడటంతో కలగలిపిన మిశ్రమసంగీతాన్ని సరళ సామరస్యంతో ప్రదర్శిస్తుంది. ఉక్రేనియన్ జానపద సంగీతం అత్యంత ఆకర్షణీయమైన రెండు రీతులతో విస్తృతంగా ఉపయోగంలో ఉంది.
బారోక్ కాలంలో ఉక్రెయిన్లో ఉన్నత విద్యను పొందడానికి సంగీతం ఒక ముఖ్యమైన సాధనంగా ఉండేది. కైవ్-మోహైలా అకాడెమి పాఠ్యాంశాల్లో సంగీతానికి గణనీయమైన ప్రాముఖ్యత ఉంది. చాలామంది ఉక్రెయినియన్ ప్రముఖులు సంగీతంలో ప్రాముఖ్యత సాధించారు. యుక్రేనియన్ కాసాక్ నాయకులలో (మాసేపే, పాలీ, హోలోవాటిజ్, సిర్కో) కోబ్జా, బండురా లేదా టోర్బాన్ గాయకులు ఉన్నారు.
మొదటి ప్రత్యేక సంగీత అకాడమీ 1738 లో ఉక్రెయిన్ లోని హులిఖిలో ఏర్పాటు చేయబడింది. విద్యార్థులు గాత్రసంగీతం, వాయిద్య బృందం నుండి వయోలిన్, బండురాలను నేర్చుకున్నారు. ఫలితంగా రష్యన్ సామ్రాజ్యంలో మొట్టమొదటి స్వరకర్తలు, ప్రదర్శకులు ఉక్రెయిన్ లోని ఉక్రియా, హులిఖిలో జన్మించిన లేదా చదువుకోవడం లేదా ఈ సంగీత పాఠశాలతో దగ్గరి సంబంధం కలిగి ఉన్నారు.
చూడండి:డ్మిత్రో బోర్ట్నియంస్కీ,మాక్సిమ్ బెరెజోవ్స్కీ, ఆర్టిమీ వెడెల్.
యుక్రేయిన్ శాస్త్రీయ సంగీతం మూడు విధాలుగా వర్గీకరించబడింది. స్వరకర్త ఉక్రెయిన్లో నివసించడం లేదా కొంతకాలం ఉక్రెయిన్ పౌరుడు లేదా ఉక్రెయిన్ వెలుపల నివసిస్తున్న ఉక్రేనియన్ పౌరుడుగా ఉక్రేనియన్ జాతికి చెంది ఉండడం, ఉక్రెయిన్లో వెలుపల నివసిస్తున్న యుక్రేయిన్ డయాస్పోరాకు చెంది ఉండడంగా వర్గీకరించబడ్డాయి. ఈ మూడు సమూహాల సంగీతం చాలా భిన్నంగా ఉంటాయి. ప్రేక్షకులు కూడా దీనిని వర్గీకరిస్తుంటారు.
1960 ల మధ్యకాలం నుంచి పాశ్చాత్య-ప్రభావిత పాప్ సంగీతం ఉక్రెయిన్లో ప్రజాదరణ పొందింది. జానపద గాయకుడు, హార్మోనియమ్ ఆటగాడు మరియానా సడోవ్స్కా ప్రాఅధాన్యత వహిస్తున్నారు. యురోపియన్ పాప్, జానపద సంగీతం సమూహాల అంతర్జాతీయ ప్రజాదరణ పొందినవారిలో వోపిలీ విడియోపాలిసోవా, దఖ్ డాటర్స్, దఖా బ్రాఖా, ఇవాన్ డోర్న్, ఒకేన్ ఎల్జి వంటి గాయకులు ఉన్నారు.
ఉక్రెయిన్ ఆధునిక సంగీత సంస్కృతి అకాడెమిక్, వినోద సంగీతం రెండింటినీ ప్రదర్శిస్తుంది. యుక్రెయిన్లో ఐదు కన్సర్వేటరీస్, 6 ఒపేరా హౌస్లు, చాంబెర్ మ్యూజిక్," ఫైవ్ హౌసెస్ ఆఫ్ చాంబరు మ్యూజిక్ " అన్ని ప్రాంతీయ కేంద్రాలలో ఫిల్హార్మోనీ ప్రదర్శనలను అందిస్తుంది.
ఉక్రెయిన్ యూరోవిజన్ సాంగ్ కాంటెస్ట్ 2005, యూరోవిజన్ సాంగ్ కాంటెస్ట్ 2017 ను నిర్వహించింది.
సినిమా
[మార్చు]యుక్రెయిన్ సినిమా చరిత్రపై ప్రభావం చూపింది. ఉక్రేనియన్ దర్శకులు అలెగ్జాండర్ డోవ్జెంకో ప్రారంభ సోవియట్ చిత్ర నిర్మాతలలో ఒకరిగా ఉన్నాడు. అలాగే ఆయన సోవియెట్ మాంటేజ్ థియరీ, డోవ్జెంకో ఫిల్మ్ స్టూడియోస్ మార్గదర్శకుడిగా ఉన్నాడు. అర్మేనియా చలనచిత్ర దర్శకుడు, కళాకారుడు " సెర్గీ పరాజనోవ్ " ఉక్రేనియన్, ఆర్మేనియన్, జార్జియన్ సినిమాలలో గుర్తించతగినంతగా కృషిచేసాడు. అతను తన సొంత సినిమా శైలి, ఉక్రేనియన్ కవితా శైలి చలనచిత్రాన్ని రూపొందించాడు. దీనిని పూర్తిగా సోషలిస్ట్ వాస్తవికత మార్గదర్శక సూత్రాలతో ప్రవేశపెట్టాడు.
ఇతర ప్రఖ్యాత దర్శకులలో కిరా మురతోవా, సెర్జీ లోజ్నిట్సా, మైరోస్లావ్ స్లాబోష్పిట్స్కి, లారిసా షెపిట్కో, సెర్గీ బండార్చుక్, లియోనిడ్ బైకోవ్, యురి ఇలియంకో, లియోనిడ్ ఒస్కా, ఇయోర్ పోడోల్చక్, డెలిరియం, మేరీ వ్రోడాతో మొదలైన వారు ప్రాధాన్యత వహిస్తున్నారు. చాలా మంది యుక్రేయిన్ నటులు క్లిష్టమైన విజయాన్ని సాధించి అంతర్జాతీయ ఖ్యాతి గడించిన వారిలో వెరా ఖోలొడ్నాయ, బోహాన్ స్టుప్కా, మిల్లా జోవోవిచ్, ఓల్గా క్యూర్లెన్కో, మీలా కునిస్ ప్రాధాన్యత వహిస్తున్నారు.
ముఖ్యమైన విజయవంతమైన నిర్మాణాల చరిత్ర ఉన్నప్పటికీ ఈ పరిశ్రమ తరచుగా యూరోపియన్, రష్యన్ ప్రభావితమై ఉందని వర్ణించబడింది. యుక్రేయిన్ నిర్మాతలు అంతర్జాతీయ సహ-నిర్మాణాలు, ఉక్రేనియన్ నటులు, డైరెక్టర్లు, బృందం చిత్రాలలో రష్యన్ (గతంలో సోవియట్) చిత్రాలలో నిరంతరాయంగా చురుకుగా ఉన్నారు. విజయవంతమైన సినిమాలు ఉక్రెయిన్ ప్రజలు, కథలు లేదా సంఘటనలు, యుద్ధాలు, మాన్ మూవీ కెమెరా, వింటర్ ఆన్ ఫైర్: ఉక్రెయిన్ ఫైట్ ఫర్ ఫ్రీడం, ఎవెర్యింగ్ ఇల్యూమినేటెడ్ ప్రధానమైనవి.
ఉక్రేనియన్ స్టేట్ ఫిల్మ్ ఏజెన్సీ యాజమాన్యంలో నేషనల్ ఒలేక్సాండెర్ డోవ్జెంకో ఫిల్మ్ సెంటర్, చిత్రం కాపీ ప్రయోగశాల, ఆర్కైవ్ ఉన్నాయి. ఒడెస్సా ఇంటర్నేషనల్ ఫిల్మ్ ఫెస్టివల్ హోస్టింగ్కు ఆతిథ్యం వహిస్తుంది. మోలోడిస్ట్ యుక్రెయిన్ లో జరిగిన ఒకే ఎఫ్.ఐ.ఎ.పి.ఎఫ్. గుర్తింపు పొందిన అంతర్జాతీయ చలన చిత్రోత్సవంగా ఉంది. పోటీ కార్యక్రమం ప్రపంచవ్యాప్తంగా విద్యార్థుల కొరకు రూపొందించబడింది. ప్రపంచ వ్యాప్తంగా విద్యార్థుల కొరకు మొదటి లఘు, మొదటి పూర్తి ఫీచర్ చిత్రాలు అంకితం చేయబడ్డాయి. ఇవి వార్షికంగా అక్టోబరులో జరిగేది.
సినిమాలు
[మార్చు]- ది ట్రైబ్ (2014)
మాధ్యమం
[మార్చు]ఉక్రేయిన్స్కా ప్రావ్డా [353] 2000 ఏప్రిల్లో జార్జి గాంగడాద్ (యుక్రేయిన్ రాజ్యాంగ ప్రజాభిప్రాయ దినం) స్థాపించాడు. రష్యన్, ఆంగ్ల భాషల్లో ప్రచురించబడిన లేదా అనువదించిన ఎన్నిక చేసిన వ్యాసాలు ప్రధానంగా ఉక్రేనియన్లో ప్రచురించబడ్డాయి. ఈ వార్తాపత్రిక ఉక్రెయిన్ రాజకీయాల్లో ప్రత్యేక ప్రాధాన్యతను కలిగి ఉంది. యుక్రెయిన్లో ప్రెస్ ఫ్రీడమ్ అనేది బాల్టిక్ రాష్ట్రాలే కాక సోవియట్-పూర్వ దేశాల్లో స్వేచ్ఛాయుతంగా ఉన్నట్లు పరిగణించబడుతుంది.
ఫ్రీడమ్ హౌస్ యుక్రెయిన్లో ఇంటర్నెట్ను "ఉచిత", "పాక్షికంగా ఉచితం"గా వర్గీకరిస్తుంది. 2004లో ఆరెంజ్ రివల్యూషన్ తరువాత ప్రెస్ ఫ్రీడమ్ గణనీయంగా మెరుగుపడింది. అయినప్పటికీ 2010 లో ఫ్రీడమ్ హౌస్ "యుక్రెయిన్లో ప్రతికూల ధోరణులను" గుర్తించింది.
కియెవ్ యుక్రెయిన్లో మీడియా విభాగాన్ని ఆధిపత్యం చేస్తోంది: కైవ్ పోస్ట్ ఉక్రెయిన్ ప్రముఖ ఆంగ్ల భాషా వార్తాపత్రిక. జాతీయ వార్తాపత్రికలు డెన్, మిర్రర్ వీక్లీ, ది ఉక్రేనియన్ వీక్ లేదా ఫోకస్ (రష్యన్) వంటి వార్తాపత్రికలు, టెలివిజన్, రేడియోలు ప్రాధాన్యత వహిస్తున్నాయి. అయినప్పటికీ లివ్ కూడా ఒక ప్రముఖ జాతీయ మీడియా కేంద్రంగా ఉంది.1918 లో యుక్రెయిన్ నేషనల్ న్యూస్ ఏజెన్సీ, ఉక్రిన్ఫెర్ స్థాపించబడింది. ఉక్రెయిన్ పబ్లిషింగ్ విభాగం, పుస్తకాలు, డైరెక్టరీలు, డేటాబేస్లు, పత్రికలు, మ్యాగజైన్లు, వ్యాపార మాధ్యమాలు, వార్తాపత్రికలు, వార్తల ఏజెన్సీలు మిశ్రమ టర్నోవర్ను కలిగి ఉంది. శానోమా ఎస్క్వైర్, హార్పర్స్ బజార్, నేషనల్ జియోగ్రాఫిక్ మ్యాగజైన్ వంటి మ్యాగజైన్ల ఉక్రేనియన్ సంస్కరణలను ప్రచురిస్తుంది. 1992 లో బి.బి.సి. ఉక్రేనియన్ దాని ప్రసారాలను ప్రారంభించింది.
ఉక్రేనియన్లు రేడియో కార్యక్రమాలకు వినవచ్చు. రేడియో ఉక్రెయిన్ లేదా రేడియో లిబర్టీ వంటివి ఎక్కువగా వాణిజ్యపరంగా సగటున రోజుకు రెండున్నర గంటలు ఉంటాయి. అనేక టెలివిజన్ చానెల్స్ పనిచేస్తాయి. అనేక వెబ్సైట్లు ప్రజాదరణ పొందాయి.
క్రీడలు
[మార్చు]సోవియట్ భౌతిక విద్యకు ప్రాముఖ్యత ఇవ్వడం ద్వారా ఉక్రెయిన్ విద్యావిధానం లాభం పొందింది. ఇటువంటి విధానాల కారణంగా ఉక్రెయిన్లో వందల స్టేడియాలు, స్విమ్మింగ్ పూల్స్, వ్యాయామశాల, అనేక ఇతర అథ్లెటిక్ సౌకర్యాలు అభివృద్ధి చెందాయి.[354] ఉక్రెయిన్లో అత్యంత ప్రజాదరణ పొందిన క్రీడ ఫుట్ బాల్. టాప్ ప్రొఫెషనల్ లీగ్ వైశ్చా లిహా ("ప్రీమియర్ లీగ్").
సోవియెట్ జాతీయ ఫుట్బాల్ జట్టు తరపున పలువురు ఉక్రైనియన్లు ఆడారు. ముఖ్యంగా వీరిలో బలోన్ డి'ఆర్ విజేతలు ఇయోర్ బెలానోవ్, ఓలే బ్లాక్హిన్ వంటి క్రీడాకారులు ఉన్నారు. సోవియట్ యూనియన్ రద్దు తరువాత ఈ అవార్డును అందుకున్న ఒక ఒక ఉక్రేనియన్ క్రీడాకారుడు ఆండ్రీ షెవ్చెంకో మాత్రమే. 2006లో ఎఫ్.ఐ.ఎఫ్.ఎ. వరల్డ్ కప్లో జాతీయ జట్టు ఆరంగేట్రం చేసి క్వార్టర్ ఫైనల్స్కు చేరుకుని చివరికి ఇటలీతో ఓడిపోయింది. ఉక్రైనియన్లు కూడా బాక్సింగ్లో బాగా ఆడారు. అక్కడ విటాలీ, వ్లాదిమిర్ క్లిట్ష్కో సోదరులు ప్రపంచ హెవీవెయిట్ చాంపియన్షిపులో పాల్గొన్నారు.
సెర్గి బుబ్కా 1993 నుండి 2014 వరకు పోల్ ఖజానాలో రికార్డును నెలకొల్పాడు; గొప్ప బలం, వేగము, జిమ్నాస్టిక్ సామర్ధ్యాలతో, అతను అనేక సందర్భాలలో ప్రపంచ అత్యుత్తమ అథ్లెట్గా ఎన్నుకోబడ్డాడు.[355][356]
బాస్కెట్బాల్ యుక్రెయిన్లో ప్రజాదరణ పొందింది. 2011 లో " యురోబస్కేట్ 2015 "ను నిర్వహించటానికి యుక్రెయిన్ హక్కు ఇవ్వబడింది. రెండు సంవత్సరాల తరువాత యూరోబాస్కెట్ 2013 లో యూరోబా జాతీయ బాస్కెట్బాల్ జట్టు 6 వ స్థానంలో నిలిచింది. తరువాత మొదటిసారిగా ఎఫ్.ఐ.బి.ఎ. ప్రపంచ కప్కు అర్హత సాధించింది. యూరోలీగ్ పాల్గొనే " బుడివెన్లింక్ కివీ " కైవ్ ఉక్రెయిన్లో బలమైన ప్రొఫెషనల్ బాస్కెట్బాల్ క్లబుగా గుర్తింపు పొందింది.
చెస్ అనేది యుక్రెయిన్లో ఒక ప్రముఖ క్రీడగా ఉంది. రుస్లాన్ పొనోమరియోవ్ మాజీ ప్రపంచ ఛాంపియనుగా ఉన్నాడు. ఉక్రెయిన్లో 85 గ్రాండ్ మాస్టర్స్, 198 అంతర్జాతీయ మాస్టర్స్ ఉన్నాయి.
ఉక్రెయిన్లో రగ్బీ లీగ్ ఆడతారు.[357]
ఉక్రెయిన్ 1994 లో ఒలింపిక్ ప్రవేశం చేసింది. ఇప్పటివరకు, ఒలింపిక్స్లో ఉక్రెయిన్ వింటర్ ఒలింపిక్స్లో కంటే సమ్మర్ ఒలంపిక్స్ (ఐదు మ్యాచ్ల్లో 115 పతకాలు) లో మరింత విజయవంతం అయ్యింది. ఉక్రెయిన్ ప్రస్తుతం ఆల్-టైమ్ ఒలింపిక్ ఆటల పతకంలో గెలిచిన బంగారు పతకాల సంఖ్యలో 35 వ స్థానంలో ఉంది. ఉక్రెయిన్ క్రీడాకారులు రష్యా మినహా అన్ని దేశాలలో మరిన్ని క్రీడా ప్రదర్శనలు చేసారు.[ఆధారం చూపాలి]
ఆహారసంస్కృతి
[మార్చు]సంప్రదాయ ఉక్రేనియన్ ఆహారంలో ప్రధానంగా చికెన్, పంది మాంసం, గొడ్డు మాంసం, చేపలు, పుట్టగొడుగులు ఉంటాయి. ఉక్రైనియన్లు బంగాళాదుంపలు, ధాన్యాలు, తాజా, ఉడికించిన లేదా ఊరవేసిన కూరగాయలను చాలా అధికంగా తింటారు. పానీయాలు, పుట్టగొడుగులు, కేవియర్ లేదా మాంసంతో కూడిన పాన్కేక్లు, కపుస్నీనిక్ (మాంసం, బంగాళాదుంపలు, క్యారట్లు తయారు చేసిన సూప్), పానీయాలు, కాయగూరలు, క్యారట్లు (దుంపలు, క్యాబేజీ, పుట్టగొడుగులను లేదా మాంసంతో తయారు చేసిన సూప్), హోలుబ్ట్సీ (బియ్యం, క్యారెట్లు, ఉల్లిపాయలు, మాంసంతో నింపిన క్యాబేజీ రోల్స్), పైరోగి (కుడుములు), పులుసు (చిన్న ముక్కలు, ఉల్లిపాయలు, క్యాబేజీ, మిల్లెట్, టమోటా పేస్ట్, సుగంధ ద్రవ్యాలు, తాజా మూలికలు) ఉడికించిన బంగాళాదుంపలు, చీజ్ లేదా మాంసంతో నిండి ఉంటుంది. ఉక్రేనియన్ ప్రత్యేక వంటలలో చికెన్ కీవ్, కీవ్ కేక్ కూడా ఉన్నాయి. ఉక్రైనియన్లు ఉడికించిన పండు, రసాలను, పాలు, మజ్జిగ (వీటి నుండి కాటేజ్ చీజ్ను తయారుచేస్తారు), మినరల్ వాటర్, టీ, కాఫీ, బీర్, వైన్, హరిల్కాలను త్రాగుతుంటారు.[358]
-
Varenyky topped with fried onion
-
Borscht soup with sour cream
రష్యా - ఉక్రెయిన్ యుద్ధం
[మార్చు]ఉక్రెయిన్ పై మిలటరీ వార్ మొదలుపెట్టినట్లు రష్యా అధ్యక్షుడు వ్లాదిమిర్ పుతిన్ ప్రకటించారు. దాంతో 2022 ఫిబ్రవరి 24న రష్యా బలగాలు ఉక్రెయిన్ రాజధాని కీవ్పై బాంబుల వర్షం కురిపించాయి. ప్రపంచ దేశాల నుంచి తీవ్ర వ్యతిరేకతతో పాటు దాడి చేయోద్దని ఎంత ఒత్తిడి తీసుకొచ్చినా రష్యా మాత్రం వెనక్కి తగ్గలేదు.
ఆ తరువాత రోజు (2022 ఫిబ్రవరి 25) కూడా దాడులు కొనసాగిస్తున్న వేళ యుద్ధాన్ని ఆపాలని, చర్చలు జరపాలని ఉక్రెయిన్ అధ్యక్షుడు వొలొదిమిర్ జెలెన్స్కీ రష్యాను కోరారు. ఈ నేపథ్యంలో ఉక్రెయిన్ సైన్యం ఆయుధాలు వీడితే చర్చలకు తాము సిద్ధమేనంటూ రష్యా విదేశాంగశాఖ మంత్రి సెర్గీ లారోవ్ ప్రకటించారు. అంతేకాకుండా రష్యా అధ్యక్షుడి కార్యాలయం నుంచి కూడా అధికారిక ప్రకటన వెలువడింది.[359]
ఉక్రెయిన్ మొత్తాన్ని తమ అధీనంలోకి తెచ్చుకోవడమే లక్ష్యంగా మూడో రోజు (2022 ఫిబ్రవరి 26) కూడా రష్యా దాడులు చేస్తుండడంతో రష్యా దళాలు వెనక్కి వెళ్లాలని ఐక్యరాజ్యసమితితో పాటు పలు దేశాలు మరోసారి కోరాయి.[360]
ఉక్రెయిన్ పై రష్యా మిలటరీ ఆపరేషన్ నాలుగో రోజు (2022 ఫిబ్రవరి 27) కొనసాగుతోంది. రష్యన్ బలగాలు అధునాతన ఆయుధాలతో రాజధాని కీవ్ నగరం పై చేస్తున్న దాడులలో అమాయక ప్రజలు కూడా ప్రాణాలు కోల్పోతున్నారు.[361]
ఉక్రెయిన్, రష్యా మధ్య సైనిక పోరు భీకరంగా ఐదో రోజూ (2022 ఫిబ్రవరి 28) కొనసాగుతోంది. రష్యా దూకుడును ఉక్రెయిన్ నిలువరిస్తోంది. రాజధాని నగరం కీవ్, ప్రధాన నగరమైన ఖర్కీవ్లో పేలుళ్ల శబ్దాలు వినిపిస్తున్నాయి. దేశం తరఫున రష్యాపై పోరాటం చేయడానికి జైళ్లలో శిక్ష అనుభవిస్తోన్న ఖైదీలను, పలు నేరాల్లో అనుమానితులను కూడా ఉక్రెయిన్ విడుదల చేస్తోంది.[362] రష్యా, ఉక్రెయిన్ల మధ్య బెలారస్ కేంద్రంగా చర్చలు విఫలమయ్యాయి.[363]
ఇరు దేశాల యుద్ధం మొదలై 2022 మార్చి 1 నాటికి ఆరు రోజులు అవుతోంది. ఈ దాడుల్లో కర్ణాటకకు చెందిన ఖార్కివ్లోని నేషనల్ మెడికల్ కాలేజీలో మెడిసిన్ నాలుగో సంవత్సరం చదువుతున్న నవీన్ శేఖరగౌడ ప్రాణాలు కోల్పోయాడు. ఈ మేరకు భారత విదేశాంగ శాఖ ఓ ప్రకటన చేసింది.[364][365] ఉక్రెయిన్లో తక్షణమే రష్యా తన సైనిక చర్యను నిలిపివేయాలని, తన బలగాలన్నింటినీ వెనక్కి రప్పించాలని నాటో చీఫ్ జెన్స్ స్టోల్టెన్బర్గ్ కోరారు.[366]
పంజాబ్కు చెందిన చందన్ జిందాల్ అనే మరో 21 ఏళ్ల మెడికల్ విద్యార్థి అనారోగ్య సమస్యలతో మృతిచెందాడు.[367]
వారం రోజులుగా రష్యా-ఉక్రెయిన్ వార్ కొనసాగుతోంది. ఈ యుద్ధం ఎఫెక్ట్ పలు దేశాలపై పడనుంది.[368] ఈ నేపథ్యంలో క్వాడ్ దేశాధినేతలైన భారత ప్రధాని నరేంద్ర మోడీ, అమెరికా అధ్యక్షుడు జో బైడెన్, ఆస్ట్రేలియా ప్రధాని స్కాట్ మోరిసన్, జపాన్ ప్రధాని ఫుమియో కిషిదా 2022 మార్చి 3న సమావేశం కానున్నారు.[369]
ప్రజలను సురక్షిత ప్రాంతాలకు తరలించేందుకు మానవతా దృక్పథంతో రష్యా దళాలు తాత్కాలికంగా కాల్పుల విరమణను 2022 మార్చి 5న ప్రకటించాయి. రష్యా కాలమానం ప్రకారం ఉదయం 10 గంటల నుంచి కొన్ని గంటలు మరిపోల్, వొల్నోవఖాల్లో కాల్పులు జరపబోమని రష్యా రక్షణ శాఖ తెలిపింది.[370]
ఇవి కూడా చూడండి
[మార్చు]గమనింపులు
[మార్చు]a.^ Among the Ukrainians that rose to the highest offices in the Russian Empire were Aleksey Razumovsky, Alexander Bezborodko and Ivan Paskevich. Among the Ukrainians who greatly influenced the Russian Orthodox Church in this period were Stephen Yavorsky, Feofan Prokopovich and Dimitry of Rostov.
b.^ Estimates on the number of deaths vary. Official Soviet data is not available because the Soviet government denied the existence of the famine. See the Holodomor article for details. Sources differ on interpreting various statements from different branches of different governments as to whether they amount to the official recognition of the Famine as Genocide by the country. For example, after the statement issued by the Latvian Sejm on 13 March 2008, the total number of countries is given as 19 (according to Ukrainian BBC: "Латвія визнала Голодомор ґеноцидом"), 16 (according to Korrespondent, Russian edition: "После продолжительных дебатов Сейм Латвии признал Голодомор геноцидом украинцев"), "more than 10" (according to Korrespondent, Ukrainian edition: "Латвія визнала Голодомор 1932–33 рр. геноцидом українців") Retrieved 27 January 2008.
c.1 2 These figures are likely to be much higher, as they do not include Ukrainians of other nationalities or Ukrainian Jews, but only ethnic Ukrainians, from the Ukrainian SSR.
d.^ This figure excludes POW deaths.
e.^ Several countries with territory in Europe have a larger total area, but all of those also include territory outside of Europe. Only Russia's European territory is larger than Ukraine.
f.1 2 3 According to the official 2001 census data (by nationality;[371] by language[372]) about 75 percent of Kyiv's population responded 'Ukrainian' to the native language (ridna mova) census question, and roughly 25 percent responded 'Russian'. On the other hand, when the question 'What language do you use in everyday life?' was asked in the 2003 sociological survey, the Kyivans' answers were distributed as follows: 'mostly Russian': 52 percent, 'both Russian and Ukrainian in equal measure': 32 percent, 'mostly Ukrainian': 14 percent, 'exclusively Ukrainian': 4.3 percent.
"What language is spoken in Ukraine?". Welcome to Ukraine. February 2003. Archived from the original on 11 October 2017. Retrieved 11 July 2008.
g.^ Such writings were also the base for Russian and Belarusian literature.
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ Pavol Demes and Joerg Forbrig estimate in 2006 that only US$130,000 out of a total of US$1.56 million in Pora came from donors outside Ukraine.[133]
- ↑ "Law of Ukraine "On Principles of State Language Policy" (Current version — Revision from 1 February 2014)". Document 5029-17, Article 7: Regional or minority languages Ukraine, Paragraph 2. Zakon2.rada.gov.ua. 1 February 2014. Archived from the original on 14 February 2014. Retrieved 30 April 2014.
- ↑ "List of declarations made with respect to treaty No. 148 (Status as of: 21/9/2011)". Council of Europe. Archived from the original on 2012-05-22. Retrieved 2017-10-28.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 "Population by ethnic nationality, 1 January, year". ukrcensus.gov.ua. Ukrainian Office of Statistics. Archived from the original on 17 డిసెంబరు 2011. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ 4.0 4.1 "Population (by estimate) as of 1 January 2022". ukrcensus.gov.ua. Archived from the original on 6 మార్చి 2021. Retrieved 20 February 2022.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 "Report for Selected Countries and Subjects". World Economic Outlook Database, October 2017. International Monetary Fund. October 2017. Retrieved 12 August 2016.
- ↑ "GINI index (World Bank estimate) | Data". data.worldbank.org (in English). Retrieved 2018-01-08.
{{cite web}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Human Development Report 2016 – "Human Development for Everyone"" (PDF). HDRO (Human Development Report Office) United Nations Development Programme. pp. 198–201. Retrieved 8 January 2018.
- ↑ Рішення Ради: Україна 30 жовтня перейде на зимовий час [Rada Decision: Ukraine will change to winter time on 30 October] (in ఉక్రెయినియన్). korrespondent.net. 18 October 2011. Retrieved 31 October 2011.
- ↑ Geoghegan, Tom (7 June 2012), "Ukraine or the Ukraine: Why do some country names have 'the'?", BBC News Magazine, BBC
- ↑ "The World Factbook – Ukraine". Central Intelligence Agency. 7 January 2014. Archived from the original on 9 జూలై 2016. Retrieved 23 January 2014.
- ↑ Simpson, John (19 March 2014). "Russia's Crimea plan detailed, secret and successful" – via www.bbc.com.
- ↑ "Ukraine – United Nations Statistics Division". United Nations. 2016. Retrieved 6 September 2016.
- ↑ 13.0 13.1 "Population (by estimate) as of 1 April, 2016". State Statistics Service of Ukraine. Archived from the original on 8 ఆగస్టు 2016. Retrieved 23 జనవరి 2018.
- ↑ 14.0 14.1 "The "the" is gone". The Ukrainian Weekly. 8 December 1991. Archived from the original on 14 అక్టోబరు 2017. Retrieved 21 October 2015.
- ↑ "Declaration of State Sovereignty of Ukraine". Verkhovna Rada of Ukraine. Archived from the original on 27 September 2007. Retrieved 24 December 2007.
- ↑ "White Book 2006" (PDF). Ministry of Defence of Ukraine. Archived from the original (PDF) on 8 November 2007. Retrieved 24 December 2007.
- ↑ "NATO confirms readiness for Ukraine's joining organization". Kyiv Post. 13 April 2010. Archived from the original on 16 April 2010.
- ↑ Richard Balmforth (7 January 2010). "Yanukovich vows to keep Ukraine out of NATO". Reuters. Archived from the original on 17 నవంబరు 2015. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ 19.0 19.1 "Ukraine - Trade - European Commission". ec.europa.eu.
- ↑ "Ukraine becomes world's third biggest grain exporter in 2011 – minister" (Press release). Black Sea Grain. 20 January 2012. Archived from the original on 31 December 2013. Retrieved 31 December 2013.
- ↑ "World Trade Report 2013". World Trade Organisation. 2013. Retrieved 26 January 2014.
- ↑ IISS 2010, pp. 195–197
- ↑ Stay informed today and every day (5 February 2014). "Linguistic divides: Johnson: Is there a single Ukraine?". The Economist. Retrieved 12 May 2014.
- ↑ Hryhoriy Pivtorak. Походження українців, росіян, білорусів та їхніх мов [The origin of Ukrainians, Russians, Belarusians and their languages] (in ఉక్రెయినియన్). Retrieved 21 October 2015.
- ↑ "Ukraine – Definition". Merriam-Webster Online Dictionary. Retrieved 4 May 2012.
- ↑ Adam Taylor (9 December 2013). "Why Ukraine Isn't 'The Ukraine,' And Why That Matters Now". Business Insider. Retrieved 21 October 2015.
- ↑ "'Ukraine' or 'the Ukraine'? It's more controversial than you think". Washington Post. 25 March 2014. Retrieved 11 August 2016.
- ↑ Richard Gray (18 December 2011). "Neanderthals built homes with mammoth bones". London: Daily Telegraph. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ K. Kris Hirst. "Molodova I and V (Ukraine)". About. Archived from the original on 2013-12-03. Retrieved 2018-01-23.
- ↑ "Mystery of the domestication of the horse solved: Competing theories reconciled". www.sciencedaily (sourced from the University of Cambridge). 7 May 2012. Retrieved 12 June 2014.
- ↑ Matossian Shaping World History p. 43
- ↑ "What We Theorize – When and Where Did Domestication Occur". International Museum of the Horse. Archived from the original on 23 July 2013. Retrieved 12 December 2010.
- ↑ "Horsey-aeology, Binary Black Holes, Tracking Red Tides, Fish Re-evolution, Walk Like a Man, Fact or Fiction". Quirks and Quarks Podcast with Bob Macdonald. CBC Radio. 7 March 2009. Archived from the original on 7 October 2014. Retrieved 18 September 2010.
- ↑ Sandrine Prat; Stéphane C. Péan; Laurent Crépin; Dorothée G. Drucker; Simon J. Puaud; Hélène Valladas; Martina Lázničková-Galetová; Johannes van der Plicht; Alexander Yanevich (17 June 2011). "The Oldest Anatomically Modern Humans from Far Southeast Europe: Direct Dating, Culture and Behavior". plosone. Retrieved 21 June 2011.
- ↑ Jennifer Carpenter (20 June 2011). "Early human fossils unearthed in Ukraine". BBC. Retrieved 21 June 2011.
- ↑ "Scythian". Encyclopædia Britannica. Retrieved 21 October 2015.
- ↑ "Scythian: Ancient People". Online Britannica. 20 July 1998. Archived from the original on 27 మార్చి 2017. Retrieved 26 October 2017.
- ↑ 38.00 38.01 38.02 38.03 38.04 38.05 38.06 38.07 38.08 38.09 "Ukraine". CIA World Factbook. 13 December 2007. Archived from the original on 9 జూలై 2016. Retrieved 24 December 2007.
- ↑ 39.0 39.1 39.2 "Kievan Rus". The Columbia Encyclopedia (6 ed.). 2001–2007. Archived from the original on 19 August 2000. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ "The Destruction of Kiev". University of Toronto's Research Repository. Archived from the original on 27 April 2011. Retrieved 3 January 2008.
- ↑ "Roman Mstyslavych". www.encyclopediaofukraine.com.
- ↑ "Daniel Romanovich".Encyclopædia Britannica. 2007. Britannica Concise Encyclopedia. 23 August 2007
- ↑ Subtelny, pp. 92–93
- ↑ "Poland". Encyclopædia Britannica (fee required). Archived from the original on 11 అక్టోబరు 2007. Retrieved 23 జనవరి 2018.
- ↑ Brian Glyn Williams (2013). "The Sultan's Raiders: The Military Role of the Crimean Tatars in the Ottoman Empire" (PDF). The Jamestown Foundation. p. 16. Archived from the original (PDF) on 21 అక్టోబరు 2013. Retrieved 23 జనవరి 2018.
- ↑ Halil Inalcik. "Servile Labour in the Ottoman Empire" Archived 2017-05-04 at the Wayback Machine in A. Ascher, B. K. Kiraly, and T. Halasi-Kun (eds), The Mutual Effects of the Islamic and Judeo-Christian Worlds: The East European Pattern, Brooklyn College, 1979, pp. 25–43.
- ↑ Darjusz Kołodziejczyk, as reported by Mikhail Kizilov (2007). "Slaves, Money Lenders, and Prisoner Guards: The Jews and the Trade in Slaves and Captives in the Crimean Khanate". The Journal of Jewish Studies. p. 2.
- ↑ Subtelny, Orest (1988). "Ukraine: a history.". p 106
- ↑ Junius P. Rodriguez (1997). "The Historical encyclopedia of world slavery". ABC-CLIO. p. 659. ISBN 0-87436-885-5
- ↑ Mikhail Kizilov. "Slave Trade in the Early Modern Crimea From the Perspective of Christian, Muslim, and Jewish Sources". Oxford University.
- ↑ Krupnytsky B. and Zhukovsky A. "Zaporizhia, The". Encyclopedia of Ukraine. Retrieved 16 December 2007.
- ↑ 52.0 52.1 "Ukraine – The Cossacks". Encyclopædia Britannica. Retrieved 21 October 2015.
- ↑ "The Crimean Tatars and their Russian-Captive Slaves Archived 5 జూన్ 2013 at the Wayback Machine" (PDF). Eizo Matsuki, Mediterranean Studies Group at Hitotsubashi University.
- ↑ "Poland – The Cossacks". Encyclopædia Britannica.
- ↑ Subtelny, pp. 123–124
- ↑ Reid (2000) p 27–30
- ↑ Skinner, Barbara (2005). "Borderlands of Faith: Reconsidering the Origins of a Ukrainian Tragedy". Slavic Review. 64 (1): 88–116. doi:10.2307/3650068.
- ↑ Гісцова Л. З. Архів Коша Запорозького. Приватне листування Петра Калнишевського. «Київська старовина», 1992, № 3
- ↑ Скальковський А. О. Історія Нової Січі або останнього Коша Запорозького, ч. 1—3,
- ↑ 1 липня – день заснування фортеці святої Єлисавети: Невивчена історія неунікальної фортеці[permanent dead link]
- ↑ Ukraine under direct imperial Russian rule. Encyclopædia Britannica.
- ↑ 62.0 62.1 Remy, Johannes (March–June 2007). "The Valuev Circular and Censorship of Ukrainian Publications in the Russian Empire (1863–1876): Intention and Practice". Canadian Slavonic Papers. 47. Canadian Association of Slavists: 87–110. JSTOR 40871165.
- ↑ "Shevchenko, Taras". www.encyclopediaofukraine.com (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2017-11-01.
- ↑ Rainer Münz, Rainer Ohliger (2003). "Diasporas and ethnic migrants: German, Israel, and post-Soviet successor". Routledge. p. 164. ISBN 0-7146-5232-6
- ↑ Subtelny, Orest (2000). "Ukraine: a history.". University of Toronto Press. p. 262. ISBN 0-8020-8390-0
- ↑ Jonathan D. Smele (2015). Historical Dictionary of the Russian Civil Wars, 1916–1926. Rowman & Littlefield. p.476. ISBN 1-4422-5281-2
- ↑ Horbal, Bogdan. "Talerhof". The world academy of Rusyn culture. Archived from the original on 7 అక్టోబరు 2007. Retrieved 20 January 2008.
- ↑ Cipko, Serge. "Makhno, Nestor". Encyclopedia of Ukraine. Retrieved 17 January 2008.
- ↑ 69.0 69.1 69.2 69.3 69.4 "Interwar Soviet Ukraine". Encyclopædia Britannica (fee required). Archived from the original on 2008-04-18. Retrieved 12 September 2007.
- ↑ "Famine of 1921–3". Encyclopedia of Ukraine. Retrieved 3 March 2015.
- ↑ Subtelny, p. 380
- ↑ Communism. Archived from the original on 1 November 2009. Retrieved 5 July 2008.
{{cite encyclopedia}}
:|work=
ignored (help) - ↑ Cliff, pp. 138–39
- ↑ "Ukraine remembers famine horror". BBC News. 24 November 2007.
- ↑ Michael Ellman, "The Role of Leadership Perceptions and of Intent in the Soviet Famine of 1931–1934." Europe-Asia Studies 2005 57(6): 823–841. ISSN 0966-8136 Fulltext in Ebsco
- ↑ Stephen G. Wheatcroft, "Agency and Terror: Evdokimov and Mass Killing in Stalin's Great Terror." Australian Journal of Politics and History 2007 53(1): 20–43. ISSN 0004-9522 Fulltext in Ebsco; Robert Conquest, The Harvest of Sorrow: Soviet collectivization and the terror-famine (1986). Mark B. Tauger, "The 1932 Harvest and the Famine of 1933" Slavic Review, Vol. 50, No. 1 (Spring, 1991), pp. 70–89, notes the harvest was unusually poor. online in JSTOR; R. W. Davies, Mark B. Tauger, S. G. Wheatcroft, "Stalin, Grain Stocks and the Famine of 1932–1933," Slavic Review, Vol. 54, No. 3 (Autumn, 1995), pp. 642–657 online in JSTOR; Michael Ellman. "Stalin and the Soviet famine of 1932–33 Revisited", Europe-Asia Studies, Volume 59, Issue 4 June 2007, pages 663–93.
- ↑ Yushchenko Praises Guilty Verdict Against Soviet Leaders For Famine, Radio Free Europe/Radio Liberty (14 January 2010)
- ↑ Wilson, p. 17
- ↑ Subtelny, p. 487
- ↑ Roberts, p. 102
- ↑ Boshyk, p. 89
- ↑ 82.0 82.1 "World wars". Encyclopedia of Ukraine. Retrieved 20 December 2007.
- ↑ Subtelny, Orest (1988). "Ukraine: a history.". p 410
- ↑ Timothy Snyder. A fascist hero in democratic Kiev. NewYork Reviev of Books. 24 February 2010
- ↑ Grzegorz Motyka. Polska reakcja na działania UPA – skala i przebieg akcji odwetowych Archived 19 ఆగస్టు 2014 at the Wayback Machine.
- ↑ Piotrowski pp. 352–54
- ↑ Weiner pp. 127–237
- ↑ "Losses of the Ukrainian Nation, p. 2". Peremoga.gov.ua (in Ukrainian). Archived from the original on 15 మే 2005. Retrieved 23 జనవరి 2018.
{{cite web}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Subtelny, p. 476
- ↑ Magocsi, p. 635
- ↑ "Ukrainian Insurgent Army". Encyclopedia of Ukraine. Retrieved 20 December 2007.
- ↑ 92.0 92.1 "Ukraine – World War II and its aftermath". Encyclopædia Britannica. Archived from the original on 2010-02-27. Retrieved 28 December 2007.
- ↑ Karel Cornelis Berkhoff. Harvest of despair: life and death in Ukraine under Nazi rule, Harvard University Press: April 2004. p. 164
- ↑ Weinberg, p. 264
- ↑ Rozhnov, Konstantin, "Who won World War II?", BBC. Citing Russian historian Valentin Falin. Retrieved 5 July 2008.
- ↑ "Losses of the Ukrainian Nation, p. 1". Peremoga.gov.ua (in Ukrainian). Archived from the original on 25 అక్టోబరు 2007. Retrieved 23 జనవరి 2018.
{{cite web}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Kulchytsky, Stalislav, "Demographic losses in Ukrainian in the twentieth century", Zerkalo Nedeli, 2–8 October 2004. Available online in Russian and in Ukrainian. Retrieved 27 January 2008.
- ↑ Smale, Alison (27 January 2014). "Shedding Light on a Vast Toll of Jews Killed Away From the Death Camps". The New York Times.
- ↑ 99.0 99.1 "Losses of the Ukrainian Nation, p. 7". Peremoga.gov.ua (in Ukrainian). Archived from the original on 15 మే 2005. Retrieved 23 జనవరి 2018.
{{cite web}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Overy, p. 518
- ↑ 101.0 101.1 Кривошеев Г. Ф., Россия и СССР в войнах XX века: потери вооруженных сил. Статистическое исследование (Krivosheev G. F., Russia and the USSR in the wars of the 20th century: losses of the Armed Forces. A Statistical Study) (in Russian)
- ↑ "Holidays". Ministry of Foreign Affairs of Ukraine. Archived from the original on 20 April 2006. Retrieved 24 August 2008.
- ↑ "Ukraine: World War II and its aftermath". Encyclopædia Britannica (fee required). Archived from the original on 29 సెప్టెంబరు 2007. Retrieved 23 జనవరి 2018.
- ↑ Кульчинский [Kulchytsky], Станислав [Stanislav] (2–8 October 2004), "Демографические потери Украины в XX веке" [Demographic losses in Ukraine in the twentieth century], Zerkalo Nedeli (in Russian), RU: [Demoscope], archived from the original on 14 September 2012
{{citation}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Демографические потери Украины в XX веке" [Demographic losses of Ukraine in the XX century] (in Russian). Zerkalo Nedeli. Archived from the original on 21 July 2006. Retrieved 8 January 2014.
{{cite web}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Демографічні втрати України в хх столітті [Demographic losses in Ukraine twentieth century] (in ఉక్రెయినియన్). Zerkalo Nedeli. Archived from the original on 2007-03-13. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ "Activities of the Member States – Ukraine". United Nations. Retrieved 17 January 2011.
- ↑ "United Nations". U.S. Department of State. Archived from the original on 3 March 2003. Retrieved 22 September 2014.
Voting procedures and the veto power of permanent members of the Security Council were finalized at the Yalta Conference in 1945 when Roosevelt and Stalin agreed that the veto would not prevent discussions by the Security Council. Roosevelt agreed to General Assembly membership for Ukraine and Byelorussia while reserving the right, which was never exercised, to seek two more votes for the United States.
- ↑ 109.0 109.1 Malynovska, Olena (14 June 2006). "Migration and migration policy in Ukraine". Archived from the original on 23 సెప్టెంబరు 2013. Retrieved 23 జనవరి 2018.
- ↑ "The Transfer of Crimea to Ukraine". International Committee for Crimea. July 2005. Retrieved 25 March 2007.
- ↑ "Ukraine – The last years of Stalin's rule". Encyclopædia Britannica (fee required). Archived from the original on 15 జనవరి 2008. Retrieved 23 జనవరి 2018.
- ↑ Magocsi, p. 644
- ↑ Remy, Johannes (1996). "'Sombre anniversary' of worst nuclear disaster in history – Chernobyl: 10th anniversary". UN Chronicle. Find articles. Archived from the original on 28 June 2012. Retrieved 16 December 2007.
- ↑ "'Fukushima, Chernobyl and the Nuclear Event Scale'". Archived from the original on 2017-10-14. Retrieved 2018-01-23.
- ↑ "Geographical location and extent of radioactive contamination". Chernobyl.info. Swiss Agency for Development and Cooperation. Archived from the original on 30 June 2007. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ "IAEA Report". In Focus: Chernobyl. Retrieved 31 May 2008.
- ↑ "Declaration of State Sovereignty of Ukraine". Verkhovna Rada of Ukraine. 16 July 1990. Archived from the original on 2007-09-27. Retrieved 12 September 2007.
- ↑ "Verkhovna Rada of Ukraine Resolution On Declaration of Independence of Ukraine". Verkhovna Rada of Ukraine. 24 August 1991. Archived from the original on 2007-09-30. Retrieved 12 September 2007.
- ↑ "Soviet Leaders Recall 'Inevitable' Breakup Of Soviet Union". RadioFreeEurope. 8 December 2006. Retrieved 12 September 2007.
- ↑ Shen, p. 41
- ↑ "Ukrainian GDP (PPP)". World Economic Outlook Database, October 2007. International Monetary Fund (IMF). Retrieved 10 March 2008.
- ↑ "Can Ukraine Avert a Financial Meltdown?". World Bank. June 1998. Archived from the original on 12 July 2000. Retrieved 16 December 2007.
- ↑ Figliuoli, Lorenzo; Lissovolik, Bogdan (31 August 2002). "The IMF and Ukraine: What Really Happened". International Monetary Fund. Retrieved 16 December 2007.
- ↑ Aslund, Anders; Aslund, Anders (Autumn 1995). "Eurasia Letter: Ukraine's Turnaround". Foreign Policy. 100 (100): 125–143. doi:10.2307/1149308. JSTOR 1149308.
- ↑ "Macroeconomic Indicators". National Bank of Ukraine. Archived from the original on 21 అక్టోబరు 2007. Retrieved 23 జనవరి 2018.
- ↑ "Ukraine. Country profile" (PDF). World Bank. Archived from the original (PDF) on 2007-06-07. Retrieved 16 December 2007.
- ↑ Wines, Michael (1 April 2002). "Leader's Party Seems to Slip In Ukraine". The New York Times. Retrieved 24 December 2007.
- ↑ "Ukraine – Country Profiles – NTI". Archived from the original on 29 ఆగస్టు 2014. Retrieved 2 August 2014.
- ↑ "The Supreme Court findings" (in Ukrainian). Supreme Court of Ukraine. 3 December 2004. Retrieved 7 July 2008.
{{cite web}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Yushchenko: 'Live And Carry On'". CBS News. 2005-01-30. Archived from the original on 2012-10-25. Retrieved 2018-01-23.
- ↑ "Yushchenko to Russia: Hand over witnesses". Kyiv Post. 2009-10-28. Retrieved 2010-02-11.
- ↑ "Ukraine-Independent Ukraine". Encyclopædia Britannica (fee required). Archived from the original on 15 జనవరి 2008. Retrieved 23 జనవరి 2018.
- ↑ 133.0 133.1 133.2 The Colour Revolutions in the Former Soviet Republics: Ukraine by Nathaniel Copsey, Routledge Contemporary Russia and Eastern Europe Series (page 30-44)
- ↑ US campaign behind the turmoil in Kiev, The Guardian (26 November 2004)
- ↑ Diuk, Nadia. "In Ukraine, Homegrown Freedom." Washington Post, 4 December 2004. URL Retrieved 12 September 2006
- ↑ Russia, the US, "the Others" and the "101 Things to Do to Win a (Colour)Revolution": Reflections on Georgia and Ukraine by Abel Polese, Routledge (26 October 2011)
- ↑ Ukraine comeback kid in new deal, BBC News (4 August 2006)
- ↑ Tymoshenko picked for Ukraine PM, BBC News (18 December 2007)
- ↑ Roman Olearchyk (31 July 2013). "Lacklustre GDP data push Ukraine towards fresh IMF bailout". Financial Times. Kiev. Retrieved 3 March 2014.
- ↑ Russia shuts off gas to Ukraine, BBC News (1 January 2009)
- ↑ Q&A: Russia-Ukraine gas row, BBC News (20 January 2009)
- ↑ Ukraine election: Yanukovych urges Tymoshenko to quit, BBC News (10 February 2010)In its final report on the election, the Organisation for Security and Cooperation in Europe said that the election "met most requirements" for fairness and that the election process was "transparent.""Ukraine: Presidential Election 17 January and 7 February 2010: OSCE/ODIHR Election Observation Mission Final Report" (PDF). OSCE. Warsaw. 28 April 2010. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ Stand-off in Ukraine over EU agreement, BBC News (17 December 2013)
- ↑ Kiev protesters gather, EU dangles aid promise Archived 2014-04-20 at the Wayback Machine, Reuters (12 December 2013)
- ↑ Johnson, Juliet; Köstem, Seçkin (May 2016). "Frustrated Leadership: Russia's Economic Alternative to the West". Global Policy. 7 (2). Wiley Online Library: 212. doi:10.1111/1758-5899.12301.
In fact, the Ukrainian crisis broke out in November 2013 when former President Viktor Yanukovych announced under Russian pressure that he would no longer pursue an EU Association Agreement.
- ↑ "Ukraine Radicals Steer Violence as Nationalist Zeal Grows". Bloomberg News. 11 February 2014.
- ↑ Lina Kushch (3 December 2013). "Donetsk view: Ukraine 'other half' resents Kiev protests". BBC News.
- ↑ "A Ukraine City Spins Beyond the Government's Reach". The New York Times. 15 February 2014.
- ↑ Richard Balmforth (12 December 2013). "Kiev protesters gather, EU dangles aid promise". Reuters. Archived from the original on 20 ఏప్రిల్ 2014. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ Независимое бюро новостей. "За добу в зіткненнях у Києві поранено 1,5 тисяч осіб, 100 зникли безвісти". nbnews.com.ua. Archived from the original on 2014-02-25. Retrieved 2018-01-23.
- ↑ Інформація про постраждалих у сутичках: Прес-служба МОЗ України [Information about the victims of clashes: Press Service of the Ministry of Health of Ukraine] (in ఉక్రెయినియన్). moz.gov.ua. 22 February 2014. Archived from the original on 24 July 2014. Retrieved 25 September 2014.
- ↑ "МВС УКРАЇНИ". Міністерство внутрішніх справ України. Archived from the original on 24 సెప్టెంబరు 2014. Retrieved 23 జనవరి 2018.
- ↑ ""список загиблих під час кривавих подій в Києві" — tsn.ua". ТСН.ua.
- ↑ Shaun Walker (27 January 2014). "Ukraine threatens state of emergency after protesters occupy justice ministry". The Guardian. Retrieved 12 May 2014.
- ↑ Krasnolutska, Daryna. "Ukraine clashes resume in Kiev as foreign mediation urged". Businessweek.com. Archived from the original on 2014-07-06. Retrieved 12 May 2014.
- ↑ "Opposition leaders sign deal with president to end crisis in Ukraine". Fox News Channel. 21 February 2014. Retrieved 19 November 2017.
- ↑ Keating, Dave (25 February 2014). "Ukraine sets date for presidential election". Europeanvoice.com. Retrieved 12 May 2014.
- ↑ 158.0 158.1 The New York Times, "Dozens of Separatists Killed in Ukraine Army Attack", By SABRINA TAVERNISE and ANDREW ROTHMAY 27, 2014
- ↑ 159.0 159.1 David M. Herszenhorn (24 May 2014). "Election of President Seen as a Beginning to Repairing Ukraine". NYT. Retrieved 12 January 2015.
- ↑ 160.0 160.1 RTVi, News-script for Broadcast of 25 May 2014, Ekaterina Andreeff.
- ↑ Adam Taylor (28 January 2014). "Why Ukraine Is So Important". Business Insider. Archived from the original on 14 February 2014. Retrieved 29 May 2014.
- ↑ Lukas Alpert (29 May 2014). "Petro Poroshenko to Be Inaugurated as Ukraine President June 7". The Wall Street Journal. Archived from the original on 29 May 2014. Retrieved 29 May 2014.
- ↑ "Rada decides to hold inauguration of Poroshenko on June 7 at 1000". Interfax-Ukraine. 3 June 2014. Archived from the original on 3 June 2014. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ David M. Herszenhorn (27 October 2014). "Ukrainian Voters Affirm Embrace of Europe and Reject Far Right; Arseniy Yatsenyuk and Petro Poroshenko Solidify Stances". The New York Times. Retrieved 16 April 2015.
- ↑ Ukrainian MPs vote to oust President Yanukovych bbc.co.uk, 22 February 2014, accessed 1 January 2016
- ↑ "Vladimir Putin describes secret meeting when Russia decided to seize Crimea". The Guardian. Agence France-Presse. 9 March 2015. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ "Putin reveals the moment he gave the secret order for Russia's annexation of Crimea". telegraph.co.uk. 9 March 2015. Archived from the original on 16 అక్టోబరు 2015. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ "Putin: Russia Prepared Raising Nuclear Readiness Over Crimea". New York Times. Associated Press. 15 March 2015. Archived from the original on 20 June 2015.
- ↑ Neil MacFarquhar (16 March 2015). "Putin Says He Weighed Nuclear Alert Over Crimea". nytimes.com. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ Shaun Walker (9 March 2015). "Russians pressure Ukrainian forces in Crimea to disarm". The Guardian. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ Olena Goncharova; Kyiv Post staff (16 March 2015). "A year after referendum, Putin talks about Yanukovych rescue, nuclear readiness over Crimea". kyivpost.com. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ "Russian Roulette: The Invasion of Ukraine (Dispatch One)". vicenews.com. 5 March 2014. Archived from the original on 18 జూలై 2018. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ "Official results: 97 percent of Crimea voters back joining Russia". cbsnews.com. 17 March 2014. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ Alex Felton; Marie-Louise Gumuchian (27 March 2014). "U.N. General Assembly resolution calls Crimean referendum invalid". cnn.com. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ "Донецькі сепаратисти готуються сформувати "народну облраду" та приєднатися до РФ". Українська правда. Retrieved 2017-12-15.
- ↑ "Russia Keeps Its Distance After Ukraine Secession Referendums". The New York Times. 12 May 2014.
- ↑ Anna Dolgov (21 November 2014). "Russia's Igor Strelkov: I Am Responsible for War in Eastern Ukraine". The Moscow Times. Retrieved 21 October 2015.
- ↑ Roman Olearchyk (7 August 2014). "Rebel leader quits Donetsk amid infighting". Financial Times. Retrieved 21 October 2015.
- ↑ Sabrian Tavernise; Noah Sneider (13 July 2014). "For a Weekend, Ukraine Rebels Make Love, Not War". New York Times. Retrieved 21 October 2015.
- ↑ Text of Joint Diplomatic Statement on Ukraine, 17 April 2014, The New York Times, retrieved 30 April 2014
- ↑ "Poroshenko promises calm 'in hours' amid battle to control Donetsk airport". The Guardian. 26 May 2014. Archived from the original on 26 May 2014. Retrieved 29 May 2014.
- ↑ "UN: 9,449 dead, 21,843 wounded in Donbas conflict". 112.international. Archived from the original on 2016-07-02. Retrieved 2016-06-29.
- ↑ 183.0 183.1 Uri Friedman (26 August 2014). "A 24-Step Plan". The Atlantic. Retrieved 21 October 2015.
- ↑ Ukraine ratifies EU association agreement. Deutsche Welle. Published 16 September 2014.
- ↑ Richard Balmforth and Natalia Zinets. Ukraine president sets 2020 as EU target date, defends peace plan Archived 2019-07-15 at the Wayback Machine. Reuters. Published on 25 September 2014.
- ↑ Ian Traynor (13 February 2015). "Ukraine ceasefire: European leaders sceptical peace plan will work". The Guardian. Retrieved 18 June 2015.
- ↑ "Ukraine – Relief". Encyclopædia Britannica (fee required). Archived from the original on 15 జనవరి 2008. Retrieved 22 ఫిబ్రవరి 2018.
- ↑ Oksana Grytsenko (9 December 2011). "Environment suffers from lack of recycling". Kyiv Post. Archived from the original on 5 January 2012.
- ↑ 189.0 189.1 "Ukraine". Encyclopædia Britannica.
- ↑ Magocsi, Paul R. A history of Ukraine: The land and its peoples. University of Toronto Press, 2010.
- ↑ D.W. Minter and Dudka, I.O. "Fungi of Ukraine – a preliminary checklist". CAB International, 1996
- ↑ "Cybertruffle's Robigalia – Observations of fungi and their associated organisms". cybertruffle.org.uk. Archived from the original on 20 సెప్టెంబరు 2011. Retrieved 13 July 2011.
- ↑ Kirk, P.M., Cannon, P.F., Minter, D.W. and Stalpers, J. "Dictionary of the Fungi". Edn 10. CABI, 2008
- ↑ "Fungi of Ukraine – potential endemics". cybertruffle.org.uk. Archived from the original on 25 ఫిబ్రవరి 2021. Retrieved 13 July 2011.
- ↑ "Ukraine". Country Pasture/Forage Resource Profiles. Food and Agriculture Organization. Archived from the original on 6 అక్టోబరు 2016. Retrieved 8 August 2016.
- ↑ 196.0 196.1 196.2 196.3 "Ukraine – Climate". Encyclopædia Britannica. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ "Child poverty soars in eastern Europe". BBC News. 11 October 2000. Retrieved 26 January 2014.
- ↑ "Independent Ukraine". Encyclopædia Britannica. Archived from the original on 18 April 2008. Retrieved 12 September 2007.
- ↑ Skolotiany, Yuriy (8 September 2006). "The past and the future of Ukrainian national currency". Zerkalo nedeli. Archived from the original on 25 June 2008. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ "Ukraine". The World Factbook (2002 ed.). CIA. Retrieved 5 July 2008.
- ↑ "Ukraine – gdp". Index Mundi. Retrieved 15 July 2012.
- ↑ "CIA World Factbook – Ukraine. 2004 edition". CIA. Archived from the original on 27 ఫిబ్రవరి 2021. Retrieved 5 July 2008.
- ↑ "Head of IMF's Resident Representative Office in Ukraine to change his job". Interfax-Ukraine. Retrieved 17 December 2008.
- ↑ "Average Wage Income in 2008 by Region". State Statistics Committee of Ukraine. Archived from the original on 29 May 2012. Retrieved 5 July 2008.
- ↑ 205.0 205.1 "Bohdan Danylyshyn at the Economic ministry". Economic Ministry. Retrieved 1 February 2008.
- ↑ Global Wealth Report 2016. Credit Suisse. 2016. Archived from the original on 2017-10-14. Retrieved 2018-04-09.
- ↑ "Structure export and import, 2006". State Statistics Committee of Ukraine. Archived from the original on 28 June 2012. Retrieved 5 July 2008.
- ↑ "Statistics of Launches of Ukrainian LV". National Space Agency of Ukraine. Archived from the original on 10 డిసెంబరు 2018. Retrieved 24 December 2007.
- ↑ "Missile defence, NATO: Ukraine's tough call". Business Ukraine. Archived from the original on 2008-11-21. Retrieved 5 July 2008.
- ↑ "Ukraine Special Weapons". The Nuclear Information Project. Retrieved 5 July 2008.
- ↑ Pirani, Simon (June 2007). "Ukraine's Gas Sector" (PDF). Oxford Institute for Energy Studies. p. 36. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ Ballmer, Steve (20 May 2008). "Microsoft CEO Steve Ballmer Visits Ukraine". Microsoft. Archived from the original on 2009-01-04. Retrieved 28 July 2008.[ఆధారం యివ్వలేదు]
- ↑ (in Ukrainian) Україна – четверта в світі за кількістю ІТ-фахівців Ukraine in fourth place in the world in the number of IT professionals, UNIAN (27 March 2013)
- ↑ "GDP (current US$)".
- ↑ Olearchyk, Roman (4 March 2015). "Ukraine sharply raises interest rates to 30 per cent". Financial Times. Retrieved 4 March 2015.
- ↑ "Ukraine raises interest rates to 30%". BBC News. 3 March 2015. Retrieved 9 March 2015.
- ↑ "What are Middle-Income Countries?". The World Bank Group. Archived from the original on 3 నవంబరు 2019. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ "Business Corruption in Ukraine". Business Anti-Corruption Portal. Archived from the original on 2014-03-25. Retrieved 25 March 2014.
- ↑ "Corruption Perceptions Index 2014: Full table and rankings". Transparency International. Archived from the original on 18 జూలై 2018. Retrieved 3 December 2014.
- ↑ Pogarska, Olga. "Ukraine macroeconomic situation – February 2008". UNIAN news agency. Retrieved 29 February 2008.
- ↑ "About Ukraine". Archived from the original on 2018-04-11. Retrieved 2018-04-09.
- ↑ Thor, Anatoliy. "The economy of Ukraine".
- ↑ "Human Development Report 2016" (PDF). United Nations Development Programme. Retrieved 8 March 2018.
- ↑ "IMF WEO April 2017 Edition GDP (PPP) per capita – international dollars".
- ↑ "Industry of Ukraine". Usndt.com.ua. Archived from the original on 2010-12-31. Retrieved 30 December 2010.
- ↑ "Ilyushin Finance to buy 10 An-158 planes from Ukraine's Antonov". RIA Novosti. 20 July 2010. Retrieved 30 December 2010.
- ↑ "Brand "Ukraine" will be reloaded in 2012". Ukraineanalysis.wordpress.com. 1 May 2008. Retrieved 26 January 2014.
- ↑ Michael Derrer (2004). "Growth Potential of the Ukrainian Economy: Is the "Miracle" Meant to Last?" (PDF). Archived from the original (PDF) on 25 జూలై 2013. Retrieved 18 October 2014.
- ↑ "U.S. embassy: Ukraine could again be put on list of copyright violators". Kyiv Post. Interfax-Ukraine. 10 November 2010. Archived from the original on 2010-11-14. Retrieved 30 December 2010.
- ↑ "Ukraine's economic growth to resume in 2010, unemployment to be high". Kyiv Post. 17 December 2009. Archived from the original on 2011-02-08. Retrieved 30 December 2010.
- ↑ "Transportation in Ukraine". U.S. Government Printing Office. Retrieved 22 December 2007.
- ↑ "Consulate General of Ukraine". Ukrconsul.org. Archived from the original on 1 డిసెంబరు 2010. Retrieved 30 December 2010.
- ↑ "Kharkiv airport gets new terminal on". UEFA. 28 August 2010. Retrieved 30 December 2010.
- ↑ Alan Taylor (26 February 2015). "A Year of War Completely Destroyed the Donetsk Airport". The Atlantic. Retrieved 18 June 2015.
- ↑ "Судоходная компания Укрферри. Морские паромные перевозки на Черном Море между Украиной, Грузией, Турцией и Болгарией". Ukrferry.com. Retrieved 30 December 2010.
- ↑ "Bisignis Institute releases new country profiles for Azerbaijan and Ukraine" (Press release). Bisignis Institute. 6 జనవరి 2014. Archived from the original on 9 జనవరి 2014. Retrieved 8 జనవరి 2014.
- ↑ Axel Siedenberg; Lutz Hoffmann (1999). Ukraine at the Crossroads: Economic Reforms in International Perspective. Springer Science & Business Media. p. 393. ISBN 978-3-7908-1189-6.
- ↑ Peterson, Nolan (10 November 2017). "American coal miners undermine Putin's energy weapon against Ukraine". www.newsweek.com. Newsweek Media Group. Archived from the original on 10 November 2017. Retrieved 11 November 2017.
- ↑ 239.0 239.1 Інформаційна довідка про основні показники розвитку галузей паливно-енергетичного комплексу України за грудень та 2011 рік Archived 2021-02-24 at the Wayback Machine(in Ukrainian)
- ↑ "Ukraine". Energy Information Administration (EIA). US government. Archived from the original on 2014-03-19. Retrieved 22 December 2007.
- ↑ "Westinghouse Wins Contract to Provide Fuel Supplies to Ukraine" (press release). 30 March 2008. Westinghouse Electric. Retrieved 15 April 2014.
- ↑ "Russia says restarts nuclear fuel transit to Europe via Ukraine". Reuters. 8 March 2014. Archived from the original on 16 అక్టోబరు 2015. Retrieved 15 April 2014.
- ↑ "Westinghouse and Ukraine's Energoatom Extend Long-term Nuclear Fuel Contract". 11 April 2014. Westinghouse. Archived from the original on 2014-04-11. Retrieved 15 April 2014.
- ↑ "Відновлювана енергетика України стрімко зростає, але досі має мізерну частку | Зелена Хвиля". Ecoclubua.com. 29 July 2012. Retrieved 25 August 2012.
- ↑ Roca, Marc (29 December 2011). "Europe's Biggest Solar Park Completed With Russian Bank Debt". Bloomberg.
- ↑ "Ukraine could boost alternative energy capacity by 600 MW in 2012". SteelGuru. 1 February 2012. Archived from the original on 2014-01-08. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ Katya Gorchinskaya (12 June 1997). "Small business bearing the brunt of corruption". Kyiv Post. Retrieved 25 August 2012.
- ↑ Rachkevych, Mark (2 February 2012). "Ukraine only starting to harness potential of renewable energy". Kyiv Post. Archived from the original on 9 May 2012. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ "9% of electricity will be received from renewable sources in 2030". Ukrinform.ua. 27 March 2012. Archived from the original on 2012-11-14. Retrieved 25 August 2012.
- ↑ "Главные факты и цифры о digital-рынке Украины". Retrieved 2015-08-20.
- ↑ "Pando Networks Releases Global Internet Speed Study". Pandonetworks.com. 22 September 2011. Archived from the original on 3 December 2012. Retrieved 26 January 2014.
- ↑ "A.T. Kearney 2017 Global Services Location Index Spotlights Automation as Massive Job Displacer, Markets Insider". markets.businessinsider.com. Retrieved 7 October 2017.
- ↑ Marriott, Ian; Tramacere, Gianluca; Matson, Susanne. "Leading Offshore Services Locations in EMEA, 2015: Nearshore Increases Despite Geopolitical Concerns". gartner.com. Retrieved 8 October 2017.
- ↑ "IT industry ranked third in the export structure of Ukraine". eba.com.ua (in Ukrainian). Archived from the original on 11 అక్టోబరు 2017. Retrieved 9 ఏప్రిల్ 2018.
{{cite web}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Maznyuk, Victor; Sergiychuk, Inna. "Exploring Ukraine, IT Outsourcing Industry" (PDF). hi-tech.org.ua. Ukrainian Hi-Tech Initiative. Archived from the original (PDF) on 24 సెప్టెంబరు 2020. Retrieved 9 October 2017.
- ↑ "Ukraine, ITOnews.eu". itonews.eu. Archived from the original on 28 ఫిబ్రవరి 2021. Retrieved 9 October 2017.
- ↑ "IAOP : The 2017 Global Outsourcing 100". iaop.org. Retrieved 9 October 2017.
- ↑ Maznyuk, Victor; Sergiychuk, Inna. "Exploring Ukraine, IT Outsourcing Industry" (PDF). hi-tech.org.ua. Ukrainian Hi-Tech Initiative. Archived from the original (PDF) on 24 సెప్టెంబరు 2020. Retrieved 9 October 2017.
- ↑ "Ukrainian Developers: The Number of C++, Java, PHP, .NET Developers". daxx.com. Archived from the original on 14 అక్టోబరు 2017. Retrieved 10 October 2017.
- ↑ "Портрет ИТ-специалиста — 2017. Инфографика DOU". dou.ua (in Russian). Retrieved 10 October 2017.
{{cite web}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ UNWTO World Tourism Barometer, volume 6, UNWTO (June 2008)
- ↑ Tourism takes a nosedive in Crimea bbc.co.uk, accessed 29 December 2015
- ↑ "Ukraine – Statistics". United Nations Children's Fund (UNICEF). Archived from the original on 3 ఏప్రిల్ 2019. Retrieved 7 January 2008.
- ↑ Barr, Caelainn (2017-04-26). "Inequality index: where are the world's most unequal countries?". The Guardian (in English). ISSN 0261-3077. Retrieved 2017-04-26.
{{cite news}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ 265.0 265.1 "Field Listing – Population growth rate". CIA World Factbook. Archived from the original on 25 జూన్ 2014. Retrieved 5 July 2008.
- ↑ Hanna H. Starostenko, "Economic and Ecological Factors of Transformations in Demographic Process in Ukraine" Archived 2011-05-15 at the Wayback Machine, Uktraine Magazine No. 2, 1998.
- ↑ 267.0 267.1 "What Went Wrong with Foreign Advice in Ukraine?". The World Bank Group. Archived from the original on 2009-07-20. Retrieved 16 January 2008.
- ↑ "Infant mortality rate, Ukraine". Cia.gov. Archived from the original on 23 ఏప్రిల్ 2014. Retrieved 26 January 2014.
- ↑ State Statistics Committee of Ukraine Retrieved 18 September 2009
- ↑ Demoscope Retrieved 18 September 2009
- ↑ Perelli-Harris, Brienna (2005). "The Path to Lowest-low Fertility in Ukraine". Population Studies. 59 (1): 55–70. doi:10.1080/0032472052000332700. JSTOR 30040436. PMID 15764134.
- ↑ "President meets with business bosses". Press office of President Victor Yushchenko. Archived from the original on 23 ఏప్రిల్ 2007. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ (in Ukrainian) The demographic situation in Ukraine in January–September 2009 Archived 2013-07-25 at the Wayback Machine, State Statistics Committee of Ukraine
- ↑ "Ukraine's birth rate shows first positive signs in decade". Ukrainian Independent Information Agency (UNIAN). 5 October 2007. Retrieved 3 July 2008.
- ↑ 275.0 275.1 275.2 275.3 275.4 275.5 Serhy Yekelchyk Ukraine: Birth of a Modern Nation, Oxford University Press (2007), ISBN 978-0-19-530546-3
- ↑ "Linguistic composition of the population". All-Ukrainian population census, 2001. Archived from the original on 1 November 2004. Retrieved 27 January 2008.
- ↑ L.A. Grenoble (2003). Language Policy in the Soviet Union. Springer Science & Business Media. p. 1. ISBN 978-1-4020-1298-3.
- ↑ "Yanukovych signs language bill into law". Kyivpost.com. 8 August 2012. Retrieved 26 January 2014.
- ↑ "Russian spreads like wildfires in dry Ukrainian forest". Kyivpost.com. 23 August 2012. Retrieved 26 January 2014.
- ↑ "Romanian becomes regional language in Bila Tserkva in Zakarpattia region". Kyiv Post. Interfax-Ukraine. 24 September 2012. Retrieved 20 October 2015.
- ↑ Michael Schwirtz (5 July 2012). "Ukraine". The New York Times.
- ↑ Проект Закону про визнання таким, що втратив чинність, Закону України "Про засади державної мовної політики" [Draft Law on the recognition of the void Law of Ukraine "On the basic principles of State Language Policy"] (in ఉక్రెయినియన్). Ukrainian Parliament. Retrieved 12 March 2015.
- ↑ Ian Traynor (24 February 2014). "Western nations scramble to contain fallout from Ukraine crisis". The Guardian.
- ↑ Andrew Kramer (2 March 2014). "Ukraine Turns to Its Oligarchs for Political Help". New York Times. Retrieved 2 March 2014.
- ↑ Shamshur, p. 159–168
- ↑ "Світова преса про вибори в Україні-2004 (Ukrainian Elections-2004 as mirrored in the World Press)". Архіви України (National Archives of Ukraine). Archived from the original on 8 జనవరి 2009. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ "Criticism of Ukraine's language law justified: rights body". Reuters. 7 December 2017.
- ↑ "National structure of the population of Autonomous Republic of Crimea". Archived from the original on 2007-12-04. Retrieved 2018-07-22., 2001 Ukrainian Census. Retrieved 27 January 2008.
- ↑ "Linguistic composition of population Autonomous Republic of Crimea". Archived from the original on 2008-02-27. Retrieved 2018-07-22., 2001 Ukrainian Census. Retrieved 27 January 2008.
- ↑ For a more comprehensive account of language politics in Crimea, see Natalya Belitser, "The Constitutional Process in the Autonomous Republic of Crimea in the Context of Interethnic Relations and Conflict Settlement," International Committee for Crimea. Retrieved 12 August 2007.
- ↑ 291.0 291.1 291.2 291.3 291.4 291.5 Релігія, Церква, суспільство і держава: два роки після Майдану [Religion, Church, Society and State: Two Years after Maidan] (PDF) (in Ukrainian), Kiev: Razumkov Center in collaboration with the All-Ukrainian Council of Churches (sample of 2,018 people), 26 May 2016, pp. 22, 29, archived from the original (pdf) on 22 ఏప్రిల్ 2017, retrieved 22 జూలై 2018
{{citation}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Kiev Saint Sophia Cathedral". United Nations Educational, Scientific and Cultural Organisation (UNESCO). UN. Retrieved 8 July 2008.
- ↑ 293.0 293.1 293.2 Релігія, Церква, суспільство і держава: два роки після Майдану [Religion, Church, Society and State: Two Years after Maidan] (PDF) (in Ukrainian), Kiev: Razumkov Center in collaboration with the All-Ukrainian Council of Churches, 26 May 2016, pp. 22, 27, archived from the original (pdf) on 22 ఏప్రిల్ 2017, retrieved 22 జూలై 2018
{{citation}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Соціологічне опитування: Віруючим якої церкви, конфесії Ви себе вважаєте? [Sociological poll: Believers, which churches and denominations do you consider yourself to be adherents of? (sample of 11,216 people)]. Razumkov Centre (in ఉక్రెయినియన్). 2006. Archived from the original on 2018-11-08. Retrieved February 18, 2017.
- ↑ 295.0 295.1 "State Department of Ukraine on Religious". 2003 Statistical report. Archived from the original on 4 డిసెంబరు 2004. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ Релігія, Церква, суспільство і держава: два роки після Майдану [Religion, Church, Society and State: Two Years after Maidan] (PDF) (in Ukrainian), Kiev: Razumkov Center in collaboration with the All-Ukrainian Council of Churches, 26 May 2016, pp. 22, 31, archived from the original (pdf) on 22 ఏప్రిల్ 2017, retrieved 22 జూలై 2018
{{citation}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Ukrainian Greek Catholic Church (UGCC)". Archived from the original on 26 ఫిబ్రవరి 2008. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ Vallin, Jacques; Meslé, France; Adamets, Serguei; Pyrozhkov, Serhii (2002). "A New Estimate of Ukrainian Population Losses During the Crises of the 1930s and 1940s". Population Studies. 56 (3): 249–264. doi:10.1080/00324720215934. JSTOR 3092980. PMID 12553326.
- ↑ Ian Dear, Michael Richard Daniell Foot (2001). The Oxford companion to World War II. Oxford University Press. p. 909. ISBN 0-19-860446-7
- ↑ Malynovska, Olena (January 2006). "Caught Between East and West, Ukraine Struggles with Its Migration Policy". National Institute for International Security Problems, Kiev. Retrieved 3 July 2008.
- ↑ "International migration 2006". United Nations Department of Economic and Social Affairs. Retrieved 5 July 2008.
- ↑ "Ethnic origins, 2006 counts, for Canada, provinces and territories – 20% sample data" Archived 2016-08-18 at the Wayback Machine. Statistics Canada.
- ↑ "Medical Care in Ukraine. Health system, hospitals and clinics". BestOfUkraine.com. 1 May 2010. Archived from the original on 9 డిసెంబరు 2010. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ Ukraine. "Health in Ukraine. Healthcare system of Ukraine". Europe-cities.com. Archived from the original on 16 అక్టోబరు 2015. Retrieved 30 December 2010.
- ↑ "State Statistics Committee of Ukraine". Ukrstat.gov.ua. Archived from the original on 15 September 2002. Retrieved 26 January 2014.
- ↑ "World Population Prospects: The 2012 Revision". United Nations. Archived from the original on 2014-03-20. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ National network of family doctors to be established by 2010, says health minister, Interfax-Ukraine (30 March 2009)
- ↑ "Ukraine to start introducing insurance-based healthcare system in spring of 2010". Kyiv Post. 24 November 2009. Archived from the original on 23 October 2013.
- ↑ "What do you need to know about the healthcare reform in Ukraine?". UNIAN. 19 October 2017. Retrieved January 24, 2018.
- ↑ "Ministry of Health: Medical institutions will receive guidance on how to convert to enterprises". Ukraine Crisis Media Center. April 24, 2017. Retrieved January 24, 2018.
- ↑ "What do you need to know about the healthcare reform in Ukraine?". 2017-09-11.
- ↑ "Constitution of Ukraine, Chapter 2, Article 53. Adopted at the Fifth Session of the Verkhovna Rada of Ukraine on 28 June 1996". Archived from the original on 1997-04-15.
- ↑ "General secondary education". Ministry of Education and Science of Ukraine. Archived from the original on 16 అక్టోబరు 2007. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ "Higher education in Ukraine; Monographs on higher education; 2006" (PDF). Retrieved 30 December 2010.
- ↑ "System of Higher Education of Ukraine". Ministry of Education and Science of Ukraine. Archived from the original on 17 డిసెంబరు 2007. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ "System of the Education of Ukraine". Ministry of Education and Science of Ukraine. Archived from the original on 12 డిసెంబరు 2007. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ "Educational system in Ukraine". Outsourcing-ukraine.org. 14 October 2011. Archived from the original on 28 సెప్టెంబరు 2020. Retrieved 26 January 2014.
- ↑ "16 змін у вищій освіті: новий закон почав діяти". Retrieved 2015-08-22.
- ↑ The Educational System of Ukraine, National Academic Recognition Information Centre, April 2009, archived from the original on 2020-07-12, retrieved 2018-07-22
- ↑ 320.0 320.1 "The language question, the results of recent research in 2012". Rating. 25 May 2012.
- ↑ "Poll: Ukrainian language prevails at home", Ukrinform, UA, 7 September 2011, archived from the original on 9 జూలై 2017, retrieved 22 జూలై 2018
- ↑ Timothy Snyder (21 September 2010). "Who's Afraid of Ukrainian History?". The New York Review of Books.
- ↑ "Poll: Over half of Ukrainians against granting official status to Russian language". Kyiv Post. 27 December 2012. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ Ставлення населення України до постаті Йосипа Сталіна [Attitude of the Ukrainian population to the figure of Joseph Stalin] (in ఉక్రెయినియన్). Kyiv International Institute of Sociology. 1 March 2013.
- ↑ 325.0 325.1 "Ukraine. West-East: Unity in Diversity". Research & Branding Group. March 2010. Archived from the original on 8 జనవరి 2014. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ Malanchuk, Oksana (2005), "Social Identification Versus Regionalism in Contemporary Ukraine", Nationalities Papers, 33 (3), Informa World: 345–68, doi:10.1080/00905990500193204, ISSN 0090-5992
- ↑ Taras Kuzio (23 August 2011). "Soviet conspiracy theories and political culture in Ukraine: Understanding Viktor Yanukovych and the Party of Region" (PDF). taraskuzio.net. Archived from the original (PDF) on 16 మే 2014. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ Вибори народних депутатів України 2012 [The Elections of People's Deputies of Ukraine 2012] (in ఉక్రెయినియన్). Central Election Commission of Ukraine. 28 November 2012. Archived from the original on 16 అక్టోబరు 2012. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ "CEC substitutes Tymoshenko, Lutsenko in voting papers". 30 August 2012. Archived from the original on 13 ఆగస్టు 2014. Retrieved 22 జూలై 2018.
- ↑ Backes, Uwe; Moreau, Patrick (2008), Communist and Post-Communist Parties in Europe, Vandenhoeck & Ruprecht, p. 396, ISBN 978-3-525-36912-8
- ↑ Ukraine right-wing politics: is the genie out of the bottle?, openDemocracy.net, 3 January 2011, archived from the original on 14 అక్టోబరు 2017, retrieved 22 జూలై 2018
- ↑ Kuzio, Taras (17 October 2012), Eight Reasons Why Ukraine's Party of Regions Will Win the 2012 Elections, The Jamestown Foundation
- ↑ Kuzio, Taras (5 October 2007), UKRAINE: Yushchenko needs Tymoshenko as ally again (PDF), Oxford Analytica, archived from the original (PDF) on 15 May 2013
- ↑ "Election winner lacks strong voter mandate". Kyiv Post. 11 February 2010.
- ↑ "Ukraine's Party of Regions: A pyrrhic victory". EurActiv – EU News & policy debates, across languages.
- ↑ "Ukraine vote ushers in new constellation of power". DW.DE.
- ↑ Lysenko, Tatiana (2014). The Price of Freedom. Lulu Publishing Services. p. 4. ISBN 978-1483405759.
- ↑ "Culture in Ukraine | By Ukraine Channel". www.ukraine.com (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2018-03-24.
- ↑ "Interwar Soviet Ukraine". Encyclopædia Britannica. Archived from the original on 18 April 2008. Retrieved 12 September 2007.
In all, some four-fifths of the Ukrainian cultural elite was repressed or perished in the course of the 1930s
- ↑ "Gorbachev, Mikhail". Encyclopædia Britannica (fee required). Archived from the original on 22 జూన్ 2008. Retrieved 25 జూలై 2018.
Under his new policy of glasnost ("openness"), a major cultural thaw took place: freedoms of expression and of information were significantly expanded; the press and broadcasting were allowed unprecedented candour in their reportage and criticism; and the country's legacy of Stalinist totalitarian rule was eventually completely repudiated by the government
- ↑ "Pysanky – Ukrainian Easter Eggs". University of North Carolina. Archived from the original on 25 జనవరి 2021. Retrieved 28 July 2008.
- ↑ "Ukrainian folk dress. Traditional clothes of Ukraine". Ua-travelling.com. Archived from the original on 25 జూలై 2013. Retrieved 25 జూలై 2018.
- ↑ "Podvyzhnytsi narodnoho mystetstva", Kyiv 2003 and 2005, by Yevheniya Shudra, Welcome to Ukraine Magazine
- ↑ "Traditional Ukrainian Embroidery". Ukrainian Museum-Archives. Archived from the original on 8 జనవరి 2014. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ Рівненська обласна державна адміністрація – Обласний центр народної творчості [Rivne Regional State Administration – The Regional Centre for Folk Art] (in ఉక్రెయినియన్). Rv.gov.ua. Archived from the original on 26 జనవరి 2011. Retrieved 30 December 2010.
- ↑ "ПІСНІ ТА ВИШИВКИ УЛЯНИ КОТ – Мистецька сторінка". Storinka-m.kiev.ua. Retrieved 30 December 2010.
- ↑ 347.0 347.1 347.2 347.3 347.4 "Ukraine – Cultural Life – The Arts – Literature". Encyclopædia Britannica. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ 348.0 348.1 348.2 Ukraine – Literature. Archived from the original on 6 April 2008. Retrieved 3 July 2008.
{{cite encyclopedia}}
:|work=
ignored (help) - ↑ Danylo Husar Sruk. "Literature". Encyclopedia of Ukraine. Retrieved 17 January 2008.
- ↑ Yuriy Lavrinenko (2004). Розстріляне відродження: Антологія 1917–1933 [The Executed Renaissance: Anthology 1917–1933] (in ఉక్రెయినియన్). Kiev: Smoloskyl. Archived from the original on 13 December 2010.
- ↑ "Slavic community in Curitiba". Brasil.kiev.ua. Archived from the original on 3 డిసెంబరు 2013. Retrieved 25 జూలై 2018.
- ↑ Архитекторы Киева – Градостроительное обоснование внесения изменений в генеральный план развития г. Киева на период до 2020г., связанных со строительством жилых и офисных помещений с подземным паркингом, гостинично-офисных комплексов, торговых центров, объектов социально-культурной сферы, многофункциональных развлекательных комплексов и др. на Рыбальском острове, Подольский район. [Architects of Kiev – Development rationale for changes in the general development plan of Kiev up to 2020 relating to the construction of residential and office buildings with underground parking, hospitality-office complexes, shopping centres, social and cultural facilities, multi-functional entertainment complexes, etc. on Rybalsky island, Podolsky district.]. archunion.com.ua (in Russian). 7 December 2005. Archived from the original on 10 మే 2013. Retrieved 25 జూలై 2018.
{{cite web}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Top Sites in Ukraine". Alexa. Archived from the original on 10 మార్చి 2015. Retrieved 12 May 2014.
- ↑ "Ukraine – Sports and recreation". Encyclopædia Britannica (fee required). Archived from the original on 15 జనవరి 2008. Retrieved 25 జూలై 2018.
- ↑ International Olympic Committee. "Mr. Sergey BUBKA". Official website of the Olympic Movement. Retrieved 27 May 2010.
... voted world's best athlete on several occasions.
- ↑ "Track and Field Athlete of the Year". Trackandfieldnews.com. Archived from the original on 2011-05-11. Retrieved 30 January 2011.
- ↑ "Legion XIII dominate Ukrainian season". RLEF. 23 November 2017. Archived from the original on 1 డిసెంబరు 2017. Retrieved 23 November 2017.
- ↑ Stechishin, Savella. "Traditional Foods". Encyclopedia of Ukraine. Retrieved 10 August 2007.
- ↑ "Ukraine Crisis: దిగివచ్చిన పుతిన్.. ఉక్రెయిన్తో చర్చలకు సిద్ధం." EENADU. Retrieved 2022-02-25.
- ↑ Telugu, TV9 (2022-02-26). "Russia Ukraine War Live: ఉక్రెయిన్పై కొనసాగుతున్న రష్యా దండయాత్ర.. ప్రతి క్షణం కొత్త ట్విస్ట్!". TV9 Telugu. Retrieved 2022-02-26.
{{cite web}}
: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ↑ "తప్పెవరిదైనా మారింది కీవ్ నగరం.. శ్మశాన నిశ్శబ్దం". Sakshi. 2022-02-27. Retrieved 2022-02-27.
- ↑ "Live Blog ఉక్రెయిన్ ఆక్రమణలో ఇక నేరుగా పాల్గొననున్న బెలారస్.. ?". EENADU. Archived from the original on 2022-02-27. Retrieved 2022-02-28.
- ↑ "Ukraine Crisis: రష్యా-ఉక్రెయిన్ మధ్య చర్చలు మొదలయ్యాయ్.. యుద్ధం ముగిసేనా?". EENADU. Retrieved 2022-02-28.
- ↑ "Ukraine Crisis: ఉక్రెయిన్లో భారత విద్యార్థి మృతి." EENADU. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ "Ukraine Crisis: ఆహారం కోసం బయటకు వెళ్లి.. బాంబు దాడికి బలై." EENADU. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ "Ukraine crisis: తక్షణమే యుద్ధం ఆపండి: నాటో విజ్ఞప్తి". EENADU. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ Velugu, V6 (2022-03-02). "ఉక్రెయిన్లో మరో విద్యార్థి మృతి". V6 Velugu (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2022-03-04.
{{cite web}}
: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ↑ "Bitcoin and other crypto crash Amid Russia - Ukraine War". Dollars Bag (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). 2022-02-24. Retrieved 2022-03-03.
- ↑ Raju, Bala (2022-03-03). "నేడు మూడు దేశాల అధినేతలతో ప్రధాని మోడీ కీలక భేటీ". Prabha News (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Retrieved 2022-03-03.
- ↑ "Ukraine Crisis: ఉక్రెయిన్లో రష్యా తాత్కాలిక కాల్పుల విరమణ." EENADU. Retrieved 2022-03-05.
- ↑ "About number and composition population of Kyiv city by All-Ukrainian population census'2001 data". State Statistics Committee of Ukraine. Retrieved 8 January 2014.
- ↑ "Про кількість та склад населення міста Київ за підсумками Всеукраїнського перепису населення 2001 року About number and composition population of Kyiv on the results of Census 2001" (in ఉక్రెయినియన్). State Statistics Committee of Ukraine. Retrieved 8 January 2014.
Print sources
[మార్చు]Reference books
[మార్చు]- Encyclopedia of Ukraine (University of Toronto Press, 1984–93) 5 vol; partial online version, from Canadian Institute of Ukrainian Studies
- Ukraine: A Concise Encyclopedia Vol.1 ed by Volodymyr E. KubijovyC; University of Toronto Press. 1963; 1188pp
- Dalton, Meredith. Ukraine (Culture Shock! A Survival Guide to Customs & Etiquette) (2001)
- Evans, Andrew. Ukraine (2nd ed 2007) The Bradt Travel Guide online excerpts and search at Amazon.com
- Johnstone, Sarah. Ukraine (Lonely Planet Travel Guides) (2005)
Recent (since 1991)
[మార్చు]- Aslund, Anders, and Michael McFaul. Revolution in Orange: The Origins of Ukraine's Democratic Breakthrough (2006)
- Birch, Sarah. Elections and Democratization in Ukraine Macmillan, 2000 online edition
- Edwards Mike: "Ukraine – Running on empty" National Geographic Magazine March 1993
- Katchanovski, Ivan: Cleft Countries: Regional Political Divisions and Cultures in Post-Soviet Ukraine and Moldova, Ibidem-Verlag, 2006, ISBN 978-3-89821-558-9
- Kuzio, Taras: Contemporary Ukraine: Dynamics of Post-Soviet Transformation, M.E. Sharpe, 1998, ISBN 0-7656-0224-5
- Kuzio, Taras. Ukraine: State and Nation Building, Routledge, 1998 online edition
- Shamshur O. V., Ishevskaya T. I., Multilingual education as a factor of inter-ethnic relations: the case of the Ukraine, in Language Education for Intercultural Communication, by D. E. Ager, George Muskens, Sue Wright, Multilingual Matters, 1993, ISBN 1-85359-204-8
- Shen, Raphael (1996). Ukraine's Economic Reform: Obstacles, Errors, Lessons. Praeger/Greenwood. ISBN 978-0-275-95240-2.
- Whitmore, Sarah. State Building in Ukraine: The Ukrainian Parliament, 1990–2003 Routledge, 2004 online edition
- Wilson, Andrew, Ukraine's Orange Revolution (2005)
- Wilson, Andrew, The Ukrainians: Unexpected Nation, 2nd ed. 2002; online excerpts at Amazon
- Wilson, Andrew, Ukrainian Nationalism in the 1990s: A Minority Faith, Cambridge University Press, ISBN 0-521-57457-9
- Zon, Hans van. The Political Economy of Independent Ukraine. 2000 online edition
History
[మార్చు]- UKRAINIAN UPPER PALAEOLITHIC BETWEEN 40/10.000 BP
- Bilinsky, Yaroslav The Second Soviet Republic: The Ukraine after World War II (Rutgers University Press, 1964) online Archived 2020-07-07 at the Wayback Machine
- Hrushevsky, Michael. A History of Ukraine (1986)
- Katchanovski Ivan; Kohut, Zenon E.; Nebesio, Bohdan Y.; and Yurkevich, Myroslav. Historical Dictionary of Ukraine. Second Edition. Scarecrow Press, 2013. 968 pp.
- Kononenko, Konstantyn. Ukraine and Russia: A History of the Economic Relations between Ukraine and Russia, 1654–1917 (Marquette University Press 1958) online Archived 2020-07-07 at the Wayback Machine
- Luckyj, George S. Towards an Intellectual History of Ukraine: An Anthology of Ukrainian Thought from 1710 to 1995. (1996)
- Magocsi, Paul Robert, A History of Ukraine. University of Toronto Press, 1996 ISBN 0-8020-7820-6
- Reid, Anna. Borderland: A Journey Through the History of Ukraine (2003) online edition
- Subtelny, Orest. Ukraine: A History, 1st edition. Toronto: University of Toronto Press, 1988. ISBN 0-8020-8390-0.
- Yekelchyk, Serhy. Ukraine: Birth of a Modern Nation (Oxford University Press 2007) online Archived 2020-07-07 at the Wayback Machine
World War II
[మార్చు]- Boshyk, Yuri (1986). Ukraine During World War II: History and Its Aftermath. Canadian Institute of Ukrainian Studies. ISBN 978-0-920862-37-7.
- Berkhoff, Karel C. Harvest of Despair: Life and Death in Ukraine Under Nazi Rule. Harvard U. Press, 2004. 448 pp.
- Cliff, Tony (1984). Class Struggle and Women's Liberation. Bookmarks. ISBN 978-0-906224-12-0.
- Gross, Jan T. Revolution from Abroad: The Soviet Conquest of Poland's Western Ukraine and Western Belorussia (1988).
- Lower, Wendy. Nazi Empire-Building and the Holocaust in Ukraine. U. of North Carolina Press, 2005. 307 pp.
- Piotrowski Tadeusz, Poland's Holocaust: Ethnic Strife, Collaboration with Occupying Forces and Genocide in the Second Republic, 1918–1947, McFarland & Company, 1998, ISBN 0-7864-0371-3
- Redlich, Shimon. Together and Apart in Brzezany: Poles, Jews, and Ukrainians, 1919–1945. Indiana U. Press, 2002. 202 pp.
- Zabarko, Boris, ed. Holocaust In The Ukraine, Mitchell Vallentine & Co, 2005. 394 pp.