భారత ఉప రాష్ట్రపతుల జాబితా

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search
భారతదేశం

ఈ వ్యాసం భారతదేశం రాజకీయాలు, ప్రభుత్వంలో ఒక భాగం.


కేంద్ర ప్రభుత్వం

రాజ్యాంగం



భారత ప్రభుత్వ పోర్టల్


భారత ప్రభుత్వంలో రాష్ట్రపతి తర్వాత రెండవ అత్యున్నత రాజ్యాంగ పదవి భారత ఉపరాష్ట్రపతి. భారత రాజ్యాంగంలోని ఆర్టికల్ 63ప్రకారం, రాజీనామా, తొలగింపు, మరణం, అభిశంసన లేదా రాష్ట్రపతి తమ విధులను నిర్వర్తించడంలో అసమర్థత కారణంగా ఆకస్మిక పరిస్థితి తలెత్తినప్పుడు ఉప రాష్ట్రపతి, రాష్ట్రపతి విధులను నిర్వర్తిస్తారు. వారు భారత పార్లమెంటు ఎగువ సభగా పిలువబడే రాజ్యసభకు ఎక్స్ అఫిషియో చైర్‌పర్సన్‌గా కూడా ఉన్నారు.[1][2]

భారత ఎన్నికల సంఘం నిర్వహించే రహస్య ఓటింగు ద్వారా ఒకే బదిలీ ఓటు ద్వారా దామాషా ప్రాతినిధ్యవ్యవస్థకు అనుగుణంగా పార్లమెంటు ఉభయసభల సభ్యులందరితో కూడిన ఎలక్టోరల్ కాలేజీ ద్వారా ఉపాధ్యక్షుడిని ఎన్నుకుంటారు.

ఒకసారి ఎన్నుకోబడిన వైస్ ప్రెసిడెంట్ ఐదేళ్ల పదవీకాలం పాటు పదవిలో కొనసాగుతారు, అయితే పదవీకాలం ముగిసినప్పటికీ, తరువాత ఆపదవికి వచ్చే వారసుడు పదవీబాధ్యతలు స్వీకరించే వరకు పదవిలో కొనసాగవచ్చు.[3] రాజ్యసభలో సమర్థవంతమైన మెజారిటీతో ఆమోదించబడిన తీర్మానం ద్వారా వాటిని తొలగించవచ్చు.[4]

కౌన్సిల్ ఆఫ్ స్టేట్స్ సభ్యుల హక్కులు, అధికారాల రక్షణకు బాధ్యత వహిస్తారు. రాజ్యసభలో ప్రవేశపెట్టిన బిల్లు ఆర్థికబిల్లు కాదా అని కూడా నిర్ణయిస్తారు. 1950లో ఈ పదవిని ప్రారంభించినప్పటి నుండి 2024 వరకు 14 మంది ఉపాధ్యక్షులు పనిచేసారు. భారతదేశ తొలి ఉపరాష్ట్రపతి సర్వేపల్లి రాధాకృష్ణన్ 1952 మే 13న రాష్ట్రపతి భవన్‌లో ప్రమాణ స్వీకారం చేశారు.[5]

ఆ తర్వాత రాష్ట్రపతిగా కూడా పనిచేశారు.[6] 1969లో జాకీర్ హుస్సేన్ మరణానంతరం రాష్ట్రపతి ఎన్నికల్లో పోటీ చేసేందుకు వరాహగిరి వెంకటగిరి ఉపరాష్ట్రపతి పదవికి రాజీనామా చేసి ఎన్నికయ్యారు.[7] 14 మంది వైస్ ప్రెసిడెంట్లలో, వారిలో ఆరుగురు తరువాత అధ్యక్షులయ్యారు.

అతని పదవీ కాలంలో కృష్ణకాంత్ ఒక్కరే మరణించారు.[8] స్వతంత్ర భారతదేశం ఏర్పడిన తర్వాత జన్మించిన తొలి ఉపరాష్ట్రపతి ఎం. వెంకయ్యనాయుడు. 2022 ఆగస్టు 11న 14వ ఉపాధ్యక్షుడిగా జగదీప్ ధంఖర్ పదవీ బాధ్యతలు స్వీకరించారు.[9]

ఈ జాబితా భారత ఉపరాష్ట్రపతి ఎన్నికల్లో గెలిచిన తర్వాత ఎన్నికైన ఉపాధ్యక్షుల ఆధారంగా లెక్కించబడింది. భారత ఉపరాష్ట్రపతి ఏ రాజకీయ పార్టీకి ప్రాతినిధ్యం వహించరు. పట్టికలో ఉపయోగించిన రంగులు క్రింది వాటిని సూచిస్తాయి:

వివరణలు

[మార్చు]
  ఉపరాష్ట్రపతి జనతాదళ్ అభ్యర్థి (JD) (1)
  ఉపరాష్ట్రపతి భారతీయ జనతా పార్టీ అభ్యర్థి (BJP) (3)
  ఉపాధ్యక్షుడు భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ అభ్యర్థి (INC) (5)

కీలకాంశాలు

[మార్చు]
  • RES రాజీనామా చేసినవారు
  • పదవిలో ఉండి మరణించినవారు

జాబితా

[మార్చు]
వ.సంఖ్య చిత్రం పేరు
జీవితకాలం)
స్వరాష్ట్రం కార్యాలయ వ్యవధి
సంవత్సరాలు రోజుల్లో వ్యవధి
ఆదేశం నిర్వహించబడిన మునుపటి ఇతర పదవులు పార్టీ ప్రెసిడెంటు
(పదవీకాలం)
1 సర్వేపల్లి రాధాకృష్ణన్
(1888–1975)
తమిళనాడు 1952 మే 13 1957 మే 13 1952
(పోటీలేదు)
  • బనారస్ హిందూ విశ్వవిద్యాలయం వైస్-ఛాన్సలర్ (1939–1948)
  • సోవియట్ యూనియన్ రాయబారి (1949–1952)
స్వతంత్ర రాజకీయ నాయకుడు బాబూ రాజేంద్ర ప్రసాద్

(1950 జనవరి 26  –
1962 మే 13)
1957 మే 13
1962 మే 13 1957
(పోటీలేదు)
10 సంవత్సరాలు, 0 రోజులు
విద్యావేత్త, మాజీ దౌత్యవేత్త. పదవిని సృష్టించిన తరువాత 1952 మే 13న భారతదేశం మొదటి ఉపరాష్ట్రపతిగా ఎన్నికయ్యారు. రాజ్యసభ మొదటి ఎక్స్-అఫిషియో ఛైర్మన్ కూడా అయ్యారు. 1957లో రెండవసారి తిరిగి ఎన్నికయ్యారు. 1962లో అధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యే వరకు పదవిలో కొనసాగారు.
2 జాకిర్ హుసేన్
(1897–1969)
ఉత్తర ప్రదేశ్ 1962 మే 13 1967 మే 13 1962
(95.3%)
స్వతంత్ర రాజకీయ నాయకుడు సర్వేపల్లి రాధాకృష్ణన్
(1962 మే 13 –
1967 మే 13)
5 సంవత్సరాలు, 0 రోజులు
విద్యావేత్త, బీహార్ మాజీ గవర్నర్. 1962 ఎన్నికలలో ఎన్.సి. సామంత్‌సింహర్‌ను ఓడించి రెండవ ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికైన తొలి ముస్లిం. 1963లో వైస్ ప్రెసిడెంట్‌గా ఉన్నప్పుడు భారతరత్న అందుకున్నారు. 1965లో ప్రెసిడెంట్ రాధాకృష్ణన్ కంటిశుక్లం శస్త్రచికిత్స చేయడానికి యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్‌కు వెళ్లిన కాలంలో కొంతకాలం తాత్కాలిక అధ్యక్షుడిగా పనిచేశారు. ఆ కాలంలో కేరళలో రాష్ట్రపతి పాలన విధించారు. 1967లో అధ్యక్షుడిగా ఎన్నికైన తర్వాత పదవిని వదులుకున్నారు
3 వి. వి. గిరి
(1894–1980)
ఒడిశా 1967 మే 13
1969 మే 3
[RES]
1967
(71.45%)
  • సభ్యుడు, ఇంపీరియల్ లెజిస్లేటివ్ అసెంబ్లీ (1935–1937)
  • కార్మిక, పరిశ్రమల మంత్రి, మద్రాస్ ప్రెసిడెన్సీ (1937–1939)
  • సిలోన్ హై కమీషనర్ (1947–1951)
  • కేంద్ర కార్మిక మంత్రి (1952–1957)
  • ఉత్తర ప్రదేశ్ గవర్నర్ (1957–1960), కేరళ (1960–1965) కర్ణాటక (1965–1967)
స్వతంత్ర రాజకీయ నాయకుడు జాకిర్ హుసేన్
(1967 మే 13  –
1969 మే 3)
1 సంవత్సరం, 355 రోజులు
కార్మిక నాయకుడు, మాజీ కేంద్ర మంత్రి, మాజీ గవర్నర్. 1967 ఎన్నికల్లో మహ్మద్ హబీబ్‌ను ఓడించి మూడో ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. 1969 మే 3న ప్రెసిడెంట్ జాకీర్ హుస్సేన్ మరణించిన తరువాత తాత్కాలిక రాష్ట్రపతి అయ్యాడు. ఆ తర్వాత ఉపాధ్యక్ష పదవికి రాజీనామా చేశారు. పూర్తి పదవీకాలం పూర్తికాని మొదటి ఉపరాష్ట్రపతి.
స్థానం ఖాళీగా ఉంది (1969 మే 3 - 1969 ఆగస్టు 31)
4 గోపాల్ స్వరూప్ పాఠక్
(1896–1982)
ఉత్తర ప్రదేశ్ 1969 ఆగస్టు 31 1974 ఆగస్టు 31 1969
(52.7%)
స్వతంత్ర రాజకీయ నాయకుడు వి. వి. గిరి
(1969 ఆగస్టు 24  –
1974 ఆగస్టు 24 )
5 సంవత్సరాలు, 0 రోజులు
మాజీ కేంద్ర మంత్రి, గవర్నర్. 1969లో తన పూర్వీకుడు వరాహగిరి వెంకట గిరి మరో ఆరుగురు అభ్యర్థులను ఓడించి రాజీనామా చేయడంతో ఏర్పడిన ఖాళీని భర్తీ చేయడానికి నాల్గవ ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. 1974లో పదవీకాలం పూర్తయిన తర్వాత పదవీ విరమణ చేశారు. అధ్యక్షుడిగా ఎన్నికకాని మొదటి ఉపాధ్యక్షుడు. ఫకృద్దీన్ అలీ అహ్మద్
(1974 ఆగస్టు 24 –
1977 ఫిబ్రవరి 11)
5 బి.డి. జెట్టి
(1912–2002)
కర్ణాటక 1974 ఆగస్టు 31
1979 ఆగస్టు 31 1974
(78.7%)
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్
5 సంవత్సరాలు, 0 రోజులు స్వయం

(తాత్కాలిక)
(1977 ఫిబ్రవరి 11 –
1977 జులై 25)
మైసూర్ మాజీ ముఖ్యమంత్రి, మాజీ గవర్నర్. 1974లో తన సమీప ప్రత్యర్థి నిరల్ ఎనెమ్ హోరోను ఓడించి ఐదవ ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. ప్రెసిడెంట్ ఫకృద్దీన్ అలీ అహ్మద్ మరణం తరువాత 1977 ఫిబ్రవరి 11 న తాత్కాలిక అధ్యక్షుడయ్యాడు. 1977 జూలైలో నీలం సంజీవ రెడ్డి ఎన్నికయ్యే వరకు కార్యనిర్వాహక హోదాలో పనిచేశాడు. 1979లో పదవీకాలం పూర్తయిన తర్వాత ఉపాధ్యక్షుడిగా పదవీ విరమణ చేశారు. నీలం సంజీవరెడ్డి
(1977 జులై 25  –
1982 జులై 25)
6 మహమ్మద్ హిదయతుల్లా
(1905–1992)
ఉత్తర ప్రదేశ్ 1979 ఆగస్టు 31
1984 ఆగస్టు 31 1979
(పోటీలేదు)
స్వతంత్ర రాజకీయ నాయకుడు
5 సంవత్సరాలు, 0 రోజులు
సుప్రీంకోర్టు మాజీ ప్రధాన న్యాయమూర్తి, మాజీ తాత్కాలిక అధ్యక్షుడు. 1979లో ఆరవ ఉపాధ్యక్షుడిగా ఏకగ్రీవంగా ఎన్నికయ్యారు. దేశంలోని మొదటి మూడు రాజ్యాంగ స్థానాల్లో, అంటే రాష్ట్రపతి, ఉపరాష్ట్రపతి, ప్రధాన న్యాయమూర్తిగా పనిచేసిన ఏకైక వ్యక్తి అయ్యారు. 1982లో రాష్ట్రపతి జైల్ సింగ్ వైద్య గైర్హాజరు సమయంలో తాత్కాలిక అధ్యక్షుడిగా క్లుప్తంగా వ్యవహరించారు. 1984లో పదవీకాలం పూర్తయిన తర్వాత ఉపాధ్యక్షుడిగా పదవీ విరమణ చేశారు. జ్ఞాని జైల్ సింగ్
(1982 జులై 25 –
1987 జులై 25)
7 రామస్వామి వెంకట్రామన్
(1910–2009)
తమిళనాడు 1984 ఆగస్టు 31 1987 జులై 24
[RES]
1984
(71.05%)
  • సభ్యుడు, లోక్‌సభ (1952–1957)
  • పరిశ్రమలు, కార్మిక, సహకార, మొదలైన మంత్రి, మద్రాసు రాష్ట్రం (1957–1967)
  • కేంద్ర ఆర్థిక మంత్రి (1980–1982)
  • కేంద్ర హోం వ్యవహారాల మంత్రి (1982)
  • కేంద్ర రక్షణ మంత్రి (1982–1984)
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్
2 సంవత్సరాలు, 327 రోజులు
మాజీ కేంద్ర మంత్రి. 1984లో ఉపరాష్ట్రపతి ఎన్నికల్లో బి.సి.కాంబ్లేను ఓడించి ఏడవ ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. వైస్ ప్రెసిడెంట్‌గా, దౌత్యపరమైన పర్యటనలు చేయడంలో అప్పటి ప్రధాని రాజీవ్ గాంధీ, అధ్యక్షుడు జైల్ సింగ్‌లకు మధ్యవర్తిగా వ్యవహరించడంలో రాష్ట్రపతి పదవిని నియమించడంలో ముఖ్యమైన పాత్ర పోషించారు.1987 జూలై 25న రాష్ట్రపతిగా పదవీ బాధ్యతలు స్వీకరించిన సందర్భంగా ఉపాధ్యక్ష పదవికి రాజీనామా చేశారు.
స్థానం ఖాళీ (1987 జూలై 25 - 1987 సెప్టెంబరు 3)
8 శంకర దయాళ్ శర్మ
(1918–1999)
మధ్య ప్రదేశ్ 1987 సెప్టెంబరు 3 1992 జులై 24
[RES]
1987
(పోటీలేదు)
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ రామస్వామి వెంకట్రామన్
(1987 జులై 25  –
1992 జులై 25)
4 సంవత్సరాలు, 325 రోజులు
మాజీ కేంద్ర మంత్రి. 1987లో అప్పటి ఉపరాష్ట్రపతి రామసామి వెంకటరామన్‌ రాష్ట్రపతిగా ఎన్నికైనందున ఖాళీ అయిన స్థానానికి ఎనిమిదో ఉపాధ్యక్షుడిగా ఏకగ్రీవంగా ఎన్నికయ్యారు. 1988లో రాజ్యసభ ఎక్స్‌ అఫీషియో ఛైర్మన్‌గా, అప్పటి ఆంధ్రప్రదేశ్ గవర్నర్‌ చేసిన దుబారాపై సభలో చర్చ జరగడాన్ని ప్రభుత్వ సభ్యులు, పలువురు మంత్రులు తీవ్రంగా వ్యతిరేకించిన తర్వాత రాజీనామా చేయడానికి ప్రతిపాదించారు. ఆయన పాలనకు వ్యతిరేకంగా మంత్రి మండలి నిరసనలకు నాయకత్వం వహించింది. 1991లో, అతనికి కాంగ్రెస్ పార్టీ అధ్యక్ష పదవిని, రాజీవ్ గాంధీ హత్య తర్వాత ప్రధానమంత్రి పదవిని ఆఫర్ చేశారు, రెండు ఆఫర్లను తిరస్కరించారు. 1992లో రాష్ట్రపతిగా ఎన్నికైన తర్వాత ఉపాధ్యక్ష పదవికి రాజీనామా చేశారు.
స్థానం ఖాళీ ( 1992 జూలై 25 - 1992 ఆగస్టు 21)
9 కె.ఆర్. నారాయణన్
(1920–2005)
కేరళ 1992 ఆగస్టు 21 1997 జులై 24
[RES]
1992
(99.86%)
  • థాయిలాండ్ రాయబారి (1967–1969). టర్కీ (1973–1975)
  • కార్యదర్శి (తూర్పు), విదేశీ వ్యవహారాల మంత్రిత్వ శాఖ (1975–1976)
  • చైనా రాయబారి (1976–1978), యునైటెడ్ స్టేట్స్ (1980–1984)
  • సభ్యుడు, లోక్‌సభ (1984–1992)
  • కేంద్ర రాష్ట్ర మంత్రి, ప్రణాళిక (1985), విదేశీ వ్యవహారాలు (1985–1986), సైన్స్ అండ్ టెక్నాలజీ (1986–1989)
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ శంకర దయాళ్ శర్మ
(1002 జులై 25 –
1997 జులై 25)
4 సంవత్సరాలు, 337 రోజులు
మాజీ దౌత్యవేత్త, మాజీ కేంద్ర మంత్రి. 1992లో తన ప్రత్యర్థి అభ్యర్థి కాకా జోగిందర్ సింగ్‌ను ఓడించి తొమ్మిదవ ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. భారతదేశ తొలి దళిత ఉపరాష్ట్రపతి. 1997లో రాష్ట్రపతిగా ఎన్నికైన తర్వాత ఉపాధ్యక్ష పదవికి రాజీనామా చేశారు.
స్థానం ఖాళీగా ఉంది ( 1997 జూలై 25 - 1997 ఆగస్టు 21)
10 కృష్ణకాంత్
(1927–2002)
పంజాబ్ 1997 ఆగస్టు 21 2002 జులై 27
[†]
1997
(61.76%)
జనతాదళ్ కె.ఆర్. నారాయణన్
(1997 జులై 25 –
2002 జులై 25)
4 సంవత్సరాలు, 340 రోజులు
మాజీ పార్లమెంటేరియన్, మాజీ గవర్నర్. 1997లో శిరోమణి అకాలీదళ్‌కు చెందిన తన ప్రత్యర్థి అభ్యర్థి సూర్జిత్ సింగ్ బర్నాలాను ఓడించి పదవ ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. 2001 పార్లమెంటు దాడి సమయంలో ఉపాధ్యక్షుడిగా పనిచేస్తున్నప్పుడు, ఉగ్రవాదులు ప్రాంగణంలోకి ప్రవేశించడానికి నకిలీ లేబుల్‌లను ఉపయోగించారు. వారు అతని కారును ఢీకొట్టారు. 2002 జూలై 27న కార్యాలయంలో మరణించారు.పదవిలో ఉండగానే మరణించిన మొదటి, ఏకైక ఉపాధ్యక్షుడు అయ్యారు.
స్థానం ఖాళీ ( 2002 జూలై 27 - 2002 ఆగస్టు 19)
11 భైరాన్‌సింగ్ షెకావత్
(1925–2010)
రాజస్థాన్ 2002 ఆగస్టు 19 2007 జులై 21
[RES]
2002
(59.82%)
భారతీయ జనతా పార్టీ ఏ.పి.జె. అబ్దుల్ కలామ్
(2002 జులై 25 –
2007 జులై 25)
4 సంవత్సరాలు, 334 రోజులు
రాజస్థాన్ మాజీ ముఖ్యమంత్రి. 2002లో తన ప్రత్యర్థి అభ్యర్థి భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌కు చెందిన సుశీల్‌కుమార్ షిండేను ఓడించి పదకొండవ ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. తొలిసారి ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికైన బీజేపీ. 2007 రాష్ట్రపతి ఎన్నికల్లో ప్రతిభా పాటిల్‌పై విపక్షాల అభ్యర్థిగా నామినేట్ చేయబడి ఓడిపోయారు. 2007 జూలై 21న రాష్ట్రపతి ఎన్నికల్లో ఓటమి పాలైన తర్వాత ఉపాధ్యక్ష పదవికి రాజీనామా చేశారు.
స్థానం ఖాళీ ( 2007 జూలై 21 - 2007 ఆగస్టు 11)
12 ముహమ్మద్ హమీద్ అన్సారి
(జననం: 1937)
పశ్చిమ బెంగాల్ 2007 ఆగస్టు 11 2012 ఆగస్టు 11
2012
2007
(60.50%)
  • యునైటెడ్ అరబ్ ఎమిరేట్స్ రాయబారి (1976–1980)
  • ఆస్ట్రేలియా హై కమీషనర్ (1985–1989)
  • ఆఫ్ఘనిస్తాన్ (1989–1990), ఇరాన్ (1990–1992), సౌదీ అరేబియా (1995–1999) రాయబారి
  • ఐక్యరాజ్యసమితికి శాశ్వత ప్రతినిధి (1993–1995)
  • వైస్-ఛాన్సలర్, అలీఘర్ ముస్లిం యూనివర్సిటీ (2000–2002)
  • అధ్యక్షుడు, జాతీయ మైనారిటీ కమిషన్ (2006–2007)
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ ప్రతిభా పాటిల్
(2007 జులై 25 –
2012 జులై 25)
ప్రణబ్ ముఖర్జీ
(2012 జులై 25 –
2017 జులై 25)
2012 ఆగస్టు 11 2017 ఆగస్టు 11
2012
(67.31%)
రామ్‌నాథ్ కోవింద్
2017 జులై 25 –
2022 జులై 25)
10 సంవత్సరాలు, 0 రోజులు
మాజీ దౌత్యవేత్త. 2007లో తన ప్రత్యర్థి అభ్యర్థులైన భారతీయ జనతా పార్టీకి చెందిన నజ్మా హెప్తుల్లా, సమాజ్‌వాదీ పార్టీకి చెందిన రషీద్ మసూద్‌లను ఓడించి పన్నెండవ ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. 2012లో భారతీయ జనతా పార్టీకి చెందిన తన ప్రత్యర్థి అభ్యర్థి జస్వంత్ సింగ్‌ను ఓడించడం ద్వారా రెండవసారి పదవికి తిరిగి ఎన్నికయ్యారు. సర్వేపల్లి రాధాకృష్ణన్ తర్వాత మొదటి, ఏకైక ఉపరాష్ట్రపతి పదవికి తిరిగి ఎన్నికయ్యారు. ఎక్కువ కాలం పనిచేసిన ఉపరాష్ట్రపతి. 2017 ఆగస్టు 11 న పదవీకాలం పూర్తయిన తర్వాత పదవి నుండి పదవీ విరమణ పొందారు, ముగ్గురు అధ్యక్షుల క్రింద పనిచేసిన మొదటి వైస్ ప్రెసిడెంట్ అయ్యారు.
13 ముప్పవరపు వెంకయ్య నాయుడు
(జననం: 1948)
ఆంధ్రప్రదేశ్ 2017 ఆగస్టు 11 2022ఆగస్టు 11
2017
(67.89%)
  • సభ్యుడు, ఆంధ్రప్రదేశ్ శాసనసభ (1978–1985)
  • రాష్ట్ర అధ్యక్షుడు, ఆంధ్రప్రదేశ్ బీజేపీ (1988–93)
  • రాజ్యసభ సభ్యుడు (1998–2016, 2016–2017)
  • కేంద్ర గ్రామీణాభివృద్ధి మంత్రి (2000–2002), పట్టణాభివృద్ధి, గృహనిర్మాణం, పట్టణ పేదరిక నిర్మూలన (2014–2017), పార్లమెంటరీ వ్యవహారాలు (2014–2016), సమాచార, ప్రసార (2016–2017)
  • జాతీయ అధ్యక్షుడు, భారతీయ జనతా పార్టీ (2002–2004)
భారతీయ జనతా పార్టీ
5 సంవత్సరాలు, 0 రోజులు
మాజీ కేంద్ర మంత్రి, పార్లమెంటేరియన్. 2017లో భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌కు చెందిన తన ప్రత్యర్థి అభ్యర్థి గోపాలకృష్ణ గాంధీని ఓడించి పదమూడవ ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. స్వాతంత్ర్యం తర్వాత జన్మించిన మొదటి ఉపరాష్ట్రపతి. వైస్ ప్రెసిడెంట్‌గా ఉన్న సమయంలో అనేక రాష్ట్ర పర్యటనలు చేశారు. 2019లో కొమొరోస్‌ను సందర్శించినప్పుడు కమాండర్ ఆఫ్ ది ఆర్డర్ ఆఫ్ ది గ్రీన్ క్రెసెంట్ ఆఫ్ ది కొమొరోస్‌ను అందుకున్నారు. పదవీకాలం కొవిడ్-19 మహమ్మారి ద్వారా గుర్తించబడింది. 2022లో పదవీకాలం పూర్తయిన తర్వాత పదవీ విరమణ పొందారు. ద్రౌపది ముర్ము
(2022 జులై 25  –
అధికారంలో ఉన్నారు)
14 జగదీప్ ధన్కర్
(జననం: 1951)
రాజస్థాన్ 2022 ఆగస్టు 11 అధికారంలో ఉన్న వ్యక్తి 2022
(74.37%)
భారతీయ జనతా పార్టీ
2 సంవత్సరాలు, 102 రోజులు
మాజీ కేంద్ర మంత్రి, పార్లమెంటేరియన్, గవర్నర్. 2022లో భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌కు చెందిన తన ప్రత్యర్థి అభ్యర్థి మార్గరెట్ అల్వాను ఓడించి పద్నాలుగో ఉపాధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యారు. 1950లో భారతదేశం రిపబ్లిక్ అయిన తర్వాత జన్మించిన మొదటి ఉపరాష్ట్రపతి. ప్రస్తుతం పదవిలో ఉన్నారు.

మూలాలు

[మార్చు]
  1. "Powers and responsibilities of Vice President of India". News Nation. 17 July 2017. Archived from the original on 2 మార్చి 2019. Retrieved 2 March 2019.
  2. Jha, Jitesh (8 August 2017). "Fact Box: Vice President of India". Dainik Jagran. Archived from the original on 5 December 2017. Retrieved 2 March 2019.
  3. Relhan, Vibhor (5 August 2017). "Following the elections of the Vice President of India". PRS Legislative Research. Archived from the original on 2 మార్చి 2019. Retrieved 2 March 2019.
  4. "The Upper House of Indian Parliament". Rajya Sabha. Archived from the original on 7 April 2018. Retrieved 2 March 2019.
  5. "From Sarvepalli Radhakrishnan to Venkaiah Naidu: All the Vice Presidents of India". The Times of India. 5 August 2017. Archived from the original on 11 September 2017. Retrieved 2 March 2019.
  6. Greenhouse, Linda (17 April 1975). "Radhakrishnan of India, Philosopher, Dead at 86". The New York Times. Archived from the original on 12 December 2018. Retrieved 2 March 2019.
  7. "Venkaiah Naidu vs Gopalkrishna Gandhi: 6 vice-presidents who went on to become presidents". India Today. 18 July 2017. Retrieved 2 March 2019.
  8. Jafri, Syed Amin (27 July 2002). "Krishan Kant is first vice-president to die in office". Rediff.com. Archived from the original on 16 December 2018. Retrieved 2 March 2019.
  9. ANI (2022-08-11). "Jagdeep Dhankhar sworn in as 14th Vice President of India". The Print. Retrieved 2022-08-23.

వెలుపలి లంకెలు

[మార్చు]