ఉలగలంద పెరుమాళ్ ఆలయం (కాంచీపురం)
| ఉలగలంద పెరుమాళ్ ఆలయం (కాంచీపురం) | |
|---|---|
 | |
  ఉలగలంద పెరుమాళ్ ఆలయం (కాంచీపురం) తమిళనాడు పటంలో ఆలయ స్థానం | |
| భౌగోళికాంశాలు : | 12°29′N 79°26′E / 12.49°N 79.43°E |
| ప్రదేశం | |
| దేశం: | భారతదేశం |
| ఆలయ వివరాలు | |
| ప్రధాన దైవం: | త్రివిక్రముడు (ఉళగన్ద పెరుమాళ్) |
| ప్రధాన దేవత: | అమృతవల్లి త్తాయార్ |
| దిశ, స్థానం: | పశ్చిమ ముఖం |
| పుష్కరిణి: | నాగతీర్థం |
| విమానం: | సారశ్రీకర విమానం |
| కవులు: | తిరుమళిశై ఆళ్వార్, తిరుమంగై ఆళ్వార్ |
| ప్రత్యక్షం: | ఆదిశేషులకు (ఊరగమ్‌) |
ఉలగలంద పెరుమాళ్ ఆలయం (కాంచీపురం) భారతదేశం లోని ప్రసిద్ధ వైష్ణవ దివ్యక్షేత్రం.ఈ దేవాలయం తమిళనాడులోని కాంచీపురంలో ఉంది. ద్రావిడ నిర్మాణ శైలిలో నిర్మించబడిన ఈ ఆలయం 6వ శతాబ్దం నుండి 9వ శతాబ్దాల వరకు ఆళ్వార్ సాధువుల ప్రారంభ మధ్యయుగ తమిళ శాసనమైన నాళాయిర దివ్య ప్రబంధంలో కీర్తించబడింది. ఉలగలంత పెరుమాళ్‌గా పూజించబడే విష్ణువు, అతని భార్య లక్ష్మి అమృతవల్లిగా పూజించబడిన 108 దివ్య దేశాల్లో ఇది ఒకటి. మధ్యయుగ చోళులు, విజయనగర రాజులు, మదురై నాయకుల నుండి వచ్చిన విరాళాలతో ఈ ఆలయం పల్లవులచే నిర్మించబడిందని నమ్ముతారు. ఈ ఆలయం కామాక్షి అమ్మన్ ఆలయానికి సమీపంలో ఉంది. ఆలయ సముదాయంలో వాస్తవానికి నాలుగు దివ్య దేశాలు ఉన్నాయి, అవి తిరురకం, తిరుక్కరవణం, తిరుక్కరకం, తిరునీరకం. వీటిలో మొదటిది ప్రధాన ఆలయ గర్భగుడిలో ఉంది. వామనుడు విష్ణువు పది అవతారాలలో ఒకడు, అసుర రాజు మహాబలి అహంకారాన్ని అణిచివేసేందుకు ఇక్కడ వెలిసాడు. ఉలగలంత పెరుమాళ్‌గా, అతను మహాబలి రాజు, ఆళ్వార్ల ముందు కనిపించాడని నమ్ముతారు.
ఆలయంలో ఆరు రోజువారీ ఆచారాలు, 12 వార్షిక ఉత్సవాలు జరుగుతాయి. వీటిలో తమిళ నెల చిత్తిరై (మార్చి-ఏప్రిల్)లో జరుపుకునే రథోత్సవం అత్యంత ప్రముఖమైంది.ఈ ఆలయం తమిళనాడు ప్రభుత్వ హిందూ మత, దేవాదాయ బోర్డుచే నిర్వహించబడుతుంది,
పురాణ కథనం
[మార్చు]భాగవత పురాణం, విష్ణువు స్వర్గపై ఇంద్రుని అధికారాన్ని పునరుద్ధరించడానికి వామన అవతారం వలె అవతరించినట్లు వివరిస్తుంది.బలి ప్రహ్లాదుని మనవడు. మహాబలి మహాబలి ఉదార స్వభావి, తీవ్రమైన తపస్సులో నిమగ్నమై, ప్రపంచ ప్రశంసలను పొందుతాడు. తన సభికులు, ఇతరుల ప్రశంసలతో, అతను తనను తాను ప్రపంచంలోనే అత్యంత శక్తివంతమైన వ్యక్తిగా భావిస్తాడు. వామనుడు పొట్టి బ్రాహ్మణుడి వేషంలో కొయ్య గొడుగు పట్టుకుని మూడుడుగులు భూమి కావాలని రాజు వద్దకు వెళ్లాడు. మహాబలి తన గురువైన శుక్రాచార్య హెచ్చరికను లెక్కచేయడు. వామనుడు అప్పుడు తన గుర్తింపును వెల్లడించి, మూడు లోకాలపైకి దూసుకెళ్లడానికి భారీగా విస్తరిస్తాడు. అతను మొదటి అడుగుతో స్వర్గం నుండి భూమికి, రెండవదానితో భూమి నుండి పాతాళానికి చేరుకున్నాడు. అన్ని ఆధిపత్యాలతో నలుదిక్కులను అవరిస్తాడు. మహాబలి రాజు, తన వాగ్దానాన్ని నెరవేర్చలేక, మూడవ అడుగు కోసం తన తలని సమర్పిస్తాడు. వామనుడు అణకువగా ఉన్న చక్రవర్తిపై తన పాదాన్ని ఉంచి, అతన్ని పాతాళానికి బహిష్కరించాడు. వామనుడు భూలోకంలోకి అడుగు పెట్టలేదని, బదులుగా మహాబలికి దాని పాలనను ఇచ్చాడని కొన్ని గ్రంథాలు కూడా నివేదిస్తాయి. అతని దిగ్గజ రూపంలో, వామనుడును త్రివిక్రముడు అని పిలుస్తారు. ఈ పురాణం కేరళలోని త్రిక్కకర వామనమూర్తి ఆలయంతో పాటు ఈ ఆలయం, తిరుకోయిలూర్ ఉలగలంద పెరుమాళ్ ఆలయంతో సంబంధం కలిగి ఉంది. [1][2][3][4]
చరిత్ర
[మార్చు]చరిత్రకారుడు నాగస్వామి ప్రకారం, శాసనాలు, ఆలయం ఉన్న ప్రదేశం ఆధారంగా, ఈ ఆలయాన్ని రాజేంద్ర చోళ I (సా.శ.1012–1044) అభివృద్ధి చేసినట్లు మరొక కథనం ఉంది.[5] ఈ ఆలయంలో పల్లవులు, చోళులు, సాంబువరాయర్లు వంటి వివిధ రాజవంశాల నుండి 15 శాసనాలు ఉన్నాయి. నందివర్మన్ III (సా.శ.846–869) పాలనలో సా.శ. 846 నుండి తొలి శాసనం ఉంది. సా.శ.1110 నాటి కులోత్తుంగ చోళుడు I (సా.శ.1070–1120) కాలంలో చోళ శాసనం ఉంది, అతను ఆలయాన్ని సందర్శించినట్లు, ఆలయ నిర్వహణకు అతని ఆదాయాన్ని ఉపయోగించాల్సిన భూమిని ఆలయానికి బహుమతిగా ఇచ్చినట్లు తెలుస్తుంది. ఇదే విధమైన మరొక శాసనం రాజు తన రాణి కంపమాదేవియార్ ఆదేశానుసారం ఒక గ్రామాన్ని విరాళంగా ఇచ్చినట్లు సూచిస్తుంది. రాజాధిరాజ చోళ II (సా.శ.1166-1178), రాజరాజ చోళ III (సా.శ.1216-1256 ) వంటి తరువాతి చోళ రాజుల శాసనాలు ఆలయానికి బహుమతుల వివిధ రికార్డులను సూచిస్తాయి. ఆలయానికి కానుకలను సూచించే విజయ గండగోపాల వంటి చిన్న పెద్దల శాసనాలు కూడా ఉన్నాయి.[6] శాసనాలు ప్రధాన దేవతను తిరు ఉరగతు నిన్రు-అరులిన పరమస్వామిన్, తిరు ఉరగతఃవర్, తిరు ఉరగతు ఎంబెరుమాన్ వంటి వివిధ పేర్లతో సూచిస్తున్నాయి.n.[6][7] 16వ శతాబ్దానికి చెందిన సంబువరాయర్ పాలనలో సెవ్వన్మేడు గ్రామంలో ఒక చెరువు, ఒక తోపు బహుమతిగా నమోదు చేయబడింది.ఆలయం ఇప్పటికీ ఈ తోటను కలిగి ఉంది.[7] ఆలయంలోని శాసనాలు పల్లవుల కాలంలో పెరిగిన వర్తక, వాణిజ్యాన్ని సూచిస్తున్నాయి, నూనె, నెయ్యి, అరచెంచా, కూరగాయలు, పువ్వులు, కొబ్బరి, చక్కెర, దుస్తులు, చెప్పులు వంటి దుకాణాలకు లైసెన్స్‌లు అందించబడ్డాయి.[8] ఆలయానికి పాలక విజయనగర సామ్రాజ్యం నుండి ఒక్క విరాళం కూడా రాలేదు, అయినప్పటికీ సమీపంలోని దేవాలయాలు ఉదారంగా విరాళాలు పొందాయి, ఆలయానికి ఆదాయ వనరులు ఉన్నాయని సూచిస్తున్నాయి. ఆ రోజుల నుండి ఆలయంలో పాంచరాత్ర ఆగమాన్ని అనుసరించేవారు, అయితే చుట్టుపక్కల ప్రజలందరూ వైఖానస, పాంచరాత్ర ఆగమాన్ని అనుసరించారు.[9] పరిమేలల్హగర్, 13వ శతాబ్దానికి చెందిన తిరుక్కురల్ వ్యాఖ్యాత, ఉలగలంత పెరుమాళ్ ఆలయ పూజారుల వంశానికి చెందినవారు.[10]
దేవాలయ నిర్మాణ సరళి
[మార్చు]ఈ ఆలయం సుమారు 60,000 చదరపు అడుగుల (5,600 మీ2) విస్తీర్ణంలో ఉంది. ఏడు కలశాలతో మూడు అంచెల రాజగోపురం (ప్రధాన గోపురాలు) కలిగి ఉంది. ఈ ఆలయంలో నాలుగు దివ్య దేశాలు ఉన్నాయి - అవి తిరుక్కరవణం, తిరుకారకం, తిరుüరకం, తిరునీరకం.[11] అన్ని పుణ్యక్షేత్రాలు బహుశా వేర్వేరు ఆలయాలకు చెందినవని అని నమ్ముతారు, అయితే ఈ ఆలయాలు ఉలగలంత పెరుమాళ్ ఆలయంలో ఉండడానికి దారితీసిన పరిస్థితులు తెలియరాలేదు.[12] తిరుమంగై ఆళ్వార్ ఒకే శ్లోకంలో నాలుగు ఆలయాలను స్తుతించారు. ఆలయ కోనేరు, నాగ తీర్థం, ప్రధాన ఆలయ సముదాయం వెలుపల ఉంది.[13] ఈ ఆలయం తిరుమంగై ఆళ్వార్, తిరుమళిసాయి ఆళ్వార్ శ్లోకాలచే గౌరవించబడింది.ఆలయ తాయర్ అముతవల్లి (అమృతవల్లి), ఆలయ ఉత్సవ దేవుడు లోగనాథన్. ఉలగలంత పెరుమాళ్ చిత్రం 35 అడుగుల (11 మీ) కంటే ఎక్కువ ఎత్తులో ఉంది, దైవం ఎడమ కాలు శరీరానికి లంబ కోణంలో, భూమికి సమాంతరంగా చిత్రీకరించబడింది.అతని ఎడమ చేతిపై రెండు వేళ్లు చాచి, ప్రపంచాలను కొలవడానికి అతను వేసిన రెండు దశలను సూచిస్తూ, అతని కుడి చేతిపై చాచిన వేలు మహాబలికి ఎక్కడ? అనే ప్రశ్నను వేసినట్లు సూచిస్తుంది.మూడవ అడుగుకు బలి తన తలను చూపగా విష్ణవు మహాబలి తలపై కుడి కాలు ఉంచి, అతను తన మూడవ అడుగు వేయగలడు.గర్భగుడి పైకప్పు, విమానానికి అధిపతి దేవత భారీ ప్రతిమను ఉంచేందుకు ఒక ఎత్తైన పైకప్పు ఉంది.[14]
అలయ నాలుగు దివ్యదేశాలు
[మార్చు]తిరురకం
[మార్చు]ప్రధాన ఆలయ గర్భగుడిలో ఉంది.ఆలయ మధ్య మందిరాన్ని సాధారణంగా పెరగం అని పిలుస్తారు. అయితే ఆదిశేషుని ప్రతిమ రూపంలో ఉన్న దేవుడు ఉన్న చిన్న మందిరాన్ని తిరురకం అంటారు. సాంప్రదాయం ప్రకారం, వామనుని పాదాల వద్ద ఉన్న మహాబలి, దేవత విశ్వరూపాన్ని వీక్షించలేకపోయాడు అతనిని ఒక చిన్న రూపంలో కనిపించమని అభ్యర్థించాడు. విష్ణువు కట్టుబడి, ఒక చిన్న మందిరంలో పాములా కనిపించాడు. సంతానం లేని దంపతులు సంతానం కోసం ప్రార్థిస్తూ ఈ మందిరానికి తరచూ వస్తుంటారు.[12][13]
తిరుక్కరకం
[మార్చు]ఆలయ మూడవ ఆవరణలో ఈ మందిరం ఉంది. హిందూ పురాణాల ప్రకారం, గర్గ మహర్షి ఈ ఆలయంలో తపస్సు చేసి జ్ఞానాన్ని పొందాడు. ఈ ప్రదేశానికి గరగహం అనే పేరు వచ్చింది. అది తరువాత కరకంగా మారింది. ఈ క్షేత్రం ప్రధాన దైవం కరుణాకర పెరుమాళ్ ఉత్తరాభిముఖంగా, ఆదిశేషుడు, అతని భార్య పద్మమణి నాచియార్‌పై కూర్చున్నారు. దీనికి సంబంధించిన ఆలయ కోనేరును ఆగ్రయ తీర్థం అని, విమానాన్ని వామన విమానం లేదా రామాయ విమానం అని పిలుస్తారు.[13][15]
తిరుక్కరవణం
[మార్చు]రెండవ ఆవరణలో ఈ మందిరం ఉంది. అధిష్టాన దేవతను కల్వర్ అని పిలుస్తారు. ఉత్తరాభిముఖంగా ఉండగా, అతని భార్య కమల్వల్లి తాయార్. గౌరీ తటాకం, తారాతర తటాకం ఆలయానికి సంబంధించిన ఆలయ కోనేరులు. విమానాన్ని పుష్పక విమానం అంటారు. అరనవల్లి తాయార్‌కు ప్రత్యేకం ఉంది.[13]
తిరునీరకం
[మార్చు]ఆలయానికి అధిష్టానం లేదు, కానీ కేవలం ఒక ఉత్సవ చిత్రం బహుశా ఇతర మందిరం నుండి తీసుకురాబడింది. ఉత్సవ దేవత, జగదీశ్వరుడు, తూర్పు ముఖంగా, నాలుగు చేతులతో రెండవ ఆవరణలో ఒక హాలులో ఉంచారు. ఆలయానికి సంబంధించిన జలధార అక్రూరు తీర్థం, విమానం జగదీశ్వర విమానం. పిళ్లై పెరుమాళ్ అయ్యంగార్ తన నూర్రెట్రుతిరుప్పటియంతతిలో, విష్ణువు తనను తాను మర్రి ఆకులాగా పిల్లల రూపంలో ఒక ఋషికి వెల్లడించాడు.[13][16]
మతపరమైన ప్రాముఖ్యత
[మార్చు]తిరునెడుంతండగంలోని ఒక శ్లోకంలో తిరుమంగై ఆళ్వార్చే 7వ-9వ శతాబ్దపు వైష్ణవ కానన్ అయిన నాళైర దివ్య ప్రబంధంలో ఈ ఆలయం గురించి ప్రస్తావించబడింది. ఈ ఆలయం దివ్య దేశంగా వర్గీకరించబడింది.ఇది 108 విష్ణు దేవాలయాలలో ఒకటి.[17] నాలుగు వేర్వేరు దివ్య దేశాలు ఉన్న ఏకైక ఆలయ సముదాయం కాబట్టి ఈ ఆలయం దివ్యదేశాలలో ప్రత్యేకమైనది.[7]
శ్లోకాలు
[మార్చు]శ్లో. తిరువూరగాఖ్య నగరే త్రివిక్రమో వరనాగ తీర్థ రుచిరే స్థితి ప్రియ:
అమృతాభిధాన లతికా సమన్వితో| జలనాథ దిజ్ముఖయుతో విరాజతే||
సారశ్రీకర వైమానం నాగేశాక్ష్యతిధి శ్రిత:|
భక్తిసార కలిద్వేషి స్తుతి భూషణ భూషిత:||
పాశురాలు
[మార్చు]పా. కల్లెడుత్తుక్కల్ మారికాత్తా యెన్ఱుమ్‌
కామారుపూజ్గచ్చి యూరగత్తాయెన్ఱుమ్‌
విలిఱుత్తు మెల్లియల్‌తోళ్ తోయ్‌న్దా యెన్ఱుమ్‌
వెஃకావిల్ తుయిలమర్‌న్ద వేన్దే యెన్ఱుమ్‌
మల్లడర్తు మాకీణ్డ కైత్తలతైన్ మైన్దా వెన్ఱుమ్‌
శొల్లడుత్త త్తన్ కిళియై చ్చొల్లే యెన్ఱు
తుణైములైమేల్ తుళిశోరచ్చోర్ గిన్ఱాళే.
తిరుమంగై ఆళ్వార్-తిరునెడున్దాణ్డగమ్‌ 13
ఆలయంలోని దేవత వివరాలు
[మార్చు]| ప్రధాన దైవం పేరు | ప్రధాన దేవి పేరు | తీర్థం | ముఖద్వార దిశ | భంగిమ | కీర్తించిన వారు | విమానం | ప్రత్యక్షం |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| త్రివిక్రముడు (ఉళగన్ద పెరుమాళ్) - | అమృతవల్లి త్తాయార్ | నాగతీర్థం | పశ్చిమ ముఖం | నిలచున్న భంగిమ | తిరుమళిశై ఆళ్వార్, తిరుమంగై ఆళ్వార్ | సారశ్రీకర విమానం | ఆదిశేషులకు (ఊరగమ్‌) |
ఇవికూడా చూడండి
[మార్చు]మూలాలు
[మార్చు]- ↑ Parmeshwaranand, p. 1337
- ↑ Hoiberg 2001, p. 217
- ↑ "Sri Thiruvikrama swamy temple". Dinamalar. Retrieved 2014-01-01.
- ↑ Madhavan 2007, p. 73
- ↑ Diwakar, Macherla (2011). Temples of South India (1st ed.). Chennai: Techno Book House. p. 139. ISBN 978-93-83440-34-4.
- ↑ 6.0 6.1 Madhavan 2007, p. 75
- ↑ 7.0 7.1 7.2 Chakravarthy, Pradeep (22 June 2007). "Chola temple with a Pallava surprise". The Hindu. Archived from the original on 20 October 2007. Retrieved 18 October 2014.
- ↑ N. 2008, pp. 41-2
- ↑ Aiyar, Indira S (1 September 2013). "Visnu Temples of Kancipuram". Marg, A Magazine of the Arts. Archived from the original on 27 April 2018. Retrieved 26 April 2018 – via HighBeam Research.
- ↑ Madhavan 2007, p. 72
- ↑ Ayyar 1992, p. 539
- ↑ 12.0 12.1 R. 2001, p. 452
- ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 13.4 Madhavan 2007, p. 74
- ↑ Madhavan 2007, p. 72
- ↑ R. 2001, p. 469
- ↑ R. 2001, p. 516
- ↑ "Sri Ulagalanda Perumal temple". Dinamalar. Retrieved 2013-09-09.